ตะวันตก มนต์เสน่ห์แห่งสายน้ำ..สังขละบุรีในวันฝนพรำ

สังขละบุรี..ดินแดนที่ใครๆนั้นเล่าขานว่าเป็นเมืองที่เต็มไปด้วยมนต์ขลัง ใครที่ได้มาเยือนต่างหลงใหลในเสน่ห์แห่งสายน้ำ สะพานมอญที่ยาวเหยียดเชื่อมไทย-มอญ เมืองบาดาล วัดวังก์วิเวการาม หลวงพ่ออุตตมะอันศักดิ์สิทธิ์ และวิถีชีวิตชาวมอญที่ยังคงความดั้งเดิมไว้ให้นักท่องเที่ยวมากมายได้มาเยี่ยมชมอยู่เสมอ

ถามผมว่า รู้จักสังขละบุรีก่อนหน้านี้มั้ย แน่นอนผมรู้จัก และก้อเคยไปเยือนมารอบหนึ่งแล้ว ตอนนั้นผมยังไม่ได้เปลี่ยนสายงานมาทำงานด้านท่องเที่ยวและออร์กาไนเซอร์ สังขละบุรีในความคิดของผมเพิ่งจะมาเติบโตแบบก้าวกระโดดช่วงขวบปีที่ผ่านมานี่เอง ที่เกิดจากโลกโซเชียล แชร์ กันมากมาย มีการรีวิวในห้อง pantip  สมัยก่อนที่พัก มีตัวเลือกไม่เยอะมากมายนัก แถมยังสามารถ walk in ไม่ต้องจองล่วงหน้าก้อยังทำได้

สมัยนั้น เมื่อเราเอ่ยถึงสังขละบุรีเหรอครับ รถตู้รับจ้างจากกรุงเทพฯ ต่างโอดครวญ ไม่ค่อยอยากจะไปกันเท่าไหร่นัก เนื่องจาก ถนนไม่ค่อยดี โค้งเยอะมากมาย น้องๆ ขึ้นตามภูเขาทางภาคเหนือกันเลยทีเดียว แถมรถบัสก้อยังขึ้นไม่ได้ รถท้องถิ่นจากตัวเมืองกาญฯ เข้าไปที่เมืองสังขละ ก้อมีน้อย บางคนเมาโค้งอีก 555

สมัยนี้หล่ะ ตัวเลือกในการเดินทางไปยังสังขละบุรี ถนนมุ่งหน้าสู่สังขละบุรี ถูกปรับปรุงให้ดีขึ้น การเดินทางมีให้เลือกมากมาย ทั้งรถบัสปรับประจำทาง (บขส.999) รถตู้ รถโดยสารท้องถิ่น ส่วนที่พักมีให้เลือกมากมาย แต่จะถามหาโรงแรม รีสอร์ท ห้าดาว คงยาก เอาแค่สามดาว ก้อ ยากแหละ แต่ถามว่า มีที่พักแนวชิค แนวโฮมสเตย์ มั้ย ก้อมีให้เลือกเพิ่มมากขึ้นนะครับ ส่วนเรื่องร้านอาหารยังคงมีให้เลือกไม่มากนัก บ้างร้านก้ออร่อย บ้างร้านก้อทำขอไปที อันนี้ต้องบอกเลย แล้วแต่เทสใครเทสมันครับ ขนาดผมเป็นนักชิม ผมยังไม่กล้่าจะคอนเฟิร์มเลย 555

กลับมาเข้าเรื่องครับ ทริปนี้บอกตามตรง ไม่มีแพลนล่วงหน้าเลย นึกอยากไปก้อวางแพลน ใช้เวลาในการจองทุกอย่าง สามวันล่วงหน้าก่อนการเดินทางเท่านั้น เพราะผมสามารถหยุดวันไหนก้อได้ที่ผมไม่มีงานนั่นเอง (ผมเป็นนายตัวเอง เลยสบายแบบนี้แหละ ชีวิต)

