จินตนาการสำคัญกว่าความรู้
Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2551
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
3 พฤษภาคม 2551
 
All Blogs
 

กลิ่นกาสะลอง * เนียรปาตี

กลิ่นกาสะลอง * เนียรปาตี




เป็นผลงานเรื่องที่สามของเนียรปาตีที่ได้ติดตามอ่านมา นิยายเรื่องนี้แค่อ่านปกโปรยไว้ว่า ....

“ กาสะลอง ขาวนวลผ่อง เหน็บเกศา
ปลดเจ้ามา ให้พี่เชย รำลึกได้
กลิ่นเจ้าอยู่ แล้วตัวเจ้า อยู่หนใด
ขอตามรัก ทุกชาติไป เจ้าเนื้อนวล ....”

ก็เดาเอาว่านางเอกเรื่องนี้ต้องสวยเหมือนดอกกาสะลอง และจับตาจับใจได้เหมือนที่เห็นบนภาพปก จนพออ่านไปเรื่อยๆ จบเล่มสอง ก็ค้นพบว่าแม่นางกาสะลอง (นางเอกของเรื่อง) มีรูปพรรณที่สวยล้ำเหนือกาลเวลาดังที่จินตนาการไว้แล้วจริง ๆ

กลิ่นกาสะลอง เป็นนิยายพี่เรียดย้อนยุคตัดสลับกับเหตุการณ์ปัจจุบัน (พ.ศ.๒๕๕๐) จนข้ามผ่านไปในอนาคตปี ๒๕๘๐ นั่นก็เป็นเรื่องของความรักของคนสามรุ่นเช่นกัน ... พระเอกภาคปัจจุบัน คือ ทินกฤต กับ พิมพ์พิศา (พริมพี่ :นางเอก) และภาคอดีต (พ.ศ.๒๔๖๗) คือ หมอทรัพย์ กับ กาสะลอง ... ส่วนพระนางอนาคตก็คือ ปรัศวินทร์ และพิมพ์มาดา ...

เรื่องราวความรัก ความแค้น และอิจฉาริษยาอาฆาตของพี่น้องซ้องปีบกับกาสะลอง ... ส่งผลมาเป็นลูกโซ่ห่วงกรรม เหมือนกงกรรมกงเกวียนเวียนตามกันมาหลายภพหลายชาติ จนมาสรุปจบคลี่คลายปมปริศนาได้ในที่สุด ...

คราวนี้เนียรปาตีมาในแนวเขียนที่ท้าทายยิ่ง เพราะเขียนกลิ่นกาสะลองเรื่องนี้ ย้อนยุคกลับไปปีพุทธศักราช ๒๕๖๗ สมัยมลฑลพายัพ เชียงใหม่ ..ที่มีสภาพบ้านเรือน ความเป็นอยู่ ความรู้สึกนึกคิด ความเชื่อ วิถีชาวบ้าน ตลอดจนประเพณีวัฒนธรรมเป็นแบบล้านนาโบราณกำลังปรับตัวเข้าสู่อารยแห่งความเจริญจากภายนอก
ข้อมูลเหล่านี้เนียรปาตีได้สืบค้นหามาและสอดแทรกเข้ากับนิยายได้อย่างกลมกลืนดีเยี่ยมทั้งในแง่ความสนุกหรืออรรถรสของนิยาย

... ผมติดตามอ่านนิยายของเนียรฯมาสามเรื่อง(แป้งร่ำสารภี และหมอกพรางดาว แล้วชอบเรื่องนี้ที่สุด อาจจะเป็นเพราะฮู้ภาษาเหนือก็เป็นได้นะ อิอิ)
เหตุผลที่กลิ่นกาสะลองของคุณเนียรปาตี เป็นนิยายที่น่าอ่านยิ่งเรื่องหนึ่งในตอนนี้ ก็เพราะว่า เราจะหานิยายที่ย้อนยุคกลับไปยังเมืองเชียงใหม่สมัยเก่าเมื่อประมาณ ๘๔ ปีมาอ่านนั้น หายากเต็มที ...

