จินตนาการสำคัญกว่าความรู้
Group Blog
 
<<
กรกฏาคม 2552
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
10 กรกฏาคม 2552
 
All Blogs
 

น้ำเพชร * ปิยะพร ศักดิ์เกษม

น้ำเพชร * ปิยะพร ศักดิ์เกษม




ตามธรรมดาแล้วการรอคอยอ่านนวนิยายที่น่าติดตามหลาย ๆ เรื่อง อาจจะทำได้หลายวิธี อย่างเช่น อ่านตามนิตยสาร อ่านตามบล็อก อ่านตามเวปที่มีให้โพสต์นวนิยาย หรือไม่ก็อ่านแบบส่งต่อเป็นเมลให้เพื่อนสนิทคอยคอมเม้นท์หรืออีดิทให้ก็ตามแต่ ... มีวิธีที่นิยมกันแพร่หลายและทำกันมานานก็คือ การอ่านตามนิตยสารชื่อดัง อาทิเช่น สกุลไทย ขวัญเรือน หญิงไทย กุลสตรี บางกอก ทานตะวัน ชีวิตรัก เริงสาร และอีกหลายฉบับ ...

นวนิยายที่ได้ลงนิตยสารเหล่านี้ล้วนมักจะได้รับความนิยมจากแฟนกลุ่มหลักกลุ่มใหญ่กลุ่มหนึ่งอย่างเหนียวแน่น ไม่มีละหนีไปไหน ... ถึงแม้จะมีสื่อบันเทิงอื่นๆ ที่เสพง่ายและเข้าถึงในวงกว้างจะได้รับความนิยมมาก หลากหลายและรวดเร็ว ราคาถูกกว่าตั้งเยอะแยะเป็นร้อยเป็นพันก็ตาม ... การรอคอยอ่านนวนิยายจากหน้านิตยสารถือเป็นวัฒนธรรมคู่คนไทยมานาน เพราะเท่าที่จำความได้ ... ทุกวันอังคารจะรอคอยอ่านสกุลไทยกับบางกอก ถ้าเป็นรายปักษ์ก็จะอ่านขวัญเรือนกับกุลสตรี เหล่านี้เป็นต้น .... การอ่านนวนิยายทีลงเป็นตอนๆ และต้องรอคอยข้ามปีถึงจะจบเล่ม แล้วใช้เวลาอีกพักใหญ่ถึงจะรวมเป็นเล่มใหญ่ ให้ได้เก็บหาและชื่นชม ....

จึงไม่แปลกใจที่นวนิยายที่ได้ลงเป็นตอนในนิตยสารมักจะได้รับความนิยมมากกว่าไปลงไว้ที่สื่ออื่น และที่สำคัญ (เท่าที่ผมสังเกต) นวนิยายเหล่านี้มักจะมีผู้จัดละครนำไปสร้างละครโทรทัศน์ให้ได้รับความนิยมซะเกือบสี่สิบเปอร์เซ็นต์ ( ยกเว้นนวนิยายเรื่องนั้นๆ มีฉากใหญ่และอลังการมากเกินงบประมาณที่ได้รับ หรือมีฉากที่ล่อแหลมหมิ่นเหม่ศิลธรรมากเกินไปหน่อย ) จึงสรุปได้ว่า ...

* กว่าที่นักเขียนจะเขียนนวนิยายลงเป็นตอนๆในหน้านิตยสารก็ใช้ความยากลำบากในการสร้างเรื่องให้น่าติดตามตอนต่อตอน บทต่อบท แถมต้องคิดมุกหักมุมจบให้คนติดตามอีกต่อไปในอาทิตย์หน้าให้ได้ ....ไม่ว่าด้วยวิธีใดก็ตาม ...

** ถึงแม้พล็อตนวนิยายบนโลกใบนี้จะมีไม่เกินห้าสิบแบบ ... งานหนักของนักเขียนที่หนักมากจริง ๆ นั่นก็คือ สร้างความแปลกใหม่ให้กับนวนิยายที่ตนเองลงมือเขียน ยิ่งถ้าเขียนแบบไม่เคยมีใครเขียนแนวนี้มาก่อน ยิ่งดี ยิ่งเจ๋ง ยิ่งอัศจรรย์เกินกว่าใคร ( ข้อนี้ทำได้ยากมากๆๆๆ เพราะอย่างที่บอก ถ้าเป็นนักอ่านที่อยู่ในกะลาอย่างผม คงจะไปคิดพล็อตพิสดารโลกไม่ได้แน่ เพราะชั่วโมงบินในการอ่านผมช่างน้อยนิดซะเหลือเกินครับท่าน ... แถมยังมีวิสัยทัศน์ในการมองชีวิตแบบจอแคบอีกต่าง เฮ้อ ... กลุ้มจังเป็นหนอนน้อยด้อยประสบการณ์เช่นนี้เนอะ )

