BlogGang.com : : ยังคงรักจะยืนอยู่ตรงนี้ : ฟิค พี ก้อง >> เมื่อไหร่ก็รักคุณ .. ตอนที่ 14 ครึ่งหลัง ... เมื่อ ซะที แบบ เบาเบา

พฤษภาคม 2554

1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30	31

25 พฤษภาคม 2554

ฟิค พี ก้อง >> เมื่อไหร่ก็รักคุณ .. ตอนที่ 14 ครึ่งหลัง ... เมื่อ ซะที แบบ เบาเบา

ฟิค พี ก้อง >> เมื่อไหร่ก็รักคุณ .. ตอนที่ 14 ครึ่งหลัง ... เมื่อ ซะที แบบ เบาเบา

ตอน 14 ครึ่งหลัง

...ความสุขของผม คาดหวังไม่ได้จริง ๆ เพราะได้กอดแค่ไม่กี่นาที ตัวนิ่ม ๆ ในอ้อมกอดของผมเริ่มขยับยุกยิก เบียดตัวออกจากวงแขนผมซะแล้ว

“ขออยู่แบบนี้อีกหน่อย ไม่ได้หรือครับก้อง” ใช้ไม้อ้อนเข้าไว้พีรวิชญ์ ก้องบดินทร์เค้า ไม่สันทัดทางนี้

“ได้ .. แต่ถ้าหลุดไปได้นะ ผมจะ...ผมจะกลับบ้าน !!” ตลอด..ขู่อะไรไม่ได้ ก็ขู่แบบนี้ตลอด เค้ารู้ทันกันหมดแล้วคร้าบบบ

“เหรอออออ.. ไม่ให้กลับ.. ยังไมได้ของเลย จะกลับไปมือเปล่าได้ยังไง เสียเที่ยวแย่ เนาะ” ผมเลิกรัดตัวก้อง แล้วเปลี่ยนมาเป็นจับข้อมือเขาแล้วจูงคนที่ไม่ได้ขืนตัวไว้เหมือนตอนแรก มานั่งลงที่โซฟา

“ดึกขนาดนี้ นั่งแท็กซี่มาคนเดียว อันตรายรู้มั้ย ทำไมไม่โทรบอกให้ผมไปรับ หรือให้กลับไปหาที่บ้าน..ก็ได้”

ผมคิดขึ้นมาได้ ธรรมดานอกจากไปทำงาน หรือเข้าเวรดึกแล้ว ก้องก็ไม่ค่อยได้ไปไหน มืด ๆ ค่ำ ๆ คนเดียวมากนักหรอก คิดแล้วก็นึกเป็นห่วง

“ผมโทร คุณอาจจะไม่รับก็ได้.... ก็คุณโกรธผม !! ไม่ใช่หรือไง!!”

เสียงดังซะ นี่เค้าง้อผมอยู่งั้นสิ เทียบกับผมแล้ว คะแนนชั้นเชิงการง้อของก้องเนี่ยติดลบ แต่ก็ทำให้หัวใจมันฟูได้จริง ๆ ปลื้มกับคำพูดจริง ๆ และดีใจจริง...ที่รู้ว่า ก้องบดินทร์ ก็หวั่นไหวกลัวผมจะโกรธเค้าบ้างเหมือนกัน ... แบบนี้แปลว่าแคร์สินะ

“โกรธที่ไหน ... ผมก็แค่เสียใจ คนโดนไล่นี่ จะให้ดีใจได้ไง ฮึ”

ผมอยากจะตัดพ้อ ให้หนักกว่านี้ เอาให้น่าเห็นใจกว่านี้ ถ้าไม่พอดีไปเห็นว่ามือที่วางนิ่ง อยู่บนขาของคนตรงหน้า กำแน่น และสั่นน้อย ๆ หน้าตาดูกระอักกระอ่วน เหมือนจะพูดอะไร แต่ก็ยังเงียบ คิ้วขมวดอยู่อย่างเดิม

โอเค จบ.. พีรวิชญ์ หมดเวลางอน !!

“ผม.. ขอโ..”

ผมไม่ชอบให้ก้องเสียใจ คำว่าขอโทษของเค้า เลยถูกปิดเอาไว้ ไม่ให้มันออกมาจากริมฝีปากแดงก่ำนั้นได้ ... ผมจับมือของก้องไว้ ทั้งสองข้าง ยิ้มให้คนที่นั่งหน้าแดงอยู่ตรงหน้า

ก็ถ้าไม่หน้าแดง ก็คงผิดไปหน่อย ก็มือเราจับกันไว้ ทีนี้ผมจะเอาอะไรไปสกัดกั้นคำพูดของก้องล่ะ นอกจาก ....

“หึ หึ..” ผมหัวเราะใส่หน้าเหวอ ๆ ตาโต ๆ กลม ๆ ที่เบิกกว้าง

“คุณ !!” คราวนี้มาแต่คำว่าคุณ คำเดียว ฮึ่ย !! เฮ้ย !! อะไรก็พูดไม่ออกแล้ว

“ก้อง คุณไม่ต้องขอโทษผมก็ได้ ผมไม่ได้โกรธคุณ ผมแค่น้อยใจ แล้วต่อให้ผมโกรธคุณจริง ๆ แต่แค่คุณโทรหา ผมไม่มีทางที่จะไม่รับ และถ้าคุณอยากให้ผมไปหา ลำบากแค่ไหน ผมก็ไป .. คุณก็รู้ ผมทำให้คุณได้ทุกเรือง ยกเว้นเรื่องเดียว .. คือถ้าคุณอยากให้ผมไปไกล ๆ คุณ ผมจะไม่ทำ !! คุณเข้าใจผมใช่มั้ย”

สายตาที่สื่อความรู้สึกมากมาย มองตรงมาที่ผม แววตาที่แทนคำพูด ไม่จำเป็นต้องบอกผมก็รู้ว่าก้อง อยากจะพูดอะไร

“ไม่เข้าใจ!!”

