Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2566
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728 
 
7 กุมภาพันธ์ 2566
 
All Blogs
 

ชีวิตกับความตายสุดท้ายก็ห่างกัน แค่หนึ่งลมหายใจ จริงๆ!!

                             
07 02 | 66


ปองโย่ไปสบายแล้ว..
ทำใจไม่ค่อยได้
เพราะเป็นเหตุไม่คาดฝัน
แต่ชีวิตชีวิตหนึ่ง
เมื่อถึงเวลาตาย
มันก็ต้องตาย



"เพราะความตายแน่นอน
แต่..เวลาที่จะตายไม่แน่นอน
นี่จึงทำให้ชีวิตมีคุณค่า
ทำให้เวลาที่เหลืออยู่มีค่า"



จงใช้เวลากับคนที่คุณรักให้เต็มที่
เพราะเมื่อวันนั้นมาถึง คุณจะได้ไม่เสียดาย
ชีวิตกับความตายสุดท้ายก็ห่างกัน
แค่หนึ่งลมหายใจ จริงๆ!!




ปองโย่จากไปตั้งแต่วันศุกร์ที่ผ่านมาค่ะทุกคน
ตอนแรกทำใจไม่ค่อยได้ ใครถามเรื่องนี้เราก็จะเงียบๆ
เพราะไม่สามารถเล่าโดยที่ไม่ร้องไห้ได้ เมื่อวานพื่อนต๊อดทักมา
ก็ยังไม่ตอบ เหตุเพราะว่าถ้าเจอนางก็ต้องพูดเรื่องนี้ . . แต่นาง
ดันมาเจอเราร้านข้าวตรงเส้นพระราม 5 ก็เลยได้คุยกัน
ก็เลยเล่าให้มันฟัง และสุดท้ายก็ยังร้องไห้อยู่ดี แต่ก็ยังถือว่าดีขึ้น
เรียกว่าควบคุมการร้องไห้ได้ดีขึ้นกว่าเดิมมากๆ แล้ว
พอจะบอกเล่าเรื่องราวเหล่านี้กับทุกคนได้แล้ว . .


แต่ก่อนอื่นมีสิ่งที่อยากจะบอกคือ 
ที่ท่านพุทธทาสกล่าวไว้ว่า . .


"มีความรักในสิ่งใด สิ่งนั้นแหละ . . มันกัดหัวใจ"


นี่มันเป็นอะไรที่จริงมากๆๆๆเลยค่ะทุกคน 
เราเสียใจมาก แต่ต้องพยายามทำใจให้ได้ 
เพราะ ไม่มีทางอื่นแล้ว . . 








เรื่องคือ . . อย่างที่ทุกคนรู้ว่าเมื่อวันเสาร์อาทิตย์ก่อนโน่น
เราพาปองโย่ไปทำหมัน ในวันที่ทำหมันหมอเจอแผลที่ปากนาง
ไม่แน่ใจว่าเกิดจากอะไร ต้องรอตัดชิ้นเนื่อส่งไปตรวจในวัน
ที่หมอนัดเย็บแผล  หมอนัดเย็บแผลวันพฤหัส หมอบอกเว้นหน่อย
เพื่อรอให้แผลที่ทำหมันดีขึ้นก่อน เราพาปองโย่ไปหาหมอเพื่อฉีดยา
ทั้งหมดสามเข็มมียาแก้อักเสบสองเข็มกับยาแก้ปวดหนึ่งเข็ม
แล้วก็ล้างแผลที่ปาก ด้วยน้ำเกลือทุกวัน 


ต้องบอกว่า . . ปกติแล้วปองโย่ค่อนข้างเป็นแมวอินโทรเวิด
ไม่ค่อยสุงสิงกะใคร แต่นางเป็นแมวที่ตะกระเรื่องกินมาก
ใครกินอะไรปองโย่วิ่งมาอย่างไวและขอมีส่วนร่วมทุกครั้ง
ดังนั้น . . แม้จะมีแผลที่ปาก ก็ไม่มีผลอะไรกับนาง
วันพุธ ตอนพานางไปหาหมอ เราชั่งน้ำหนักนางปรากฎว่า
น้ำหนักนางขึ้นมา 2 ขีด ตัวอย่างแน่น . . ทุกครั้งที่พานางไปหาหมอ
เราจะหลอกล่อนางทุกครั้งว่า . . อดทนหน่อย ยังไงเราก็ต้องทำ
ไม่งั้นแผลก็ไม่หาย ถ้าปองโย่เป็นเด็กดีแม่จะให้กินขนม
จะให้กินทูเปียกมากกว่าคนอื่นเลย . . เราเหมือนจะมาสนิทกับนาง
มากขึ้นก็ตอนมาหาหมอนี่แหละ . . เพราะว่าตอนกลับถึงบ้าน
นางก็จะมาอ้อนขอกินขนมขอกินโน่นนั่นนี่ . . แต่ก็ไม่ได้กินสักวัน
เพราะหมอบอกว่า . . กินทูเม็ดดีกว่า ทูเปียกทำให้แผลที่ปาก
สกปรก . . เราก็ได้แต่บอกปองโย่ไปว่า . . 