ผมจะไม่สปอยเนื้อเรื่อง เพราะอยากให้ไปหยิบหาอ่านกลิ่นกาสะลอง ของเนียรปาตีกันเยอะๆ เลย ... เผื่อว่าพี่ี่นักเขียนได้มาอ่านและมีกำลังใจสร้างสรรค์งานเขียนแล้วลงมือค้นคว้าข้อมูล ผลิตงานเขียนงานดีๆ อย่างกลิ่นกาสะลองให้เราได้อ่านอีกหลายๆ เรื่องก็เป็นได้ครับ ....

กลิ่นกาสะลอง ได้วางขายครั้งแรกที่งานสัปดาห์หนังสือ ฯที่ผ่านมา ... ผมเคยเจอนักเขียนมาแล้วครั้งหนึ่ง คุยกันสองสามคำ ... รู้สึกทึ่งในความขยันเขียนนิยายของเขามากๆเห็นเสียงแว่วๆ ตามลมมาว่าเร็ววันนี้จะมีนิยายออกมาให้หนอนอย่างพวกเราสอยเป็นเจ้าของอีกสองเรื่อง ... เวิ้งๆ อะไรสักอย่างนี่แหละครับ ...

เพื่อนๆหนอนอย่าลืมอุดหนุนผลงานนักเขียนอย่างคุณเนียรปาตีด้วยนะครับ ... ผมรับรองว่ากลิ่นกาสะลอง อ่านสนุก วางไม่ลงจนจบสองเล่มแน่นอนครับผม


สวัสดีวันหยุดยาวสามวันนะครับ ... เมฆชรา




 

Create Date : 03 พฤษภาคม 2551
32 comments
Last Update : 3 พฤษภาคม 2551 20:31:12 น.
Counter : 4361 Pageviews.

 

ปกสวยซะ

รีวิวน่าอ่านมากค่ะ

 

โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ 3 พฤษภาคม 2551 21:32:37 น.  

 

ขอบคุณค่ะที่แนะนำ คงต้องหามาอ่านซะแล้ว เพราะชอบแนวย้อนยุคแบบนี้ นิยายแนวนี้เคยอ่านเรื่อง แต่ปางบรรพ์ ของคุณบุญวรรณณี มาแล้ว ชอบมาก ติดใจในภาษาเหนือและวัฒนธรรมยุคโบราณของชาวเหนือมาก ตอนนี้ก็รอผลงานของคุณบุญวรรณีอยู่ค่ะ คงต้องไปหา กลิ่นกาสะล
องมาอ่านก่อนแล้ว เป็นนักเขียนโครงการของคุณทมยันตีเหมือนกันคงไม่ผิดหวังแน่นอน

 

โดย: มนตรา IP: 202.57.168.136 3 พฤษภาคม 2551 22:30:49 น.  

 


คลิ๊ก..สร้าง Glitter ด้วยตัวคุณเอง
สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่


น่าสนใจมากๆ ค่ะขอบคุณที่นำมาฝาก

 

โดย: อุ้มสี 3 พฤษภาคม 2551 23:52:34 น.  

 

อ่านไปก็สงสัยไปว่าดอกมันหน้าตายังไง
พอเห็นรูปล่างก็คุ้น ๆ ค่ะ
รู้สึกที่บ้านจะปลูกค่ะ (ต้นสูง ๆ กิ่งไม่หนาใช่ไหม?)
เราเรียกเอาเองว่าดอกปีบ (ซึ่งก็ไม่รู้จักหน้าตาเหมือนกัน เรียกมั่วอ่ะ )
... สงสัยต้องไปหาหนังสือดอกไม้มาเสริมความรู้รอบตัวเสียหน่อยแล้ว

ขอบคุณที่แนะนำหนังสือค่ะ อยากได้คนรีวิวหนังสือค่ายนี้มากเลย เพราะราคาแพงกว่าปกติ กลัวซื้อมาแล้วไม่สนุก


 

โดย: ยาคูลท์ 5 พฤษภาคม 2551 5:04:02 น.  