ผมตัดสินใจเช็ตทุกอย่างให้แล้วเสร็จผ่านใน 1 ชม.เมื่อหัวใจผมเริ่มอยากจะเดินทาง ทั้งการเดินทาง ที่ผมเลือกเดินทางโดยรถบัสปรับอากาศแบบไม่ต้องไปต่อหลายต่อ เหมือนรถตู้ ผมซื้อตั๋วผ่านเวปไซต์ของ บขส.999 โดยซื้อปอ.1 ซึ่งสูงสุดของเส้นทางนี้แหละ นั่นคือ กรุงเทพฯ-สังขละบุรี เลือกจ่ายผ่าน 7-Eleven รถจะมีวันละ 2 เที่ยว ปอ.1 และ ปอ.2 อย่างละ 1 เที่ยวครับ ค่าโดยสาร 306 บาท อัพเดทตอนเขียนรีวิว รถบัสเหลือวันละ 1 เที่ยวแล้วนะครับ คือออกเวลา 09.30 น. เป็นปอ. 2 ราคา 223 บาท ถามว่าทำไมไม่เลือกนั่งรถตู้ครับ กลัวความเร็วแบบฟาสต์ของรถตู้วินต่างจังหวัดครับ รถบัสยังงั้ยก้อนั่งสบายและปลอดภัยกว่าแน่นอนกว่า หากใครกังวลว่า เวลาจะนานกว่ารถตู้มั้ย ถามผม ที่ผมลองนั่งมา ใกล้เคียงกันมาก รถบัสวิ่งไม่ช้า ไม่จอดรายทาง จอดแค่ไม่กี่ที่เอง ที่นั่งแสนจะสบาย

ส่วนที่พัก ผมลองมาพักแนวโฮสเทลครับ เพราะว่าผมไปคนเดียวครับ ผมเน้นราคาประหยัดครับ วิวเอาไว้ตอนไปถ่ายภาพพอ พอดีเห็นบนหน้าเฟสเข้าพอดี เลยเข้าไปส่องครับ แล้วผมก้อลองสอบถามทางไลน์ของโฮสเทล ว่าวันไหนที่ห้องว่าง ผมก้อขอเข้าพักวันนั้นแหละครับ 555 ตอนนั้นทางโฮสเทล มีบริการแพคเกจทัวร์ รวมที่พักและเที่ยว ทั้งแบบ 2 วัน 1 คืน และ 3 วัน 2 คืน ส่วนผมเลือกที่จะซื้อ 3 วัน 2 คืน เพื่อให้มีเวลาเที่ยวมากขึ้น แพคเกจรวมที่พัก พาเที่ยวเมืองพญาตองซู พม่า และสถานที่สำคัญของสังขละบุรี แต่ไม่รวมค่าอาหารและเครื่องดื่มนะครับ โฮสเทลชื่อ Oh Dee Hostel นะครับ เดียวไปดูกันตามภาพแล้วกัน ว่าห้องเป็นอย่างไร

ทุกอย่างเรียบร้อยแล้วตอนนี้ พร้อมออกเดินทาง คนเดี่ยว ลุย ครับ มีลูกน้อง แซวผมว่า พี่นี่โคตรอินดี้เลยนะ เที่ยวคนเดี่ยว 555 ผมนึกในใจ ตรูขี้เกียจรอคนอื่น อยากทำอะไรก้อทำ เพราะเวลาว่างของผมมีคุณค่า คือผมว่างแค่ช่วงนี้เท่านั้น หลังจากนี้ ต้องลุยงานใหญ่ที่รับลูกค้าไว้

รูปเกือบทั้งหมดถ่ายจากมือถือ Sumsung Note 4 นะครับ ปนด้วยกล้อง Nikon D7000 พร้อมเลนส์คิด คือถ่ายๆไปเหอะ ไม่ต้องคิดมาก  หลังๆ ผมเริ่มขี้เกียจถ่ายภาพจากกล้องใหญ่แล้ว แบกก้อหนัก ไม่ค่อยมีเวลาจับด้วย ส่วนใหญ่ให้ทีมงานตากล้องของผมเก็บภาพแทน ดังนั้นรูปอาจจะดูไม่สวยมากนักนะ ยังงั้ยอย่าว่ากัน และช่วงที่ไป อากาศค่อนข้างปิด ฝนตกตลอดทริปการเดินทาง

