Bloggang.com : เอยาร่า : มหัศจรรย์ทะเลหมอก

มหัศจรรย์ทะเลหมอก

เดินถึกขึ้นยอดเขาพะเนินทุ่ง ก่อนที่ป่าจะปิดเพื่อฟื้นฟูสภาพป่า 28-29-30 ก.ค 50 กับพลพรรค คนแบกเป้

สมาชิก คนแบกเป้ ทั้ง 10 นายที่หมายมั่นเพื่อไปฝึก ร.ด เอ้า กองผสม เตรียมตัว คลานต่ำ ..อิอิ..

ทะเลหมอก มากมาย ๆ อลังการ ธรรมชาติสร้างนะคร๊าบทั่น

เที่ยงคืนของวันที่ 27 สมาชิกคนแบกเป้ มาถึงบ้านน้าโก๊ะ นอนพักเอาแรงสักงับ เพราะตี 4 ต้องตื่นเพื่อเตรียมตัวนั่งรถขึ้นไปยัง ก.ม.30 ชมทะเลหมอก รับประทานอาหารเช้า ต่อจากนั้น พลเดินเท้า ต้องมุดกอไผ่ ...ผจญกับฝูงทากที่หิวโหย ....อึ๊ย ...ไอ้พวกนี้มันมึนจิง ไล่ก็ไม่ไป ...ชิ้ว ๆๆ เดิมมาได้สักพัก ..เอ๊ะ ..ข้างหน้าเค้าก้มทำรัยง่ะ ...
เค้าถ่ายรูปเจ้านี่เอง ... โธ่เอ้ย ...นึกว่าอาราย....เห็ดร่างแหนั่นเอง

นี่ก้อมีนะจ๊ะ สวย ๆ เห็ดแชมเปญ

ทริปนี้นะคร๊าบ สะบักสะบอม เพราะต้องคลานต่ำตลอด คลานไปลากเป้ไปเพราะมังติด ... แล้วเดินสี่ขามะหมาน่ะ ขอบอก.. ตลอดทาง เดินมาสักพัก ก็ถึงเวลาฉัน เอ๊ย...ม่ะช่าย พักเที่ยงจ้า พร้อมกับสำรวจร่างกายว่ามีสิ่งแปลกปลอมที่ไม่พึงประสงค์ไหม๊....ไอ้คุณทากทั้งหลาย...ตูยังไม่ถึงวันบริจาคเลือดโว้ย....ปาย...ชิ้ววววววว

มุดอย่างเดียวคับเพ่....

และแล้วก็ถึงยอดเขาพะเนินทุ่งนะคร๊าบเพ่..1,237 จากระดับน้ำทะเล...ยัง..ยังช๊านยังไม่ตาย ยังหายใจสบาย และยิ้มได้เริงร่า ..แค่หืดขึ้นคอเองง่ะ หมดภารกิจแล้วกับวันแรก ...เฮ้ยเหนื่อย...

รุ่งเช้าวันใหม่ ทะเลหมอกก็ยังมากมายเหลือเกินได้ยินบัดดี้บ่นว่า อยากค้างต่ออีกคืน ... ค้างแบบซักแห้งม่ายไหวนะเพ่ ...ฉีดเข้าไปน้ำหอมน่ะ เอาไม่อยู่หร๊อก...อิอิ.. ครายหว่านอนละเมอ....เหอ ๆๆ

วันที่ 2 ต้องเดินไต่เขาลงจากพะเนินทุ่งเพื่อไปยังจุดหมายของวันที่ 3 คือ น้ำตกทอทิพย์ ไต่ระห่ำจริง ๆ ชนิดที่ว่า องศาที่ 80 เห็นจะได้

งานนี้ต้องใช้ก้นเดินแทนเท้ากันเลย ทั้งล้มทั้งกลิ้ง บางคนก็มีองค์ลง เพราะ ตะคริวกิน ....เข่าเสื่อม...และข้อเท้าพลิก...แถมเจ้าทากมันก็ตามราวีไม่หยุดหย่อน ชนิดที่ว่าลูกทากตามหาพ่อทากกันเลยล่ะ อิอิ....

เมื่อถึงจุดพัก ก็หมดสภาพอย่างที่เห็น หายใจทางเหงือกวุ้ย

วันที่ 3 กับภาพน้ำตกทอทิพย์ชั้น 5 โอเช....ใกล้ความจริงแระ

และแล้วก้อถึงถนนซะที โอ้ว..พระเจ้าความศิวิไล..แหม ๆ ทริปนี้ โหด มันส์ ฮา จิง ๆ

ดีใจที่ได้มีโอกาสไปร่วมแจมกับคนแบกเป้นะจ๊ะ ขอบคุณความช่วยเหลือของพี่นัยตอนเป็นตะคริว ความเอื้ออาทรของพี่อรปากเกร็ดตอนหกล้มสาธิต ความมันส์ของพี่ต้อม...อึ้มมิ้ว และความสนุกสนานที่ได้รับจากทู๊ก ๆ คน เพราะเรามีฝันอันเดียวกัน......สุดยอดคร๊าบเพ่....

เอ๊ะ ๆ..ลืมรัยไปป่าวหว่า..อ๋อ..ลืมขอบจัยบัดดี้ ที่อุตส่าห์ผูกเปลให้ แถมเก็บให้อีกต่างหาก ขอบจัยนะตะเอง คราวหน้าก้อผูกให้เค้าอีกละกานน้า..อิอิ.. เกรงจัยนะเนี่ย...แต่ถ้าเราผูกเองสงกาสัย กลายเปงหมูตกเปลแหงม ๆ