BlogGang.com : : พฤติภาพแห่งจิต : วันเวลาจะค่อย ๆ ให้บทเรียนกับแต่ละคน

<<

กุมภาพันธ์ 2550

>>

				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28

25 กุมภาพันธ์ 2550

วันเวลาจะค่อย ๆ ให้บทเรียนกับแต่ละคน

วันเวลาจะค่อย ๆ ให้บทเรียนกับแต่ละคน

วันเวลาจะค่อย ๆ ให้บทเรียนกับแต่ละคน

แต่ละคนแสวงหาความสุข

บางคนมุ่งความสุขมาก

มันไม่ยอมดูทุกข์

ปฏิบัติก็ไม่เอา ไม่เอาเรื่องปฏิบัติเลย

ก็ต้องให้โลกนี้รวมทั้งให้นรกนะ อบรมสั่งสอนให้

จิตเราจะผ่านความทุกข์

แต่ละคนจะต้องผ่านความทุกข์ครั้งแล้วครั้งเล่า

ครั้งแล้วครั้งเล่า

จนกระทั่งวันหนึ่งมันเข้าใจความเป็นจริงของชีวิต

ชีวิตนี้ทุกข์ล้วน ๆ นะ จะค่อย ๆ วาง

จะค่อย ๆ วางลงไป

เพราะฉะนั้นถ้าจะพูดไปแล้ว

การเดินทางในสังสารวัฏฏ์นี้ก็คือ

การอยู่ในกระบวนการเรียนรู้ความจริง

ของชีวิตของธรรมชาตินั่นเอง

เรียนรู้ไปเรื่อย เที่ยวหาความสุข

เที่ยวหนีความทุกข์ไปเรื่อย

แต่บทเรียนที่ได้รับก็คือ สุขก็ไม่จริง มีแต่ทุกข์

ทุกข์เยอะสุขน้อย สุขแป๊บเดียว เดี๋ยวทุกข์อีกแล้ว ซ้ำ ๆ

วันหนึ่งใจ โอ้ มันเข็ดขยาดนะ เข็ด

หลวงปู่เทสก์ท่านเคยเขียนไว้บอกว่า

เออ ท่านตายไป ท่านคงไม่เกิดอีกแล้วล่ะ

อันนี้ท่านเขียนบันทึกของท่านนะ

คนอื่นเอามาเผยแพร่หลังจากท่านมรณภาพไปแล้ว

บอกเราคงไม่ต้องเกิดอีกแล้วล่ะ

เพราะว่าเราเห็นแล้วว่ามันมีแต่ทุกข์ล้วน ๆ

ตราบใดที่เราเห็นว่าทุกข์บ้างสุขบ้างนะ

เรายังได้รับบทเรียนไม่พอ

มีความสุขขึ้นนิดนึง หลงระเริงไป

ระเริงแป๊บเดียวนะ

เดี๋ยวปัญหาใหม่มาอีกแล้ว

ความทุกข์ใหม่เข้ามาจ่อ

เอาอีกแล้ว แก้ปัญหา แก้ทุกข์นี้ยังไม่เสร็จ

อีกตัวนึงมารอคิวอีกแล้ว

ช่วงไหน ความทุกข์ประดังเข้ามามาก

เราก็บอกว่าเราทุกข์

ช่วงไหนมันห่างออกไปนิดนึงเราก็บอก

ช่วงนี้สุข

สุขนิดเดียวเพื่อรอจะทุกข์อีกแล้ว

ความสุขของมนุษย์ไม่มีหรอก

ความสุขเป็นสิ่งที่อยู่ข้างหน้าตลอด

เราวิ่งไม่ทัน

ตอนเด็ก ๆ เคยรู้สึกมั้ย ถ้าเรียนหนังสือจบแล้วจะสุข

ถ้าอย่างนี้แล้วจะสุข ถ้าอย่างนี้แล้วจะสุข

มันถ้าอย่างนี้ตลอดชีวิตเลย

ตอนเด็ก ๆ นะ ถ้าเรียนหนังสือจบแล้วจะมีความสุข

เอ้า จบปริญญาตรีแล้วได้ดอกเตอร์จะมีความสุขอีก

จบมาแล้วได้งานดี ๆ ทำ

ถ้าได้งานดี ๆ ทำจะมีความสุข

ได้งานดีแล้ว ถ้ารวย ๆ แล้วจะมีความสุข

ถ้าตำแหน่งใหญ่ ๆ จะสุขอีก

มีแต่ถ้าจะสุข ถ้าจะสุข

มีแฟนแล้วถ้ามีลูกไบรท์ ๆ จะมีความสุขอีก