เฮ้ยย !! ไหงออกประตูนี้ล่ะ แล้วไอ้แววไหวระริก ๆ ในตาเมื่อกี้อะ หมายความว่ายังไง

“คุณบอกว่าเรื่องเดียวที่จะไม่ทำ คือการไปไกล ๆ ผม แล้วโกรธ .. หึ น้อยใจ หนีมาคอนโดคนเดียวแบบนี้ จะให้ผมเข้าใจคุณงั้นเหรอ”

จริงของก้อง !! ปากว่าแบบนั้น แต่พอก้องออกปากไล่ผมก็หนีก้องมาจริง ๆ แหละ แต่ตอนนั้นตั้งตัวไม่ทันนี่ ทั้งวาดฝัน วาดฉากไว้ซะสวยหรู อุปกรณ์ พร้อม ตัวช่วยเพียบ แต่กลับคดีพลิกขนาดนั้น ไม่น่าเชื่อว่าขนาดคนอย่างผม ก็เป๋ไปได้เหมือนกัน

“ถ้าคุณอยากให้ผมเข้าใจ คุณ..คุณ..ก็ .... คุณก็ทำสิ!!”
ประโยคท้ายรัวเร็ว หน้าแดงก่ำหันหนีไปทางอื่น ผมมองคนตรงหน้าอย่างอึ้ง และคงต้องบอกว่าตอนนี้ผมสมองมึนงง มีแต่คำสี่คำ สะท้อนกลับไปมา...

คุณก็ทำสิ!! คุณก็ทำสิ!! คุณก็ทำสิ!! คุณก็ทำสิ!!

“ทำ .. ทำ ได้เลยเหรอก้อง” ให้ตายเหอะ ผมแค่คิดอยู่ในใจเท่านั้นเอง ก็ไม่รู้ว่า มันกลายมาเป็นคำพูดได้ไงกัน

“คุณคิดอะไรพี !! ผมหมายถึงว่า ให้คุณแสดงให้ผมเห็น ก็แค่นั้น คุณคิดอะไรเนี่ยะ บ้ารึเปล่า”

คุณก็ทำสิ!! แสดงให้เห็น!!

“หึ .. หึ ..” จะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ แต่ผมว่ายิ่งอธิบาย คำพูดของคนน่ารักมากกก ตรงหน้าผม ก็ส่อให้ผมเข้าข้างตัวเอง มากขึ้น ๆ ล่ะนะ พอผมหัวเราะอย่างดีใจจนปิดไม่อยู่ ก้องก็หันมาทำตาดุ ๆ ใส่ ตาดุ แต่ดู แสนจะน่ารัก

ผมคว้าตัวคนน่ารักมาก ๆ มากอดไว้แน่น พร้อมกับเขย่าไปมาแรง ๆ อย่างหมั่นเขี้ยว

“อะไรของคุณพี ผมเจ็บนะ ไม่เล่น ..พี้ ผมไม่เล่น .. เฮ้ย.. ฮ่า ๆ ปล่อยเลย ๆ ฮ่า ๆ ”

นอกจากรัดแน่นแล้วผมยังแกล้งงับเล่นตรงต้นคอขาว ๆ ของก้อง เป็นเชิงหยอกล้อ จนก้องต้องหลุดขำออกมา จนรู้สึกว่าคนในอ้อมแขนคงจะเหนื่อย และเจ็บจริง ๆ แล้วน่ะแหละ ผมก็คลายอ้อมกอดแน่น ๆ ออก แล้วเหลือแค่ รวบมืออุ่น ๆ ทั้งสองข้างมาวางไว้ตรงหน้าตักผม รอยยิ้มน้อย ๆ ยังติดอยู่ที่ริมฝีปาก ร่องรอยแห่งความสุขยังติดอยู่กับดวงตากลมโตแวววาวคู่นั้น... แววตา ริมฝีปาก และทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมอยากจะดูแลตลอดไป

“ก้อง ... ผมรู้ว่าแค่วัตถุ คงไม่แสดงให้เห็นอะไรได้ แต่ของที่คุณมาทวงวันนี้ ก็คือของขวัญที่แทนความรู้สึกพิเศษของผมที่ตั้งใจจะมอบให้คุณในวันฤกษ์มงคลแบบนี้ เฮ่อ !! แต่มันก็เที่ยงคืนกว่าแล้วล่ะนะ มันคงเลยฤกษ์ เลยยาม แบบที่แม่ฟองบอกกับพี่แก้ว พี่ปอ ไปหมดแล้ว... แต่ไม่เป็นไร...ขอแค่ใจของคุณกับผมเชื่อ.. มันจะไม่มีวันสาย.. ไม่มีวันหมดฤกษ์ดี ถึงจะไม่ได้อยู่ในพิธี แต่แหวนวงนี้ จะแทนหัวใจ และทุกสิ่งทุกอย่างของคนคนหนึ่ง คนที่ชอบทำให้คุณโมโห คนที่ชอบแหย่ให้คุณหงุดหงิด ก้องคุณรู้มั้ย.. คนคนนั้นเค้าอยากจะบอกคุณว่า ไม่ว่าจะเมื่อไหร่ และไม่ว่าอะไรจะเกิดอะไรขึ้น จะทะเลาะกัน หรือไม่เข้าใจกันแค่ไหน เค้าก็ยังยืนยันว่าจะอยู่ข้าง ๆ คุณเสมอ ... เพราะเค้า เป็นคนที่มั่นใจแล้วว่าจะรักคุณตลอดไป... เค้าที่ชื่อ... ‘พีรวิชญ์’ ไง คุณก็รู้เค้าจักดีใช้มั้ยก้อง”

จบประโยคยาว ๆ ที่ไม่ค่อยต่อเนื่องกับสถานการณ์ และแหวนที่ผมตั้งใจจะให้ ก็ได้อยู่บนนิ้วของเจ้าของ เรียบร้อยแล้ว ผมไม่ได้ยินเสียงตอบรับความรู้สึกที่บอกไปอย่างเต็มรูปแบบ .. แต่สิ่งที่ผมได้รับมากลับมาก .. มากกว่า แค่คำตอบรับ มากกว่าคำบอกรัก เพราะรอยยิ้มอย่างมีความสุข บนหน้าที่เปื้อนน้ำตา ของก้อง ที่ค่อย ๆ เคลื่อนเข้ามาหาผม ได้หยุดเวลาตรงนี้เอาไว้...

...............................................................................................................................................................

พื้นที่ตรงนี้ไม่ใช่โซฟาส่วนรับแขก ไม่ใช่ห้องชุด ไม่ใช่คอนโด แต่พื้นที่ตรงนี้ คือ ที่ ๆ ร่างกายของผมกับก้องอยู่ใกล้ จนได้รับไออุ่นของกันและกัน คือที่ ๆ ที่มีริมฝีปากนุ่ม อุ่น แต่ชื้นนิด ๆ ได้แตะลงบนริมฝีปากแห้งผากของผม คือที่ ๆ ที่มีริมฝีปากของผมไล่ต้อนริมฝีปากของคนที่ผละออก เพื่อแตะย้ำซ้ำ ๆ แล้วใช้ลิ้นไล้ตามรูปปากอิ่ม เพื่อหยอกเย้า เรียกร้องให้มันเปิดรับคำบอกรักแบบเต็มรูปแบบอีกอย่างหนึ่ง .. รูปแบบที่ไม่ต้องใช้เสียง แต่ใช้สัมผัสและใจรับรู้...

หวาน .. และ ให้ความรู้สึกซาบซ่านไปพร้อมกันอย่างแยกไม่ออก เมื่อได้ลูบไล้ปลายลิ้นอุ่นและนุ่มละมุน โดยเจ้าของความละมุนนั้นก็ตอบรับกลับมา ถึงจะไม่ชำนาญเท่า แต่ก็ให้ความรู้สึกดี จนไม่อยากผละออก ผมต้อนก้องไปทั่วโพรงปาก พลิกพริ้วหยอกล้อ บางจังหวะก็เรียกร้องยาวนาน จนคนที่ยอมให้ เริ่มประท้วงอึกอัก เพราะขาดอากาศหายใจ ผมถึงได้ผละออก มาเลียไล้คราบน้ำตาที่เปื้อนแก้มขาวนุ่มแต่ร้อนผ่าว ไม่แพ้สิ่งที่ซับน้ำตาให้เขาอยู่ เลยแม้แต่น้อย เมื่อไม่มีน้ำตาจะให้ซับ ผมก็เห็นว่าริมฝีปากก่ำแดงนั้นเผยอขึ้นเหมือนคนกำลังต้องการ.. ใช่ ผมไม่รอที่จะป้อนอากาศที่ก้องต้องการให้กับเขาอีกครั้ง และครั้งนี้ที่ดูเหมือนอากาศของก้องจะมีน้อยไป ผมจึงต้องป้อนให้เขายาวนานกว่าเก่า และหวานหวามกว่าเก่าอีกเท่าตัว

“อะ ..พะ ..พอ แล้วพี ” เสียงเบาและหอบสั่นนิด ๆ ชิดริมฝีปากที่ทั้งฉ่ำและอิ่มยิ่งกว่าเดิมด้วยฝีมือของผม

“ไม่พอได้มั้ยครับ ฮึ” ผมยิ้มยั่ว คนที่ยังมีแรงค้อนทั้งที่กำลังหอบหายใจอย่างเอาเป็นเอาตาย และดูหมดเรี่ยวหมดแรงเอนตัวพิงพนักโซฟาอยู่แบบล่อแหลม สุด ๆ อยู่ตอนนี้

“ผมจะทำ และจะแสดงให้เห็นไงครับก้อง... ว่าผมรักคุณ”

“ผม รักตาดุ ๆ วาว ๆ คู่นี้” ผมไม่แค่พูดเปล่า ๆ แต่ทำให้เห็นว่ารัก ตาดุ ๆ วาว ๆ คู่นั้นยังไง

