Group Blog
 
<<
เมษายน 2549
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
 
2 เมษายน 2549
 
All Blogs
 
เรื่องฟุ้งซ่านในวันที่ ๑ เมษา

ได้แต่นั่งมองออกไปนอกหน้าต่าง... คิดถึงเธอ ... เฮ้อ...

...
.....
.......

เช้าวันนี้ตื่นขึ้นมาก็จะออกไปซื้อของที่ร้านๆหนึ่ง อุตส่าห์ผัดวันประกันพรุ่งมาจนถึงวันนี้ สุดท้ายร้านปิดรับวันที่หนึ่งเมษา เลยดูหน้าโง่ๆไปตั้งแต่เช้า

รู้คะแนนแล้วเทอมหนึ่ง แต่ยังไม่รู้ว่าจะเขียนอะไร ทีเวลาว่างๆละนึกไม่ออก พอเวลาใกล้สอบละอัพเดทมันทุกวัน

นั่งรอเวลาดูเดอะสตาร์ ก็เราชอบของเรานินา เหลือห้าคนสุดท้ายแล้ว ... อาร์ สู้ๆ (อยากเชียร์มากกว่านี้ แต่ไม่น่ามีแฟนแล้วเล้ย... ให้ตายเถอะ)

เห็นแล้วก็คิดถึงใครบางคนที่เคยมาร้องเพลงให้ฟัง เมื่อคืนฝันถึง... หลอกหลอนมาก คิดไปคิดมาก็ว่า นี่ตูเพี้ยนอีกแล้ว กลางวันแสกๆ

แปลกใจว่าเรื่องผ่านไปตั้งนานแล้ว ทำไมเพิ่งมาเสียใจเอาตอนนี้ เราคิดว่าเขาคงไม่ได้อ่านที่เราเขียนด้วยซ้ำ หรือไม่ก็เจ้าตัวไม่รู้ว่าเราเขียนถึง (สมมุตว่ากะลังอ่านอยู่ ฮะๆ...)

เอาเป็นว่า อยากให้อะไรๆลงตัวเร็วๆ คิดถึงสุดที่รักที่เมืองไทยแล้ว... พ่อแม่ และน้องสาวนั่นเอง

...

.....

......

ไม่เข้าใจตัวเองเลยจริงๆ ทั้งๆที่รู้ว่า การเรียนเมืองนอกมันลำบากลำบนแค่ไหน แต่ก็บ่นมากไม่ได้ เพราะว่ากลับไปมันจะไม่เท่ห์ (ซะงั้นอ่ะ ... อยู่นี่อยากจะตายให้มันรู้แล้วรู้รอดวันละห้าร้อยรอบ กลับไปเจอเพื่อนต้องทำว่า ชั้นเรียนได้ดี มีความสุขดี) แต่ก็ยังขวนขวายหาทางไป "เมืองนอกของเมืองนอก" อีกที ให้มันไกลเมืองไทยกว่าเดิมเข้าไปอีก

เพื่ออะไร ?

คงต้องตอบว่า เพื่อให้สะใจตัวเองกระมัง ให้มันรู้กันไป ใช้ชีวิตซะให้คุ้ม เก็บประสบการณ์ให้เต็มมือ ย่างเท้าไปทุกทีบนโลก ทำความรู้จักกับคนให้ทั่ว ให้ได้ชื่อว่า กูเรียนจบมาจากที่นั่นที่นี่

แล้วได้อะไร?

เขาถึงว่า บางทีคนเราก็เดินทางไกลจนน่าใจหาย แต่ว่าแค่เดินวนไปวนมาในใจตัวเองก็ไกลนับหมื่นลี้แล้ว

แต่ฉันก็ยังจะไป ...

ทั้งๆที่ต้องทิ้งอะไรมากมายไว้เบื้องหลัง...

... ตุ๊กตาที่รัก (มีร่วมยี่สิบตัว จนเต็มที่นอน)
... คนที่รู้จัก เพื่อนๆ
... คนที่รู้ใจ (มีไหมนะ?)
... ข้าวของสารพัด จาน ชาม หม้อ ตะเกียบ ซีดี ที่วางรองเท้า
... ฯลฯ

แปลก... ที่ไม่รู้สึกเสียดายอะไร หรือว่าฉันเป็นคนไม่มีความรู้สึก

ตุ๊กตา... เลือกแต่ตัวที่ชอบใจไว้ไม่กี่ตัว
เพื่อน... ถ้ารักกันจริง ก็ต้องติดต่อกัน หรือถ้าไมมีโอกาส กลับมาเจอกันก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่ดี
คนรู้ใจ... ฉันจะไปตามหาเธอ หรือก็ ฉันจะรอเธอ
ข้าวของและอื่นๆ... ไปหาเอาใหม่

ชีวิตที่ต้องตะเกียกตะกาย เพื่อครอบครัวจะได้ภูมิใจ เพื่ออนาคตที่ดี หน้าที่การงานที่มั่นคง ฯลฯ

...