 

เราเคยอ่านสองเรื่องแรก แล้ว แป้งร่ำสารภี และ หมอกพรางดาว สนุกดี เล่มนี้ยังไม่ได้อ่าน เดี๋ยวจาไปซื้อ แล้ววว หุ ๆๆ

 

โดย: นิ่ม ^^" IP: 202.29.60.222 31 กรกฎาคม 2551 9:56:38 น.  

 

เจ้าของบ้านรีวิวหนังสือเล่มนี้ จนคนเขียนเองยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ไปหลายวัน อันที่จริงผมก็ทำบล็อกมาร่วมปี แต่มิได้เข้ามาจัดการอะไรเลย อิอิ ตอนนี้ก็เลยมาอัพเดทเสียหน่อย เพื่อนๆ แวะเข้าไปเดินเล่นได้นะครับ

ผมมีความเป็นมาเล็กๆ น้อยๆ ของกลิ่นกาสะลองมาฝากครับ ส่วนใครที่อ่านแล้ว ยินดีรับทุกคำติชมครับ

 

โดย: จอมยุทธเนียร 4 สิงหาคม 2551 11:50:53 น.  

 

อ่านแล้วสนุกมากๆค่ะ
ทั้งลุ้นและก็ตื่นเต้นทุกๆตอน

 

โดย: อัศเจรีย์ IP: 202.29.39.1 14 กันยายน 2551 14:16:54 น.  

 

เนียรปาตีเป็นผูชายเหรอ.............ไม่น่าเชื่อ

 

โดย: วิรงรอง IP: 124.120.1.99 24 พฤศจิกายน 2551 15:13:26 น.  

 

สนุกมากที่สุดเลย รับรองคุ้มค่าเงินแน่ๆ อ่านแล้ววางไม่ลงเลยจริงๆ เก็บไปฝันถึงทุกคืน เหมือนว่าเป็นส่วนหนึ่งของเรื่องเลย (ไม่ได้เว่อร์นะ) คนเขียนเขาเขียนได้ดีจริง ๆ สามารถจินตนาการ ได้ ถึงบ้านเรียนยุคนั้น ลำน้ำปิง (ทั้งที่ไม่เคยเห็น) เขาสามารถทำให้เรามีอารมณ์ร่วมไปกับงานของเขาได้ดีจริงๆ

 

โดย: มิรันตี IP: 202.143.165.44 30 ธันวาคม 2551 14:15:11 น.  

 

เป็นแฟนเนียรปาตีค่ะ มีหนังสือเก็บทุกเรื่องด้วย เรื่องนี้สนุกมาก น่าจะทำเป็นละคร คงจะสนุกน่าดู

 

โดย: ฟางฝ้าย IP: 118.173.11.122 5 มกราคม 2552 22:59:02 น.  

 

คุณวิรงรอง- เนียรปาตีเป็นผู้ชายหน้าละอ่อนครับ
คุณอุ้มสี คุณพุศน้ำบุษย์- ลองหาอ่านดูนะครับ
คุณนิ่ม - เล่มนี้ต่างไปจากสองเล่มแรกครับ
คุณมนตรา - หวังว่าอ่านแล้วจะชอบนะครับ
คุณอัศเจรีย์ คุณมิรันตี คุณฟางฝ้าย - ขอบพระคุณที่ติดตามผลงานครับ และหวังว่าจะได้สร้างความประทับใจอีกในเล่มต่อๆ ไปครับ

ขอบคุณ...เจ้าของบ้านครับ

 

โดย: เนียรปาตี IP: 202.28.245.127 18 มกราคม 2552 19:34:15 น.  

 

ได้อ่านแป้งร่ำสารภีไปแล้ว ชอบมาก เรียบง่ายแต่ละเมียดละไม ชอบตัวละครธนาวุฒิน่ารักมากๆ ไม่น่าตายเลย อยากให้คุณเนียรปาตีเขียนเรื่องใหม่ให้พระเอกน่ารักแบบเฮี้ยวๆ อย่างนี้อีกค่ะ แต่เอาไม่ตายแล้วนะคะ แล้วคุณเนียนปาตีนี่มีนามปากกาอื่นอีกมั๊ยคะ จะรอติดตามผลงานค่ะ

 

โดย: พิงค์กี้ IP: 61.90.70.196 23 มกราคม 2552 13:23:35 น.  