“รักรอยยิ้มที่อ่อนโยนบ้าง ขี้เล่นบ้าง จากนี่” ผมแตะริมฝีปาก ย้ำ ๆ อย่างหมั่นเขี้ยวหลาย ๆ รอบ บน ‘นี่’ เพื่อให้เจ้าของรู้ ว่าผมรักมากแค่ไหน

“รักอ้อมแขนที่ทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นเป็นสุขได้เสมอคู่นี้” ผมจูบไล้ท่อนแขนเรียวกลมกลึง ช้า ๆ แบบจงใจและตั้งใจ ก่อนจะจูบและเผลอดูดไล้ตรงกลางฝ่ามืออย่างอดไม่อยู่

“อ๊ะ!” ก้องหลุดเสียงอุทานออกมา ไม่รู้ว่าตกใจหรือเปล่า แต่มันกลับกระตุ้นผมให้อยากแสดงความรักให้เขาได้รับรู้มากยิ่งขึ้น

“รักทุก ๆ อย่างที่เป็นคุณ ให้ผมรักคุณนะก้อง .. นะ นะครับ” เมื่อขอแต่ยังไม่ได้รับคำอนุญาตจากคนข้างล่าง ผมจึงได้แต่บอกรักก้องแค่ภายนอกต่อไป

...บอกรักไปที่ลำคออขาว ดูดกลืนผิวเนื้อ ฝากคำบอกรักเอาไว้ เป็นจ้ำ จาง ๆ รู้สึกได้ถึงร่างกายที่สั่นสะท้านและ เสียงหอบหายใจแรง ๆ ของคนปากแข็ง กระดุมเม็ดที่ไม่เคยปลดได้สำเร็จ วันนี้ผมก็ปลดสำเร็จจนได้ นั่นทำให้ผมได้มีโอกาสบอกรักกับตำแหน่งหัวใจของก้อง บอกรักแบบวนไล้ไปมาเบา ๆ แต่ส่วนที่ถูกรักมันกลับกระเพื่อมสะท้าน

“อ๊ะ !! พี ..”

“ได้ ใช่มั้ยก้อง ..ได้มั้ย ฮึ ” ผมคงโรคจิต เพราะถึงขั้นนี้แล้ว ถ้าไม่ได้ก้องคงผลักผมตกไปกองแล้ว แต่ยังไงก็ยังอยากไดยินคำนั้นจากปากของก้องเองให้ได้ .. และเมื่อยังไม่ได้ผมเลยต้องถามก้องด้วยภาษากายซ้ำไปอีกครั้งกับตำแหน่งคู่ขนานกับหัวใจที่ด้านขวา เมื่อข้างซ้ายผมบอกรักเบา ๆ แล้วก้องไม่ตอบรับ คราวนี้คงต้องขออนุญาตแบบหนักหน่วงขึ้น ผมใช้ปากทวงคำตอบแบบหนัก ๆ กับด้านนี้ และใช้มือที่ว่างอีกข้างช่วยทวงคำตอบจากหัวใจก้อง ด้วยจังหวะที่พร้อมเพรียงกัน

“รัก .. ได้ใช้มั้ยครับ ก้อง นะ...รักกันนะครับ” ผมถามอีกครั้งชิดริมฝีปาก ใช้มือปัดปอยผมให้ออกจากหน้าผากเกลี้ยง สบตารอคำตอบ แต่ก็ยังไม่ ... โอเค ก้องไม่ตอบก็ไม่เป็นไร เพราะไม่ตอบผมก็จูบไปเรื่อย ๆ จนกว่าจะได้คำตอบ และคนที่เอนตัวจนกลายเป็นนอนกัดริมฝีปากสะกดกลั้นอยู่บนโซฟา ก็..

“พี คุณนี่ ... อ๊ะ !! ... ดะ ..ได้ .. ก็...ด้ายยย ฮึ๊ยยย !! อืมม” ผมยิ้มกว้างก่อนจะประกบจูบมอบรางวัลให้คนน่ารัก แบบหวานละมุนอีกครั้ง แค่นี้แหละที่ต้องการ !!

เมื่อเจ้าของหัวใจยอมให้ผมรักเขาได้ คราวนี้ก็ไม่มีส่วนไหนของก้อง ที่จะไม่ถูกผมบอกรัก ริมฝีปาก และหน้าอกทั้งสองข้างโดนคำบอกรักซ้ำ ๆ อย่างแผ่วเบา แล้วค่อยหนักขึ้น ๆ เมื่อริมฝีปากผมลากผ่านลงมาถึงแอ่งสะดือบุ๋มสอดลิ้นเข้าไปทักทาย กระซิบคำหวานให้ก้องได้หายใจหอบหนัก และร่างกายที่บิดเร่าด้วยความทรมานเป็นการตอบรับ แต่กลับไม่ยอมส่งเสียงออกมาให้ผมได้รู้ว่ารักผมบ้างเลย

“ก้องครับ ... อย่ากลั้นไว้ซิ ให้ผมได้ยินนะ.. คำตอบรับของคุณ” ผมละจากหน้าท้องอุ่นตึง ขึ้นมาสบตาบอกก้อง ก่อนที่จะกลับไปบอกรักกับส่วนที่เจ้าของพยายามบีบขาเนียนละเอียดสองข้างเข้าหากันเพื่อปกปิดมันไว้ ส่วนนั้นที่เราสองคนมีเหมือน ๆ กัน...