วงจรชีวิตมนุษย์ไม่ว่าสมัยไหนๆก็ยังเหมือนเดิม

เกิด - วิ่งเล่น - เรียนหนังสือ - รับปริญญา - ทำงาน - แต่งงาน - มีลูก - แก่ - เจ็บ - ตาย

เร็วๆ นี้จะถึงวันครบรอบแต่งงาน ๒๕ ปีของพ่อกับแม่แล้ว ... ๒๕ ปีแห่งรอยยิ้มและคราบน้ำตา ช่างผ่านไปเร็วจริงๆ

วันนี้แม่บอกว่า อีกไม่นานลูกสาวแม่จะจบปริญญาตรีแล้ว ...

นั่นสินะ ฉันบอกกับตัวเองว่า อีกไม่นาน เรื่องทุกอย่างก็จะจบลง

ช่วงสิบปีแรกของชีวิต มันช่างดูเลือนราง
แต่สิบปีหลัง เวลาเหมือนกับติดปีกบิน บินหายไปต่อหน้าต่อตา ไม่ต้องคิดเลยว่าอีกยี่สิบปี หรือว่าสี่สิบปีต่อจากนี้มันจะเร็วแค่ไหน มันต้องเหมือนกับกระพริบตาแน่ๆ

เรื่องของแม่เมื่อสามสิบปีที่แล้ว คงเหมือนกับฉันในตอนนี้ แต่แม่คงโชคดีกว่าฉันหน่อยตรงที่ว่า แม่ได้อยู่กับคนที่แม่รัก และคนที่รักแม่ตลอดเวลา ในขณะที่ฉันต้องมาเผชิญกับความเหน็บหนาวอยู่เพียงลำพัง

ฉันไม่อยากให้คุณคิดว่า ฉันอ่อนแอ ฉันอยากจะเข้มแข็งและผ่านพ้นเรื่องทุกอย่างได้ด้วยดี

ฉันทำทุกวันนี้เพราะคิดว่า ฉันจะมีอนาคตที่ดี และฉันจะเจอคนที่ดี

บางทีฉันก็ทำตัวเหมือนเป็นเด็กขาดความอบอุ่น ร้องไห้ง่ายขึ้น หัวเราะน้อยลง เอาแต่ใจตัวเอง ไม่เคยคิดถึงจิตใจคนอื่น ทั้งๆที่ฉันก็รู้ว่า มันไม่ถูก

คนบางคนอาจไม่รู้ว่า กำลังใจมีผลต่อความสำเร็จมากแค่ไหน ฉันคนหนึ่งล่ะ ที่รู้ความหมายของคำว่า “กำลังใจ” ฉันไม่ได้หมายถึง กำลังใจจากคนอื่นเลย แต่หมายถึง กำลังที่มาจากจิตใจของตัวเอง แต่การที่จะมีจิตใจที่เข้มแข็งได้นั้น ปัจจัยภายนอกเป็นสิ่งสำคัญ

ตอนนี้ก็ได้แต่สวดมนต์ให้พระคุ้มครอง ให้ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี

ให้ฉันกลับไปเป็นคนเดิมได้อีกครั้ง

กระจกบานนั้นบอกฉันว่า เธอต้องทำได้ และฉันจะรอเธอ




Create Date : 02 เมษายน 2549
Last Update : 4 เมษายน 2549 2:40:53 น. 21 comments
Counter : 280 Pageviews.

 
ฟุ้งซ่านเนอะคนเรา ทำอย่างกับว่าว่างจัด หนังสือกองโตวางอยู่ข้างๆอ่ะ ต้องบิลด์อารมณ์กันนานกว่าจะเริ่มอ่านได้

อีกอย่าง ไม่ได้คิดถึงที่บ้านอย่างเดียว คิดถึงเมืองไทยโดยรวมด้วย คิดถึงเพื่อนๆ คิดถึงสยาม คิดถึงอาหารไทย

คิดถึง คิดถึง และคิดถึง

เขาว่า ถ้าคนเรามีความสุขก็จะไม่คิดถึงสิ่งอื่น แต่อาการคิดถึงอะไรต่อมิอะไรมากมายขนาดนี้ อาจจะแปลได้ว่า ไม่มีความสุข

แต่มันก็ไม่เชิงซะทีเดียว เพราะว่าเรารอความสุขชิ้นใหญ่กว่านั่นเอง

ขอให้ทุกคนมีความสุขกับวันที่หนึ่งเมษาค่ะ


โดย: Mocha Macchiato วันที่: 2 เมษายน 2549 เวลา:0:41:51 น.  