เมื่อเวลาแห่งการเดินทางมาถึง

ผมออกจากบ้านที่คลองสาม รังสิต ไปหมอชิต 2 เพื่อไปแลกตั๋วที่ เคาเตอร์ของ บขส.999 อยู่ชั้นล่าง เจ้าหน้าที่แจ้งว่า วันนี้รถเป็นแบบปอ.2 นะ ปอ.1 ไม่มี แต่เวลาออกเท่าเดิม พร้อมทอนเงินคืนกลับมา ผมก้อรับทราบ พร้อมนึกในใจ ตายห่า รถจะวิ่งช้ามั้ย รถจะเข้าชานชาลาจอดรถช่อง 114 นะครับ ไม่ต้องเดินไกลมากนัก บนรถไม่มีน้ำบริการ ไม่มีขนมให้เช่นเดียวกัน เซเว่นสิครับ จัดไป รถออก 06.30 น. เป๊ะเว่อร์ ผู้โดยสารไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ หลังจากรถออกตัว ผมก้อพอทราบแหละว่า รถวิ่งไม่ช้าแน่นอน แล้วก้อเป็นจริงๆ รถวิ่งเร็วกว่าที่ผมเคยนั่งของ 999 มาก



รถออกจากหมอชิต ก้อวิ่งเส้นลาดหลุมแก้ว -บางเลน -กำแพงแสน - พนมทวน - กาญจนบุรี มาถึง สถานีขนส่งกาญนบุรี ก้อเวลาประมาณ เกือบเก้าโมงเช้า อุทาน เร็วเว้ยเฮ้ย!!! รถจอดแวะได้ประมาณ 5 นาที ปล่อยคนลง ก้อวิ่งต่อไปเข้าเส้นทาง ไทรโยค

จุดจอดต่อไปครับ ครัวเรณู อ.ไทรโยค ที่นี่ให้เข้าห้องน้ำ ให้ทานอาหารเช้า (นึกในใจเกือบ 10 โมงแหละ 555) จริงๆ ครัวเรณูเป็นร้านอาหารตามสั่ง ร้านใหญ่ แต่ทางร้านจะมีเมนูให้เราเลือกแค่ไม่กี่อย่าง เพราะกลัวทำไม่ทันรถออก ผมเลยสั่ง กระเพราหมูไข่ดาวมาทานครับ พร้อมน้ำเปล่า รถจอดแค่ประมาณ 15 นาที หลังจากนั้น ก้อวิ่งต่อเข้าไป ทองผาภูมิครับ จอดส่งผู้โดยสารประมาณ 5 นาที ถึงเวลาแล้วสินะ สู่เส้นทางสู่สังขละบุรี กับโค้งซ้ายโค้งขวา สำหรับใครที่เมารถ ผมแนะนำให้ทานยาแก้เมารถตั้งแต่อยู่ที่ ทองผาภูมิเลยนะครับ เพราะยาจะออกฤทธิ์หลังจากทานไปประมาณ 30 นาที ส่วนผมไม่มีประวัติ ผมชอบที่จะเลือกนั่งชมวิวทิวทัศน์ตลอดทาง เลือกที่จะเก็บความทรงจำเพื่อมาบอกเล่าให้ลูกค้าผม

เส้นทาง ทองผาภูมิ - สังขละบุรี หากเราขับรถมาเอง หรือมารถส่วนตัว จะมีสถานที่ท่องเที่ยวอะไรบ้าง มีตามนี้เลยครับ
- น้ำตกเกริงกระเวีย
- จุดชมวิวป้อมปี๋

แหละแล้ว เวลา 12.55 น. รถบัสก้อมาส่ง ณ.จุดส่งที่สังขละบุรี เยื้องๆ กับ เซเว่นเลยครับ หลังจากลงรถ ผมก้อเดินเท้าไปยัง Oh Dee Hostel ซึ่งอยู่ตรงข้ามไปรษณีย์สังขละบุรี หาไม่ยากครับ เมืองเล็กๆ

ภาพนี้บริเวณหน้าที่พัก และด้านในชั้นล่าง ที่ไม่ใช่ห้องนอนครับ



คืนแรก ผมนอนห้องแบบ DBL ทางเจ้าของให้เลือกห้องเลยนะครับ บอกว่าใครมาก่อนได้ก่อน 555 ผมเลยเลือกห้องใหญ่ซะเลย

เปิดเข้าไปในห้อง โอ้วแม่เจ้า ห้องสะอาด ดูดี เตียงนุ่ม ทีวีจอแบน มันเกินราคาที่จ่ายไปนะเนี้ยะ



