Bloggang.com : ใจรัก Jairuk Channel :

วัดท่าแขก วัดเก่าแก่และพญานาค

ผ่านไปเที่ยวธรรมชาติ "แก่งคุดคู้" ก่อน ขากลับค่อยแวะวัดท่าแขก

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=imaginer&month=13-03-2019&group=4&gblog=236

วัดท่าแขก บ้านน้อย อ.เชียงคาน จ.เลย ห่างจากเชียงคาน 2 กิโลเมตร ก่อนถึงที่ท่องเที่ยงแก่งคุดคู้
เวลาเปิด 06.00-18.00 น.

เป็นวัดเก่าแก่โบราณกาล อยู่ติดริมโขง วัดท่าแขกสร้างขึ้นในสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย
ตรงกับรัชสมัยของสมเด็จพระนารายณ์ พ.ศ.2209
ตามหลักศิลาจารึกตัวหนังสือ กล่าวว่า
ท้าวสุวรรณแผ้วพ่าย พระโอรสของกษัตริย์ลานช้าง แห่งเมืองหลวงพระบาง เป็นผู้ก่อสร้าง
สร้างขึ้นเพื่ออุทิศส่วนกุศลถวาย แด่พระมเหสีและพระธิดาของพระองค์ที่สิ้นพระชนม์เนื่องจากเรืออับปาง
ในระหว่างเดินทางไปเยี่ยมพระสหายที่นครจำปาศักดิ์

มีต้นโพธิ์เก่าแก่ พระอาจารย์เสาร์ กันตสีโล และหลวงปู่ชอบ ฐานสโม เคยมานั่งวิปัสนา

วัดนี้ถูกทิ้งร้างมานานจนกระทั่งปี พ.ศ.2469 พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต, พระอาจารย์เสาร์ กันตสีโล, พระอาจาจย์ฝั้น อาจาโร ,
หลวงปู่เทศ เทสรังสี หลวงปู่หลุย จันทสาโร และพระภิกษุสามเณรจำนวนหนึ่ง
ได้ธุดงค์มาพักที่วัดท่าแขกเป็นวัดร้าง

มาจำพรรษาและปฏิบัติธรรมที่วัดท่าแขก
และได้ร่วมกับชาวเชียงคานบรูณะซากปรักหักพังวัดท่าแข้(สมัยก่อนบริเวณท่าน้ำลานหินข้างวัดมีจระเข้อาศัยอยู่ชุกชุม)
ตอนหลังเรียกเพี้ยนมาเป็นวัดท่าแขก จึงได้มีการบูรณะและฟื้นฟูวัดร้างนี้

ต่อมาหลวงปู่ชอบ ฐานสโม เป็นศิษย์รูปหนึ่งของพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต พาลูกศิษย์มาบูรณะพัฒนาวัด และการศึกษา

สร้างเป็นโรงเรียนชื่อ โรงเรียนมูลมังหลวงปู่ชอบ อยู่ในบริเวณเดียวกัน จนเป็นวัดมีพระภิกษุจนถึงทุกวันนี้ ปัจจุบันเป็นวัดธรรมยุติ
หลวงตามหาบัวก็เคยมาปฏิบัติธรรมที่วัดท่าแขก

ยังมีกุฏิที่ประดิษฐานหุ่นขี้ผึ้ง หลวงปู่ชอบ ไว้กราบบูชา

ภายในวัดมีโบสถ์ที่ประดิษฐานพระพุทธรูปโบราณ 3 องค์

วัดเป็นศิลปะ ล้านช้าง ประเทศลาว แต่พุทธรูปเป็นของขอม
พระประธานภายในพระอุโบสถขุดพบด้านหน้าของอุโบสถ พระพุทธรูปปางมารวิชัย ขุดพบหลังอุโบสถ หลักศิลาจารึก 1 หลัก จารึกเกี่ยวกับฤกษ์ยามการสร้างวัด ศิลาจารึก จารึกอักษรลาวโบราณ ซึ่งได้มาจากบริเวณปากน้ำเหือง เป็นจารึกที่ชำรุด หักครึ่ง พบเพียงครึ่งเดียวกรมศิลปากรได้มาสำรวจและขึ้นทะเบียนเป็นโบราณวัตถุไว้แล้ว ประกาศในราชกิจจานุเบกษาฉบับพิเศษ ฉบับที่ 108 เล่มที่ 70 วันที่ 19 เมษายน 2534 ก่อน พ.ศ. 2209 สร้างตรงกับรัชสมัยของพระสมเด็จพระนารายณ์มหาราช กรุงศรีอยุธยา

