Bloggang.com : oonrak_baby : บินไปกับ...หางแดง...สุดท้ายก็แผลงฤทธิ์ :( ตอน1)

บินไปกับ...หางแดง...สุดท้ายก็แผลงฤทธิ์ :( ตอน1)

ไปเวียตนาม...ไซ่ง่อนครานี้...บินไปกับหางแดงอันแสนรวนเร แต่ก็ยินดีที่จะไปเนื่องด้วยราคาตั๋วที่แสนถูก

ออกจากกรุงเทพฯ 7โมงกว่า ๆ ใช้เวลาบินแค่ ชั่วโมงครึ่ง ก็ถึงไซ่ง่อน ช่วงนี้ไข้หวัดกำลังระบาด ก้เลยต้องมีการสแกนกันเล็กน้อย ใช้เวลากับพี่ตม. นานมาก ๆ ทำงานแบบสบายใจฉันจริง ๆ อยู่ในสนามบินเกือบชั่วโมง

ออกจากสนามบินมาก็เจอกับการจราจรที่หมือนกรุงเทพฯ มาก ๆ ใครบอกว่ากรุงเทพฯ รถติด ที่นี่ติดไม่แพ้กัน แต่เป็นรถมอเตอร์ไซต์ที่ทำให้ติด มอเตอร์ไซต์ที่นี่เยอะมาก รถยนต์ส่วนบุคคลนับคันได้ ถ้าเป็นรถยนต์ส่วนมากจะเป็นแท๊กซี่ กับรถบัสประจำทาง การจราจรที่นี่สนุกมากโดยเฉพาะการข้ามถนน ต้องอาศัยความชำนาญเฉพาะตัวจริง ๆ ข้ามถนนให้เดินไปเรื่อย ๆ ไม่ต้องกลัวแล้วรถจะหยุดให้เอง 55

วันนี้จะเดินเที่ยวชมชีวิตผู้คนรอบ ๆ เมืองไซ่ง่อน อาหารมื้อแรกในวันนี้ที่คิดจะลองชิมคือ เฝอ แต่เดินเท่าไหร่ก็ยังไม่เห็น และท้องก็ไม่สามารถรอได้ เลยแวะร้านที่คิดว่าดูดี น่าอร่อย คนเวียตนามเห็นรีรอๆ ก็ช่วยสนับสนุนเต็มที่ว่าอร่อยจริง เลยตัดสินใจเข้าไป เป็นอาหารจานเดียว...จานใหญ่พอสมควร ข้าวเยอะมาก ๆ เมนูเขียนไว้ข้าวผัดเห็ดเวียตนามกับไก่ ก็เลยสั่งอันนี้และขออะไรที่เป็นของพื้นเมืองก่อน แต่ที่ได้มาคือ ผัดผักรวมใส่ไก่ มีเห็ดนางฟ้าด้วยอิอิ อืม ก็อร่อยดี

หลังจากเคลียร์ท้อง และเดินมาได้สักพัก ก็เจอบรรดาร้านอาหารสารพัดเฝอ และอะไรอีกที่ไม่รู้จัก ได้แต่เดินผ่านด้วยความเสียดายอย่างแรง ฮือ

ท้องเต็มไปด้วยข้าวกับผัดผักรวมเมื่อกี้แล้ว

เป้าหมายที่จะไปคือโบสถ์นอทเธอดาม และ ไปรษณีย์ เดิน ๆ เท่าไหร่ก็ไม่ถึงสักที อากาศร้อนมาก ๆ เดินไปก็ถามทางไปเรื่อย ๆ จนถึงแต่ก็ยังไม่รู้ว่าถึง เพราะเห็นลุงเคน KFC ก่อนโบสถ์ อิอิ ทำให้ชีวิตมีความหวังขึ้น คิดถึงเป๊บซี่

แต่เดี่ยวต้องถ่ายรูปโบสถ์ก่อนสินะ เศร้าอีกแล้วโบสถ์ปิด วันนี้วันศุกร์ ถ่ายข้างนอกก็ได้ไม่เป็นไร แล้วก็เดินข้ามไปที่ไปรษณีย์เพื่อส่งโปสการ์ดกลับบ้าน ไปรษณีย์ที่นี่น่าจะเป็นพิพิธภัณฑ์ด้วย ข้างในสวยดี มีรูปลุงโฮติดอยู่รูปใหญ่เลย และไม่ลืมที่จะแวะไปทักลุงเคนที่อยู่ในห้างสรรพสินค้าไดมอนด์ ห้างที่นี่เป็นห้างขนาดกำลังน่ารัก เทียบได้กับโรบินสันไดมารูสมัยโน้นมั้ง (เลยรู้อายุคนเขียนมั้ยนี่ อิอิ)

เดินออกมาอีกด้านของตอนไป ผ่านร้านขายของที่ระลึก ไม่ลืมที่จะแวะช๊อปได้สามล้อถีบมาเป็นของฝาก ล้อรถหมุนได้เหมือนของจริงเลย ผ่านอนุสาวรีย์ลุงโฮ แวะทักทายด้วยการถ่ายรูปเป็นที่ระลึกซะหน่อย เดินขึ้นมาเรื่อย ๆ มีร้านขายของตลอดสองข้างทาง จนถึงตลาดเบถัน ได้เวลาช๊อป กระจาย มาที่นี่รวยพอสมควรมีเงินเป็นแสน(ด่อง)จ๊ะ คิดเลขกันไม่ถูกงุนงงไปกับค่าเงิน กลัวโดนฟันหัวแบะด้วย

กลับออกมาได้ของฝากกันพอสมควร สายฝนเริ่มโปรยปรายหลังจากปล่อยรังสีความร้อนมาทั้งวัน ตอนกลับเหมือนจะเดินง่ายขึ้น เดินไม่ไกลก็ถึงที่พัก ผ่านร้านเฝอ24 ด้วยขาไปทำไมไม่เห็น ไม่เป็นไรไปอาบน้ำก่อนเดี่ยวออกมาจัดการเพราะตอนนี้เมื่อยสุด ๆ แล้ว

ออกมาจากที่พักอีกทีก็ฟ้าเปลี่ยนสี ไฟริมถนนและไฟร้านค้าส่องสว่าง คนที่นี่เริ่มนั่งดื่มเบียร์กันตั้งแต่ตอนเย็น จะใช้เก้าอี้นั่งเอนตัวเตี้ยวางคู่กับโต๊ะตัวน้อย วางคู่กัน และหันหน้าออกมาทางนอกร้านให้มองดูผู้คนที่เดินผ่านไปมา เหมือนนั่งดูหนังซะงั้น

สายฝนก็ยังโปรยปราย เฝอ24 ก็รออยู่ ขอบอกว่าน้ำซุปอร่อยมาก เส้นนุ่มสุด ๆ อร่อยโดยที่ไม่ต้องปรุง แต่คนไทยยังงัยก็ขอปรุงใส่ซอสพริกที่ร้านหมดไป 2 กระปุก เด็กเสิร์ฟได้แต่ทำหน้างง กินอะไรกันนัก ปอเปี๊ยะทอดก็อร่อย สั่งเป๊ปซี่ที่นี่ไม่ให้น้ำแข็งต้องขอเองจ๊ะ ไม่ให้น้ำแข็งจาอร่อยได้ยังงัย

ราตรีสวัสดิ์ไซ่ง่อนด้วยเฝอ 24 (ร้านเฝอ ชื่อ เฝอ24จ้า) นอนหลับฝันดี

</font>

Create Date : 20 กรกฎาคม 2552

Last Update : 13 สิงหาคม 2552 7:58:55 น.

0 comments

Counter : 273 Pageviews.