เชื่อมั้ยครับ ห้องตามภาพผมพักคนเดี่ยว อิอิ เข้าห้องพักแล้ว ผมก้อลงมานั่งเล่น สั่งกาแฟสดทาน ที่พักเค้ามีบริการเครื่องดื่มด้วยนะครับ แต่ไม่ฟรีนะ จ่ายตังค์เค้า 555

หลังจากได้เวลา เมื่อสมาชิกหลายอื่นที่เข้าพัก และต้องไปร่วมทริปท่องเที่ยวกับที่พัก มาพร้อมหน้าพร้อมตา ก้อไปลุยเที่ยวในเมืองสังขละบุรีกันเลย

ที่แรก วัดวังก์วิเวการาม ซึ่งเป็นวัดที่หลวงพ่ออุตตมะ และชาวบ้านชาวมอญกระเหรี่ยง ได้ร่วมสร้างขึ้นมา ในปี 2496 ในช่วงแรกมีแค่กุฏิและศาลา เรียกว่า "สำนักสงฆ์" เท่านั้น ชาวบ้านระแวกนั้น จะเรียกว่า "วัดหลวงพ่ออุตตมะ ตั้งอยู่บนภูเขา เรียกว่า "สามประสบ" คือมีแม่น้ำสามสายมาบรรจบกัน คือแม่น้ำซองกาเลีย แม่น้ำบีคลี่ และแม่น้ำรันตรี ไหลมาบรรจบกัน ต่อมาจึงเรียกว่า "วัดวังก์วิเวการาม...




ผมใช้เวลาที่นี่โดยประมาณ 30 นาที จุดหมายต่อไป จากวัดวังก์วิเวการามแยกไปอีก 1 กิโลเมตร จะเป็นที่ตั้งของเจดีย์แบบพุทธคยามีลักษณะฐานเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัสบรรจุพระบรมสารีริกธาตุส่วนที่เป็นกระดูกนิ้วหัวแม่มือขวา ขนาดเท่าเมล็ดข้าวสาร บริเวณใกล้เจดีย์มีร้านจำหน่ายสินค้าจากพม่าหลายร้านจำพวกผ้า แป้งพม่า 



ผมจะออกแนว หากฟ้าตุ๋น ฟ้าไม่ใส ผมจะไม่ค่อยชอบถ่ายภาพซะด้วย งานนี้เลยเสร็จเร็ว ไหว้ ถ่ายภาพ ภายใน 30 นาที

หลังจากนั้น ทางพี่จิม เจ้าของโฮสเทล ก้อบึ่งรถกะบะมาส่งที่สะพานมอญครับ เพื่อนั่งเรือหางยาวเที่่ยวชมวัดต่างๆ ในเขื่อน เรื่องค่าใช้จ่ายไม่ต้องนะครับ รวมอยู่ในแพคเกจทัวร์เรียบร้อยแล้ว บรรยากาศตอนช่วงเย็นที่สะพานตามภาพเลย

ส่วนประวัติคราวๆ ของสะพานมอญ จริงๆ ทุกท่านก้อสามารถหาอ่านได้ตามอินเตอร์เน็ต แต่ผมขออนุญาตมาลงพอสังเขปนะครับ สะพานมอญถือเป็นสะพานไม้ที่ยาวที่สุดในประเทศ มีความยาวประมาณ 432 เมตร หล่องพ่ออุตตมะ เป็นผู้ดำเนินการสร้าง โดยมีจุดประสงค์ให้คนไทย กระเหรี่ยงและมอญ ได้สัญจร ไปมาหาสู่กันได้ เป็นการสร้างความสัมพันธ์ของคนทั้งสามกลุ่ม



งานนี้เจอ พี่เย็น ด้วยนะครับ หลายคนอาจจะทราบว่า พี่เย็น เค้าเป็นเซเลปของสังขละบุรี ใครมาเยือนแล้วไม่ได้เจอ เหมือนมาไม่ถึง 555 ว่ากันอย่างนั้นเลย

