เต้าหู้ไซซี (东风恶) - - Yidujunhua Hongsamut - ¤ -  R E V I E W   N I Y A Y  - ¤ - เต้าหู้ไซซี (东风恶) Yidujunhua Hongsamut สำนักพิมพ์ห้องสมุด [เรื่องย่อ] นางเป็นเพียงลูกสาวบ้านตระกูลกัว ร้านขายเต้าหู้เล็กๆ ในอำเภอห่างไกล   ที่ใครๆ ก็ไม่คาดว่าวันหนึ่งจะมีวาสนาเป็นหนึ่งเดียวในใจซวิ่นอ๋อง!        ซวิ่นอ๋องมู่หรงลี่ ผู้นำกองทัพนักรบปีศาจแห่งแคว้นต้าเอี้ยนไม่คาดคิดมาก่อนว่า สตรีที่ตนเก็บตกได้ระหว่างออกรบจะเป็นชิ้นส่วนที่มาเติมเต็มหัวใจอันว่างเปล่าของเขา         สตรีผู้นี้เป็นเพียงสาวชาวบ้าน นิสัยเรียบง่าย หัวอ่อน พูดน้อย... นางมีทุกอย่างที่ตรงข้ามกับเขาโดยสิ้นเชิง แต่กลับทำให้นักรบอย่างเขา รู้สึกอยากวางอาวุธในมือ แล้วกลับบ้าน นี่เป็นเรื่องราวของซินเดอเรลล่าในยุคจีนโบราณ   เป็นเรื่องของสาวน้อยยากจนกับเจ้าชายผู้สูงส่ง   ต่างกันที่เจ้าชายของเรื่องนี้ทั้งดุ เหี้ยม ปากร้าย และไม่ไว้หน้าใคร   ส่วนสาวน้อยเองก็ดื้อเงียบ จนเจ้าชายต้องโบกธงยอมแพ้ - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -  เอาจริงๆ ตอนมาทำรีวิวเพิ่งรู้ว่านิยายเรื่องนี้มันมีกระแสว่าไม่สนุก... 55+ สรุปมันไม่หนุกหรือวะ ไมเราอ่านจบรวดเดียวภายในสองวัน อันที่จริงช่วงนี้.. ตามติดกระแสนางเอกว๊าปข้ามภพในเว็บเด็กดี อ่านได้อ่านดี แบบไม่มีเบื่อ... สลับกับแนวคอเมดี้บ้างเปนระยะ... ส่วนใหญ่ไอ้พวกข้ามภพเนี่ยะ มันจะเป็นแนวฮาๆ คือ ถ้าผู้เขียนอยากฮามาก ก็จะต้องให้ตัวเอกข้ามมาในภพที่เป็นคู่ขนาน แบบว่าคล้ายจีนโบราณ แต่ไม่ใช่จีนโบราณ เพื่อจะได้ไม่มีผู้อ่าน ท่านไหนมานั่งจับผิดได้ว่าเรื่องราวมันไม่ได้เข้ากับประวัติศาสตร์เลย จากนั้น ก็ยัดความขำขันเข้าไปได้เต็มที่...  ที่โปรยมานี้ ไม่ได้เกี่ยวกับ นางสาวเต้าหู้แต่อย่างใด กร๊ากกกก แค่อยากจะบอกเกริ่นเฉยๆ ว่า ช่วงนี้ เจ้าของบล็อคอ่านแนวขำขันมาก เลยเริ่ม... นิ่งๆ ทีนี้ วันก่อนหยิบเรื่อง หินสามชาติมาอ่าน ซึ่ง 80% ของคนส่วนใหญ่บอกว่าสนุกมว๊ากกกกกกกก.. อ่านไปได้ชาตินึง ... เออ มันก็สนุกดีนะ ... แต่พอวางหินสามชาติ แล้วมาอ่านนางสาวเต้าหู้ กลายเป็นว่า ... นางสาวเต้าหู้ดันชนะจ้า สงสัยจะเสพตลกมากไปจนเนือยๆ จริงๆ (ขำตัวเอง) - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -  [ความรู้สึกหนังอ่านจบ]  **คำเตือนไม่มีเรื่องย่อนะครัช เพ้อล้วนๆ กับสปอยเป็นระยะๆ อยากบอกว่า... เค้าโดนคำโปรยนิยายหลอกอ่าาาา.. ไอ้เรานี่ อ่านคำโปรยวาดฝันไปถึงนิยาย มุ้งมิ้งรักทั่วไป แบบนางเอกใสๆ ซื่อๆ พระเอกที่เป็นยอดนักรบผู้เก่งกาจ ดุๆ โหดๆ แต่ใจดี ครบสูตรหล่อรวยรักนางเอกอะไรประมาณนั้น..... แต่พออ่านแล้วววววววววววว... ไม่อยากจะเซดดดดดดดดดดดด ฮากร๊ากเลยค่ะ เพราะไอ้ที่คิดๆ ไว้มันไม่ใช่เลยนะจ๊ะ มันเกินค่ะ มันเกินกับคำโปรยที่บอกไว้หมดเลย... 555+ เริ่มเรื่องมาก็ฮาแล้ว ก่อนอ่าน คิดว่าเรื่องมันน่าจะเริ่มจาก เมืองอันเงียบสงบที่ห่างไกล มีร้านขายเต้าหู้แสนอร่อยของนางเอก แล้วก็มีลูกค้าขี้เม้ามากินเต้าหู้จากนั้นก็เม้ามอยถึงพระเอก ที่เป็นจอมทัพผู้เก่งกาจ..... อะไรปานนั้น แต่เปล่าจ้า เปิดมา.... ก็มีฉากไล่ปล้ำกันเลยจ้าาาาา.... 55+ นางเอกก็โดนฉุด ออกมาจากบ้าน จากนั้นทัพของพระเอก.. ก็มาปราบไอ้คนฉุดนางมาอีกที จึงได้นางเป็นเชลย เหล่าทหารหารก็เลยลากนางกลับค่าย เพื่อนำตัวไป 'โซเดมาคอม' คลายเครียด ระหว่างออกรบ (ไว้อาลัยให้เมืองอันสงบสุขในมโนของช้านนนนนนนนนน ด่วนๆ เลย) เจ๊ก ลากไป ไทยลากมา ฉุดกระชากลากถู ถอดพ่งถอดผ้า แต่ก่อนจะได้มโนไปถึงฉาก 18+ เหล่าลูกน้องหทารก็พลันนึกได้ว่า ของดีเช่นนี้ (กัวเซียงเซียง นางเอกของเราสวยมาก ตัวขาวนุ่มนิ่ม สมกับที่เป็นแม่ค้าขายเต้าหู)  ถ้าพวกเขาปาดหน้าเค้กกินกันก่อนหัวหน้า อาจจะโดนด่าได้ ก็เลยตัดสินใจลากนางไปให้พระเอกดูตัว เผื่อว่าดูแล้วชอบ จะได้ให้ตัดริปบิ้นเปิดงานก่อนใคร.. ตอนแรกอีกตาพระเอกจะไม่เอา แต่ดูไปดูมา.. ไม่รู้ว่าอะไรยังไง เก็บนางไว้กินเองคนเดียวซะงั้น...  อยากบอกว่าเรื่องนี้ พระเอกโคตรหื่น เอะอะ ลากขึ้นเตียง เอะ อะก็ลากขึ้นเตียง แต่ถ้าใครหวังถึงฉาก 18+ อยากบอกไว้ก่อนเลยว่า ไม่มีนะจ้าาาา .......... เสียจุยยยยยย มีแต่ฉากแพนกล้องไปที่โคมไฟข้างเตียงแล้วให้เบลอภาพ จากนั้นก็มีดนตรีขึ้น เป็นการจบฉากโซเดมาคอมมมมมมมมม  แสนเซ็ง....... 555+ อยากจะฟินอยากจะอินให้เลือดกำเดาไหล... ไม่ได้ไม่มี๊ - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -  ถ้าพูดถึงอีตาอ๋อง พระเอกของเรานี่...  