"รอให้หายก่อนนะลูก แม่จะให้กินทบยอดที่ติดใว้หมดนี่เลย.."

วันพฤหัสเราลางานช่วงเช้า เพื่อปองโย่ไปให้ที่คลีนิค
รอหมอมาผ่าตัดลิ้น เรางดน้ำงดอาหารตั้งแต่เที่ยงคืน
ปองโย่หิวมาก ร้องตลอดทางไป เราได้แต่บอกว่าอดทนลูก



ค่ำๆ พฤหัสเรากับเพื่อนบ้านไปรับปองโย่ที่คลีนิค
หมอพาไปดู และบอกว่ายังรับกลับไม่ได้ . . สภาพหลังคลีนิค
ที่เป็นสถานที่พักฟื้นแมวแย่มากจริงๆ เราเพิ่งเคยเห็น
เพราะปกติจะอยู่แต่ด้านหน้า ตอนเอาสุดสวยกับตุ๊บตั๊บมาทำหมันที่นี่
ก็ไม่ต้องค้าง . . คือ ห้องมันเล็กและแคบ มีกรงเป็นซี่ๆ ตั้งซ้อนกันอยู่สามชั้น
ทั้งสองฝั่ง มีทั้งแมวและหมาอยู่รวมกัน เสียงหมาแมวร้องดังไปหมด
กลิ่นคืออับมาก เรารู้สึกแย่มาก ลูกเรายังไม่รู้สึกตัวดี แต่มีเลือดไหลออก
มาจากปาก แข็งตัวหน่อยๆ  หมอบอกว่าให้เช้าวันศุกร์มารับปองโย่
เราเลยบอกว่าเดวให้เพื่อนบ้านมารับแทน เพราะนาง WFH 
สามทุ่มวันพฤหัส หมอโทรมาบอกว่าเกิดแอคซิเดน ถามเราว่า
เราเห็นเลือดที่ปากปองโย่ไหมตอนมา เค้าบอกว่าตอนเค้า
พาปองโย่ออกมาเช็ดเลือด ปรากฎว่า ปองโย่ กัดลิ้นอีกด้าน
ของตัวเอง ด้านที่ยังดีอยู่เหวอะอีกแล้ว . . ไม่แน่ใจว่าเพราะอ่ะไร
อาจจะรู้สึกว่ามันมีอะไรติดที่ลิ้นหรือเจ็บหรืออะไรไม่ทราบได้
หมอก็เลยเย็บลิ้นให้นางอีกข้าง ตอนนี้นอนเมายาสลบอยู่
แต่ที่ลุ้นคือ หมอไม่แน่ใจว่าพรุ่งนี้เช้าพอตื่นขึ้นมานางจะกัดลิ้นตัวเองอีกไหม
คือต้องลุ้นกัน เพราะไม่รู้ว่าจะป้องกันเหตุการณ์นี้อย่างไรเหมือนกัน . .
 เราโทรหาเพื่อนบ้าน เล่าเหตุการณ์ให้ฟัง แล้วคุยกันว่า
วันพรุ่งนี้ จะลองไปถาม รพ.สัตว์ที่ตื๋อนอนรักษาตัวหน่อยว่า
เค้ามีวิธีดูแลแมวเคสแบบนี้ไหม เพราะยังไงสภาพนอนค้าง
มันน่าจะยังดีกว่าที่ปองโย่เจออยู่ตอนนี้  จากนั้น
เราก็นอนหลับไปด้วยความไม่สบายใจ . .