พระพุทธรูปทำจากหินทรายทั้งก้อน สร้างในยุคกลางของขอม(ศิลปะทราวดี) เจ้าหน้าที่ของกรมศิลปากรสรุป อายุกว่า 1000 ปี มีชื่อว่า หลวงพ่อแสนมงคล หลวงพ่อโชค หลวงพ่อชัยปางนาคปรก

หลวงปู่ชอบ ฐานสโม ท่านว่าพระพุทธรูปสามพี่น้อง พ่อค้าพาใส่เกวียนมาเจอโรคอหิวาฯระบาดเลยทิ้งไว้ชายป่า ชาวบ้านเลยอาราธนาใส่เกวียน เสี่ยงทายวัวลากเกวียนหยุดที่ไหนอยากอยู่ที่นั้น วัวหยุดกินน้ำที่วัดท่าแขกและไม่ยอมไปอีกเลยประดิษฐานที่อุโบสถวัดท่าแขก เป็นพระพุทธรูปที่มีความศักดิ์สิทธิ์มาก เป็นที่สักการะบูชาของชาวเชียงคาน และจังหวัดใกล้เคียง

พญานาค เชียงคาน วัดท่าแขก หลวงปู่ชอบกับดินแดนพญาอิสโรนาคราชและพญากากะละนาคราช

https://www.youtube.com/watch?v=pOQgYmUd9Dg

ตอน พญานาคเชียงคาน

พระคุณเจ้าหลวงปู่เสาร์ ท่านพาลูกศิษย์ลงจากพระพุทธบาทภูควายเงิน บ้านผาแผ่น ตำบลเชียงคาน อำเภอเชียงคาน จังหวัดเลย
เพื่อมาพักภาวนาที่วัดร้างแห่งหนึ่ง วัดร้างแห่งนี้จะอยู่ติดกันกับแม่น้ำโขง
วัดแห่งนี้จะอยู่ไม่ไกลจากตัวเมืองเชียงคานมากเท่าไร
ชาวบ้านท้องถิ่นในสมัยนั้นเรียกชื่อวัดแห่งนี้ว่า วัดท่าแข่ ( วัดท่าจรเข้ )
หลวงปู่ชอบท่านเล่าถึงตอนที่หลวงปู่เสาร์พาท่านมาพักภาวนาที่วัดท่าแขกให้ฟังว่า

“ ตอนท่านอาจารย์เสาร์พาเราและหมู่คณะมาพักภาวนาอยู่ที่วัดท่าแข่ ( วัดท่าแขก )
วัดท่าแข่ตอนนั้นเป็นวัดร้าง มีโบสถ์เก่าและซากเจดีย์ถูกเถาวัลย์พันธุ์ไม้ปกคลุมหนาแน่นไปหมด
แสดงว่าวัดนี้ถูกทิ้งให้รกร้างมานานแล้ว ป่าไม้ก็แน่นหนาจนมองแทบไม่เห็นแสงเดือนแสงตะวัน
เรากลางกลดจัดที่พักให้ท่านอาจารย์เสาร์อยู่ทางปากห้วยตกโขง ทางเดียวกันกับทางต้นโพธิ์ใหญ่ทุกวันนี้แหละ
ส่วนเราไปกลางกลดพักอยู่ทางไปบ้านน้อยแก่งคุดคู้ ”

“ ตอนเช้าท่านอาจารย์เสาร์พาพวกเราไปบิณฑบาตในเมืองเชียงคาน
บิณฑบาตผ่านบ้านโยมคนไหนท่านอาจารย์เสาร์ก็จะบอกบุญกับโยมว่า ให้โยมพากันเอาจอบเสียมมีดพร้ามาช่วยกันตัดถางเครือเถาวัลย์พันธุ์ไม้ที่ขึ้นปกคลุมซากเจดีย์และโบสถ์
ท่านจะพาชาวบ้านบูรณะซ่อมแซมวัดร้างแห่งนี้
ชาวบ้านบอกกท่านว่าเขาจะชวนกันออกมาช่วยท่านบูรณะวัดท่าแข่ ( วัดท่าแขก ) ”