ไม่รู้จะหาอะไรมาบรรยายได้จริงๆ เราว่าแม่มเหมือนตัวร้ายซะมากกว่า เพราะในเรื่องมันร้ายที่สุดแล้ว ครบสูตรผู้ชายสายอึน แบบว่า อึน! มึน! เกรียน! มาหมด เจ้าชายผู้สูงส่ง---> สูงส่งจริงค่ะ เป็นท่านอ๋องที่เป็นสุดเลิฟของฮ่องเต้ มีจวนใหญ่ยักษ์เป็นของตัวเอง...มีข้ารับใช้ที่ซื่อสัตย์ไว้รองบาท แบบว่าดีงาม สมกับเป็นพระเอกก็ตรงที่ชาติกระกูลสูงส่งกับเป็นนักรบที่โคตรเก่งนิละ ส่วนที่เหลือนั้น... ดุ เหี้ยม ปากร้าย และไม่ไว้หน้าใคร ---->ท่อนนี้ อาจจะพอ เป็นคำบรรยายได้บ้างแต่ไม่ถึงที่สุด... ขออนุญาตอธิบายเป็นข้อๆ 555+ ดุ แม่มมมมมม โคตะระดุ เอะอะไรก้อโบย 100 ไม้ โบย 200 ไม้ คือเรื่องนี้ การโบย 1-300 ไม้นี้ ไม่ทำให้คนตายได้นะคะ เรียกว่าโบยชิวๆ ไม่ใช่โบยไม่หนักนะ แต่เราว่าตัวละครส่วนใหญ่หนังคงจะหนา แถมซาดิสอีกต่างหาก ถ้าโดนพระเอกสั่งโบยร้อยไม้นิหัวเราะชอบใจ คือเป็นอะไที่ปราณีฝุดๆ ทำนองนั้น ฮา เหี้ยม  เหี้ยมจริงค่ะ เหี้ยมแบบที่ว่ากุเดินออกนอกจวน เจอสายสืบที่ฝ่ายตรงข้าม(รัชทายาท)ปลอมเป็นพ่อค้าบ้าง ไรบ้าง เพื่อสืบข่าวอยู่หน้าจวน อีตานี่เห็นปั๊บ... ไม่พูดพร่ามทำเพลง  เอาดาบไล่ฟันคอ ฆ่าเรียบ ตายเป็นเบืออยู่หน้าจวนนั่นล่ะค่ะ กฎเกณ กฎหมาย  ทำอะไรพระเอกเราไม่ได้... เมริงแค่แหย็มมายังไม่ทันเริ่ม กุฆ่าเลยจะได้ไม่ต้องนั่งระวังตัว 55+ คือ อีตาอ๋องพระเอกนี่ ออกแนวเป็นจ้าวที่ดี เป็นนักรบที่เก่ง  เพื่อบ้านเมืองแล้วทำได้ทุกอย่าง แต่เป็นคนรักที่ไม่ได้เรื่อง อย่างเช่น กับแฟนเก่า ถึงจะเห็นแก่บ้านเมืองยังไง ก็ไม่น่าจะถึงขึ้นกับว่า ส่งแฟนตัวเองไปเป็นไส้ศึกฝ่ายศัตรู ให้ใช้ร่างกายล่อลวงข้าศึก เพื่อให้ตัวเองรบชนะ ถึงผู้หญิงจะอาสาไปเองก็เหอะ..  ก็ไม่ควรเป่าวะ แค่คิดก็โคตรปวดร้าวแระ ว๊าปอีกตอน.....ที่ตัวเองพานางเอกกับพี่สะใภ้หนี พอจวนตัวทำท่าจะหนี ไม่รอด ดันเลือกช่วยพี่สะใภ้ แล้วผลักนางเอกทิ้งให้วิ่งเข้าป่าหาทางรอดเอง เป็นตายแล้วแต่ดวง ถึงจะมีเหตุผลก็เหอะ แต่ก็โคตรๆ ใจร้ายเลย ไร้หัวใจที่สุด.. แล้วอยากจะให้นางเอกมารักมาดีด้วยแบบไม่มีเงื่อนไข โว๊ะ.. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -  ส่วนตัว นางสาวเต้าหู นางเอกในเรื่องนี้ ...  ฉากส่วนใหญ่ในเรื่อง นางไม่ได้ขายเต้าหู้แต่อย่างใด..   