.*** ข้อนี้สำหรับนักเขียนใหม่คิดส่งเรื่องไปให้นิตยสารพิจารณา ... ต้องคิดให้ดี ลองมาฟังทางนี้ดู ... สำหรับมือใหม่หัดเขียนอย่างพวกเรา ... การเขียนนวนิยายสักเรื่องหนึ่งให้จบตามประสงค์ได้นั้น เป็นเรื่องยิ่งใหญ่มาก น่าภูมิใจมาก และมหัศจรรย์มากด้วยเช่นกัน เพราะอะไรนะเหรอครับ ... ก็เพราะมันยากมากถึงมากที่สุดนั่นเอง ... นักเขียนที่เขาเป็นมืออาชีพเขียนนวนิยายได้สี่ห้าเรื่องในคราวเดียวกันนั้นก็ผ่านจุดที่เรียกว่ายากของผมมาเหมือนกัน กว่าจะได้หนึ่งเรื่องก็แทบจะลมจับ แถมเขียและอีดิทส่งไปให้นิตยสารพิจารณา นิตยสารชื่อดังคิวก็ยาวดองโหลนวนิยายของเราไว้อีกครึ่งปี พอไปจี้ถามบ่อย ๆเข้า ก็ได้รับคำตอบว่า .. เรื่องคุณไม่ผ่าน รับเรื่องกลับไปเถอะ รกโต๊ะแล้วนะ ... ลมจะจับรอบที่สองสามสี่ ได้แต่ร้อง เฮ้อ .. ชะตาชีวิต ...

สรุปอีกครั้งก็คือ ... ถ้าเพื่อนหนอนเห็นนวนิยายที่ได้พิมพ์เป็นตอนในนิตยสารแล้วรวมเล่ม ราคาถูกราคาแพงก็ช่วยอุดหนุนกันเยอะๆ นักเขียนจะได้มีกำลังผลิตงานออกมาเรื่อยๆ เหมือนอย่างนวนิยายน้ำเพชร ของพี่เอียด ปิยะพร ศักดิ์เกษมเรื่องที่ผมกำลังแนะนำต่อไปนี้ไงครับ ...

น้ำเพชรเป็นผลงานล่าสุดของพี่เอียด ปิยะพร ศักดิ์เกษม นักเขียนมือรางวัลที่มีแฟนติดตามอย่างเหนียวแน่นกลุ่มใหญ่มาพอสมควร ... ผมก็หนึ่งในนั้นที่มักจะตามงานของพี่เค้าอยู่เรื่อยๆ ว่าตอนนี้มีเรื่องอะไรลงตามหน้านิตยสารมั่ง และเรื่องอะไรกำลังจะรวมพิมพ์เป็นเล่มเร็วๆ นี้ ... นวนิยายเรื่อง น้ำเพชรก็เช่นกัน .... เมื่อแรกที่ลงเป็นตอน ๆ ในขวัญเรือน ผมติดตามเฉพาะช่วงแรก ๆที่ลงตีพิมพ์ พอตอนหลังไม่ค่อยมีเวลาไปติดตามเลยหยุดไว้แค่นั้น ... จนมาวันหยุดห้าวันที่ผ่านมานนี่แหละถึงมองเห็นว่านวนิยายเรื่องนี้ได้วางแผงแล้วที่ร้านนายอินทร์ เดอะมอลล์ ชั้นใต้ดินเจ้าประจำ แย้ว ...