“ ชาวบ้านพากันมาตัดเครือไม้เถาวัลย์ที่คลุมโบสถ์และเจดีย์ออก
อาจารย์เสาร์ท่านก็พาพระเณรและชาวบ้านเก็บซากอิฐขึ้นมาเรียงซ้อนกันใหม่เท่าที่จะทำได้
ตอนรื้อค้นขนซากอิฐเก่านั้นได้พบพระพุทธรูปเก่าโบราณ
และเครื่องใช้ไม้สอยพวกถ้วยชามนามกระเบื้อง เป็นของใช้ของลาวหลวงพระบาง
พระพุทธรูปเก่าที่ค้นพบนั้น มีพระพุทธรูปที่ทำจากทองคำ ทำจากสำริด ทำจากชินเงิน
และพระพุทธรูปที่แกะสลักจากไม้ แต่ส่วนมากจะเป็นพระพุทธรูปที่ทำจากไม้ ”

“ พระพุทธรูปเหล่านี้ส่วนมากจะถูกซากอิฐทับถมไว้
ชาวบ้านบางคนเห็นพระพุทธรูปที่ทำด้วยทองคำ เขาอยากจะได้ อยากเอาไปครอบครองเป็นเจ้าของ
ท่านอาจารย์เสาร์ห้ามไม่ให้ใครเอาพระหรือของเก่าในที่นี่ออกไป
ท่านว่าของเหล่านี้เป็นสมบัติของพระศาสนา ของเหล่านี้เป็นทรัพย์ของแผ่นดิน
ถ้าใครเอาไปครอบครองโดยมิชอบแล้วจะเกิดความวิบัติในปัจจุบัน
ชาวบ้านเขากลัวตามคำที่ท่านบอก
เขาจึงไม่กล้าเอาของพวกนี้ไปเป็นสมบัติส่วนตัว ”

หลวงปู่เสาร์ท่านพาหลวงปู่ชอบพระเณร และชาวบ้านเชียงคานบูรณะสถานที่วัดร้างท่าแขกอยู่ประมาณเจ็ดวัน
จนเป็นที่พอใจของท่านแล้วท่านจึงสั่งให้หยุดการทำงานนอก
และให้พระเณรพากันทำงานใน
งานในคือการทำความเพรียรเดินจงกรมภาวนา หลวงปู่ท่านเล่าถึงประสบการณ์ในการภาวนาของท่านตอนอยู่วัดท่าแขกให้ฟังว่า

มีคืนหนึ่งท่านนั่งภาวนาอยู่ พอจิตของท่านสงบลง
ปรากฏมีลำแสงสีขาวพุ่งออกมาจากทางโบสถ์เก่าวัดท่าแขก
ลำแสงสีขาวนี้ลอยวนอยู่รอบๆกลดของท่าน
แล้วก็พุ่งเข้ามาชนที่หน้าอกของท่าน หายเข้าไปในทรวงอกของท่าน ท่านนำนิมิตที่เห็นนี้มาพิจารณาดู
และทราบว่าสถานที่แห่งนี้ท่านเคยมีความผูกพันมาแต่ในอดีต
ในอนาคตท่านจะได้เข้ามาเกี่ยวข้องดูแล
แสงสีขาวที่พุ่งชนหน้าอกของท่านนั้นคือดวงจิตของพญานาคนามว่า อิสโรนาคา
ที่เขาพิทักษ์รักษาสมบัติของพระศาสนาที่มีอยู่ในวัดท่าแขก
เขาได้ยกวัดนี้ให้ท่านดูแล

