BlogGang.com : : อินดี้แพนด้า : หามาอ่านกันนะหนูๆ

หามาอ่านกันนะหนูๆ

หนังสือที่ข้าพเจ้าใช้ถมความกลวงในช่วงนี้ จ๊าบมากเลยนะฮะหนูๆ...

ฝนตกตลอดเวลา ของ ปราบดา หยุ่น 110 บาท

ควรบรรจุเป็นหนังสือนอกเวลา (ขนาดนั้น!) ตอนแรกรำคาญสำนวนสุดเท่ของพี่คุ่น แต่ต่อมาก็รู้ว่าของเขาดีจริงๆ ฮ่ะ พล็อตสนุก ซับซ้อนแต่เดาได้ (อ้าว) พูดถึงความหมายของการมีชีวิตอยู่ แต่อ่านแล้วตีความสรุปเอาเองได้ว่า ช่างแม่งชีวิตเหอะ มีความรักดีกว่า เฮ้อ

"...การตัดสินของคนส่วนใหญ่ไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องดีชั่ว ถูกผิด ทุกคนต่างตั้งค่าความดีเลวด้วยระบบของตัวเองทั้งนั้น มึงดูดบุหรี่ไม่ได้ แต่กูโก่งราคาสินค้าที่บริษัทกูได้ มึงปุ๊นกัญชาไม่ได้ แต่กูติดสินบนเจ้าหน้าที่ตำรวจเพื่อให้กิจการกูอยู่รอดได้ ในเมื่อโลกเต็มไปด้วยคนอย่างนี้ ทำไมเขาต้องพยายามเป็นมิตรกับหญิงสาวผู้จองหอง เพียงเพราะเขาขับรถทับสัตว์ดึกดำบรรพ์ที่เสือกไม่ข้ามถนนบนทางม้าลาย เพียงเพราะเขาเสือกรู้สึกว่าเธอน่ารักน่าสัมผัส และน่ารู้จักอย่างใกล้ชิด

หรือเพราะฝนกำลังตกหนัก"

น่าย้ากกเนอะ มันเป็นเรื่องอะไร บอกไปเดี๋ยวไม่หนุกอ่ะ แต่ทั้งเล่มน่ายักกว่านี้อีก จาก 'บทที่ลบห้า กลุ่มชิ้นส่วนที่ประกอบเป็นความรู้สึก' แหนะ ชื่อตอนก็ยังเท่

ผ้าปูโต๊ะกับลมหมอ การเดินทางธรรมดาในห้าทวีป ของ โตมร ศุขปรีชา 195 บาท

ชอบโตมรอ่ะ ชอบภาษาเวลาเขาเขียนเรื่องสั้น แต่ในเมื่อไม่แต่งเรื่องมาให้อ่าน หนูก็บริโภคเรื่องไม่แต่งของคุณโตมรก็ได้ค่ะ เราว่าโตมรเขียนหนังสือดีมาก สำนวนดีเวลาแต่งเรื่อง แล้วถ้าเขียนเรื่องไม่แต่งก็ยังความคิดดี เป็นนักเขียนไทยที่เจ๋งอ่ะ เป็นนักคิดด้วย หนังสือเล่มนี้เลยไม่ออกมาเป็นหนังสือท่องเที่ยวอารมณ์อ่อนไหวแบบทำตัวซึ้งกับความมีน้ำใจห่าเหวของคนต่างชาติ แต่มันให้มุมมองทางสังคมของคนชาตินั้นๆ จริงๆ เขาเอาเรื่องแต่งมาช่วยเล่าเรื่องจริงอีกทีด้วย ดูวุ่นวาย แต่ว่า... กู๊ด สตัฟ ฟอร์ กลวง พีเพิล นะเล่มนี้

"คนอื่นๆ เรียกรัศมีว่าหมอ แต่ที่จริงเขาเป็นเภสัชกร ทำงานอยู่กับองค์การอาหารและยาของรัฐบาลลาว และอีกไม่นานนี้ เขาจะต้องมาอบรมที่กรุงเทพฯ เรื่องยาฆ่าเชื้อ

"ผมกลัวครับ" เขาทำสีหน้ากังวล "ผมกลัวจริงๆ นะ ใครๆ ก็บอกว่าคนกรุงเทพฯ น่ากลัว ผมยังไม่เคยไปกรุงเทพฯ เลย ไปไกลที่สุดแค่อุดรฯ เท่านั้น" แต่อยู่ๆ เขาก็ทำสีหน้าเหมือนฮึดสู้ "แต่ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมจะฝึกพูดภาษาไทยไม่ให้คนไทยรู้ว่าเป็นคนลาว ถ้าเขาไม่รู้ว่าเป็นคนลาว เขาก็จะไม่หลอกเราแล้วใช่ไหมครับ"

ผมนิ่ง - ไม่ได้ตอบคำถามนี้

เพราะผมไม่รู้..."