อารามดีใจหยิบมาไว้ครองในมือสั่นระริก ... แต่ก็ยังเหลือบตาไปมองราคาก็มองเห็นว่า เฮ้อ ... แพงเอาการเหมือนกัน เนอะ ... แต่เอาน่าเราไม่ได้กินเหล้า สูบบุหรี่ หรือเล่นหวย เล่นหุ้น ฟุ่มเฟือยอย่างอื่นอะไรเลย (ชึวิตนี้ตั้งใจเอาไว้ว่าจะซื้อนวนิยายมาอ่านอย่างเดียว และถ้าหากอ่านไป ๆ จนหมดโลกแล้ว ก็จะเขียนอ่านเอง เก็บไว้เอง สนุกเอง ไปซะงั้น อิ อิ ) ตัดสินใจไม่รีรอซื้อ กลับมาอ่านที่บ้าน … อ่านไปก็พบว่าเข็มนาฬิกาเวลาเคลื่อนไปไวมากกว่าปกติ ... ก่อนจะพบว่านวนิยายเรื่องน้ำเพชรเรื่องนี้ พี่เอียดเขียนได้สนุก เข้มข้นถึรสต้มยำกุ้งมาก .... ถึงรสชาติขนาดต้องอ่านรวดเดียวจบ (ถ้าเป็นไปได้) ในความยาว ๕๐ ตอนจบ ...

นวนิยายเรื่องนี้พูดถึงชายหนุ่มผู้ร่ำรวยน้ำใจ และเงินทองอย่าง ... เกื้อคุณ ...พระเอกในใจขวัญใจสาวๆ หลายคนหนึ่งในพี่น้องในตระกูลเชิญอิสราชัย กับอัญชัน .. ..ด๊อกเตอร์สาวมั่นจากตระกูลจางวางประวาส ที่ทั้งคู่ต้องผ่านชีวิตที่หักเห ขึ้นลงๆตลอดเวลา โดยเฉพาะช่วงเวลาที่มีความสุขก็น่าจะสุข แต่กลับมาเรื่องราวเป็นทุกข์มหาศาลให้ได้แก้ไขตลอดเวลา ... โดยเฉพาะตอนที่ชนุตม์ น้องชายต่างมารดาของอัญชัน เสียชีวิตอย่างมีเงื่อนงำ ...

เรื่องราววุ่นวายตามมาอีกหลายเหตุการณ์ที่ต้องไปอ่านดู .... ตัวละครอื่นที่โดเด่นก็มีอีกหลายตัวอย่างเช่น พิมรตา สาวสวยผู้อ่อนไหว แต่มีชีวิตน่าสงสารมาก ... / นางอารีวรรณ ผู้เป็นแม่ของอัญชัน มีเบื้องหลังเบื้องลึกกับเขาเหมือนกัน .../ นายประวิทย์ ปู่ของนางเอกที่งานนี้ก็เกือบจะสายที่จะคิดทำอะไรเสียก่อน ..../ เทวฤทธ์กับนางประวิง ... ร้ายซะเหลือเกินพ่อคุณแม่คุณ .../ คุณกมลาสน์ คุณป้าผู้ใจดีกลับมาคราวนี้สร้างเซอร์ไพร์ซเช่นเดิมครับท่าน .... ฯ ล ฯ

นวนิยายของพี่เอียดเรื่องนี้อ่านสนุก ได้ข้อคิดและถ้อยคำประโยคที่บอกกล่าวเรื่องราวความเป็นไปของชีวิตถึงแก่นแท้
(มักจะพบอยู่เสมอๆในนิยายของพี่ปิยะพรแทบทุกเรื่อง) เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที้ไม่สปอยเนื้อเรื่อง ... เอาไว้ให้เพื่อนหนอนไปหา
อ่านน้ำเพชรกันเต็มฉบับ ๕๓๗ หน้ากันดีกว่า ผมรับรองว่าเรื่องนี้เป็นนวนิยายที่อ่านสนุกอีกเรื่องหนึ่งของพี่เอียด ปิยะพรครับ

อาทิตย์นี้หยุดยาวหลายวัน ... วันนี้วันศุกร์ พรุ่งนี้จะหยุดอีกแล้ว ... ขอให้เพื่อนหนอนมีความสุขกับลองวีคเอนด์กันเน้อครับ สวัสดีม่วนซื่นครับ .... นายเมฆฉาย

*********************************

คำคมจากนักเขียน : พงศกร

* ทำไมถึงเลือกที่จะเป็นคนเขียนหนังสือ

พงศกร : เลือกเขียนหนังสือ เพราะเป็นงานที่ทำแล้วมีความสุขมากครับ เหมือนเป็นโลกใบหนึ่งที่เราสร้างขึ้นมาเอง สร้างคน ตัวละครและฉากต่างๆขึ้นมา และเรารู้จักทุกคนในโลกของเราเป็นอย่างดี อีกอย่างเป็นคนช่างคิดช่างฝันครับ การเขียนหนังสือเป็นทางระบายออกของจินตนาการที่เรามี

