(ต่อ)

เราสองคนรับประทานซาบูกันอย่างเอร็ดอร่อยสมกับความหิวในเวลาจำกัดชั่วโมงยี่สิบนาที แล้วเดินออกมาเลือกซื้อโทรศัพท์รุ่นใหม่ เป็นระบบสัมผัสมีฟังค์ชั่นดีๆอำนวยความสะดวกมากมาย

น้อง Mintรูดบัตรเครดิตซื้อหาไปอย่างง่ายดายในวงเงินห้าหมื่น

ผมเหลือบมองเห็นยอดเงินแล้วตกใจ .. ทำไมเธอใช้เงินเปลืองได้ขนาดนี้ เธอส่งยิ้มมาให้แล้วตอบคำถามเหมือนจะรู้ว่าผมถามไปว่าอะไร ...

“ ซื้อเป็นรางวัลในการทำงานให้ตัวเองค่ะพี่ยอด..”

ผมยิ้มไปให้เธอ คิดอยู่ในใจว่า .. คนเมืองกรุงนี่ใช้เงินมือเติบจริงๆ

“ พี่จะเข้าที่พักเลยไหม หนูเสร็จธุระหมดแล้ว ..”

ผมพยักหน้ารวดเร็วรู้สึกเมื่อยขบไปทั้งตัว ขาก็ตึงๆ เนื้อตัวก็เหนียวและร้อน ผิวหนืดเป็นยาง สุดจะฝืนทนอยู่ได้แล้ว น้อง Mint ฝากรถคันหรูไว้กับโรงแรมที่อยู่ใกล้กับห้างสรรพสินค้า ก่อนจะเดินมาพร้อมกับผม ไม่ลืมที่จะอำพรางใบหน้าด้วยแว่นตาสีดำแฟชั่นหนาเตอะดูไม่ออกเลยว่าเป็นแม่ดาราสาวพราวเสน่ห์ มีชื่อเสียงคนรู้จักทั้งประเทศในตอนนี้

เธอสอดแขนเดินคลอเคลียกันไปเหมือนประหนึ่งเราเป็นคู่รักกัน กระทั่งมาถึงโรงแรมที่เดินตามหาซึ่งอยู่ในซอยที่อยู่ไม่ไกลจากที่จอดรถ

ผมเช็คอินเข้าที่พัก กดลิฟท์ขึ้นไปชั้นสี่ห้องพักหมายเลข 416 ทันทีที่เดินออกมาจากcourterประชาสัมพันธ์น้อง Mint นิ่งเงียบมองไปทางอื่นตลอดเวลา เธอคงกลัวพนักงานจะจำหน้าได้

ครั้นพอประตูลิฟท์ปิดลง เธอรีบผวาเข้ามากอดผมไว้แน่น โน้มคอลงมากดริมฝีปาก บดจูบรุนแรงและหิวกระหาย

ผมใจเต้นตึกตัก โครมครามเลือดในร่างกายสูบฉีดอย่างหนักหน่วง

เธอได้พยายามเบียดตัวเข้าสู่อ้อมกอดผมเต็มที่ ลมหายใจเราสองคนดังฟืดฟาด ขาดห้วงแข่งกัน

แต่พอเสียงลิฟท์กำลังจะเปิดออกดังขึ้น.. เรารีบผละออกจากกันทันทีโดยอัตโนมัติ

----------------------------------

สายน้ำฝักบัวไหลราดรดตัวผมเป็นสายทำให้รู้สึกสดชื่นชุ่มฉ่ำอย่างบอกไม่ถูก

พอได้อาบน้ำเสร็จสิ้นผมมานั่งปลายเตียงด้วยผ้าขนหนูผืนเดียว .. เอื้อมมือกดรีโมททีวีเพื่อดูรายการต่างๆ แต่ก็ไม่มีสมาธิจะดูเลยเพราะใจปะหวัดนึกถึงร่างอันอวบอั๋นอรชรของคนที่กำลังอาบน้ำในตอนนี้

คิดอะไรไปเพลินๆ ตาก็ปรือกำลังจะงีบหลับ..