 

คุณพิงค์กี้...ดีใจครับที่ชอบผลงาน โดยเฉพาะเรื่องแป้งร่ำสารภี เพราะถือว่าเป็นเรื่องแรกที่ผู้เขียนยังไม่มีประสบการณ์อะไรมากมายเลยครับ สำหรับตัวละคร "ธนาวุฒิ" มีหลายคนชื่นชอบ และมีความคิดเห็นเช่นเดียวกับคุณพิงค์กี้ ตอนนี้ เนียรปาตีมีผลงานทั้งหมด 4 เรื่อง ลองหาอ่านดูนะครับ เผื่อจะชอบพระเอกคนอื่นๆ อีก

อ้อ...เนียรปาตี มีนามปากกาเดียวครับผม

ยินดีที่ได้รู้จักคนอ่านเพิ่มขึ้นอีกคนครับ ถ้ามีโอกาสได้ไปงานสัปดาห์หนังสือ แวะที่บูธของ ณ บ้านวรรณกรรม อาจมีโอกาสได้เจอกัน ถามหาทักทายกันได้ครับ

 

โดย: เนียรปาตี IP: 124.120.59.236 24 มกราคม 2552 22:08:21 น.  

 

ขอบคุณค่ะคุณเนียรปาตี พอดีเพิ่งมีโอกาสได้อ่านแป้งร่ำฯ จบเมื่อไม่กี่วันนี่เอง (ทั้งๆ ที่ซื้อมานานแล้ว ) พออ่านจบก็รู้สึกว่าน่าจะหยิบมาอ่านตั้งนานแล้ว ตอนนี้ก็คงต้องไปหาผลงานเล่มอื่นของคุณเนียรปาตีมาอ่านบ้างแล้วล่ะค่ะ อืม สงสัยจังว่าชื่อเนียนปาตีมีความหมายมั๊ยคะ

แล้วคุณเนียรปาตีมีเวปไซค์มั๊ยคะ คนอ่านที่ชื่นชอบผลงานจะได้เข้ามาอัพเดตหรือแวะทักทายบ้างน่ะค่ะ


เอ แล้วคุณเนียรปาตีไปงานสัปดาห์หนังสือวันไหนคะ เผื่อจะได้เอาหนังสือให้เซ็นบ้างค่ะ ขอบคุณนะคะ

 

โดย: พิงค์กี้ IP: 58.9.211.228 25 มกราคม 2552 14:37:56 น.  

 

คุณพิงค์กี้...

ตอนนี้มีผลงานอยู่ 4 เรื่องครับ - แป้งร่ำสารภี - หมอกพรางดาว - กลิ่นกาสะลอง - ฝากรักไว้ที่ปรายฝน

นามปากกา "เนียรปาตี" ไม่ทราบเหมือนกันครับว่าแปลว่าอะไร แต่ชื่อนี้ เป็นชื่อเพลงเก่าสมัยอยุธยา (ผู้เขียนก็ยังไม่เคยได้ยินเหมือนกัน) พบโดยบังเอิญขอนอ่านข้อมูลเรื่องดนตรีไทยน่ะครับ

สำหรับเวบไซต์ก็มี bloggang นี่แหละครับ ทำไว้แรกๆ ที่เขานิยมกัน แต่ไม่ค่อยได้ปัดฝุ่นเลย เพราะตกแต่งอะไรไม่ค่อยเป็น จึงเหมือนห้องร้างมากกว่า (เก่าได้อีก) แต่แวะไปคุยกันได้ครับ เผื่อผมจะมีวินัยในการดูแลห้องบ้าง อิอิ
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=jom-yuth-niar

ส่วนงานสัปดาห์หนังสือ ถ้าทราบเวลาของตัวเองแล้วจะบอกอีกทีนะครับ หวังว่าเวลาจะตรงกัน จะได้ทักทายพูดคุยครับ

 

โดย: เนียรปาตี IP: 124.120.71.59 26 มกราคม 2552 12:23:53 น.  