เช้าวันศุกร์ . . เก้าโมงครึ่งเราโทรหาคลีนิคอีกรอบ
ถามว่าปองโย่ฟื้นยัง คนรับสายบอกว่า คุณหมอกำลังดูอยู่
ทำความสะอาดแผลและให้ยา . . เพราะเมื่อวานคุยกับหมอว่า
ปองโย่ไม่ได้กินอะไรนานเกินไปแล้วนะ หมอบอกว่าเดี๋ยวจะให้
น้ำเกลือและวิตามินนางในวันรุ่งขึ้น . . ประมาณเที่ยงครึ่งเกือบๆบ่ายโมง
เรากำลังจะนั่งแทกซี่ไปกินเตี๋ยวเรือที่อนุเสาวรีย์กับพี่ๆ ที่ทำงาน
หมอก็โทรมาบอกว่า . .
ปองโย่เสียชีวิตแล้ว หมอบอกว่า
เมื่อเช้าพยายามเอาปองโย่ออกมาฉีดยาล้างแผล แต่นางไม่ยอมเลย
ดิ้นไม่คิดชีวิต เขาส่งคลิปมาให้เราดูทางไลน์แต่เราไม่อ่านไลน์เลย
ทีนี้ พอทำเสร็จหมอก็ออกไปซื้อยากลับมาอีกที นางก็ตายแล้ว
ไม่รู้สาเหตุเหมือนกัน แต่เหมือนมีอากาศอยู่ใต้ผิวหนังมากเหมือนคนปอดทะลุ
ซึ่งหมอก็คิดว่า อยู่ดีๆ นางจะปอดทะลุได้ยังไง หมอก็ไม่เข้าใจ . .
เราเหมือนคนฟิวขาด ร้องไห้สะอึกสะอื้นคาโทรศัพท์เลย
คืออะไร . . เมื่อวานน้ำหนักนางยังขึ้นอยู่เลย . . เพื่อนที่นั่งแทกซี่
ไปด้วยกันตกใจ มาก เราเลยบอกพวกนางไปว่ากินไม่ได้แล้วนะ
แล้วก็เดินข้ามถนนไปเรียกแทกซี่กลับออฟฟิตอีกรอบ
ในหัวคือ ต้องไปรับปองโย่กลับบ้าน . .


เอาจริงๆ เราเคยคิดว่าเหตุการณ์นี้มันต้องเกิดขึ้นสักวันใดวันหนึ่ง
แต่เราก็ไม่คิดว่ามันจะบีบหัวใจขนาดนี้  มันยิ่งกว่าโดนผู้ชายทิ้งสิบครั้งรวมกันซะอีก

โทรบอกเพื่อนบ้านบอกว่าปองโย่ตายแล้ว . . จากนั้นเราก็ห้ามเสียงสะอื่น
ตัวเองไม่ไหว ปล่อยโฮใส่เพื่อนบ้าน . . นางเลยบอกว่าค่อยๆ ขับรถ
กลับบ้านมานะ เจอกันที่บ้าน เดี๋ยวเราไปรับปองโย่แล้วพาปองโย่ไปวัดด้วยกัน
จากนั้นเราก็โทรบอกแม่ แล้วก็ขึ้นออฟฟิตไปเขียนใบลางาน


ตอนไปรับปองโย่ เพื่อนบ้านเกือบจะไปวีนแตกใส่คลีนิค
ถามถึงสาเหตุการณ์ตายของแมวเรา หมอที่อยู่ที่นั่นเค้าก็ไม่ได้
เป็นคนผ่า เค้าบอกว่า หมอใหญ่โทรไปแจ้งแล้วหรือยัง ถ้าอยากถามสาเหตุ
เดี๋ยวเค้าจะต่อสายให้คุยกับหมอใหญ่ ซึ่งหมอคุยกับเราหมดแล้ว
และสภาพเราตอนนี้ก็ไม่สามารถจะไฟว้กับใครได้ เราเสียใจมาก
สงสารปองโย่มาก และที่สำคัญรู้สึกผิดมากๆ จริงๆ . .
ในหัวที่นี่คือ . . ถ้านั่น ถ้านี่มาทุกอย่างเลย . . ถ้าเรามีเงินมากกว่านี้
เราพาไปคลีนิคที่ดีกว่านี้ เหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้นไหม
ถ้าเราทำหมันแล้วรอไปอีกสักพักนึงก่อน หรือควรไปหาที่อื่น
เย็บลิ้นให้ทาง นางน่าจะไม่ตายไหม . . เพราะที่นี่สภาพแวดล้อม
มันทำให้นางเครียดมากไปไหม นางเลยต้องตาย . . 

เพื่อนบ้านเรานี่คือโทษคลีนิคเต็มร้อยเลย แมวของเรายังดีๆ
อยู่ดีๆมันตายได้ไง แต่คือ . . เราจะโทษเขาอย่างเดียวไม่ได้หรอก
เพราะเราเป็นคนเลือกที่จะพาแมวของเรามารักษาที่นี่เอง


"เราโทษตัวเองหนักมาก . ."