“ไม่ต้องกลัวนะก้อง ชู่ !!” ผมปลอบให้ก้องลดอาการเกร็งลง ลากลิ้นกับต้นขาด้านในเท่าที่จะสามารถสัมผัสได้ ขบเม้มไปเรื่อย ๆ กับผิวอ่อนๆ ไวสัมผัสนั้น รู้สึกว่าผิวเนื้อของคน ๆ นี้ ไม่ว่าส่วนไหน ก็น่าสัมผัสแตะต้องไปหมด ขาที่บีบกันแน่นสั่นระริก เริ่มคลายอาการบีบเกร็งลง จนในที่สุดผมก็ได้มอบสัมผัสรักให้กับส่วนนั้นอย่างทะนุถนอมและอ่อนโยน ทั้งมือและริมฝีปากช่วยกันประสานเพลงอย่างเต็มที่ เริ่มด้วยทำนอง คลาสสิคหวานผะแผ่ว ก่อนจะเพิ่มจังหวะให้รุ่มร้อนขึ้นเพื่อให้ก้องได้สัมผัสกับความสุขที่ผมบรรจงมอบให้อย่างเต็มที่นี้

“อ๊า... พี .. พี อึก ... อ๊าาาา” เสียงครางพร้อมกระแสธารที่ตอบรับบทรักกลับมาให้ผมได้ลิ้มชิมนั้น เหมือนคำรับรักที่หวานละมุนจากก้อง มือที่จิกโซฟาแน่นในตอนแรก โผเข้ากอดผมแนบแน่น รู้สึกถึงใจสองดวงที่เต้นไปในจังหวะเดียวกัน ผมลูบผมชื้นเหงื่อแล้วยิ้มให้ก้อง สบกับตาปรือปรอยหวานฉ่ำ ของร่างที่อ่อนเปลี้ยลงในอ้อมแขน

“เป็นไงคนเก่ง เชื่อผมรึยังล่ะ ฮึ !! บอกแล้วว่าจะทำให้เห็น”

“ฮึ่ย!!” ยังหอบอยู่นะนั่น แรงก็ยังไม่มี ตัวก็ร้อน แดงก่ำเป็นรอยจ้ำ ๆ ยังไม่วายนะ !!

“อะไร ๆ เขินล่ะสิ ๆ เมื่อกี๊น๊า ยัง...” ผมแกล้งเย้า คนตัวอ่อนที่เริ่มมีแรงเหวี่ยงผมด้วยสายตาและสะบัดตัวหนีได้ขึ้นมาหน่อย ๆแล้ว หึ ฟื้นเร็ว !! เพราะเมื่อกี้แค่ appetizer หรอก จัดไปแค่ชุดเล็กครับก้อง เมนคอร์ด ยังไม่มา

“อย่าเพิ่งดิ้นสิก้อง .. เก็บแรงไว้ดิ้นตอนอื่นดีกว่านะ เพราะ ของจริง ๆ น่ะ !! ผมจัดให้หลังจากนี้ ต่างหากครับ 'คุณก้อง' ที่รัก ..หึหึ”

........................................................................................................

TBC

ขอโทษและขอบคุณไปพร้อม ๆ กันนะคะ สำหรับคนที่รออยู่

ตอนนี้ช่วยแนะนำกันได้นะคะ อยากรู้ว่ามันเป็นยังไงกับการแต่ง ฉากแบบนี้ แบบเต็ม ๆ เป็นครั้งแรก แหะ แหะ

เพิ่งรู้ว่ามันเหนื่อยแบบนี้เอง เหอะ เหอะ รู้สึกว่ากรอบเรามันเยอะไปมั้ย เพราะตามที่วางสโคปไว้คือจะบรรยายแต่ความรู้สึกของคุณพีคนเดียว จะมองผ่านตาคุณพียังไง ให้คนอ่านเข้าใจ เห็นภาพ และต้องระวังไม่ให้คำบรรยายมันหื่นไป ( ทั้ง ๆ ที่คนแต่ง เลยจุดนั้นไปไกลแล้ว ) สรุปก็คือออกมาได้แบบนี้ แหละค่ะ

คิดว่าเนื้อเรื่องมันมาคลีน ๆ ก็น่าจะประมาณนี้ไปก่อนเนาะ สำหรับอารัมภบท แรก อะนะ

อีดิท ... จัดหน้าใหม่ เมื่อคืนง่วง ๆ เลยไม่ได้จัดหน้าให้ดีเลย

Create Date : 25 พฤษภาคม 2554

Last Update : 25 พฤษภาคม 2554 14:01:27 น.

32 comments

Counter : 992 Pageviews.


เง้อออออออออออ เพิ่งเคยแต่งบทแบบเน้เจงงเหยออออออออออ มะอยากเชื่อ แต่ก็ดีค่ะพี่ชอบแบบคลาสสิก

โดย: พี่ดา (womam in love

) วันที่: 25 พฤษภาคม 2554 เวลา:2:56:06 น.


พี่ดา ... แต่งเอง เต็ม ๆ คนเดียว ครั้งแรกค่ะ แต่เคยแต่ง ฟีสเจอริ่ง กะคนอื่นมาก่อนนิดหน่อย แหม ๆ เขิน เหอะ เหอะ เหอะ

โดย: ไม่พูด ไม่โวย ไม่บ่น แต่แอบเลว

วันที่: 25 พฤษภาคม 2554 เวลา:9:49:54 น.