 

หวัดดีค่ะคุณเนียรปาตี

พอดีวันนี้แวะไปร้าน B2S ที่เซ็นทรับปิ่นเกล้ามา เลยซื้อฝากรักไว้ที่ปรายฝนมาแล้วค่ะ เห็นเรื่องกลิ่นกาสะลองก็มีขายอยู่เหมือนกัน แต่ตอนนี้ต้องแอบหาเวลาไปอ่านปรายฝนฯ ก่อนนะคะ

 

โดย: พิงค์กี้ IP: 58.9.152.8 26 มกราคม 2552 18:06:08 น.  

 

คุณพิงค์กี้...
อ่านจบแล้ว...เป็นอย่างไรบ้าง ชอบไม่ชอบตรงไหน เอามาเล่าสู่กันฟังได้นะครับ จะได้เอาไปปรับปรุงในเรื่องต่อๆ ไป

 

โดย: เนียรปาตี IP: 124.121.240.219 27 มกราคม 2552 8:49:58 น.  

 

คุณเนียรปาตีคะ

เข้าไปเยี่ยมบ้านร้างของคุณมาแล้วค่ะ จะทักทายกันซักหน่อย แต่รู้สึกว่าblog ของคุณจะโพสต์ได้เฉพาะสมาชิก ก็เลยมารบกวนบ้านคุณเมฆชราอีกแล้วค่ะ

เรื่องฝากรักฯ ตอนนี้เพิ่งเริ่มอ่านเมื่อคืนเองค่ะ ก็ว่าจะค่อยๆ อ่านไปเรื่อยๆ น่ะค่ะ เพราะบางครั้งรีบอ่านแล้วรู้สึกว่าทำเนื้อหาผู้เขียนตกๆ หล่นๆ อย่างเรื่องแป้งร่ำฯ ก็ว่าถ้าว่างอาจจะอ่านใหม่ เพราะตอนอ่านมันสนุก ก็อยากรีบอ่านให้รู้ตอนจบ แต่พออ่านจบก็สงสัยว่าเหตุการณ์ในเรื่องมันเกิดขึ้นประมาณปีพ.ศไหน เหมือนเราได้ย้อนกลับไปสู่วิถีชีวิตแบบเรียบง่ายแต่สวยงาม ละเอียดละออ วัฒนธรรมที่คนปัจจุบันไม่รู้จัก ก็คงต้องบอกว่าไม่อยากเชื่อว่าเป็นผลงานเล่มแรกจริงๆ ค่ะ

เอ่อ!ไม่ทราบว่าคุณเนียรปาตีสะดวกให้ email มั๊ยคะ เกรงใจเจ้าของบ้านนี้น่ะค่ะ แต่ถ้าไม่สะดวกไม่ต้องเกรงใจนะคะ




 

โดย: พี่พิงค์กี้ IP: 58.9.153.181 27 มกราคม 2552 14:13:27 น.  

 

คุณพิงค์กี้

ตอนนี้เข้าไปเดินเล่นในบ้านผมได้แล้วนะครับ ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมไม่ค่อยมีใครเข้ามาโพส ที่แท้มันล็อกไว้จริงๆ ด้วยล่ะ...อิอิอิ...เจ้าตัวยังไม่รู้เลยว่าล็อก แต่ตอนนี้สามารถใช้งานได้ตามปกติแล้วครับ

 

โดย: เนียรปาตี IP: 124.120.70.167 28 มกราคม 2552 10:11:09 น.  

 