เธอเดินออกมาพอดีด้วยผ้าขนหนูสีขาวสะอาดผืนเดียวเช่นกันกับผม

เวลาแห่งการรอคอยสิ้นสุดแล้วสำหรับผมกับแม่ดาราสาวพราวเสน่ห์ในค่ำคืนนี้ เราคงไม่มีการพักผ่อนนอนหลับกระทั่งถึงรุ่งเช้า

เราจะอ่อนเพลียกันในหายรอบก่อนจะหมดแรง หอบกระเส่าข้างๆกันรอบแล้วรอบเล่า

เธอเป็นนักสู้ตัวฉกาจบนเตียงนอน

เธอเป็นนางแมวยั่วสวาท กระหายเลือดตลอดเวลา

เธอเป็นแม่ดาวจรัสฟ้า ส่องแสงยามราตรีในคืนแรม

เธอเป็นทุกสิ่งที่สวยงามบนโลกใบนี้

เธอเป็นดาราสาวเสน่ห์เร่าร้อน เริงแรง

ผมนอนนิ่งอิ่มเอมในกามรสอยู่บนเตียงนิ่งๆมองดูน้อง Mint ที่กำลังรีบลุกขึ้นไปอาบน้ำ หลังจากมีข้อความโทรศัพท์ส่งเข้ามาถี่ยิบ

พอสักครู่ใหญ่เธอออกมาสีหน้าไม่ค่อยดีแล้วบอกว่า..

“ พี่รีบไปอาบน้ำสิหนูจะแต่งตัวรอ เดี๋ยวเราไปทานข้าวแล้วก็ค่อยแยกกันเลย ..”

ผมรีบเด้งตัวขึ้นจากที่นอน ทั้งๆที่ รู้สึกเมื่อยขบและอ่อนล้าไปทั้งตัว

วิ่งเข้าห้องน้ำในเวลาอันรวดเร็วด้วยกลัวเธอจะวีน เหวี่ยง อะไรอีกอย่างที่สาวๆวัยรุ่นสมัยนี้นิยมเป็นกัน

พออาบน้ำเดินออกมา ในห้องก็ว่างเปล่าไม่เห็นตัวน้อง Mintอยู่ในห้องแล้ว

ข้าวของที่วางกระจัดกระจายเมื่อสักครู่หายไปหมดสิ้น ไม่เหลือทิ้งไว้แม้กระทั่งถุงยางอนามัยที่กองไว้สองสามอันบนพื้นที่ผมเกือบเหยียบลื่นไปเมื่อครู่

ผมรีบกดโทรศัพท์ไปหาเธอ แต่ปลายสายตอบกลับมาว่าหมายเลขนี้ยังไม่เปิดให้ใช้บริการ

ผมทรุดตัวลงนั่งปลายเตียงแล้วถอนหายใจหนักหน่วง.. ชั่วเวลาแค่สิบนาทีที่อาบน้ำ น้อง Mint สามารถหายไปจากชีวิตอย่างไร้ร่องรอย .. ไม่เหลืออะไรสักอย่างที่เป็นสัญลักษณ์แห่งความหลัง นอกจากบทรักที่ร้อนแรง เร่งเร้า ไม่รู้หน่าย

---------------------------------

รถปรับอากาศชั้นหนึ่งเคลื่อนตัวออกจากสถานีขนส่งหมอชิต.. ผมมองผ่านกระจกไปอย่างใจลอย ไม่คิดนึกว่าเรื่องราวความสัมพันธ์ชั่วคราวของน้องMint จะจบลงแบบนี้

ทั้งๆที่ไม่ได้คาดหวังอะไรมากมายแต่ก็เสียความรู้สึกค่อนข้างรุนแรง เหน็ดเหนื่อยทั้งกายใจ

รถโดยสารจอดเทียบชานชาลาเมื่อถึงปลายทาง .. ผมสูดลมหายใจเพื่อเรียกความมั่นใจอีกครั้งก่อนจะมองเห็นระรินกำลังชะเง้อหาผมอย่างใจจดใจจ่อ

ผมรีบเบือนหน้าไปทางอื่นเพื่อปาดน้ำตาที่กำลังจะไหลลงมาก่อนที่สมองจะสั่งการขึ้นมาว่า .. จะต้องโกหกเรื่องงานแต่งงานเจ้าเดี่ยวลูกชายป้านงลักษณ์ ให้ได้อย่างแนบเนียนและไม่เป็นที่น่าสงสัยที่สุด

สำรวมมั่นใจ และปั้นเรื่องให้สมจริงมากที่สุดเท่าที่ทำได้ .. คือสิ่งที่ผมต้องทำในตอนนี้

------------------------------------------

ขอบพระคุณที่ติดตาม ตอน ๔ ออนแอร์วันศุกร์นะครับผม *** เมฆชรา 10/12/13