พี่เย็น จะมีกิจการเรือหางยาวบริการนักท่องเที่ยวด้วย จุดแรกที่เรือหางยาวจะพาแวะ ซึ่งจะต้องเดินเท้าประมาณ 300 เมตร วันที่ผมไป ทางค่อนข้างแฉะมากครับ เนื่องจากฝนตก คือ วัดสมเด็จเก่า วัดนี้ตั้งอยู่บนเนินเขาเล็ก ๆ ไม่ได้จมอยู่ใต้น้ำ สภาพจึงยังค่อนข้างสมบูรณ์ วัดนี้ ถูกทิ้งร้าง เมื่อคราวย้ายเมืองสังขละบุรี ตอนที่เริ่มมีการสร้างเขื่อนเขาแหลม (เขื่อนวชิราลงกรณ ในปัจจุบัน)



หลังจากนั้น ก้อนั่งเรือไปยังไฮไลท์ของการเที่ยวเมืองบาดาล นั่นคือ วัดวังก์วิเวการามเก่า หรือที่ชาวบ้านเรียกกันว่า “วัดบ้านเก่า”

“วัดบ้านเก่า” หรือเมืองบาดาลนี้ เป็นวัดเก่าที่หลวงพ่ออุตตมะสร้างขึ้น ก่อนจะจมอยู่ใต้ผืนน้ำในเขื่อน แต่ก็จะโผล่ขึ้นมาให้เห็นในช่วงหน้าแล้งของทุกปี (ส่วนใหญ่จะอยู่ในช่วงเดือนมีนาคม-พฤษภาคม) ซากที่ยังคงหลงเหลือให้เห็นอยู่ก็คือ พระอุโบสถหลังเก่า กุฏิของหลวงพ่ออุตตมะ และหอระฆัง

เมื่อเรือเทียบท่าบริเวณวัดบ้านเก่า จะมีมัคคุเทศก์ชาวมอญตัวน้อยมาแนะนำวัดบ้านเก่าและพาไปชมยังสถานที่ต่างๆ อย่างที่กุฏิเดิมของหลวงพ่ออุตตมะ มัคคุเทศก์น้อยก็ชี้ชวนให้ดูซากเก่าๆ ที่ยังเหลืออยู่ บอกว่าตรงนั้นเอาไว้ใช้ทำอะไร ตรงนี้คืออะไร แต่ที่น่าสนใจก็คือ กุฏิหลังนี้ใช้เหล็กจากทางรถไฟสายมรณะที่ไม่ได้ใช้แล้วมาทำเป็นคานสร้างกุฏิ ซึ่งก็ยังมีหลักฐานให้เห็นได้อย่างชัดเจน เดินมาอีกนิดก็จะเป็นพระอุโบสถหลังเก่าที่ยังมีโครงสร้างบางส่วนให้เห็นอยู่ ภายในมีภาพถ่ายของหลวงพ่ออุตตมะตั้งอยู่ให้ได้สักการะกัน



หลังจากเสร็จการเที่ยวที่ วัดบ้านเก่า ก้อถือว่าเป็นจบการท่องเที่ยวทางเรือ

ตลอดวันแรกของการเดินทางที่สังขละบุรี ฝนตกตลอดยันช่วงเย็น เลยไม่ได้ถ่ายภาพแสงยามเย็นที่สะพานมอญให้ชมกัน

ช่วงค่ำ ผมลองไปเดินชมตลาดยามค่ำคืนของเมืองสังขละบุรีดู ก้อพบว่า มีนักท่องเที่ยวมาทานอาหารประปราย ยังไม่เยอะ ไม่เหมือนเมืองท่องเที่ยวเมืองอื่น เช่น ปาย เชียงคาน เป็นต้น แต่ผมก้อชอบนะ



หลังจากนั้น ผมก้อกลับเข้าที่พัก อาบน้ำนอนดีกว่า 555 เอาแรงพรุ่งนี้ครับ เพราะต้องข้ามฝั่งไปพม่ากัน เราจะไปตีเมืองพญาตองซูกัน อิอิ

วันที่สองของการเดินทาง คุณจิม เจ้าของที่พัก ผู้ที่จะนำพวกเราหลายชีวิตไปพม่ากัน เช้านี้มีเกือบสิบคน มีน้องๆ เด็กๆ ทั้งนั้นเลย มีผมคนเดียวอายุเยอะสุด นอกนั้น บางคนยังเรียน บางคนเพิ่งเริ่มทำงาน น้องๆ คงนึก พี่ช่างกล้าเนอะ 555 ตอนหลัง จับกลุ่มกัน เรียกว่า บังเอิญ@สังขละ