เพราะอีพระเอก พอกลับจากรบ ก็ลากนางขึ้นเตียง จากนั้นนางก็ท้อง พอท้องก็คลอด พอคลอดก็ต้องเลี้ยงลูก ซ้ำไปซ้ำมา... ไม่ก็ทำกับข้าวให้คนนั้นคนนี้กิน  ฝีมือทำกับข้าวนางดีมากใครกินก็ติดใจ... รู้สึกว่าผู้เขียนพยายามสอดแทรก ข้อคิดของสุภาษิต เสน่ห์ปลายจวัก ผัวรักจนตาย  แบบผู้หญิงที่จะผูกมัดจิตใจสามีได้ ไม่ใช่เพียงเพราะความสวยอย่างเดียว ถ้าหากทำอาหารให้ถูกปากเขาได้แล้วล่ะก็  ผัวก็จะรักก็จะหลงไม่หนีหายไปไหน พอจะนิยามได้ว่า ผู้ชายส่วนใหญ่เห็นแกกินใช่ปะ 55+  อ่านแล้วทำให้อยากทำอาหารเก่งบ้าง เผื่อว่าอนาคตหาปั๋วได้กะเขา.. จะได้มีข้อต่อรอง กร๊ากกกก.. โดยรวม นางสาวเต้าหู้ ของเรานี้  นางเป็นนางเอ๊กกกกก นางเอกกกกกก.. เป็น Super เมียที่แสนดี และเป็นผู้ถูกกระทำซะส่วนใหญ่ ที่จริงแล้ว เราเป็นพวกที่ชอบอ่านนิยาย ที่นางเอกเก่ง แก่น ซ่า และทันคนมว๊ากกกกกกกกกก แต่กับนางสาวเต้าหู้คนนี้ ถึงแม้บุคลิกนางจะนิ่มๆ  เรากลับไม่ได้รำคาญนาง เพราะถึงแม้นางจะยอมให้พระเอกโขกสับ แต่นางก็ไม่ได้ยอมด้วยความโง่ .... นางยอม... เพราะโดนสถานการณ์บังคับ แบบว่าจะเลือกก็ไม่ได้ ... จะหนีก็หนีไม่พ้น สักพักก็โดนอีพระเอกลาก กลับมาพัวพัน มาทรมานทรกรรม เหมือนเป็นคู่เวรคู่กรรม  ที่ถ้ายังไม่ตายกันไปข้าง....ก็ต้องกลับมาใช้กรรมให้หมด ทำนองนั้น 55+ ถึงขนาดว่าแอบไปเป็นชู้(ทางใจ) กับลูกน้องพระเอกครั้งนึง ก็ยังไม่สำเร็จ ... ช่างน่าสงสารนางยิ่งนัก ....  ได้ฟิลจำเลยรัก  "กักขังฉันเถิดดดดดกักขังปายยยยยยย ขังตัววววว อย่าขังหัวจายยยดีกว่าาาาาาาา... " นั่งร้องเพลงประกอบ 555+ - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -  แต่เรื่องนี้ เราได้ข้อคิดนะ ...  ข้อคิดที่ 1 ... ความรักไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิต การที่คนสองคนได้มาใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน ถ้ามีฝ่ายใด ฝ่ายหนึ่ง คอยแต่ทำตัวแย่ๆ ให้อีกฝ่าย ถึงแม้จะรักแค่ไหน  ตั้งใจมอบทั้งชีวิตให้เขาคนนั้นมากแค่ไหน ...  พอโดนกระทำสะสมมาถึงจุดหนึ่งที่อีกฝ่ายไม่สามารถทนรับได้แล้ว ทุกอย่างมันก็พังทลายลงในพริบตา ...  ดูอย่างนางเอกดิ  นิขนาดเป็นคนหัวอ่อนนะ .... อะไรก็ยอมพระเอกหมด แต่สุดท้ายโดนพระเอกทำรายจิตใจสะสมมาโชกโชนเกินจนขันติแตก ลูกกุก็ไม่เอาละ ... โบกมือบ๊ายบายอย่างเดียว 555+ ข้อคิดที่ 2...  