สุดยอดอ่ะ..สมกับที่รอคอย

อันนี้คือตอนที่น้องจาอยากเขียนป่ะคะ!??

ชอบมากค่ะ.. ไม่อยากเชื่อว่าเพิ่งเขียนครั้งแรก

ไปไม่เป็นเมนท์ไม่ถูกเลย55555555

ว่าแต่ยังมีตอนต่อจากนี้อีกป่ะคะ???

อยากอ่านตอนเค้าสองคนผ้าหลุดอ่ะ(หื่นนะแกรรรร)

สมกับที่รอมานานจริงไรจริงเลย......

ตั้งตารอตอนต่อไป.....ขอบคุณและเป็นกำลังใจให้ค่ะ

^^•__•^^

โดย: Keamdeang1@smile IP: 58.9.149.144 วันที่: 25 พฤษภาคม 2554 เวลา:13:30:43 น.

โอ้ย!!!! หวานซะ คนอ่านไปไม่เป็นเม้นท์ไม่ถูกเลย มันแอร้ยยยยยยมากค่ะ คุณจา แบบว่า มัน อึ้ง ทึ่ง ไปเลย ไม่คิดว่า จะได้อ่านอะไรที่สุดยอดจริงๆ แบบนี้ รออ่านตอนต่อไป ที่คุณพีรวิชญ์ จะเซอร์วิส คุณก้องบดินทร์ แบบจัดเต็ม จัดหนักเลยนะคะ อิๆๆๆ มันลุ้นแบบสุดใจ เลยค่ะ ขอบคุณจริงๆ สำหรับความรู้สึกดีๆที่ได้อ่านในตอนนี้ขอบคุณ ขอบคุณ และ ขอบคุณ^_______________________^"

โดย: lek^lek. IP: 223.204.10.171 วันที่: 25 พฤษภาคม 2554 เวลา:15:20:23 น.

ใสจริงไรจริง น่ารักมาก อ่านไปเขินไป เขินไปขำไป ขำน้องก้องเหวี่ยงได้ทุกที่ทุกเวลาจริงๆ

คุณพีก้อซุปเปอร์แฟนจริงๆ อบอุ่นน่ารักเสมอต้นเสมอปลายที่สุดเลยค่ะ^0^

เป็นเลิฟซีนที่อ่านแล้วยิ้มกับความน่ารักของทั้งสองคนมากๆค่ะ

รักน้องจานะคะ อยากกิน main courseค่ะ หิวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ(15 ครั้ง)

โดย: ananant IP: 192.168.200.69, 124.120.33.191 วันที่: 25 พฤษภาคม 2554 เวลา:19:06:19 น.

พี่จาขรา มันสุดยอดที่สุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ชอบมาก ไม่ได้อวยนะ มันน่ารัก เต็มไปด้วยความรัก เเละ สุดยอดเอนซีที่คลีนเเบบก็ทำให้เกิดอารมณ์ปรารถนาได้ พี่จาสุดยอดดดด ที่สุด ขอบคุณพี่จามาก รอเมนคอสอย่างใจจดจ่อ แป้งน้ำตาซึมเลยพี่ ชอบมาก

โดย: แป้ง วารุณี IP: 61.90.64.207 วันที่: 25 พฤษภาคม 2554 เวลา:23:58:41 น.

ว๊าววว !!!
ห้องทั้งห้องอบอวลไปด้วยความรักที่คุณพีร์มอบให้ก้อง
ครอบคลุมไปทั่วร่างกายก้องเลย~~ อ๊ากกกก
รักอบอุ่มละมุนมากมากกกเลยค่ะ
อ่านแล้วยิ้มมีความสุข .. ^_______^

ขอบคุณสำหรับฟิคบอกรักนะคะ .. รออ่านตอนต่อไปค่ะ ^^

โดย: talay IP: 124.121.57.15 วันที่: 26 พฤษภาคม 2554 เวลา:1:23:55 น.


คุ้มค่าการรอคอยค่ะ ชอบมากๆ อ่านแล้วยิ้มตลอดเลย อิ่มใจจัง^^

โดย: พื้นที่เล็กๆ IP: 202.91.18.201, 82.145.208.182 วันที่: 26 พฤษภาคม 2554 เวลา:7:39:46 น.


อิ่มเอม กับบทโรแมนติกบนโซฟามากๆ นึกภาพตามแล้วแทบหายใจไม่ออก ขอบคุณนะคะที่มอบฟิคหวานๆ อ่านแล้วชุ่มฉ่ำใจมากค่ะ

โดย: Neshumah IP: 110.168.93.55 วันที่: 26 พฤษภาคม 2554 เวลา:10:50:03 น.


น่ารักมากคะ ติดตามฟิคน้องจา มาตลอด เข้ามาดูเกือบทุกวัน ว่าลงเพิ่มหรือยัง ในที่สุดก็ได้อ่านสมใจปรารถนา "ขอบคุณ" นะคะ มากมาย ^^

โดย: P'่ Chu IP: 202.28.41.1 วันที่: 26 พฤษภาคม 2554 เวลา:12:13:00 น.


