Group Blog
 
<<
ตุลาคม 2548
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
11 ตุลาคม 2548
 
All Blogs
 
ชีวิต...ราคาถูก (1)


รากฐานของชีวิต นั้นมาจากไหน สถาบันครอบครัว สถาบันการศึกษา หรืออย่างไร ทำไฉน ให้(ชีวิต) มั่นคง ไม่หลงทาง






เมื่อวาน เรากลับมาจากทำงานก็ปาเข้าไปบ่ายสอง ยังไม่ทันที่จะถอดรองเท้าลูกๆก็วิ่งมากอดเอวบอก แม่ๆ พาพวกหนูไปเที่ยวในเมืองเถอะ ปรกติเราจะไม่ค่อยออกไปไหนหลังเลิกงานเพราะ ประการแรกเหนื่อย ประการที่สองน้ำมันแพง ประการที่สาม หาที่จอดรถได้ยาก และ ประการที่สี่ ไม่ค่อยมีเรื่องต้องซื้อ เพราะจ่ายตลาดอาทิตย์ละครั้ง และซื้อให้คุ้ม ครบอาทิตย์

เมื่อโดนลูกๆอ้อน ก็เลยหยวน และจะได้แวะไปเอาเสื้อสูทรที่เอาไปซักแห้งที่ร้านในเมือง

กว่าเราจะหาที่จอดรถได้ก็ต้องวนหลายรอบ เมื่อลงจากรถล็อครถเสร็จก็เดินพาลูกๆไปร้านซักแห้งก่อน เจ้าคนเล็กโวยวายเพราะไม่อยากไป เราบอก อย่างนั้นก็ยืนตรงนั้นนะ แม่กับพี่ไปละ ตาหนูเห็นว่าใช้ไม้แข็งไม่สำเร็จ แม่ไม่เล่นด้วยเลยหยวนเดินตามต้อย หน้ามุ่ย ริมฝีปากล่างเบะ
ระหว่างทางต้องขึ้นบันได มีร่างเล็กๆนอนกองอยู่ เสื้อแจ็คเก็ตสีดำปิดบังใบหน้า เห็นแต่ข้อมือเล็กๆโผล่ออกมา เราเดินผ่านไป แล้วหันมามองสังเกตุสังกา ด้วยความสงสัย
ระหว่างทางมีคนหลายคนผ่านร่างนี้ พร้อมกับมองแบบสงสัย แล้วก็เดินแยกย้ายกันไป เราเองก็เดินต่อไป ทำธุระเสร็จกลับมายังที่จอดรถก็เห็นร่างนั้นนอนกองอยู่ ผู้ว่าราชการจังหวัดขับรถผ่านไป มองร่างนั้น แบบสงสัย แล้วหันมามาองเรา และก็ขับรถผ่านไป เจ้าของร้านรวงปิดร้าน และมายังที่จอดรถแล้วขับออกไป เรายังคงยืนอยู่ตรงนั้น มองร่างนั้นด้วยคำถามที่ก้องอยู่ในสมอง .... เด็ก หรือผู้ใหญ่นะ เมาเหล้า ยา หรือเป็นลม ...

ลูกๆกระตุกมือเราแล้วถาม แม่ๆ....เขาเป็นอะไรล่ะ เราพึมพัมไม่รู้เหมือนกัน

ยืนอยู่ได้ราวๆสิบนาที เราเลยจับบ่าเขาเขย่าเบาๆ ร่างนั้นไม่ไหวติง เราถาม คุณ ...คุณ เป็นอย่างไรบ้าง ไม่สบายหรือเปล่า กลิ่นเหล้าลอยฉุนกึกเข้าจมูก แต่ร่างนั้นไม่ไหวติง เอ...ทำไงดีนะ แปลกใจที่คนที่นี่เดินผ่านไปมา แวะมองด้วยความสนใจ สงสัย ไม่มีใครทำอะไร ทั้งๆที่เมืองนี้เมืองเล็กๆ คนนอนถนนแบบนี้ กลางวันแสกๆ เป็นเรื่องที่คนที่นี่ และฉันไม่เคยเจอ

โชคดี ที่รถลาดตระเวณของตำรวจผ่านมา ฉันโบกรถ และบอกตำรวจสองนายว่าช่วยไปดูด้วย ไม่ทราบว่าเด็ก หรือผู้ใหญ่ นอนหลับสนิท หรือหมดสติ อยู่บนบันไดทางเท้า เขาพยักหน้า

เขาปลุกเจ้าหนุ่มคนนั้น (หน้าตาดีเสียด้วย อายุคงไม่ถึง 20 ปี ) ให้ตื่น หลังจากถามไถ่ชื่อเสียงเรียงนาม ที่อยู่ หลังจากนั้นเขาก็ขับรถออกไป เจ้าหนุ่มคนนั้นเดินเซๆ เข้าไปในตรอกเล็กๆและหายไปในความสลัว

เมื่อเข้ามานั่งในรถ เตรียมจะขับกลับบ้าน ลูกๆถามใหญ่เลยว่าทำไมเขาถึงนอนทางเท้าไม่ไหวติง จะมีใครช่วยเขาไหม เขาจะหายจากสิ่งเสพติดได้ไหม เราถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะอธิบายให้ลูกเห็นพิษของสิ่งมึนเมาสิ่งเสพติด

บอกลูกๆว่า...หากคนติดยาเสพติด ชีวิตของเขาก็ราคาถูก ดูซี นอนหมดสติเหม็นเหล้าหึ่งกลางถนน ยังไม่มีใครช่วย หากเป็นคนธรรมดานอนหมดสติ รถหวอ โรงพยาบาลแล่นมารับไปนานแล้ว

ลูกๆวัยไม่ถึง 10 ขวบจะเข้าใจ เราไหมนะ







Create Date : 11 ตุลาคม 2548
Last Update : 12 ตุลาคม 2548 19:54:38 น. 0 comments
Counter : 401 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

It-ta-tee
Location :
กรุงเทพฯ Germany

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






บันทึก และ มุมมองแห่งชีวิต ของ เรา ผู้เป็น แม่และพยาบาล

ในโลกนี้มีอะไรสำคัญกว่าที่ต้องทำมากว่าการนั่งหน้าจอ PC เช่น ขึ้นเวร เวลาขาดคน ถึงได้หยุดก็เถิด หรือ การเล่นและสอนลูกๆ บางครั้งได้มีโอกาสทำประโยชน์ให้คนไทยด้วยกัน
เท่านี้ เราก็มีความสุขมาก
เราเขียนบล๊อกเมื่อมีเวลา หากเพื่อนๆแวะมา comment เราขอบคุณค่ะ
และจะตามไปเยือน เมื่อ โอกาส อำนวยค่ะ
ขอบคุณสำหรับมิตรภาพที่มอบให้

กระทู้ล่าสุด



Thai-deutsches Familienleben




free counter
widget
Friends' blogs
[Add It-ta-tee's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.