ปัจจุบันเรามีคลีนิคแมวที่ไปหาวนสลับกับอยู่สี่ห้าที่
ที่นี่คือ ราคาเบาที่สุด . . เราเคยรักษาเหิมๆ ที่นี่ก็หายดี
พาสวยกับตั๊บมาทำหมันที่นี่ก็ผ่านไปด้วยดี เพราะงั้น . .
ในช่วงที่ขาดสภาพคล่องขนาดนี้ การเลือกพาแมวมารักษาตัวที่นี่
จึงตอบโจทย์ที่สุด . . ค่ารักษารวมทุกอย่างและค่าทำหมัน
เราหมดไปประมาณแปดพันบาท . . เราคิดว่าเราเต็มที่
ที่สุดในตอนนี้แล้วจริงๆ . . แต่สุดท้ายปองโย่ก็จากเราไป



แต่เราก็ยังรู้สึกว่าเราโชคดีมากๆ ในตอนที่เรารู้สึกแย่ที่สุด
ก็ยังมีคนคอยห่วงใย พี่ที่ทำงานนี่โทรมาถามตลอดว่าถึงบ้านยัง
นางกลัวเราไม่ถึงบ้านเพราะเราร้องไห้หนักมาก และร้องไห้
ตลอดทางที่ขับรถกลับบ้าน ขับรถไปร้องไห้ไปเช็ดน้ำตาไป 
สุดยอดเพื่อนบ้านบอกว่า . . ชั้นก็กลัวเธอไม่ถึงบ้านเหมือนกัน
แต่ละคน . .


พวกเราสามคนพาปองโย่มาทำพิธีศพที่วัด 
นี่เป็นสิ่งสุดท้ายแล้ว ที่เราจะทำได้ . .


ลูกสาวเรายังตัวอุ่นๆ อยู่เลย นอนตายตาไม่หลับด้วย
เรานึกไปถึงคลิปที่หมอส่งมา นางดิ้นไปร้องไห้ไป
น่าสงสารมาก . . ต่อไปก็ไม่ต้องทรมานแล้วนะลูก


ภาพพวกนี้ ถ่ายไว้เพื่อปลงอนิจจังว่า . .
ไม่ว่ายากดีมีจนแค่ไหน ไม่ว่าจะเป็นคน
หรือเป็นสัตว์สี่เท้า สุดท้ายก็ต้องเผาร่างกาย
เหลือแต่เถ้ากระดูกจริงๆ ไม่มีสังขารใดคงทนถาวร
ในท้ายที่สุดแล้วยังไงซะ พวกเราก็ต้องจากโลกนี้ไป
เหมือนๆ กันทุกคน อยู่ที่ว่าใครจะไปก่อนไปหลังเท่านั้นเอง

พอทำพิธีเสร็จพระถามว่าจะรอรับกระดูกไปไหม
หรือจะฝากพระลอยอังคารให้ พระท่านจะรวบรวมไปลอย
ทุกๆ สองเดือน . .แต่ที่นี่ก็น่าจะมีคนมาทำพิธีกันมาก
กระดูกน่าจะอยู่รวมๆ กันเต็มไปหมด


เราเลยอยากเอากลับไปลอยเอง
เราก็เลยมานั่งรอกันอยู่แถวๆ ตลาดน้ำ 


บ่ายสองยี่สิบนาที  ทั้งที่ยังไม่ได้กินอาหารกลางวัน
แต่ก็กินอะไรไม่ลง . . เพื่อนบ้านเลยไปเอาน้ำเปล่ามาให้กิน


ตลาดน้ำวันปกติไม่มีคนเลย แต่ก็สงบเงียบดี
เหมาะให้เรานั่งทอดหายใจไปเรื่อยๆ . .

จากนั้นเราก็พากระดูกปองโย่กลับบ้าน 

ทุกวันนี้ ตอนเราเทอาหารให้พวกนางเรายังเทหกหลุมอยู่เลย
เรายังกลัวปองโย่จะอด แต่เพื่อนบ้านบอกว่าอย่าทำอย่างนี้
เราควรต้องปล่อยวาง และปล่อยให้พวกนางไปตามทางของพวกนาง
เรานัดตั๊กกรี้ กับ B2 ว่าจะไปลอยอังคารปองโย่กันวันเสาร์นี้




เหตุการณ์นี้ สอนให้เรารู้ว่า . . การปล่อยวางเป็นยังไง
และควรต้องรับมือกับมันยังไง เมื่อวานคุยกับเพื่อนต๊อด
นางบอกว่า .
. "อายุอย่างเราตอนนี้ ไอ้เหตุการณ์พวกนี้
 มันก็คงจะมีมาอีกเรื่อยๆ  มึงต้องเตรียมรับมือเอาไว้ ซ้อมปล่อยวาง
ซ้อมตายให้ชิน เพราะเมื่อเวลานั้นมาถึงมึงจะได้ไม่ทุกข์มาก"


ซึ่งก็จริงของนาง . .
ทุกข์ได้ . . เสียใจได้ . .
แต่ไม่ควรจมอยู่กับอดีตนาน . .