ว่าด้วยเรื่องของชีวิตคู่ผัวๆ เมียๆ ถ้าเกิดปัญหาที่ไม่เข้าใจกัน แล้วมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไม่พูด อย่างอีพระเอกบื้อ... ปล่อยให้นางเอกคิดไปเอง(ส่วนใหญ่จะคิดลบด้วย)ตลอดเวลา ทนครั้งที่ 1 ยังได้อยู่, ทนครั้งที่ 2 ยอม, ทนครั้ง 3 ปล่อยไป. . . . พอถึงครั้ง 4 5 6  ถึงจะมีความชิน ยังไงก็ตามเหอะ ทั้งนี้ทั้งนั้น  ก็คงไม่มีใครทนได้ถึงครั้งอินฟินิตี้หรอก .... สุดท้ายแล้ว คนมันก็จะเอาไอ้ทน 1 2 3 4 ทั้งหลาย มาบวกรวมกัน... จากนั้นก็บึ้มมมมม...กลายเป็นหมดรักในที่สุด.... เพราะงั้น... จำไว้เลย ในเรื่องความสัมพันธ์ ต้องไม่มีการคิดเอง อยากให้เครียร์กันทั้งสองฝ่ายต้องพูดจ้าาาาา อยากให้รักยืนยาว ต้องไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายนั่งทางในนะจ๊ะ... ดูพระเอกบื้อเป็นตัวอย่าง อย่างไรก็ตาม ถึงแม้ว่าตอนท้ายๆ เรื่องสองพระนางเค้าจับเข่าคุยกัน และ อีตาอ๋องบื้อนี่ก็ ตั้งใจปรับปรุงตัว ถึงขั้นให้นางเอกบอก แล้วตัวเองก็มานั่งจดเป็นข้อๆ ว่าเคยทำชั่วอะไรกับนางไว้บ้าง เพื่อที่ว่าตัวเองจะได้นำไปแก้ไข...  ถึงขนาดนี้ แล้วอีอ๋องบื้อก็ยังไม่อธิบายถึงสาเหตุของการทำชั่ว ให้นางเอกฟังเล้ยยย แค่คิดนั่นคิดนี่อยู่ในใจ จากนั้น.. โอเค ยอมรับ ต่อไปจะไม่ทำแบบนี้อีก  จบ... การเครียร์กันของสองพระนางแบบมึนๆ  เราขอยกนิ้วความโคตรมึนให้นายเลย ณ จุดนี้ 55+  เถอะนะ อย่างน้อย ก็ถือว่ามีวิวัฒนาการในการปรับปรุงตัว หยวนให้ก็ได้ สรุปได้ว่า นิยายเรื่องนี้ มันไม่ใช่นิยายแนวรักทั่วไปจ๊ะ...  นี่มันคือแนวดราม่า จิตๆ อึนๆๆ ลึกๆ อย่างบอกไม่ถูก... แบบนั้นเลย  แต่เราดันหยิบมาอ่าน ในช่วงที่เสพความสนุกสนานขำขันมาเยอะ  เลยทำให้อ่านติดอ่านเพลิน จนจบภายในสองวัน  โดยรวมแล้วชอบนะ...  ได้เห็นความเติบโตของตัวละคร มีความขำขันแบบหน้ามึนตบมุขแทรกเป็นระยะๆ  (เช่นตอนที่พระเอกมอบแท่งหยกปลัดขิกให้นางเอก เป็นต้น 55+)  ความดราม่าเสียน้ำตาก็มี แบบว่าอินว่าตัวเองเป็นนางเอก...  อ่านไปเจ็บใจแทนนางไป คอยแต่ตะโกนอยู่ในหัว..... ว่าถ้าได้ผัวแบบนี้ กุเลิกๆ 55+ ได้ข้อคิดด้วย ...  