เสียมเรียบ เมืองที่ว่ากันตามหลักกิโลเมตรชายฝั่งพรมแดนแล้ว มันก็แค่หลับสักตื่นก็ถึง นั่งรถหัวกระดอนแถบสำรอกของเก่า ยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดูแล้วได้แต่รำพันกับตัวเองว่า เวลาหาใช่ของเราเสียเมื่อไหร่
....รู้ตัวอีกทีก็เมื่อข้างหน้าต่างรถมีแต่เสียงโหวกเหวกแข่งกันขรม เสียงเชิญชวนให้ไปพักที่โน่นที่นี่พร้อมป้ายชูกันให้สลอน กู๊ด บาย เราว่ายังงั้น จะทำไงได้ก็สารรูปภายนอกมันฝรั่ง(ขี้นก)ชัดๆ! เอามือปัดเศษฝุ่นดินลูกรังสีแดงออกจากหัว คิ้ว ขนตา (แล้วก็ขนจมูก) งุ่นงานหาที่พักราคาถูกที่มีอยู่ดาษดื่นทั่วเสียมเรียบ แต่ ณ พ.ศ. นี้มันก็เต็มไปด้วยโรงแรมระดับ 108 ดาวด้วยเช่นกัน
เสียมเรียบอุดมไปด้วยทัวริสต์ชั้นเฟิร์สทคลาสและเธิร์ดคลาสจากทั่วทุกมุมโลก แต่สำหรับสำหรับทัวริสต์ชั้นเธิร์ดคลาส 20 ยูเอสฯ/วัน ค่าเข้าชมนครวัดมันหมายถึงกิน อยู่ได้อีกหลายวัน ทำไงได้..(ว่ะ) แถมไม่พอยังต้องเหมา driver (มอ’ไซค์รับจ้าง) ให้ช่วยเป็นสารถีนำชมก็ปาเข้าไปวันละ 5 ยูเอสฯ/วัน เข้าไปแล้ว (ก็น้ำมันที่นี่เข้าแพงเหลือลากนี้หว่า..) วลีคลาสสิคของอีตา อาร์โนลด์ ทอยบี ที่กล่าวว่า see Angkor wat then die เห็นจะจริงอยู่ (แต่ไม่ต้องรีบร้อนตายหรอกนะ!)
อดีตอันยิ่งใหญ่ได้จากไปนานแล้ว เหลือก็เพียงแต่คำถามให้คนรุ่นหลังมานั่งเกากบาลถกเถียงกันอยู่ว่า เขาสร้างกันมาได้ยังไง Angkor wat ถ้าจะให้ดูจนทั่ววันเดียวเห็นทีจะไม่พอ ท่าน(รัฐบาล) ก็เลยบอกว่า งั้นก็ซื้อตั๋ว 3 day pass ซิคุ้มยิ่งกว่าคุ้ม ท่านลืมบอกด้วยป่าวว่าคนที่คุ้มนะคือท่านกับบริษัทที่รับสัมปทานดูแลจัดการ Angkor wat...

หากคิดจะมาเสียมเรียบแล้วคาดหวังว่าจะได้ใช้จ่ายแบบถูกแสนถูก ที่นี่คงไม่ใช่สถานที่พรรค์นั้นซักเท่าไหร่ ข้าวต่างๆ จานละ 1 usd.แล้ว ถ้าเทียบคุณภาพแล้ว 25 บาทฝั่งบาทเราคุ้มค่ากว่าแยะ แต่ก็เอาเถอะอย่างน้อยก็ได้ไป see Angkor wat แล้วค่อยกลับมา die ที่บ้านเรา เท่านี้ก็สุขใจแล้ว

Create Date : 15 กรกฎาคม 2550
Last Update : 16 กรกฎาคม 2550 10:43:31 น.		1 comments
Counter : 655 Pageviews.
Share Tweet