"  พบเจอ.   ผูกพัน.   จดจำ.   จากลา.  "

มันล้วนเป็นธรรมดาของโลกจริงๆ เพราะ
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น . . สุดท้ายชีวิตก็ยังต้อง ดำเนินต่อไปอยู่ดี
ปองโย่ไปสบายแล้ว เราก็ควรปล่อยวาง และ Move On
จากนั้นก็ดูแลลูกๆ ที่เหลืออยู่ให้ดี . .



Note 1:  จากเหตุการณ์นี้เราตัดสินใจว่าต่อไปเราจะไม่หลอกแมวพร่ำเพรื่ออีกแล้ว
จะไม่มีการหลอกล่อด้วยอาหารอีก ต่อไปจะทำอะไร เราก็จะพูดความจริงกับนางซึ่ง
ไม่ว่าพวกนางจะเข้าใจหรือไม่ เราจะพูดคุยกันด้วยเหตุและผล จะไม่ให้เหตุการณ์แบบนี้
เกิดขึ้นอีก เพราะสุดท้ายแล้ว คำที่เราบอกนางไปว่า จะให้นางได้กินทุกอย่าง
ในวันที่นางหายดีมันก็ไม่สามารถเป็นจริงได้แล้ว เราผิดคำพูด
และเสียใจมาก จึงไม่อยากให้มีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีกเป็นครั้งที่สอง

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 
2: เราเริ่มมาสวดมนต์ก่อนนอนแล้ว ยาวเหยียดตั้งแต่กราบพระรัตนตรัย
มาเรื่อยๆ ไปจนถึงอิติปิโส ชินบัญชร พาหุง ปิดด้วยแผ่เมตตาให้ตัวเอง
ให้ครูบาอาจารย์เทพยดาเจ้ากรรมนายเวรและสรรพสัตว์ อุทิศส่วนกุศลให้ปองโย่ด้วย
การทำแบบนี้ทำให้ใจเราสงบขึ้นเยอะเลย เราคิดว่าเราจะทำไปเรื่อยๆ



  บั น ทึ ก   D i a r y   โ ด ย   ตั ว ห น อ น กิ๊ ว ๆ




 

Create Date : 07 กุมภาพันธ์ 2566
30 comments
Last Update : 8 กุมภาพันธ์ 2566 13:45:28 น.
Counter : 802 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณอุ้มสี, คุณThe Kop Civil, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณtoor36, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณเนินน้ำ, คุณSweet_pills, คุณSleepless Sea, คุณกะว่าก๋า, คุณเริงฤดีนะ, คุณหอมกร, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณkae+aoe, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณtanjira, คุณkatoy, คุณRain_sk, คุณtuk-tuk@korat, คุณกิ่งฟ้า, คุณmcayenne94, คุณnewyorknurse

 

เสียใจด้วยนะครับ

 

โดย: ทนายอ้วน 7 กุมภาพันธ์ 2566 14:57:14 น.  

 

พี่อ่านไปน้ำตาซึมตลอดค่ะ
ปองโย่ไปสบายแล้วนะคะ
น้องหนอนไม่ต้องโทษตัวเองหรอกค่ะ
ปองโย่รู้เข้าจะไม่สบายใจนะคะ

ทุกอย่างมันผ่านไปแล้วค่ะ
เวลาจะช่วยรักษาใจเรา และทำให้เราดีขึ้นค่ะ
มาค่ะ..กอดให้กำลังใจกัน

 

โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ 7 กุมภาพันธ์ 2566 15:13:01 น.  

 

อ่านแล้ว บีบหัวใจมาก น้ำตาก็มา
นึกภาพตามว่าปองโย่จะทรมานแค่ไหน แมวตัวนิดเดียว
ไม่อยากโทษใคร แต่หมอน่าจะรู้ดีกว่าเราไหม
หรือคุณภาพการรักษาก็ขึ้นกับราคาที่เราจ่ายด้วย
ถ้างั้นก็ต้องทำใจแล้วล่ะ

หวังว่าจิตใจจะค่อย ๆ ดีขึ้น เพื่ออีก 5 ชีวิตที่ยังอยู่
ขอให้ปองโย่ไปเกิดในภพภูมิที่ดี ไม่เจ็บไม่ทรมานอีกแล้วนะคะ

 

โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 7 กุมภาพันธ์ 2566 15:17:44 น.  