มีแต่ถ้าอีกแล้ว

วิ่งตามความสุขทั้งชีวิตเลย

วิ่งไม่ทัน มันน่าสงสารนะ

คนในโลกนะ มันถูกหลอก

มารมันเอาความสุขมาหลอก

ให้เราวิ่งพล่าน ๆ ไปนะ

ตกเป็นขี้ข้ามัน จิกหัวเราตลอดเวลาเลย

เห็นแล้วน่าอนาถ เห็นแล้วสังเวชนะ

จนวันหนึ่งแก่แล้ว แก่แล้ว

นี่มันจะปวดจะเมื่อยนะ

อยู่เฉย ๆ มันก็จะปวดจะเมื่อยโดยตัวของมันเองนี่แหละ

เลยนึกว่าวันไหนมันไม่เจ็บไม่ปวดไม่เมื่อยนะ

วันนั้นมันคงมีความสุข

พอเจ็บหนัก ๆ นะ เจ็บหนัก ๆ โอ้ รักษาไม่ไหวแล้ว

ทรมานมากเลย รู้สึกอีก ถ้าตายซะได้จะมีความสุข

ไปโน่นแล้ว จะข้ามไปอีกชาตินึงแล้ว

เห็นมั้ย ไล่หาความสุขตั้งแต่เล็ก ๆ ลงมาเลย

ถ้าได้อย่างนี้จะสุข ได้อย่างนี้จะสุข

จนสุดท้ายเลย ถ้าตายซะได้คงจะมีความสุข

เพราะฉะนั้นความสุขเป็นของที่หลอก ๆ

เหมือนภาพลวงตา พวกนี้ล่ะ หลอกตาอยู่ไกล ๆ

วิ่งไปเรื่อย หาไปเรื่อยตะครุบไว้

หนีออกไปอีกแล้ว

การที่เราเข้ามารู้ใจของเรา เรียนรู้กายรู้ใจ

เราจะเห็นความจริง ของชีวิตเรานี้

ชีวิตเราเราอยากให้มีความสุข

อยากให้จิตใจมีความสุข

หาทางตอบสนองตลอดเวลาเลย

แล้วก็ไม่อิ่ม ไม่เต็ม จะขาดตลอด

จะพร่องตลอดเลย

_/|\_

---------------------------------------------------

Create Date : 25 กุมภาพันธ์ 2550

Last Update : 25 กุมภาพันธ์ 2550 12:53:57 น.

5 comments

Counter : 640 Pageviews.


สุขและทุกข์..มักวิ่งวนไม่นิ่งที่ไหน..นาน สุขและทุกข์อยุ่ที่ใจของเรา ว่าจะเข้าไปหาสุขหรือทุกข์ดี.. สุดแต่ใจจะไขว้คว้า...

โดย: gripenator

วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:15:19:43 น.


อ่านแล้วดีจังค่ะ

โดย: tistoo

วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:15:20:44 น.


เข้าใจนะ แต่ว่ายังทำใจไม่ได้ นี่แหละคน รวมทุกสิ่งอย่าง ผสมกันไป ถ้าคนแต่พอดี ชีวิตก็มีความสุข เฮ้อ......

โดย: once_day

วันที่: 13 มีนาคม 2550 เวลา:9:41:33 น.


โดนจี๊ดๆ ช่างเจ็บปวดใจ..

โดย: whitespace

วันที่: 17 มีนาคม 2550 เวลา:19:06:09 น.


แวะมา tag คนหน้าตาดีค่า คุณเป็นผู้โชคดีคนนั้นค่า ^_^

โดย: once_day

วันที่: 26 มีนาคม 2550 เวลา:13:08:47 น.

พฤติภาพแห่งจิต

Location :
สมุทรปราการ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

สนใจศึกษาธรรมะ ยินดีและน้อมรับคำชี้แน่ะจากทุกท่าน

[Add พฤติภาพแห่งจิต's blog to your web]

Bloggang.com