อากาศเช้าวันนี้ ฝนยังคงตกเม็ดเล็กๆ แต่น้องๆ เค้าก้อเลือกที่จะนั่งกะบะหลังกัน แล้วใส่เสื้อกันฝนแทน ผมนั่งอยู่ด้านหน้า เสียสละจริงๆ 555

เราใช้เวลาไม่เกิน 30 นาที ก้อเดินทางมาถึง ด่านเจดีย์สามองค์ เพื่อทำการข้ามไปยังเมืองพญาตองซู โดยที่เราใช้บัตรผ่านแดนชั่วคราว (ทางที่พักดำเนินการให้) ไม่ต้องใช้พาสปอร์ตก้อได้ สะดวกกว่า



เมืองพญาตองซู ติดกับด่านเจดีย์สามองค์เลย เป็นเมืองทางใต้ของรัฐกะเหรี่ยง ภาคตะนาวศรี ด่านจะเปิดตั้งแต่ 6 โมงเช้า-6 โมงเย็นของทุกวัน และเปิดผ่อนผันให้นักท่องเที่ยวเดินทางเข้าออกได้เพื่อการท่องเที่ยวแบบไปเช้าเย็นกลับ

เมื่อเสร็จพิธีการ การตรวจคนเข้าเมืองเรียบร้อยแล้ว จากนั้นก็เดินทางต่อไปที่ “วัดเสาร้อยต้น” ซึ่งอยู่ห่างจากด่านไปไม่ไกลมากนัก วัดนี้มีความสำคัญตรงที่เป็นวัดที่หลวงพ่ออุตตมะมาสร้างไว้เมื่อ 23 ปีก่อน ที่เรียกว่าวัดเสาร้อยต้นเพราะศาลาหลังใหญ่ของวัดซึ่งมีความสูง 3 ชั้นนั้นใช้เสาไม้ขนาดใหญ่จำนวนมากถึง 150 ต้น บริเวณชั้น 2 มีพระพุทธรูปศิลปะพม่าให้สักการะกันด้วย



ภาพนี้คือ พระเจดีย์ทอง เป็นองค์เจดีย์ชเวดากองจำลอง ประดิษฐานอยู่บนยอดเขาเตี้ยๆ ลูกหนึ่ง ซึ่งเลือกได้ว่าจะเดินขึ้นบันไดมา 225 ขั้น หรือจะให้รถขึ้นมาส่งถึงองค์เจดีย์เลยก็ได้เช่นกัน ผมเลือกที่จะเดินครับ ตามคำยอของ คุณจิม โดยนอกจากจะได้กราบสักการะพระเจดีย์และพระพุทธรูปประจำวันเกิดแล้ว ที่นี่จะได้ชมทิวทัศน์ของภูเขาน้อยใหญ่ทั้งทางฝั่งไทยและฝั่งพม่า มองเห็นเจดีย์สร้างอยู่ตามเนินเขาหลายแห่ง แสดงถึงความศรัทธาในพระพุทธศาสนาของคนพม่า นอกจากนั้นมองลงมายังเห็นรูปปูนปั้นของพระอรหันต์ยืนเรียงเป็นแถวยาวของวัดเสาร้อยต้นได้อีกด้วย



หลังจากนั้น คุณจิม ก้อพามาไหว้พระนอน ผมจำไม่ได้ว่าชื่อวัดอะไร เป็นวัดเล็กๆ



หลังจากนั้น มาอีกหนึ่งวัดที่สำคัญ วัดป่าภูผากำแพง หรือวัดตองไว มีพระอังกุระ เป็นเจ้าอาวาส วัดนี้สร้างขึ้นในปีไหนไม่มีหลักฐานบันทึกไว้ ลักษณะวัดเป็นศิลปะแบบพม่า ตั้งอยู่บนเนินเขาเล็กๆ มีวิหารพระเจ้าทันใจและมีพระพุทธรูปศิลปพม่าอีกหลายองค์ประดิษฐานอยู่ข้างในนั้น ข้างหน้าวิหารมีสถูปเจดีย์ประดิษฐานอยู่ หลังพระเจดีย์มีรูปปั้นพระพุทธเจ้าทรงประทับอยู่บนนาคมุจลินทร์

ด้านบนยอดเขาจะมี พระธาตุอินทร์แขวน จำลอง ประดิษฐานไว้อยู่ เราจะต้องเดินเท้าขึ้นไปทั้งหมด 150 ขั้น ด้านบนจะสามารถชมวิวเมืองพญาตองซูได้อย่างสวยงามทีเดียว