 

อ่านแล้วเศร้าตาม
ปองโย่น้องไปสบายล่ะ

 

โดย: อุ้มสี 7 กุมภาพันธ์ 2566 15:27:16 น.  

 

อ่านแล้วบีบหัวใจคนเลี้ยงจริง ๆ ครับ ใครไม่เลี้ยงสัตว์ ไม่มีทางรู้เลย ผมว่าปองโย่คงจะเจ็บปวดน่าดู ถึงได้กัดลิ้นตัวเองแบบนั้น ยังงัยก็ให้คุณหนอนผ่านช่วงนี้ไปให้ได้ ถือว่าปองโย่ไปสบายแล้ว แม้ว่ามันจะทำใจยากมาก ๆ เลยสำหรับเรื่องแบบนี้
ของผมปัจจุบันเวลากลับบ้าน ก็เรียกเจ้าแอนฟิลด์ทุกครั้ง ถึงแม้ว่ามันจะไม่อยู่แล้ว พยายามมูฟ ออนเหมือนกันครับ

 

โดย: The Kop Civil 7 กุมภาพันธ์ 2566 16:08:52 น.  

 

แสดงความเสียใจด้วยจริงๆ ครับ
สัตว์เลี้ยงเค้าเป็นสมาชิกครอบครัว การจากไปเป็นเรื่องที่เศร้ามาก
จริงๆ ช่วงที่เสียใจมากก็ร้องไห้ไปครับพี่ ร้องไห้ไม่ได้อ่อนแอ แต่เพราะเรารู้สึกครับ

แต่ยังไงการรักใครซักคน หรืออะไรซักอย่างมันไม่ผิดหรอก
รักไปเถอะครับ อย่างน้อยๆ ชีวิตนี้ก็ได้รัก และรักอย่างดีที่สุดแล้ว
และพี่ก็ทำทุกอย่างดีที่สุดแล้วจริงๆ ครับ ไม่มีอะไรต้องโทษตัวเองครับ

Note ของพี่ดีมาก ๆ ครับ คือสิ่งที่อ่านแล้วคิดตามได้จริงๆ ครับ
ความรักที่พี่มีให้ปองโย่ ไม่ได้หายไปไหน แต่จะส่งกลับไปที่เด็กๆ ที่เหลืออีก 5 ตัวนะครับ


 

โดย: จันทราน็อคเทิร์น 7 กุมภาพันธ์ 2566 16:41:51 น.  

 

ดันไม่รอดซะงั้นอะ บทจะตายก็ตายง่ายๆ เลย แสดงให้เห็นว่าไม่ว่าคนหรือสัตว์ชีวิตมันเปราะบางมาก ถ้าแก่แล้ว อายุมากแล้ว มันยังพอทำใจได้ แต่นี่ตายแบบนี้มันค่อนข้างกระทันหัน มันสะเทือนใจ

ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ ค่าเผาศพสัตว์เลี้ยงแพงเหมือนกันนะ ของคนก็เช่นกัน

กลับดาวแมวไปแล้ว ที่เหลือที่เราทได้ก็คือใส่ใจตัวที่ยังอยู่กับเรา

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 7 กุมภาพันธ์ 2566 17:53:50 น.  

 

เศร้า และเสียใจด้วยครับคุณหนอน

 

โดย: ไวน์กับสายน้ำ 7 กุมภาพันธ์ 2566 19:10:44 น.  

 

สวัสดีครับคุณหนอน
.
ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ
ขอให้ปองโย่ไปสู่ภพภูมิที่ดีนะครับ
.
ผมเองก็ผ่านการสูญเสียแมวมาสองครั้ง
ตัวแรกจากโรคไต เมื่อ8ปีก่อน
ตัวที่สองป่วยและติดเชื้อ เมื่อปีที่แล้ว
แต่ตอนไปทำฌาปนกิจ ไปคนละที่
เข้าใจความรู้สึกคุณหนอนครับ
แต่ไม่อยากให้โทษตัวเองนะครับ
.

 

โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 7 กุมภาพันธ์ 2566 21:41:24 น.  

 

ปองโย่ไปสบายแล้วนะ ไม่เจ็บไม่ป่วยอีกต่อไป
น้องหนอนทำดีที่สุดแล้วค่ะ เวลาจะค่อย ๆ เยียวยาจิตใจนะคะ

 

โดย: เนินน้ำ 7 กุมภาพันธ์ 2566 22:54:38 น.  

 

พบเจอ ผูกพัน จดจำ จากลา
ขอแสดงความเสียใจกับน้องหนอนอีกครั้งนะคะ
ขอให้ปองโย่น้อยไปสู่ภพภูมิที่ดีค่ะ

 

โดย: Sweet_pills 8 กุมภาพันธ์ 2566 0:20:50 น.  