อ่านแล้วได้รู้ซึ้งถึงความเป็น Super เมียสมัยก่อน ได้ฟิลคู่ผัวเมียโบราณ ผู้ชายเป็นช้างเท้าหน้า ผู้หญิงเป็นช้างเท้าหลัง แต่เกลียดพระเอกอะ ...... ต้นเรื่องเกลียดมาก กลางเรื่องเกลียดน้อยลง ท้ายเรื่องก็ยังหมั่นไส้อยู่ บวกมีความเกลียดตกค้างอยู่นิดหน่อย ท่านอ๋องมู่หลงลี พระเอกเรื่องนี้ ถ้ามองในมุมของการเป็นเจ้าคนนาย คนดูแลบ้านเมืองนี่ นางทำหน้าที่ได้ดีมาก ถึงมากที่สุด แต่ถ้ามองในมุมภของคนรักแล้ว บอกได้เลยว่ายอดแย่ ถ้าเราไปเผลอรักคนแบบนี้เข้าเนี่ยะ เรียกว่า.. ซวยมหาซวยเลย.. ปวดใจจึ๊กกกก..แหงๆ ความมึนของนางทำให้คนอ่านยอมใจ กร๊ากกกกก ทิ้งท้าย ถ้าก่อนหน้านี้ เราไปอ่านเจอกระแสของรีวิวว่าเรื่องนี้ไม่หนุก จนทำให้เราตัดสินใจไม่หยิบนิยายเรื่องนี้มาอ่าน แล้วล่ะก้อ.....คงน่าเสียดายไม่น้อยเลยทีเดียว....... เพราะงั้น.. อย่าไปเชื่อกระแสมากนัก ของบางอย่าง ต้องลอง ต้องสัมผัส ต้องโดนเองจ้า.... ถึงจะรู้วววววว ว่าจริงแท้แล้วมันเป็นเช่นไร หึๆ  ว่าแต่ที่พูดนี่หมายถึงนิยายหราาาาา 555+ เอาเป็นว่า.. ชอบใครชอบมันละกันนะ อยากรู้ต้องลองอ่านดูนะตัวเทอวววว พิมพ์ไปพิมพ์มาตกใจ ว่าเฮ้ยยยย.. ไม่กุพล่ามได้ยาวขนาดนี้ วะ แถม น้ำล้วนๆ หาเนื้อไม่ยักกะเจอซะอีก... กร๊ากกกก  พอละ ขอจบการรีวิว มา ณ ที่นี้ ....  บันทึกโดย... หนอน   Create Date : 24 พฤษภาคม 2560 5 comments Last Update : 24 พฤษภาคม 2560 16:39:20 น. Counter : 10638 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณProphet_Doll, คุณjackfruit_k, คุณnewyorknurse

เรื่องนี้สนุกกว่าที่คิดจริงๆนะ แค่เกิดผิดที่ผิดทางก็เท่านั้นเอง   โดย: Prophet_Doll 24 พฤษภาคม 2560 17:26:09 น.

เรื่องนี้น่าอ่านค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต nonnoiGiwGiw Book Blog ดู Blog   โดย: newyorknurse 29 พฤษภาคม 2560 2:33:35 น.

นิยายนุกจริงไหมไม่แน่ใจ แต่อ่านคุณหนอนเล่าแล้วสนุกกกกกกกกก มว๊าก😆 จบข่าว   โดย: บี IP: 212.47.252.101 25 กันยายน 2562 21:52:49 น.

เรื่อง​นี้​สนุกมากนะ สำหรับเรา ชอบนิสัยนางเอกมากก ดูบอบบางแต่จริงๆแข็งแกร่งและก็อึดมากก   โดย: ใบหม่อน IP: 223.204.216.167 21 มกราคม 2563 20:27:40 น.

อิอิ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ   โดย: nonnoiGiwGiw 22 มกราคม 2563 14:37:53 น.