ไม่รู้ยังไงไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้มาก่อน อ่านกลิ่นกาสะลอง 2 รอบแล้ว (รอบที่ 3 ยังไม่จบ) ร้องไห้ทุกทีเลย ตอนที่กาสะลองถูกพ่อจับขังไว้ แล้วตายไปโดยปราศจากอ้อมกอดของคนที่รัก สงสารกาสะลอง อยากมีใครสักคน รักเราได้มากเท่ากับครึ่งหนึ่งที่หมอทรัพย์รัก กาสะลองก็ยังดี อ่านแล้ว รู้สึกอยากไปเชียงใหม่ อยากไปดูสะพานนวรัฐ อยากไปวัดเกตุ ยังไปกาดสันป่าข่อย อยากไปทุกที่ในเรื่อง อ่านนวนิยายเยอะเหมือนกันนะ แต่รู้สึกว่าเรื่องนี้พิเศษ พิเศษกว่าทุกเรื่อง น่าจะเอาไปทำละครได้เลยนะเนี่ยะ อยากจะเห็นต้วจริงของเนียรปาตีสักครั้ง ถ้ามีโอกาสได้คุยกัน จะถามถึงแรงบันดาลใจที่เขียนเรื่องนี้ เขียนได้ยังไงอย่างกับระลึกชาติได้เลย

 

โดย: มิรันตี IP: 202.143.165.44 3 กุมภาพันธ์ 2552 9:34:48 น.  

 

คุณมิรันตี

ดีใจที่คุณมิรันตีชอบเรื่องนี้ และอ่านถึงสามรอบ ผู้เขียนเป็นคนเชียงใหม่โดยกำเนิดครับ บทสนทนาและบทบรรยายสถานที่ก็เลยง่ายขึ้น ประกอบกับเป็นคนชอบเรื่องศิลปะวัฒนธรรมเป็นพื้นอยู่แล้วครับ

ถ้าคุณมิรันตีอยากทราบแรงบันดาลใจเบื้องต้น ที่มาที่ไปของนิยายเรื่องนี้ เชิญไปพูดคุยกันที่บล็อกของผมได้นะครับ

https://www.bloggang.com/viewblog.php?id=jom-yuth-niar&group=2

เผื่อจะได้คุยกันมากขึ้น สำหรับตัวจริง ถ้าคุณมิรันตีมีโอกาสไปงานสัปดาห์หนังสือ ก็น่าจะได้เจอกันครับ วันเวลาจะแจ้งให้ทราบอีกที

ขอบพะรคุณและขอให้เพลิดเพลินกับกาละลองรอบที่ 3 ครับ

 

โดย: เนียรปาตี (จอมยุทธเนียร ) 4 กุมภาพันธ์ 2552 9:50:24 น.  

 

อ่านคร่าวๆแล้วชอบมาก....ทั้งสนุก...ตื่นเต้น...และซึ้ง
สงสารกาสะลองกับนายหมอทรัพย์จังค่ะ

 

โดย: เมย์ IP: 202.28.78.14 12 กุมภาพันธ์ 2552 14:42:21 น.  

 

อ่านคร่าวๆแล้วชอบมาก....ทั้งสนุก...ตื่นเต้น...และซึ้ง
สงสารกาสะลองกับนายหมอทรัพย์จังค่ะ

 

โดย: เมย์ IP: 202.28.78.14 12 กุมภาพันธ์ 2552 14:42:38 น.  

 

เคยอ่านหนังสือมาหลายเล่มแล้ว...แต่ไม่ค่อยมีเล่มไหนที่อ่านแล้วทำให้ขนลุกได้อย่างนี้ ชอบกลิ่นกาสะลองมากเลยค่ะ ...อ่านแล้วทำให้นึกถึงวันวานเก่าๆ และรู้สึกภูมิใจจังที่ได้เกิดมาเป็นคนเชียงใหม่....แต๊ๆๆๆนาเจ้า

 

โดย: กาสะลอง IP: 58.147.28.56 21 กุมภาพันธ์ 2552 20:23:49 น.  

 

เคยอ่านหนังสือมาหลายเล่มแล้ว...แต่ไม่ค่อยมีเล่มไหนที่อ่านแล้วทำให้ขนลุกได้อย่างนี้ ชอบกลิ่นกาสะลองมากเลยค่ะ ...อ่านแล้วทำให้นึกถึงวันวานเก่าๆ และรู้สึกภูมิใจจังที่ได้เกิดมาเป็นคนเชียงใหม่....แต๊ๆๆๆนาเจ้า

 

โดย: กาสะลอง IP: 58.147.28.56 21 กุมภาพันธ์ 2552 20:23:53 น.  