 

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับน้องหนอน

ปกติเวลามีคนถามว่าทำไมไม่เลี้ยงสัตว์
พี่ก๋าพูดเสมอว่ามันคือ "ภาระ"
ภาระนั้นหมายถึง ว่าเรากับสัตว์เลี้ยง
ต้องมีความรับผิดชอบร่วมกัน
ต้องมีความผูกพันร่วมกัน

คนที่เลี้ยงสัตว์ด้วยความรัก
จึงเป็นคนที่พร้อมรับภาระนี้อย่างเต็มใจ
เพราะมันต้องใช้ทั้งเวลา ความห่วงใย
การดูแล และค่าใช้จ่ายที่ตามมา

น้องหนอนดูแลเจ้าปองโย่อย่างดีมาโดยตลอด
เชื่อว่าช่วงที่อยู่ด้วยกัน ต่างก็มีความสุขเป็นอย่างดี

"ภาระ" จึงเป็น "วาระ" แห่งการแยกจากกัน
ที่ทุกคนทำดีอย่างที่สุดแล้วครับ

 

โดย: กะว่าก๋า 8 กุมภาพันธ์ 2566 5:12:56 น.  

 


อ่านแล้วพาลจะร้องไห้ตาม

Life goes on.ชีวิตต้องดำเนินต่อไป
รักจ๋าสุขภาพพยายามทานอาหารทีาเป็นประโยชน์
พาลไม่สบาย..น้องๆอีก 5 ชีวติจะไม่สบายตัวไปด้วย
Take care นะคะ..

 

โดย: เริงฤดีนะ 8 กุมภาพันธ์ 2566 7:02:15 น.  

 

คุณหนอนจิตใจดีงามมกค่ะที่ไม่โทษคลินิก
เพราะคงไม่มีใครอยากทำให้สัตว์ตายนะคะ

 

โดย: หอมกร 8 กุมภาพันธ์ 2566 7:50:33 น.  

 

ไปดีนะลูก น้ำตาซึมเลย สงสาร T_T

 

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 8 กุมภาพันธ์ 2566 8:01:54 น.  

 

สวัสดีครับ

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ

 

โดย: Sleepless Sea 8 กุมภาพันธ์ 2566 8:24:38 น.  

 

เสียใจด้วยนะคะ

 

โดย: kae+aoe 8 กุมภาพันธ์ 2566 8:26:47 น.  

 

จากบล๊อก

เดี๋ยวผมกลับมาตอบเม้นนะครับ วันนี้เข้าไซต์ น่าจะคุมงานทั้งวัน เดี๋ยวจะเข้าแล้วคงออกจากแพลทอีกทีบ่ายเลย แล้วเย็นต้องไปต่อกับลูกค้า
ขอกลับมาพรุ่งนี้เลยนะครับ

 

โดย: จันทราน็อคเทิร์น 8 กุมภาพันธ์ 2566 9:29:34 น.  

 

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ

 

โดย: คนผ่านทางมาเจอ 8 กุมภาพันธ์ 2566 9:44:59 น.  

 


น้องหนอน พี่เสียใจด้วยนะคะ
พี่เข้าใจความรู้สึกของน้องเลยว่ามันทุกข์ใจขนาดไหน
ปองโย่ไปสบายแล้วค่ะ เขากำหนดมาแล้วเนาะว่าเขามีชีวิตได้แค่นี้
มีเวลาแค่นี้ที่จะอยู่กับเรานะคะ

พี่เคยเจอแมวจรที่บาดเจ็บ พี่นี่อาการบอกไม่ถูกเลยค่ะ
รีบพาไปหาหมอ สุดท้ายเขาไม่รอด ใจพี่นี่ทุกข์ไปหลายวันมาก
ภาวนาว่าต่อไปอย่าได้เจอกับสิ่งเหล่านี้เลย พี่ทำใจได้ยากค่ะ
แม้จะรู้ว่าเกิดแก่เจ็บตายเป็นเรื่องปกตินะคะ

พี่เป็นกำลังใจห้น้องนะคะ เลี้ยงลูกๆที่เหลือให้ดีที่สุดก็พอค่ะตอนนี้

 

โดย: tanjira 8 กุมภาพันธ์ 2566 13:15:33 น.  

 

ขอบคุณพี่ๆเพื่อนๆทุกคน
ที่แวะมาส่งกำลังใจนะคะ ^ ^

 

โดย: nonnoiGiwGiw 8 กุมภาพันธ์ 2566 17:38:52 น.  