หลังจากเดินขึ้นไปด้านบนแล้ว ผมก้อลงมาด้านล่าง บริเวณตัววัด วันนี้มีการบวชพระใหม่ เท่าที่ทราบเป็นคนไทยที่ไปบวชอยู่ที่นี่ครับ



เสร็จจากวัดตองไวกันแล้ว เวลาก้อเกือบสิบโมงเช้าแล้ว ท้องเริ่มหิวกันสินะ คุณจิมบึ่งรถมาที่ตลาดพญาตองซูกันอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นก้อลงเดินผ่านตลาด เพื่อจะไปทานอาหารเช้ากันแบบ local หย่อนแรกที่ได้กินคือ หมูจุ่มซอสแดงพม่า ไม้ละ 1 บาท จิ้มกับน้ำจิ้มสองประเภท คือ แบบซีฟูดส์ และซอสพริก มีทุกอย่างของหมู ตั้งแต่ คอหมู ลิ้นหมู ตับหมู เนื้อหมู หัวใจหมู เป็นต้น น้องๆ ที่ไปด้วยทานกันอย่างรวดเร็ว อย่างเอร็ดอร่อย ส่วนผมทานไปประมาณ 15 ไม้ เพราะเนื่้อหมูหมดแล้ว ลงมาสายไปหน่อย เมื่อทานหมูจุ่มพม่า เรียบร้อย เราก้อเดินผ่านตลาดสดพญาตองซู เพื่อไปทานข้าวแกงในรูปแบบพม่าขนานแท้เลย หน้าตาเป็นแบบในรูปเลยครับ มีทั้ง ขนมจีนเหยือกกล้วย ต้องทานคู่กับถั่วทอด



อิ่มท้องกันแล้ว ก้อมาเดินเล่นที่ ร้านค้า Duty Free ของเมืองพญาตองซู พอดีผมไม่ได้ถ่ายภาพมาให้ชม เป็นร้านเล็กๆ ไม่ใหญ่มากประมาณ 3 คูหา มีเหล้า เบียร์ จำหน่าย เสร็จแล้วก้อตีรถกลับเข้าฝั่งไทย มาถึงที่พักก้อเวลาประมาณเที่ยงนิดๆ  ด้วยความที่ผมไม่ค่อยมักอาหารเมื่อเช้าเท่าไหร่ ผมเลยหาก๋วยเตี๋ยวอร่อยๆ ทาน คุณจิม เลยแนะนำก๋วยเตี๋ยวเจ้พรมา อยู่ริมถนน สามารถปั่นจักรยานไปได้ หรือจะเลือกเดินเท้าไปก้อไม่ไกลครับ ร้านเจ้พร เป็นร้านเล็กๆ มีที่นั่งได้ประมาณ 50 ท่าน วันที่ผมไปทานเป็นวันเสาร์ มือเป็นระวิงเลย นักท่องเที่ยว มาทานกันเยอะทีเดียวครับ แต่ผมก้อรอไม่นานนะ

ทานเสร็จผมก้อปั่นจักรยานกลับมาที่พัก ฝนตก แต่ช่วงบ่ายผมมีโปรแกรมไปล่องเรือไม้ไผ่ เสียดายรูปไม่ค่อยสวย เลยไม่ได้เอามาโชว์นะครับ ความจริงอยากได้เป็นล่องแพไม้ไผ่ แต่ด้วยสภาพน้ำที่แรง ทำให้ทางทีมล่อง ต้องเปลี่ยนเป็นเรือยางวางบนไม้ไผ่อีกที คิดว่าคงต้องกลับไปเก็บบรรยากาศการล่องแพไม้ไผ่อีกครั้ง

อะลืมไป คืนที่สอง ผมต้องเปลี่ยนห้องนอน เป็นห้องนอนรวม กับคนอื่น ที่เราไม่รู้จัก 555 ก้อแอบตื่นเต้นนะครับ จะยังงั้ยอะ สุดท้ายก้อได้น้องมาพักด้วยคน ผมก้อทำความคุ้นเคยกับน้องเค้า ส่วนน้องเค้าก้ออัธยาศัยดี สอบถามชื่อ ปริ้นต์