 

เคยอ่านหนังสือมาหลายเล่มแล้ว...แต่ไม่ค่อยมีเล่มไหนที่อ่านแล้วทำให้ขนลุกได้อย่างนี้ ชอบกลิ่นกาสะลองมากเลยค่ะ ...อ่านแล้วทำให้นึกถึงวันวานเก่าๆ และรู้สึกภูมิใจจังที่ได้เกิดมาเป็นคนเชียงใหม่....แต๊ๆๆๆนาเจ้า

 

โดย: กาสะลอง IP: 58.147.28.56 21 กุมภาพันธ์ 2552 20:24:02 น.  

 

อยากทราบชื่อจริงคะ ลงรายการทางบรรณานุกรมไม่ได้ ขอบคุณมากคะ

 

โดย: คุณครู IP: 192.168.21.212, 202.57.137.52 23 มิถุนายน 2552 9:39:09 น.  

 

ไม่ทราบว่าคุณครูจะได้แวะมาอีกไหม เพระผมเองก็เพิ่งผ่านมาเห็น

"เนียรปาตี" ชื่อจริงคือ พิสิทธิ์ ศรีประเสริฐ

หรือจะแวะไปพูดคุยกับคนเขียนได้นะครับที่ //jom-yuth-niar.bloggang.com

 

โดย: เนียรปาตี IP: 202.28.245.85 5 กรกฎาคม 2552 20:16:46 น.  

 

ได้อ่านเรื่อง กลิ่นกาสะลอง เเล้วคะ หลังจากที่จ้องมันมานาน เพราะไม่เคยอ่านนิยายเเนวนี้ อ่านเเล้วมีความรู้สึกว่า เรื่องนี้ให้อะไรมากกว่าการมองเห็นคุณค่าของความรัก ประทับใจมาก เหมือนหนังสือเรื่องนี้จุดประกายให้อิฉันคิดที่จะอ่านนิยายเเนวนี้ต่อไป ด้วยความรู้สึกที่เป็นสุขอย่างยิ่ง

ทั้งน้ำคำ ท่วงทำนองการเขียน ไม่เหมือนใคร สามารถสร้างความลงตัว ระหว่างความเศร้าเเละความสุขเเทบจะเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน

พื้นเพคนเขียนอยู่เชียงใหม่เหรอคะ เเล้วได้เรียนที่ ม.เชียงใหม่ด้วยหรือเปล่าคะ ขออนุญาตละลาบละล้วงคะ

กล่าวสรรเสริญด้วยถ้อยใจจริง

 

โดย: พระจันทร์สีน้ำเงิน IP: 202.28.27.5 5 มกราคม 2553 22:16:29 น.  

 

อ่านกลิ่นกาสะลองแล้ว ร้องให้ทุกทีเลย เวลาเห็นดอกกาสะลองทุกครั้งรู้สึกเศร้าจัง ไม่รู้ว่าถ้าอยากจะหาหนังสือของคุณอ่านมีขายที่ไหนบ้างคะ

 

โดย: เนเน่//เด็กเจียงใหม่เจ้า IP: 125.27.19.53 20 พฤศจิกายน 2553 19:53:49 น.  

 

อยากเห็นเป็นละครจัง ว่าผู้กำกับจะทำออกมาดีเหมือนในหนังสือหรือเปล่า อยากลุ้นตัวละครนำด้วยว่าจะใช้ใคร เมื่อไหร่จะมีคนเอาไปทำละครน๊า ละครที่มีตอนนี้ น่าเบื่อมาก ไม่มีอะไรน่าติดตามเลย

 

โดย: น้องใหม่ IP: 182.53.61.226 22 พฤศจิกายน 2553 23:28:24 น.  

 

อ่านแล้ว สนุกมากๆค่ะ เห็นภาพนางเอก พระเอกเลยค่ะ

 

โดย: อบเชยค่ะ IP: 192.168.182.23, 223.206.179.123 24 พฤษภาคม 2555 22:45:51 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


เมฆชรา
Location :
นครราชสีมา Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 22 คน [?]




เข้าสู่ปีที่ 8
Friends' blogs
[Add เมฆชรา's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.