 
ตาเองค่ะ โดนแต่เช้า...นึกแล้วยังเคืองอยู่จนบัดนี้


โดย: Tante Ta วันที่: 2 เมษายน 2549 เวลา:0:49:13 น.  

 
และแล้วข้าพเจ้าก็หาทางสงบสติอารมณ์ด้วยการไปอ่าน ทางนฤพาน ของดังตฤณ


โดย: Mocha Macchiato วันที่: 2 เมษายน 2549 เวลา:1:18:49 น.  

 
เอามาให้อ่านเล่นอ้ะ:-)
ทำไมนะคนเราเวลาทำงาน...มักจะบ่นว่าเบื่อทำงาน
เวลาเรียน...มักจะบ่นว่าเบื่อเรียน
และเมื่ออยู่ในสภาพใดสภาพหนึ่ง
ก้อจะเบื่อในสภาพที่ตัวเองเป็นอยู่
อยากเปลี่ยนสภาพของตัวเอง
และ..มักจะมองเห็นว่าสิ่งที่ตนเป็นอยู่นั้นน่าเบื่อ
แต่เมื่อใด
กลับไปเป็นอีกอย่างที่เคยเป็น
ก้อจะเบื่ออีกเมื่อได้เป็น
จะเอาอะไรกันเเน่ คนเรา
เฮ้อ..? "ความเบื่อ" ทำไมไม่มีที่สิ้นสุด

ปล. อย่าท้อนะ












โดย: Mint IP: 83.129.25.83 วันที่: 2 เมษายน 2549 เวลา:2:06:39 น.  

 
heureusement que je suis pas sortie faire des courses -:)


โดย: brasserie 1802 วันที่: 2 เมษายน 2549 เวลา:3:28:22 น.  

 
เอ่อ..แปลด้วยจิ


โดย: Mint IP: 83.129.25.83 วันที่: 2 เมษายน 2549 เวลา:4:46:08 น.  

 
สวัสดีตอนเช้าจ่ะคุณ Mocha
เมื่อวานไม่โดนใครหลอกค่ะ เพราะนอนอยู่บ้านทั้งวันเลยค่ะ


โดย: ตะวันสีชมพู วันที่: 2 เมษายน 2549 เวลา:5:40:38 น.  

 
ขอแปลข้อความของคุณ Brasserie 1802 นะคะ

"ดีใจที่ฉันไม่ได้ออกไปจ่ายตลาดค่ะ"

หมายเหตุ เพราะว่า M&M จะไปซื้อของแล้วร้านปิดนั่นเอง


โดย: Mocha Macchiato วันที่: 2 เมษายน 2549 เวลา:8:35:37 น.  

 
เปิดเข้าไปในบล๊อกคุณ Brasserie1802 แล้วเจอเพลงโดนใจ เพราะมากๆ M&M ขอจิ๊กเนื้อมาลงในนี้นะคะ ไม่รู้ว่้าชื่อเพลงอะไรน้า ทำนองเหมือนเพลงเกาหลีเลย

* * * * *

" อยากพับแผ่นฟ้าเข้ามาสักครึ่ง
ให้ความคิดถึงไม่เหนื่อยเกินไป
ในการตามหา เธอที่เคยเคียงใกล้ แต่วันนี้อยู่ไกลกันสุดสายตา

อยากเขียนถ้อยคำไว้บนก้อนเมฆ เผื่อเธอเกิดเหงาแล้วมองบนฟ้า จะเห็นอักษรหัวใจฉันเขียนไว้ว่า รักเธอเกินกว่าฟ้าเดียวบรรยาย

ไม่ต้องพูดซักคำ ฉันคิดว่าเธอก็รู้
ว่าหัวใจที่เป็นอยู่ รักเธอมากมายแค่ไหน
ไม่อยากย้ำว่า คิดถึงเพียงเธอทุกลมหายใจ แค่ฉันลืมเธอไม่ได้แม้ยามหลับฝัน

แต่พับแผ่่นฟ้าเข้ามาไม่ได้
ไม่อาจหายใจบนเมฆก้อนนั้น
ข้างกายวันนี้ไม่มีตะเกียงข้างกัน
ใครหนอใครกันนะช่างเปลี่ยนใจ

หากฟ้ายังรักตะวัน ฉันยังรักเธอ "

เฮ้อ... เศร้าไหมละตัวเอง


โดย: Mocha Macchiato วันที่: 2 เมษายน 2549 เวลา:9:08:42 น.  