ติดตามทุกฉากทุกตอน... ขอบคุณมากๆๆๆๆเลยค่ะ ที่ทำให้ตัวละครที่ชื่อก้องและพีน่ารักมากกกเหลือเกิน ^^

โดย: เจ้าพุงโต IP: 49.229.14.102 วันที่: 26 พฤษภาคม 2554 เวลา:19:32:04 น.

แอร๊ยยยยยยย

ในที่สุดๆๆๆๆๆๆๆ ตอนนี้ที่รอคอยก็มาถึง (ซาบซึ้งจนน้ำตาไหล กระซิกๆ T^T)

โอ๊ยๆๆๆๆๆ ตายๆๆๆๆ เป็น NC ที่เยี่ยมมากกกกก

น่ารักมากค่ะ คุณพี สมอยากซักทีนะคะ เหอๆๆ ยินดีด้วยจากใจจริง

น้องก้องคะ พอเป็นฝั่งเป็นฝากะคุณพีแล้ว ก็รีบๆไปจัดการยัยข้าวบูดด้วยนะคะ อย่าปล่อยให้ยัยนั่นลอยนวล ชริ

รอติดตามเมนคอร์สชุดใหญ่ค่ะ

ขอบคุณน้องจาอีกครั้งค่ะ ^_^

โดย: hunny (hunnylovelaruku

) วันที่: 27 พฤษภาคม 2554 เวลา:15:28:03 น.


ใสๆ น่ารัก และหวานนนนน...มากค่ะ ขอบคุณนะคะรักคนแต่งจัง

โดย: จอมยุ่ง จอมซุ่ม IP: 49.237.170.149 วันที่: 28 พฤษภาคม 2554 เวลา:23:40:01 น.


แต่งได้น่ารักมากค่ะน้องจา.. หวานมั่กมาก...ทั้งคุณพีร์และน้องก้อง.. รออ่านตอนต่อไปนะคะ..

โดย: ไข่มุกดำ IP: 49.228.2.39 วันที่: 2 มิถุนายน 2554 เวลา:1:47:09 น.


แวะมาอ่านบล๊อคเพื่อนๆครับ ว่างๆแวะมาทักทายกันบ้างนะครับ

โดย: bbandp

วันที่: 4 มิถุนายน 2554 เวลา:5:38:15 น.


ถ้าตอนต่อไปไม่เป็นอย่างที่คิด จาจะผิดมากมั้ยอะ

โดย: จา (ไม่พูด ไม่โวย ไม่บ่น แต่แอบเลว

) วันที่: 4 มิถุนายน 2554 เวลา:10:47:49 น.


ไม่ผิดหรอกค่ะ writer แต่อย่าทำร้ายสาวก แบบนี้เลย ได้โปรดเถิด (สมองมันจินตนาการไปถึงไหนต่อไหนแล้วนะ) ปล.ยังรอ main course อยู่ทุกลมหายใจ อิๆๆ^____^".

โดย: lek^lek. IP: 223.206.221.199 วันที่: 6 มิถุนายน 2554 เวลา:0:26:22 น.


น้องจาจ้า^^__^^ ยังรอเมนคอร์สอยู่นะคะ...... คนอ่านจิ้นแล้วจิ้นอีกจิ้นไปถึงไหนต่อไหนแล้วอ่ะ!!!!! อย่าทำร้ายจิตใจคนอ่านเลยนะคะน้องจา.... รออยู่นะคะ..... 0_o

โดย: Keamdeang1@smile IP: 58.9.135.89 วันที่: 6 มิถุนายน 2554 เวลา:22:20:10 น.


ยังรอ ยังรอ ยังรอเธออยู่ทุกลมหายใจ แม้นานเท่าไรใจยังซาบซึ้ง นะจ๊ะ writer จ๋า..........จ้า....^___^".

โดย: lek^lek. IP: 223.206.218.41 วันที่: 8 มิถุนายน 2554 เวลา:23:52:30 น.


แป่วๆๆๆๆๆ อินเนอร์ ของ writer ยังไม่มา ไม่เป็นไร รอต่อปายยยยยยยยยยยยยยย หน้าที่ คนรอ อิๆๆ^___^".

โดย: lek^lek. IP: 223.206.239.118 วันที่: 12 มิถุนายน 2554 เวลา:2:25:43 น.


รอ...ร๊อ...รอ..อยู่นะคะน้องจา อินเนอร์มาอ๊ะยัง??????????? โอมมมมม..อินเนอร์จงมา...ๆๆๆๆ ^^____^^****

โดย: Keamdeang1@smile IP: 58.9.46.31 วันที่: 12 มิถุนายน 2554 เวลา:18:22:14 น.


ยอดเยี่ยม ยิ่งใหญ่ เกรียงไกร ก้องพี 12-12-121 (แปะ แปะ)

โดย: aumamum IP: 58.9.15.218 วันที่: 17 มิถุนายน 2554 เวลา:1:53:55 น.


แป่วววววววววววว.......จงมา...จงมา อินเนอร์อันแรงกล้า..ของ คนเขียน และคนรอ อิๆๆ^___^".

โดย: lek^lek. IP: 49.48.142.173 วันที่: 19 มิถุนายน 2554 เวลา:2:11:54 น.