เรียนถามองค์ท่านว่าหลวงปู่เห็นพญานาคครั้งแรกที่ไหน
ท่านตอบว่า ท่านเห็นพญานาคครั้งแรกที่แม่น้ำโขงเมืองเชียงคาน ตรงท่าน้ำวัดท่าแขก( ปากห้วยตกโขง )
พญานาคเขามาแสดงตนให้ท่านเห็นด้วย “ ตาเนื้อ ” ตอนที่ท่านกำลังสรงน้ำที่ท่าน้ำแห่งนี้เวลาประมาณบ่ายสี่โมงเย็น

ทีแรกท่านเข้าใจว่าเป็นท่อนไม้ที่ลอยมากับน้ำโขง
แต่เมื่อท่านมองดูอย่างถี่ถ้วนแล้วมันไม่ใช่ขอนไม้ตามที่ท่านเข้าใจในเบื้องต้น
เพราะสิ่งที่ท่านเห็นนี้มันมีสัณฐานลักษณะสีดำมะเลื่อมคล้ายกับงูขนาดใหญ่
มีความยาวประมาณเกือบ 100 เมตร ถึงแม้น้ำจะไหลแรงแค่ไหน
แต่สิ่งที่ท่านเห็นนี้กับไม่เคลื่อนไหวไหลไปตามสายน้ำเลย
แล้วสิ่งนี้ก็ค่อยๆลอยเคลื่อนตัวในลักษณะขวางกับลำน้ำเข้ามาทางที่ท่านกำลังสรงน้ำอยู่

พอเข้ามาใกล้ท่านประมาณ 20 วาก็หยุดนิ่งอยู่กับที่ไม่เคลื่อนไหวไปไหนอีก
บางครั้งก็ทำตัวให้จมน้ำแล้วก็ค่อยๆลอยขึ้นมาบนผิวน้ำ จะทำสลับไปสลับมาอยู่แบบนี้หลายครั้ง
ถึงตอนนี้หลวงปู่ชอบท่านนึกขึ้นมาในใจว่า นี่หรือคือ พญานาค
เหมือนกับว่าเขาจะรับรู้ในความคิดของท่าน
หลังจากท่านยืนตะลึงมองดูอยู่ไม่กี่อึดใจ ปรากฏว่ามีน้ำพุ่งขึ้นไปบนอากาศคล้ายกับน้ำพุ
เหมือนกับว่าที่ใต้ลำน้ำโขงมีอะไรบางอย่างที่ทำให้น้ำเกิดพุ่งขึ้นมา
หลังจากน้ำพุงขึ้นไปบนฟ้าแล้ว
ตัวดำๆลักษณะคล้ายกับงูใหญ่นี้ก็ได้จมหายลงไปในแม่น้ำโขง

ตกกลางคืนขณะที่ท่านภาวนาอยู่
ได้มีบุรุษท่านหนึ่งแต่งกายภูมิฐานเหมือนกับเจ้านายทางเมืองลาวในสมัยก่อนมาปรากฏตัวให้ท่านเห็นในนิมิต
บุรุษท่านนี้บอกกับหลวงปู่ชอบว่าเขาเป็นพญานาคที่เฝ้าทรัพย์สมบัติของพระพุทธศาสนาอยู่ที่วัดร้างแห่งนี้
เขาดีใจที่หลวงปู่เสาร์และพระเณรพาชาวบ้านบูรณสมบัติของศาสนาที่นี่
เขาดีใจที่ได้เห็นพระเณรผู้ปฏิบัติตนอยู่ในศีลธรรมมาบำเพ็ญสมณะธรรมอยู่ที่วัดแห่งนี้
หลังจากที่วัดแห่งนี้ถูกปล่อยทิ้งให้ร้างมาเกือบร้อยปี

หลวงปู่ชอบท่านถามพญานาคตนนี้ว่า ใช่ท่านหรือเปล่าที่แสดงตนให้อาตมาเห็นเมื่อตอนบ่าย
เขาบอกท่านว่าเป็นเขาเองที่แสดงตนให้ท่านเห็น
เหตุที่แสดงตนให้ท่านเห็นด้วยตาเนื้อนั้น
เพราะข้าพเจ้าอยากจะให้ท่านได้รู้ถึงภพภูมินี้ว่า มีอยู่จริงตามที่พระพุทธเจ้าท่านได้ตรัสเอาไว้
และเพื่อแสดงออกในอนุโมทนาบุญที่พระคุณเจ้าและคณะได้บูรณะสมบัติพระศาสนาของวัดนี้
ข้าพเจ้าจึงแสดงอนุโมทนาให้ท่านเห็นโดยการ “ พ่นน้ำ ” ขึ้นบนอากาศ

