คำถามโง่ๆจาก Popeye ถึง Olive นาย Popeye ยืนพิงเสาสถานีรถไฟ เขากำลังรอใครสักคน คนที่ไม่ได้เจอมาแสนนาน คนที่เขาคิดว่าจะไม่กลับมา คนที่เขาคิดว่าคงไม่ได้เจอแล้วอีกทั้งชีวิต นางสาว Olive เดินข้ามถนนมา เธอคิดว่า ควรจะทำหน้าอย่างไรดีเมื่อเจอคนที่รออยู่ เธอไม่ได้เจอเขานานเช่นกัน เวลาหนึ่งปีบินผ่านท้องฟ้าไปอย่างรวดเร็วจนตามนุษย์อย่างๆเราๆท่านๆมองไม่เห็น นาย Popeye ตกใจที่คนที่เขารอทักเขาจากเบื้องหลัง เขากล่าวสวัสดีและกอดทักทายเธอตามธรรมเนียม อยากให้เธอรู้ความรู้สึกของเขาทั้งหมด เธอยังน่ารักในสายตาเขาเหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนแปลง เขาชวนเธอไปนั่งจิบกาแฟในร้านอุ่นๆสักแห่งหลบความหนาวของต้นเดือนพฤศจิกายน นางสาว Olive เลือกร้านที่ไม่ไกลนัก เธอกลัวที่จะอยู่กับเขานาน เธอไม่ได้อยากมาเจอ แต่เขาขอร้องเธอหลายครั้ง จนเธอรู้สึกว่า ยังไงความเป็นเพื่อนก็ยังหลงเหลืออยู่ มาเจอกันก็คงไม่ผิดอะไร นาย Popeye มีเรื่องมากมายในใจที่อยากจะบอก ทุกเรื่องราวผ่านออกมาจากอวัจนภาษามากกว่าวัจนภาษาในเบื้องต้น ความรักและความผูกพันเก่าๆเดินผ่านเข้ามาในรอยหยักสมอง แต่คำพูดที่ออกมากลับเป็นเรื่องการเมือง สภาพดินฟ้าอากาศ ครอบครัว การเรียน ชีวิตความเป็นอยู่หนึ่งปีที่ไม่ได้เจอกัน... คำถามโง่ๆ... หรือเปล่า นางสาว Olive ตอบทุกคำถามอย่างใช้ความคิดพิจารณาไตร่ตรอง พยายามที่จะไม่พูดให้เป็นการผูกมัดตัวเอง และไม่แสดงที่ท่าปฏิเสธจนออกนอกหน้า แต่เธอกลับเจ็บแปลบขึ้นมาในใจเมื่อเขาบอกว่า เขาคบกับคนอื่นมาเป็นเวลาหลายเดือนแล้ว นาย Popeye อธิบายเหตุผลว่า เขายังรักเธออย่างสุดหัวใจตลอดเวลา แต่เขาจะรอเธอตลอดชีวิตอย่างไร้ความหวังไม่ได้ เมื่อเธอบอกกับเขาเองว่า เธอไม่มีวันที่จะกลับมาที่นี่อีก เพราะเธอเกลียดที่นี่ เธอต้องการแสวงหาชีวิตใหม่ที่ดีกว่าที่เคยเป็น ใครจะรู้ว่าอยู่ๆเธอก็กลับมา ซึ่งนั้นก็ทำให้เขาดีใจเหลือเกิน นางสาว Olive กลับสงสัยในประเด็นที่ว่า เขาจะเลิกกับคนที่คบอยู่ตอนนี้เพื่อจะกลับมาหาเธองั้นหรือ จะบอกเธอไปตามตรงว่า ที่ผ่านมาเราคบกันแค่คั่นเวลา ใจจริงแล้วฉันรักคนอื่นอยู่... น่าขำสิ้นดี นาย Popeye ยืนยันว่า เรื่องของเขาและเธอคนนั้นก็จบที่ว่า เธอจากไปแล้วเช่นกันและไม่มีวันที่จะกลับมาอีก ประเด็นสำคัญคือ เขาคบเธอไว้แก้เหงา เขาไม่ได้รักเธออย่างที่รักใครบางคน ความรักครั้งแรกและครั้งเดียวที่เขาจะจดจำไปตลอดชีวิต นางสาว Olive นึกถึงความรักครั้งแรกของตนเช่นกัน มันช่างลืมยาก และจริงๆแล้วก็คงไม่มีเหตุผลใดที่จะต้องลืม ถ้าหากความรักครั้งนั้นมันสวยงามและประทับใจ เธอแสวงหาความรักตลอดเวลา และก็พยายามจะดิ้นรนสลัดตัวให้หลุดออกจากบ่วง เมื่อความรักเริ่มบีบตัวเข้ามามากขึ้น เธอเริ่มรู้สึกขาดอากาศหายใจ นาย Popeye กล่าวสรุป Je t’aime encore. เขายังรักเธออยู่ และหวังว่าเธอจะให้โอกาสเขาอีกครั้ง นางสาว Olive: What should she reply? ...   Create Date : 12 พฤศจิกายน 2550 8 comments Last Update : 12 พฤศจิกายน 2550 1:44:11 น. Counter : 672 Pageviews. Share Tweet

แวะมาชมบล็อกค่ะ   โดย: Anny (ga_tan_u ) 12 พฤศจิกายน 2550 2:54:57 น.

แล้วบูตัส หล่ะครับไปไหน   โดย: ผมชื่อ (oattao ) 12 พฤศจิกายน 2550 9:18:01 น.

สถานการณ์พูดลำบากเหมือนกันนะคะเนี่ย .... ไม่คิดว่า จะกลับมาแต่ว่าก็ได้เจอกันจนได้ แต่ว่า นางสาวโอลีฟ เธอจะกลับมาได้นานแค่ไหน ... "ความรัก" เป็นเรื่องพูดยาก เข้าใจยากนะค่ะ เพราะว่า มันไม่เคยมีอะไรตายตัวเลย สถานการณ์ และอารมณ์ ความรู้สึก ณ ตอนนั้น มันมีเยอะมากจนเลือกไม่ถูกเลยว่า แล้วเราจะเอายังไง ???? ...................... เรากลับมาอยู่เมืองไทยแล้วค่ะ กลับมาตั้งแต่เดือน เม.ย แล้วล่ะค่ะ ตอนนี้ก็เลยเริงร่าอยู่บ้านเราไปเรื่อยๆ ดีมั่ง แย่มั่ง เหมือนตอนเราอยู่ฮอลแลนด์อ่ะคะ นี่ล่ะเน๊าะ รสชาติของชีวิต ที่เราตอนนี้กำลังคิดถึงกังหัน รองเท้าไม้ และเพื่อนที่เคยไปกินส้มตำด้วยกันแต่ครั้งเก่าก่อนค่ะ   โดย: JewNid 12 พฤศจิกายน 2550 10:14:08 น.

ว่าแล้วเชียวว่าต้องมีคนถามถึงบรูตัส... เรื่องนี้ไม่มีผู้ร้ายอ่ะค่ะ ทำไงดี เลยขาดรสชาติไปเลย   โดย: Mocha Macchiato 12 พฤศจิกายน 2550 20:58:41 น.

เป็นปมดีจัง...อยากรู้คำตอบนะค่ะ   โดย: tuktikmatt 13 พฤศจิกายน 2550 6:42:32 น.

เพื่อนพอจากกันไปนาน มาเจอกันอีกทีกลับมึนๆงงๆนะครับ   โดย: maczy 13 พฤศจิกายน 2550 17:42:00 น.

เรื่องนี้น่าจะโดนใครหลายคน...   โดย: พี่ชัช IP: 192.44.136.113 15 พฤศจิกายน 2550 11:43:30 น.

Hi could I have a translation of this wonderful text in English please? Here is my address nakhon@hotmail.fr See ya   โดย: hey IP: 86.200.140.11 12 มกราคม 2551 0:57:23 น.