สวัสดีค่ะ

เป็นการคาดการณ์ของคนเขียน ว่าน่าจะวันศุกร์หน้าเลยนะคะถึงจะมา หลังจากตัดสินใจมานาน ว่าจะเขียนต่อแบบเดิมตามที่ตั้งใจไว้ หรือจะเปลี่ยนใหม่เอาใจคนอ่าน 555 และแล้วก็ได้คำตอบที่หนักใจพอดู ( พูดให้ดูเว่อร์ ๆ เข้าใว้ เหอะ เหอะ ) ทีนี้คงได้ฤกษ์เขียนต่อซะทีค่ะ หลังจากที่ปล่อยไว้จนจะร้างละ

ขอบคุณทุกคนที่ยังแวะเวียนเข้ามาอ่าน และยังเม้นท์ทวง ให้รู้ว่ายังไม่ลืมกัน นะคะ แป่ว แป่ว

ขอบคุณมากค่ะ ^ ^

โดย: จา IP: 58.8.180.204 วันที่: 19 มิถุนายน 2554 เวลา:17:23:15 น.


จุดพลุ !!!!!! writer มาให้คำตอบแล้ว เอ๊า จุดพลุ รอ แล้วเจอกัน วันศุกร์ แห่งชาติ อิๆๆ ขอบตุณมากมายค่ะ^__^".

โดย: lek^lek. IP: 223.204.61.197 วันที่: 20 มิถุนายน 2554 เวลา:1:06:27 น.

แจ้งความแน่นอนเป็นวันอาทิตย์นะคะ วันนี้ ไม่ไหว จริง ๆ ที่จริงเหลือ ไม่ถึง20 % แล้วล่ะ ตอนแรกกะจะลงเลยเท่าที่เขียนไว้แล้ว เพราะมันก็ได้ใจความแล้ว ถือว่าต่อตอนที่ผ่านมาได้สมบูรณ์แล้วนะ คนเขียนคิดงี้ แต่คนอ่านอ่านแล้วอาจจะไม่คิดงั้นก็ได้ 555 แต่คิดอีกที ถ้าเอาส่วนที่เหลือ อีก 20 % ไปขึ้นเป็นตอนใหม่ มันจะไม่ได้อารมณ์ตามที่ตั้งใจไว้ เหมือนอารมณ์มันจะขาดไป มันจะไม่ต่อเนื่อง เรพาะฉะนั้นรออีก 2 วันนะคะ ที่ต้องสองวัน เพราะพรุ่งนี้จาจะหนีไปเที่ยวพัทยา เลยกลับมาลงได้ก็วันอาทิตย์โน่นเลย เหอะ เหอะ

โดย: จา IP: 1.47.53.105 วันที่: 24 มิถุนายน 2554 เวลา:23:35:07 น.


อ้าว !!!รอกันต่อไป หน้าที่คนรออ่าน อิๆๆๆ แต่ห้ามเลื่อนอีกนะคะ ไม่งั้น มีงอนนะ จะบอกให้(ล้อเล่น)นะ ^___^".

โดย: lek^lek. IP: 223.207.36.180 วันที่: 25 มิถุนายน 2554 เวลา:23:50:19 น.


รับทราบคับพ้ม!!! !!! เที่ยวให้สนุกนะคะน้องจา เอาบรรยากาศมาฝากพร้อมฟิคด้วยนะคะ

โดย: Keamdeang1@smile IP: 58.9.140.169 วันที่: 26 มิถุนายน 2554 เวลา:10:15:00 น.


รับทราบคับพ้ม!!! !!! เที่ยวให้สนุกนะคะน้องจา เอาบรรยากาศมาฝากพร้อมฟิคด้วยนะคะ

โดย: Keamdeang1@smile IP: 58.9.140.169 วันที่: 26 มิถุนายน 2554 เวลา:10:15:00 น.

กลีบมาอ่านตอนนี้ก่อน

เพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับตอนต่อไป ^^

ทราบมาว่า ..มีคนเพ้อหนัก!!! ก็เลยขอพร้อมนิดนึง เอิ๊ก ๆ ๆ

ขอบคุณนะคะที่เขียนฟิคให้อ่าน ^__^

โดย: sky IP: 124.121.90.239 วันที่: 27 มิถุนายน 2554 เวลา:23:45:32 น.


น้องก้องงงงงงงงงไม่น้าาาาาาาาา

โดย: Hitachi IP: 101.109.164.132 วันที่: 29 มิถุนายน 2554 เวลา:21:39:36 น.

อ่านมาทุกตอน...ชอบหมดเลยค่ะ เพิ่งจะได้ดูละครและก็ต้องตามคนที่เค้าจิ้นได้เริ่ด ๆ ค่ะ อ่านตอนนี้แล้ว แอร๊ยยย อยู่คนเดียว หัวเราะ ดีใจ เขิล น้ำตาคลอเบ้า น่าลั๊กอ่ะ โอย ละลาย ละลาย ขอบคุณมากค่ะน้องจา ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ แค่อาหารเรียกน้ำย่อยก็อืมมมม สวดยอดค่ะ ฮิ้ววววววว

โดย: leelanuch Australia IP: 110.175.167.244 วันที่: 27 พฤศจิกายน 2554 เวลา:16:06:55 น.

ยังคงรักจะยืนอยู่ตรงนี้

Location :

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

Rss Feed

Smember

ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]

[Add ยังคงรักจะยืนอยู่ตรงนี้'s blog to your web]

Bloggang.com