น่ารักเนอะ แต่อ้าว มันไม่เหมือนหนังสือท่องเที่ยวอ่อนไหวตรงไหนวะ คือจริงๆ แล้วมันอยู่ในตอน 'บริโภควังเวียงแกล้มปาย : บนถนนสายชะตากรรมสู่โพคารา' ที่โตมรเขียนเปรียบเทียบ วังเวียง (เมืองในลาว) กับ ปาย (แม่ฮ่องสอน) ว่าเป็นเมืองท่องเที่ยวที่ต้องปรับตัวเข้าหานักท่องเที่ยวซะจนคนท้องถิ่นต้องเปลี่ยนแปลงตัวตนของตัวเอง อย่างในวังเวียง เนื้อหมาต้องถูกเอาไปขายซ่อนๆ เพราะอายฝรั่ง หรือในปาย ที่แกงฮังเลยังต้องทำสูตรใหม่เพื่อขายให้ฝรั่งกิน

ซึ่งถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไปเรื่อยๆ สองเมืองนี้ก็จะกลายเป็นเมืองท่องเที่ยวเพื่อการบริโภค (นักท่องเที่ยวบริโภคการท่องเที่ยว คนท้องถิ่นบริโภคเงินของนักท่องเที่ยว) อย่างเต็มรูปแบบเหมือนกับ โพคารา (เมืองยอดฮิตของแบคแพคเก๋อสุดเก๋า ในเนปาล) ไปในที่สุด

เป็นไง จ๊าบมั้ย เราชอบที่เขาไม่ทำให้เรื่องท่องเที่ยวแม่งเอะอะก็ต้องเป็นเรื่องโรแมนติกตลอด เพราะอย่างที่อรุบอก หนูไม่มีหัวใจ ฮ่าๆ

นอกจากตอนนี้แล้วก็มีเรื่องชีวิตคนขายตัวบนถนนในแอลเอ, การแบ่งแยกสีผิวในแอฟริกาใต้, การประท้วงสงครามบุชบุกอิรัก ไปจนกระทั่งความเปลี่ยนแปลงของท่าพระจันทร์ ฟังดูหนัก แต่สนุกดีนะหนูๆ

อ้อ ขอจบการทำตัวมีสาระด้วยข่าวว่า นิตยสาร Open เขาจะเกิดใหม่ในรูปแบบนิตยสารออนไลน์แล้วนะฮะ

//www.onopen.com

เนี่ย แต่ตอนนี้ยังไม่เปิดทำการมั้ง

เอาข่าวกับรูปมาจากที่นี่อีกที //pinporamet.blogspot.com/ ขอบคุณค่ะ

(หมายเหตุ ข้อความจากในหนังสือเราเน้นดำเอง ให้จ๊าบๆ )

ไปล่ะ แว้บ

Create Date : 02 พฤศจิกายน 2548

Last Update : 2 พฤศจิกายน 2548 8:21:56 น.

15 comments

Counter : 618 Pageviews.

อืมมม........ขอบคุณครับ

โดย: ชายคา

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2548 เวลา:8:29:47 น.

ขอบคุณค่ะ

โดย: ju (กระจ้อน

) วันที่: 2 พฤศจิกายน 2548 เวลา:8:36:45 น.

ว๊ายยยยย ดูฉลาดจางงงงงงง
ดีใจที่มีโอเพ่น แต่เสียใจที่อยู่ออนไลน์
เราไม่ชอบอ่านหนังสือจากคอมพิวเตอร์ เพราะความสุขของเราคือการอ่านโอเพ่นก่อนนอน..

โดย: อรุอยากมีชีวิตที่มีความสุขและอยากไร้หัวใจบ้างดูสักที IP: 203.118.111.205 วันที่: 2 พฤศจิกายน 2548 เวลา:12:54:42 น.

