กลอนเพลงยาว

กลอนเพลงยาวนี้จะขึ้นด้วยวรรครับ เหมือนกับกลอนนิราศนะคะ

เป็นเพลงยาวฉบับแรกและฉบับสุดท้ายของอินเลยค่ะ แต่ไม่ได้ส่งให้หนุ่ม หรือสาวๆ คนไหนหรอกนะคะ เป็นงานที่ต้องทำส่งอาจารย์ค่ะ ความจริงอาจารยืมีเพลงยาวที่เจ้าหนุ่มส่งมาให้ก่อน แล้วอินต้องตอบเพลงยาวฉบับนั้นด้วยอารมณ์ผู้หญิงมากๆ งานนี้ก็เลยยุ่งหน่อยค่ะ ไม่รู้จะวางคำยังไงดี เพราะทุกทีมีแต่เกี้ยวคนอื่นเขา ไม่เคยโดนใครเกี้ยวสักที กว่าจะสร้างอารมณ์เขียนได้แทบตายค่ะ ยิ่งต้องมารับบทโคแก่กินหญ้าอ่อนด้วยยิ่งแล้วใหญ่เลย เพราะอินเป็นโคอ่อนที่ชอบกินหญ้าแก่ค่ะ 5555+

สำนวนภาษาเพลงยาวตามปกติจะหวานใช่ไหมคะ แต่ของอินแข็งทื่อเลย ไม่เชื่อลองอ่านดูสิคะ (แหม..ยังกล้าภูมิใจนำเสนอเนอะ คนเรา)


.....คราแรกเริ่มเห็นลักษณ์น้องส่งมาให้

ก็รนเร่งรีบร้อนรับกลับห้องใน

ค่อยคลี่อ่านอกใจไหวระรัว

เห็นอักษราซึ่งแจ้งมาในสารนั้น

สารพันบอกว่ารักอยู่ถ้วนทั่ว

แม้ปรีดาหากหทัยกลับหวั่นกลัว

ด้วยว่าตัวเจ้าฝากเพียงคำมาในกานท์

อันกลกลอนกลอักษรคิดประดิษฐ์ได้

วจีไซร้เลือกสรรมาเพียงคำหวาน

จริงแท้ฤๅไป่แจ้งลึกถึงดวงมาน

ครั้นสมปองเพียงมินานคงร้างลา

เล่ห์ลิ้นลมลิ้นลวงเล่นฤๅกล้าเชื่อ

กลัวชมเบื่อคงทิ้งคอยละห้อยหา

ละห้อยหวนครวญพิลาปมิสร่างซา

เพียงเอกาเพราะน้องทิ้งพี่เดียวดาย

เกรงว่ารักจักเป็นเช่นหยาดน้ำค้าง

ครั้นรุ่งรางอรุณเรื่อรวีฉาย

ต้องแสงสูรสะท้อนเพียงเพชรประกาย

ครั้นพอสายกลับหายแห้งระเหยไป

อยากรับรักจากน้องเจ้าหากจิตเตือน

จักมุ่งคิดหมายดาวเดือนอย่างไรได้

ด้วยสูงส่งสุดถัณฑิลควรคว้าไขว่

แม้เวหาเคลื่อนลงให้ธรณินชม

เฉกกระต่ายหมายได้โสมมาโลมชิด

ด้วยดวงจิตคิดปฏิพัทธ์แต่ปฐม

หากสุดท้ายคว้าได้เพียงแค่สายลม

ต้องระทมรานร้าวรอนอยู่ทุกครา

มิอาจได้เคียงคู่รู้แน่ในฤทัย

ถึงกายใกล้คล้ายไกลห่างกันสุดหล้า

ถึงเคียงข้างคล้ายไกลห่างกันสุดตา

เปรียบทิวาแลราตรีฤๅพบกัน

รถยาทอดทางยาวเกินประสบ

คงเพียงพบคงเพียงเจอแค่เพียงฝัน

ครั้นพอตื่นฟื้นกายก็หายพลัน

ฤๅมีวันได้เคียงครองไป่มีทาง

ด้วยอายุที่ต่างกันนั้นกำหนด

เกินเลี้ยวลดหลีกกำแพงที่กั้นขวาง

กรอบสังคมประเพณีที่ขีดวาง

กันพี่ห่างกั้นน้องไกลเกินตามทัน

ขอขนิษฐ์ขึ้นจากชลสู่ฝั่งธาร

แม้สะพานมีทอดวางกลางมหรรณ

แม้ตัวเชษฐ์ยืนอยู่อีกปลายฝั่งนั้น

ขออย่าหวังจะข้ามหาอนุชา

ผิวพี่รอนตัดรักเสียครานี้

หานารีอนงค์ใหม่เอาเถิดหนา

มีนงรามอยู่ถมไปที่โสภา

สมพักตราเคียงคู่น้องปองภิรมย์

จงแปรรักจากเชิงชู้สู่พี่น้อง

เท่าที่ตรองเห็นเหมาะควรว่าเหมาะสม

ทั้งพี่เจ้าไป่มีใครต้องระทม

อกทนมด้วยฤทธิ์รักครั้งนี้เอย ฯ

Create Date : 16 กันยายน 2552		0 comments
Last Update : 18 กันยายน 2552 17:02:39 น.
Counter : 765 Pageviews.
Share Tweet