* ทำไมถึงเลือกเขียนเรื่องแนวลึกลับเหนือจริงครับ

พงศกร : เลือกเขียนแนวลึกลับเหนือจริง เพราะเป็นคนชอบอ่านเรื่องแนวนี้ นักเขียนที่ชอบมากที่สุด คือ คุณจินตวีร์ วิวัธน์ครับ ผมอ่านทุกเรื่อง มีเก็บสะสมทุกเรื่อง ถ้าจำไม่ผิดคุณจินตวีร์ เสียชีวิตไปประมาณปี 2531 หลังจากนั้นก็ไม่ค่อยมีใครเขียนงานแนวลึกลับออกมาอีก อยากอ่านมาก โหยหา เลยลงมือเขียนเสียเอง

* คิดว่าข้อมูลจำเป็นสำหรับนักเขียนหรือเปล่า

พงศกร: จำเป็นมากครับคนอ่านเดี๋ยวนี้เก่ง มีความรู้เยอะมาก เขียนโดยที่เราข้อมูลไม่แน่นนี่ไม่สมควรอย่างยิ่ง เพราะอาจผิดพลาดได้ง่าย สร้างความเข้าใจผิดได้ง่ายที่สำคัญที่สุด ผมมองไปไกลถึงขนาดอีกห้าสิบปี ร้อยปีข้างหน้าตอนที่เราตายไปแล้ว แต่งานเขียนของเรายังอยู่ และถ้าเราเขียนมั่ว คนรุ่นหลังมาอ่านแล้วเกิดเชื่อว่าเป็นเรื่องจริง อันนี้อันตรายมากครับ ผมไม่อยากเป็นคนบิดเบือนประวัติศาสตร์ของประเทศผ่านงานเขียนของตนเอง

* สุดท้ายอยากฝากอะไรถึงคนอ่านไหมครับ

พงศกร : อยากฝากว่า ผมเชื่อว่ายังมีอีกหลายคนที่ฝันอยากเขียนหนังสือ คุณหญิงวินิตาท่านเคยให้ข้อคิดกับผมเอาไว้ว่า ถ้าอยากเขียนหนังสือ ให้เขียนเลย อย่ามัวแต่อยาก ไม่อย่างนั้นก็ไม่ได้ลงมือเขียนสักที ซึ่งผมเห็นด้วยร้อยเปอร์เซนต์ครับ ถ้าอยากเขียน เขียนเลยครับ ไม่ต้องกลัวว่าจะดีหรือไม่ดี เขียนออกมาก่อน เขียนให้จบ แล้วคุณจะภูมิใจมาก เมื่องานเขียนชิ้นแรกของคุณสำเร็จเป็นรูปเป็นร่างและสำหรับท่านที่อยากพูดคุยกันกับผมอีก ขอเชิญแวะไปเยี่ยมที่ website ของผมได้นะครับ //www.groovebooks.com/.com ครับ

(จากคอลัมน์คุยนอกรอบ เวปไซต์ประพันธ์สาส์น...)




 

Create Date : 10 กรกฎาคม 2552
10 comments
Last Update : 10 กรกฎาคม 2552 11:18:25 น.
Counter : 2792 Pageviews.

 

มาลงชื่อว่า..เป็นแฟนของคุณปิยะพรค่ะ
ยิ่งกว่านั้น..เป็นแฟนของเกื้อคุณด้วย..เลยดีใจเป็นพิเศษ
ที่เพิ่งได้รู้เมื่อวาน ว่าหนังสือเล่มนี้เป็นเล่มแล้ว
แถมวันนี้ยังได้มาอ่านรีวิวของคุณ..ก่อนอ่านอย่างอื่นเลย

ไม่พลาดแน่ค่ะ..จะตามไปสอยมาเก็บไว้ในครอบครอง

 

โดย: nikanda 10 กรกฎาคม 2552 17:04:15 น.  

 

เพิ่งได้มาเมื่อวานเหมือนกันค่ะ...