 

จากบล๊อก

หลังจากฝนตกมานิดหน่อย ฝุ่นเหมือนจะดีขึ้นนะครับ ไม่รู้ว่าแถวบาง.....บางอะไรนะบ้านนี่น่ะ นี่ไม่ใช่บางกรวย บางแกวก บางอะไรนะ 5555555 อากาศพอจะดีขึ้นไหมครับ
แต่เข้าใจเลยครับ กว่าจะขี่มอร์ไซด์มาถึงที่ทำงานนี่ ฝุ่น ควันอะไรมากมายเลยจริงๆ เลี่ยงได้ก็เลี่ยงหน่อยนะครับ ไอ่ท่อท้ายรถเมล์เนี้ย เพราะถึงมีคนบอกว่า ไม่มีรถเมล์ควันดี แต่อย่างที่รู้ๆ รถเมล์นี่แม่มดำปี๋
ถ้ารู้สึกว่าเริ่มไม่ปกติ ก็รีบดูแลตัวเอง รีบพักผ่อน เลี่ยงปัจจัยเสี่ยงที่พอเลี่ยงได้นะครับ อย่าให้แย่

จริงๆ จากที่ทำงานพี่มาอีกนิดเดียวก็เกษตรแฟร์แล้วนะ


PM2.5 นี่ก็ทำร้ายสัตว์เลี้ยงนะครับ หมาแมวเจ็บตากันเยอะ ดูแลเด็ก ๆ ด้วยนะๆๆๆ

 

โดย: จันทราน็อคเทิร์น 9 กุมภาพันธ์ 2566 11:28:33 น.  

 

ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ เข้าใจความรู้สึกเลย วันนี้สิทธิ์โหวตหมดแล้ว ขอติดไว้ก่อนค่า

 

โดย: Emmy Journey พากิน พาเที่ยว 9 กุมภาพันธ์ 2566 13:04:37 น.  

 

สวัสดียามบ่ายนะคะน้องหนอน

 

โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ 9 กุมภาพันธ์ 2566 13:51:14 น.  

 

ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ

 

โดย: tuk-tuk@korat 9 กุมภาพันธ์ 2566 15:02:57 น.  

 

ขอบคุณ คุณหนอนที่แวะไปนะครับ

 

โดย: Sleepless Sea 9 กุมภาพันธ์ 2566 17:12:41 น.  

 

สวัสดีค่ะน้องหนอน พี่กิ่งงขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะเข้าใจความรู้สึกนี้ดีเลยค่ะ เพราะหมาพี่กิ่งแพนด้าก็จากไปเพราะพาไปให้หมอฉีดยาเหมือนกัน หมอฉีดยาให้แพนด้าเป็นยาแก้อักเสบเข็มใหญ่เลย พี่กิ่งก็หวังแต่ว่าแพนด้าจะหายพอกลับมาบ้านแพนด้าเหมือนแพ้ยาดิ้นทุรนทุรายทั้งอ้วกทั้งถ่ายพี่กิ่งตกใจช่วยอะไรไม่ได้เลยจนในที่สุดแพนด้าก็จากไป เสียใจมากๆสงสารแพนด้าที่สุดคงจะเป็นภาวะเดียวกันกับน้องหนอนพี่กิ่งยังดีที่แพนด้าจากไปต่อหน้าพี่กิ่งแต่น้องหนอนไม่เห็นปองโย่ตอนจาก เสียใจด้วยจริงๆต่อจากนี้ไปน้องหนอนก็ทำบุญอุทิศให้ปองโย่บ่อยๆเค้าจะไปเกิดใหม่ในภพทีดีแล้วคิดเสียว่าปองโย่ไปสบายแล้วนะคะ กอดๆๆๆ

โหวต Diarist

ขอบคุณที่ไปให้กำลังใจบล็อกยำถั่วพูหมูสับนะคะ

 

โดย: กิ่งฟ้า 9 กุมภาพันธ์ 2566 22:56:11 น.  

 

 

โดย: หอมกร 10 กุมภาพันธ์ 2566 7:18:28 น.  

 

 

โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 10 กุมภาพันธ์ 2566 14:03:28 น.  

 

เสียใจด้วยค่ะน้องหนอน
สิ่งที่น่าดีใจในเรื่องราวนี้คือ
ตอนนี้ปองโย่ไปสบาย
ไม่ต้องเจ็บหรือทรมานแล้ว

 

โดย: mcayenne94 10 กุมภาพันธ์ 2566 18:45:29 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


nonnoiGiwGiw
Location :
นนทบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 52 คน [?]




Friends' blogs
[Add nonnoiGiwGiw's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friends


 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.