 
เราเปิดวนซ้ำไปซ้ำมาร่วมสิบรอบ ให้มันเข้าไปถึงในส่วนลึกของหัวจาย... เมื่อหลายเดือนก่อนเราก็รู้สึกแบบนี้ ตอนนี้ก็กำลังจะรู้สึกแบบนั้นอีกแล้ว "ใครหนอใครกันนะช่างเปลี่ยนใจ"

แต่เราพับแผ่่นฟ้าเข้ามาได้... เพราะเรากำลังจะไปแล้ว
และเราก็จะไปหายใจบนเมฆ... บนเครื่องบิน อิอิ

หากฟ้ายังรักตะวัน ฉันยังรักเธอ... เหนื่อยเนอะ


โดย: Mocha Macchiato วันที่: 2 เมษายน 2549 เวลา:9:13:40 น.  

 
ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ บ้านเราตอนนี้วุ่นวายมากค่ะ บางทีคนทางนี้ก็อยากไปให้ไกลๆเหมือนกัน ว่ามั๊ยคะ วันนี้ที่คิดว่าดีแล้วสนุกจัง พอเกิดเหตุการณ์แบบนี้พรุ่งนี้ มันก็ไม่สนุกเท่าไหร่แล้ว ตราบใดที่โลกมันยังไม่หยุดหมุน เราก็ต้องดิ้นกันไปอ่ะเนาะ แต่อิชั้นมีเรื่องเดียวไม่เบื่อ ก็คือ หนุ่มๆค่ะ เห็นทีไรไม่มีเบื่อ


โดย: ai เจ้าค่ะ (MAGICofMAYA ) วันที่: 2 เมษายน 2549 เวลา:10:36:58 น.  

 
เข้ามาตอบจ้า ชื่อเพลงอยากพับแผ่นฟ้าจ้า ของวงไม้เมือง ตัวเองไม่มีไฟล์เพลงอ่ะ ไม่งั้นจะส่งให้


โดย: brasserie 1802 วันที่: 2 เมษายน 2549 เวลา:10:38:11 น.  

 
ขอบคุณมากๆเจ้าค่ะที่เข้ามาใ้ห้ข้อมูล


โดย: Mocha Macchiato วันที่: 2 เมษายน 2549 เวลา:11:01:09 น.  

 
ไม่โดนหลอกเลยค่ะเพราะว่าไม่ออกจากบ้าน คนข้างๆ ก็ไม่กล้าหลอกเพราะกลัวของแรงกว่า ...


โดย: JewNid วันที่: 2 เมษายน 2549 เวลา:12:25:51 น.  

 
ได้ไปชีวิตต่างประเทศก็เป็นประสบการณ์ที่น่าจดจำอันนึงแล้วครับ

แต่ก็นึกออกเลย.. ว่าคิดถึงเมืองไทยโดยรวมเป็นยังไง
เคยไปอยู่ Sydney พักนึง.. นึกถึงบะหมี่เกี๊ยวหมูแดง ร้านข้างบ้าน ไม่ได้นึกถึงรสชาดนะ.. แต่เป็นบรรยากาศ

ทนหน่อยนะ.. เวลาผ่านไปเร็วจริงๆ เดี๋ยวก็ได้กลับบ้านแล้วครับ



โดย: dharma วันที่: 2 เมษายน 2549 เวลา:17:27:13 น.  

 
แวะมาทักทายค้า


โดย: Malee30 ล๊อกอินไม่ได้ค่ะ IP: 193.90.236.37 วันที่: 2 เมษายน 2549 เวลา:18:59:30 น.  

 
ขอบคุณค่า มอคค่า ที่มาช่วยเเปลให้...เพลงซึ้งๆอย่างนั้นอยากฟังมั่งจัง..ขอให้มีความสุข สนุกกับวันหยุดสุดสัปดาห์นะคะ..


โดย: Mint IP: 83.129.38.5 วันที่: 2 เมษายน 2549 เวลา:20:38:13 น.  

 
แก้ไข

" ข้างกายวันนี้ไม่มีเธอเคียงข้างกัน "

รอบแรกที่ฟัง ลืมแคะขี้หูเปล่าเนี่ย


โดย: Mocha Macchiato วันที่: 2 เมษายน 2549 เวลา:23:30:27 น.  

 
อิอิอิ...
แวะมาหาอะไรอ่านอ้ะ


โดย: Mint IP: 83.129.23.56 วันที่: 3 เมษายน 2549 เวลา:0:27:02 น.  

 
เข้ามาอ่านค่ะ แต่ยังไม่จบเลย เดี๋ยวมาใหม่นะ


โดย: Niobean วันที่: 7 เมษายน 2549 เวลา:21:11:11 น.  

 
ตามเข้ามาอ่านค่ะ


โดย: samranjai วันที่: 11 เมษายน 2549 เวลา:8:13:00 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Mocha Macchiato
Location :
Lyon France

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add Mocha Macchiato's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.