หนึ่งวันฟุ้งซ่าน
โหลๆๆ หนึ่งสอง หนึ่งสองสาม ทดสอบๆๆ... ข้าน้อยแอบลอบเข้ามาหัดทำบล็อก ใครเก๋าๆวอนมาช่วยบอกกล่าว ทำไฉนเล่าจะให้บล็อกสวยยยยย (^^) หนึ่งวันฟุ้งซ่าน... จากสันกำแพงเข้าเวียงเชียงใหม่...ไม่ไกลนัก แต่วันนี้ขากลับมันดูไกลกว่าขาไปยังไงพิกล ระยะทางที่เริ่มยาวนาน เช่นกันกับเวลาที่เริ่มไหลไปอย่างเชื่องช้า สำนึกนั้นเริ่มขึ้นเมื่อรถติดไฟแดงเชิงสะพานเนาวรัตน์ รู้สึกผิดปกติเหมือนเริ่มเป็นที่สนใจของผู้ร่วมชะตากรรมรอไฟเขียว จะว่าหน้าตาหล่อเหลาจนคนมองก็ใช่ที่เพราะใส่หมวกกันน็อกพร้อมผ้าปิดจมูก(จะว่าเปิดมาแล้วหล่อว่างั้น?) ... คนข้างๆมอง คนขี่สวนมาก็มอง... ไม่เว้นแม้แต่คุณหัวปิงปองก็แอบชำเลือง... อะไรกันหว่า... เริ่มประหม่าแล้วสิเรา ความจริงยังไม่กระจ่างแก่ใจให้เห็นชัด ลัดเลาะไปในเส้นทางประจำที่เคยผ่าน ผ่านไปหลังวัดพระสิงห์...ฐานที่มั่นสำคัญของกลุ่ม"รักเชียงใหม่" คนกลุ่มใหญ่มองตามพร้อมพูดคุยอะไรกันเสียงดังพอให้ได้ยินแต่จับใจความไม่ได้...สุดท้ายแล้ว ระหว่างที่รอผ่านสี่แยกก็ได้เหลือบไปมองกระจกรถคันข้าง ...ซวยแล้วตรู!!!!!! เจือกใส่เสื้อไม่ดูตาม้าตาขุน ขี่รถหัวซุนในเชียงใหม่เจือกใส่เสื้อเหลือง... เริ่มไม่สนุกแล้วสิตรู ขี่รถไปเสียวสันหลังไป รีบทำธุระเสร็จไวๆจะได้กลับสั๋นก๋ำแปงบ้านเฮา กลับบ้านครับกลับบ้าน รู้สึกว่าระยะทางมันช่างยาวไกลกว่าขามามากเหลือ ไม่อยากติดเลยไฟแดง ไม่อยากแวะเลยปั๊มน้ำมัน ท้ายแล้วก็มีชีวิตรอดปลอดภัยกลับถึงบ้านจนได้...อันที่จริงมันก็คงไม่มีอะไรร้ายแรงถึงขนาดคุณพี่เสื้อแดงเอาไม้มาตีหัวหรอก เพียงแค่ความนึกคิดมันพาไปไกล เพราะสายตาที่มองมา...ก็เท่านั้น อันที่จริงแล้วหากมีใครมาถามว่าเราสีอะไร...อยากตอบได้ไหมว่าไม่เอาอะไรทั้งนั้น เคยตอบคำถามนี้กับเพื่อนสีเหลืองคนหนึ่ง โดนคุณเพื่อนตอกกลับมาว่า"ไอ้คนไม่รักประเทศชาติ" เออ เอากับคุณมึงสิ สีเหลืองต้องการประชาธิปไตยใช่ไหม และใช่ไหมว่าสีแดงก็บอกว่าเป็นประชาธิปไตยเช่นกัน V V V แล้วประชาธิปไตยของพวกคุณนี่...ผมไม่มีสิทธิ์เลือกทางของตนเองบ้างเลยหรือ ถึงตรงนี้แล้วขอแอบนินทาบุพการีหน่อยเถิด ย้อนกลับไปเมื่อสมัยเลือกตั้งทักษิน2(จำไม่ได้ว่าปีไหน) สามคนพ่อแม่ลูกไปคูหาด้วยกัน ระหว่างอยู่ในรถพ่อถามขึ้นมาว่า...จะเลือกใคร? เอาล่ะสิทีนี้ งานเข้าอีกแล้วตรู รู้ทั้งรู้ว่าเรื่องการเมืองไม่ควรพูดแม้แต่ในครอบครัว ตัวเราก็ตอบเสียงอ้อมแอ้มมาว่า...ข้าน้อยขอไม่เลือกใคร ... เรื่องยาวครับทีนี้ คุณพ่อท่านก็ว่าทำไมไม่เลือกทักษิณ เค้าให้โน่นให้นี่ เค้าคนบ้านเรา เค้าๆๆๆๆๆๆๆ ฯลฯ และคำสุดท้ายที่จี๊ดสุดๆ..."ไม่รู้จักใช้สิทธิ์ของตัวเอง" ซะงั้นคุณพ่อ เถียงไม่ได้ครับเถียงไม่ได้ ขันติๆ เดี๋ยวเรื่องจะยาวไปกว่านี้ เราไม่ใช้สิทธิ์ๆๆ !!!! ตกลงนี่การที่เราอยู่ในระบอบประชาธิปไตย ถ้าเราไม่ชอบใครเลยสักคนเราต้องใช้สิทธิ์ของเราด้วยการยอมกัดฟันเลือกคนที่เราไม่ได้ชอบใช่ไหมนี่ เราไม่มีสิทธิ์ไม่เลือกเลยใช่ไหมนี่ ... เฮ้ออออ ทำไงได้ล่ะ ในเมื่อเราเกิดมาในประเทศประชาธิปไตยบิดๆเบี้ยวๆแบบนี้ แต่ในท้ายที่สุดแล้วเราก็แก้ปัญหาด้วยการยอมมุสาต่อบุพการีว่าทักษิณก็ทักษิณวะ ให้แกพอใจ เพราะสุดท้ายแล้ว...เราก็เข้าคูหาคนเดียว 555 >>>> จบการบ่นได้เสียที ทำบล็อกวันแรกก็เล่นซะการเมืองจ๋าไปเลยใครเข้าจะมานั่งอ่านกันล่ะนี่ จบการทำบล็อกวันแรกไว้แค่นี้ก่อนละกัน แหะๆๆ คงมีแต่ตัวหนังสือที่ว่างเปล่า ไร้สีสันให้ชวนมอง ใครหลงเข้ามาก็ทนๆอ่านหน่อยนะครับ(^^) แล้วจะทำตัวขยันเข้ามาหัดทำอีก
Create Date : 13 มีนาคม 2552 |
Last Update : 13 มีนาคม 2552 11:39:01 น. |
|
18 comments
|
Counter : 2725 Pageviews. |
|
|