ส่วนใครที่แอบกังวล ห้องแบบนอนรวม สี่ท่าน จะสบายมั้ย ผมบอกได้เลย สบายมาก ที่นอนนุ่ม แอร์เย็นฉ่ำ แค่ไม่มีทีวีในห้องพักเท่านั้นเอง ส่วนห้องน้ำมีแยกอยู่ช้ันเดียวกัน ขอบอกว่าสะอาดมากนะคร้าฟ ชั้นบนจะมีโซนบริการ คอมพิวเตอร์สำหรับอินเตอร์เนท มุมอ่านหนังสือ

ประมาณสักสี่โมงก้อกลับมาที่พักแล้ว ฝนยังคงตกต่อเนื่อง คิดว่าคงออกไปไหนไม่ได้ แต่พอตกเย็นเห็นแสงยามเย็นคาดการณ์ว่าจะสวย ทั้งคุณจิม แฟนคุณจิม และผมเห็นพ้องว่าจะไปถ่ายแสงกันที่สะพาน แต่ปรากฎเมื่อเดินทางไปถึง ตั้งกล้อง ฝนตกปั้บ แสงหาย เศร้าแพบ ได้ภาพมาเท่านี้ครับ



แสงตะวันลับขอบฟ้าไปแล้ว ค่ำนี้ขอทานอาหารมื่้อค่ำกับน้องๆ ที่ ครัวสามประสบ แต่ไม่ได้เอาภาพมาโชว์นะครับ 555

คืนนี้ขอนอนพักผ่อนก่อนนะ วันนี้ตะลอนทัวร์ทั้งวัน

เช้าวันที่สามของการเดินทางของผม

มาเยือนอำเภอสังขละบุรีทั้งที ถ้าคุณนอนตื่นสาย ถือว่าคุณได้พลาดอะไรดี ๆ หลายอย่างของที่นี้ไป การตื่นเช้า ๆ มาสูดอากาศบริสุทธิ์ ชมวิวธรรมชาติสวย ๆ สัมผัสวิถีชีวิตและวัฒนธรรมของชาวมอญที่ตลาดมอญ นั้นคือสิ่งที่คุณไม่ควรพลาดนะครับ

หากต้องการสัมผัสวิถีชีวิตจริงๆ ให้เดินข้ามสะพานมอญไปยังหมู่บ้านด้านใน เพราะว่าตอนที่เรามาถึงต้นสะพาน จะมีพระมารอใส่บาตร บางท่านอาจจะคิดว่ามีแค่นี้ นี่เป็นการดักก่อน 555 เพื่อให้เราตายใจ เมื่อเดินไปถึงตัวหมู่บ้าน จะมีชุดใส่บาตรจำหน่าย ชุดละ 99 บาท พร้อมบริการเครื่องแต่งกายในรูปแบบมอญ ให้เราได้เลือกสวมใส่ แล้วเราก้อจะเจอ พี่เย็น เซเลป อีกครั้ง พี่เย็นจะเป็นคนจัดการในเรื่องระเบียบต่างๆ ในการเข้าแถว นั่งรอพระมา



หลังจากนั้น ผมก้อรีบกลับเข้าที่พัก เพื่ออาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า เก็บกระเป๋า ไปรอรถกลับเข้ากรุงเทพฯ เที่ยว 08.30 น. ใช้เวลาขากลับถึงหมอชิต 2 ประมาณบ่ายสามโมงกว่าๆ ครับ เป็นอันจบทริป

รายละเอียดที่พัก Oh Dee Hostel https://www.facebook.com/OhDeeHostel?fref=ts  รายละเอียดเบอร์ติดต่อ ราคาที่พัก สามารถหาได้จากลิ้งค์นี้เลยนะครับ

ตารางการเดินรถสู่สังขละบุรี สามารถดูได้จากภาพเลยนะครับ ที่มา แผนที่ท่องเที่ยวของ ชมรมธุรกิจท่องเที่ยวสังขละบุรี

ผมหวังว่า รีวิวนี้จะมีประโยชน์ไม่มากก้อน้อย สำหรับท่านใดที่จะวางแพลนการเดินทางไปท่องเที่ยวสังขละบุรีนะครับ

Create Date : 17 กันยายน 2558		1 comments
Last Update : 18 กันยายน 2558 7:53:22 น.
Counter : 2326 Pageviews.
Share Tweet