วันนี้ขอนอกประเด็นที่เน้นสังคมและการเมืองบ้างสักครั้งคงไม่เป็นไร แต่จะว่าไม่ใช่เลยก็ไม่เชิง เพราะเรื่องที่ผมจะพูดมันก็เป็นเรื่องในสังคมที่เราๆ ใช้ชีวิตอยู่นี่เอง หากแต่ผมจะพูดในกลุ่มสังคมเล็กๆที่ผมถือเป็นคนหนึ่งซึ่งมาอาศัยพื้นที่อยู่ร่วมกับพวกพี่ๆ น้องๆ เพื่อนๆ ในสังคมที่เรียกว่า //www.bloggang.com


สาเหตุที่ผมมาพูดเรื่องนี้เพราะเมื่อวันที่ 9 สิงหาคม 2550 ที่ผ่านมา เป็นวันคล้ายวันเกิดของผม ซึ่งตัวผมเองไม่ได้ให้ความสำคัญกับมันสักเท่าไหร่...อีก 4 วันให้หลังขณะผมกำลังเปิด “บลอค” ดูหลังจากไม่ได้แตะต้องมานานพอสมควรเพื่อจะ “อัพบลอค” แต่...


ข้อความอวยพรวันคล้ายวันเกิดของผมปรากฏขึ้นมามากมายในบริเวณกล่องcomment ถึง 22 ข้อความ ซึ่งมีส่วนหนึ่งเป็นเพื่อนร่วมสาขา ร่วมสถาบัน และเพื่อนร่วมห้องเรียนวิชา “วารสารศาตร์กับเเนวคิดเชิงสังคมเเละวัฒนธรรม” ของอาจารย์ วิไลวรรณ จงวิไลเกษม อีกส่วนหนึ่งเป็นของเพื่อนร่วมสังคมทำ “บลอค” ที่ผมสารภาพเลยว่าไม่เคยรู้จักพวกเขามาก่อนเลยสักคน และผมเชื่อว่าพวกเขาก็ไม่เคยรู้จักผมเช่นกัน แต่พวกเขากลับมาอวยพรวันคล้ายวันเกิดให้ผม


จากการคาดเดา(ไปเอง)ผมคิดว่า นี่อาจเป็นวัฒนธรรมของสังคมนี้ ที่ให้ความสำคัญกับเพื่อนร่วมสังคม เพราะเมื่อยามใดถึงวันคล้ายวันเกิดของใครสักคน พวกเขาก็จะพาเหรดกันไปอวยพรให้คนนั้นสุขสันต์ในวันเกิดกันอย่างคับคั่ง...แล้วคุณลองคิดดูสิครับว่าในสังคมใหญ่ของเรา จะมีบ้างไหมหรือใครสักกี่คนกันเชียวที่จะพูดแสดงความยินดีและอวยพรวันคล้ายวันเกิดให้กับคนที่เขาไม่รู้จัก


จากมุมนี้...ผมเห็นว่าสังคมออนไลน์หรือโลกแห่งไซเบอร์ ไม่ได้เป็นสถานที่ซึ่งมีแต่เรื่องหลอกลวง บางทีอาจมีความจริงใจให้มากกว่าเสียอีกหากเราเองก็จริงใจให้กับเขาจริงๆ เช่นกัน


ผมไม่ได้บอกว่าอาณาจักรแห่งไซเบอร์นั้นสวยงาม เพียงแค่อยากบอกกับคนที่บังเอิญเข้ามาอ่านทุกท่านว่า ในมุมหนึ่งของโลกที่สื่อสารกันอย่างไร้พรมแดนนี้ ยังมีเรื่องราวดีๆ ที่แสนจะอบอุ่นให้เราได้ค้นหาอีกมากมาย...ต่อนี้ไปผมคงต้องไปอวยพรวันเกิดให้กับเพื่อนร่วมสังคม bloggang บ้างแล้วล่ะครับ...
HAPPY Birthday To ME...To You
To My Every FRIENDS...