น้องนัท เราก็ชอบเรื่องฝนตกตลอดเวลา อ่านแล้วสนุกดี มีอะไรให้คิดตามเต็มไปหมดเลย แต่ไม่รู้ว่าอ่านไปอ่านมา อ่านจบแล้วความกลวงมันถูกถมจิงหรือเปล่า

หรือว่ามันเกิดรูโบ๋อันใหม่ขึ้นมาก็ไม่รู้
เพราะว่าในที่สุดอะไรๆ ก็ไม่มีผลสรุปที่ลงตัว
เราก็คิดเอาเอง

อย่างปราบดา เค้าอาจจะยังไม่รู้เลยว่า สัญลักษณ์บางอย่างที่เค้ากำหนดมาในหนังสือนั้น มันคืออะไร

แต่ว่ามันจ๊าบใจดีอะแล่ะ 555

โดย: Le Petit panx IP: 203.147.55.35 วันที่: 2 พฤศจิกายน 2548 เวลา:19:50:20 น.

ช่วงนี้พี่แพ็คไม่ได้อ่านหนังสือไรเลยอะ มัวแต่ประสาทเสียกะเรื่องชาวบ้าน

หนังสือที่แนะนำมา แบบว่ามะใช่แนวอะ พี่แพ็คชอบอ่านหนังสือที่ไม่มีประโยชน์ใดๆกับความคิดอย่างหนังสือศิลปะ หรือหนังสือประวัติศาสตร์แหละ อ่านแล้วหมกมุ่นดี สงสัยเป็นพวกรับความจริงที่อยู่ข้างหน้าบ่ได้

โดย: patsypacky

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2548 เวลา:23:34:12 น.

ขอบคุณที่มาตอบบ๊อกหนูกันนะคะ

โดย: หนูเขียนได้ แต่เวลาตอบก็กลวงเช่นเดิม IP: 58.10.107.153 วันที่: 6 พฤศจิกายน 2548 เวลา:20:49:11 น.

เออ ไม่เป็นไร

โดย: tae_tae IP: 61.90.95.170 วันที่: 7 พฤศจิกายน 2548 เวลา:18:50:58 น.

โดย: งึงึ IP: 58.11.109.4 วันที่: 11 พฤศจิกายน 2548 เวลา:13:29:14 น.

ยังไม่ได้อ่านเลยอ่ะ

ยืมหน่อย

กรั่กๆ

โดย: แขน IP: 58.10.168.66 วันที่: 12 พฤศจิกายน 2548 เวลา:14:31:07 น.

แวะมาทักทาย กริ๊ว กิร๊ววว

โดย: สาวพลังหนวด ชวดชายให้หญิงสี่สิบ IP: 61.91.201.149 วันที่: 20 พฤศจิกายน 2548 เวลา:21:43:50 น.

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ขำสาวพลังหนวด
แต่รู้ว่าเรื่องจริงมันไม่ขำเนอะ
เอิ๊กกก

โดย: หนูน้อยแพนด้า IP: 61.91.78.12 วันที่: 21 พฤศจิกายน 2548 เวลา:15:04:39 น.

อ่านแล้ว อ่านแล้ว ชอบมากกกกกกกกกกกก
แนะนำให้ไปอ่านนี่อีกอัน เราอ่านต่อจากฝนตกตลอดเวลาเลย

หนังสือเล่มใหม่ของวินทร์
"ผู้ชายที่ตามรักเธอทุกชาติ พิมพ์ครั้งที่ 85"
(หรืออะไรประมาณนี้นี่แหละ)

จบ

โดย: รุ IP: 203.118.112.65 วันที่: 28 เมษายน 2549 เวลา:1:01:46 น.

เออ.. แทรกๆ
เราแอบเสียดายความกุ๊กกิ๊กในเรื่องอ่ะ
เรารู้สึกว่าสองคนนี้.. รายละเอียดจะต้องน่ารัก
แต่มันไม่มีให้อ่าน.. ว๊า..

(งงป่ะ? เราหมายถึงตัวเอกในฝนตกตลอดเวลาน่ะ)

โดย: รุนี ฉีชะหมอน IP: 203.118.112.65 วันที่: 28 เมษายน 2549 เวลา:1:03:34 น.

ชอบงานของคุณโตมร ...

โดย: amoderndog IP: 58.10.225.60 วันที่: 30 ตุลาคม 2549 เวลา:17:46:36 น.

เพิ่งอ่านผ้าปูโต๊ะกับลมหมอจบ ชอบจัง

โดย: คนขับช้า

วันที่: 15 ธันวาคม 2551 เวลา:22:28:55 น.