เมื่อคืนกว่าจะได้เริ่มอ่านก็ดึกมาก อ่านถึงตี 4 (เด็กๆ อย่าเอาเยี่ยงอย่าง) ก็ยังไม่จบ แหะ แหะ วันนี้อ่านต่อ

ใครอ่านไม่ผิดหวังแน่นอนค่ะ อิอิ

ป.ล. นิดหนึ่งค่ะ คนรักคนนั้นของพี่เกื้อคุณ ชื่อ อัญมณี นะคะ ไม่ใช่อัญชัน ^ ^

 

โดย: เนตรนภัส IP: 124.120.29.209 10 กรกฎาคม 2552 17:29:02 น.  

 

เพิ่งได้อ่านงานของคุณปิยะพรแค่สองเรื่องค่ะ แต่ชอบทั้งสองเรื่องเลย

ว่าจะหาเล่มอื่นๆ ของคุณปิยะพรมาอ่านเพิ่มอยู่แหละค่ะ

 

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 10 กรกฎาคม 2552 17:34:36 น.  

 

เพิ่งอ่าน วาวพลอย จบไปค่ะ ในเรื่องมีการวางหมาก ทิ้งทุ่นเรื่องเกื้อคุณไว้ให้อยากรู้อยากติดตามหลายครั้งหลายหน จนคิดๆไปเหมือนกันว่า เรื่องราวเกี่ยวกับเกื้อคุณอยู่ในหนังสือเล่มไหนกันนะ อยากจะไปหามาอ่านเหมือนกัน เพิ่งรู้วันนี้เองว่าอยู่ใน น้ำเพชร นี่เอง ขอบคุณนะคะที่มาบอก

 

โดย: rainoflove (rainoflove ) 11 กรกฎาคม 2552 9:38:49 น.  

 

เหมือนเห็นอยู่ในขวัญเรือนเร็ว ๆ นี้เอง รวมเล่มได้เร็วมากเลยค่ะ เดี๋ยวว่าง ๆ จะลองอ่านมั่ง เพราะตอนลงในขวัญเรือนยังไม่ได้อ่าน แหะ ๆ

ป.ล. ขอบคุณสำหรับบทสัมภาษณ์ของพี่หมอโอ๊ตด้วยค่า ช่วงนี้ไม่ได้เข้าไปบอร์ดพี่หมอโอ๊ตเลย รู้สึกละอายใจยังไงม่ายรุ

 

โดย: Kitsunegari 12 กรกฎาคม 2552 13:31:36 น.  

 

ต้องไปสอยค่ะ เพราะชอบคุณเกื้อมานานแล้ว

 

โดย: หวานเย็นผสมโซดา 14 กรกฎาคม 2552 14:22:32 น.  

 

เคยอ่านเรื่อง สุดสมรภูมิ ของคุณปิยะพรตั้งแต่ลงสกุลไทยเมื่อสิบกว่าปีก่อน
เป็นแนวเรื่องที่ไม่ใช่แนวประจำของผู้เขียน
และลีลาและบรรยากาศทำได้น่าทึ่งมากๆไม่แพ้เรื่องนักเขียนแนวลึกลับตื่นเต้นท่านอื่นเลย
เป็นนักเขียนท่านหนึ่งที่ฝีมือดีมากๆ

 

โดย: ทอมมี่ IP: 125.213.232.34 14 กรกฎาคม 2552 21:34:45 น.  

 

ขอบคุณเนตรนภัสที่ชี้แนะข้าน้อยพลาดไปหน่อย ..ขอบพระคุณพี่ทอมมี่รูปหล่อจายดีมาชี้แนะด้วยอีกคนคร้าบผม...

 

โดย: เมฆชรา 15 กรกฎาคม 2552 12:10:28 น.  

 

ป้าติดตามและรักคุณปิยะพรมาตลอด หลังจากอ่านน้ำเพชรจบ โกรธคุณปิยะพรมากเลยค่ะ เกื้อคุณนึกถึงแต่จิตใจพิมรดา จะดูแลจนกว่าพิมรดาไม่ต้องการแล้ว อัญมณีล่ะคะ (แอบเจ็บลึก ๆ) โกรธจริง ๆ ด้วย

 

โดย: คุณป้า IP: 125.24.155.19 14 สิงหาคม 2552 13:57:56 น.  

 

อยากอ่านเรื่อง น้ำเพชรจัง

 

โดย: นู๋มาน IP: 192.168.134.199, 122.154.33.120 9 กุมภาพันธ์ 2553 20:34:31 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


เมฆชรา
Location :
นครราชสีมา Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 22 คน [?]




เข้าสู่ปีที่ 8
Friends' blogs
[Add เมฆชรา's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.