ท่านถามพญานาคตนนี้ว่า ท่านมีชื่อว่าอะไร
เขาตอบท่านว่า ข้าพเจ้ามีนามว่า อิสโรนาคราช
มีวิมานบาดาลอยู่ที่ปาก แม่น้ำเลย ไหลลงแม่น้ำโขง
ข้าพเจ้าเป็นเจ้าเมืองบาดาลอยู่ที่นี่

เมืองของพญานาคอิสโรนั้น หลวงปู่ชอบท่านว่าเมืองนี้ใหญ่กว่าอำเภอเชียงคานมาก
พญานาคตนนี้มีอายุมากถึง 12,000 ปี ( หนึ่งหมื่นสองพันปี ) บรรดาศักดิ์ของอิสโรนาคราชหากเปรียบเหมือนข้าราชการบนเมืองมนุษย์ อิสโรนาคราชมีตำแหน่งเทียบเท่ากับนายอำเภอ

ที่มา https://luangpoochob.blogspot.com/2017/04/blog-post_89.html

พญานาค2ตน จำลองแบบจากพญานาคหลวงปู่ชอบเห็น

พญานาคสีเขียวด้านซ้ายชื่อ อิสโรนาคราช แห่งวัดท่าแขก
เป็นนาคที่ไม่มีหงอน เหมือนนาคทั่วไป
ปั้นมาจากคำบอกเล่าของหลวงปู่ชอบ ที่ท่านพบเห็นงูใหญ่ลอยเล่นอยู่ในน้ำโขง

พญานาคสีดำด้านขวาชื่อ พญากากะละนาคราช
เมื่อเข้าพรรษา หลวงปู่ชอบ ได้จำพรรษาอยู่ในถ้ำแห่งหนึ่ง ไม่ไกลแม่น้ำโขงนัก คืนหนึ่งพญานาคตนนั้น ได้ขึ้นมาถวายความเคารพหลวงปู่ ที่ได้ห้ามคนไม่ให้ทิ้งเศษอาหารลงแม่น้ำ ทำให้น้ำสะอาด อยู่สบาย นาคตนนั้น ส่วนหัวมานมัสการที่ปากถ้ำ ส่วนหาง ยังอยู่ที่ฝั่งน้ำโขงซึ่งห่างกันไกลเป็นกิโลเลยทีเดียว

มีพระรูปหนึ่งถือดี ไม่เชื่อฟังหลวงปู่ชอบ วันหนึ่งแอบเอาเศษน้ำล้างบาตร ไปเทลงในแม่น้ำ ก็เกิดเหตุอาเพท น้ำหมุนวน ตลิ่งพัง จนต้องรีบวิ่งหนี แทบเอาชีวิตไม่รอด หลังจากนั้นทุกคนจงยอมเชื่อฟังแต่โดยดี

หลวงปู่ชอบเล่าว่า

“เราพบว่า เขาสร้างกรรมไว้โดยไม่ตั้งใจ คือ เมื่อชาติก่อน เขาเป็นชายหนุ่มผู้มั่นในศีล5 แต่วันหนึ่ง ถือวิสาสะว่าคุ้นเคย ได้ถือมีดของพระสงฆ์ไปใช้เป็นของส่วนตัว ด้วยกรรมนี้ เมื่อตายไป จึงมาเกิดเป็นพญานาค แม้แสดงฤทธิ์ได้ แต่อับวาสนาไม่ได้เป็นคน...”

ที่มา https://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=7&t=40186

ขากลับแวะกินก๋วยเตี๋ยวน้ำตกรสเข้มข้นร้านดังของอ.วังสะพุง "ร้าน ก๋วยเตี๋ยวนิด"

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=imaginer&month=17-03-2019&group=11&gblog=190

Create Date : 15 มีนาคม 2562

0 comments

Last Update : 17 มีนาคม 2562 17:27:45 น.

Counter : 5683 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณKavanich96