September 13, 2012
และสำหรับผลสแกน ที่เพื่อนๆเป็นห่วงใย คอยถามถึง
เมื่อเช้าวาน (วันพุธที่ 19 วัน-เวลานิวยอร์ค)
อ๋อก็ได้ไปฟังมาแล้วค่ะ... ...
วันก่อนวันนั้นก็ค่อนข้างไม่สบายใจ (ลึกๆ)
และกลางคืน... ไม่ได้นอนเลย
กลัวว่าการรักษาจะยุ่งยาก เฮ้ออออ!!!!
มามีปัญหาต้องเทียวไปเทียวมาหาหมอในต่างบ้านต่างเมืองอย่างนี้
กลัวจะตื่นไม่ทันด้วย เพราะมีนัดเช้ามาก
ตอนที่ขับรถไป... รถก็ดันติดผิดปกติ
สงสารคุณ K ที่อารมณ์เสียและเครียดมาก
แล้วก็ไปไม่ทันเวลานัดจริงๆค่ะ
คุณหมอบอกว่า...
ผลสแกนออกมาว่า ก้อนในขานั้น มันคือก้อนไขมันที่อยู่ในกล้ามเนื้อ
แต่คุณหมอก็แนะนำให้ผ่าออกเพื่อให้แน่ใจว่ามันไม่ใช่มะเร็ง
อีกอย่างคือ ถ้าเก็บเอาไว้
หมอว่ามันจะโตขึ้นเรื่อยๆ
และอาจจะไปกดทับเส้นประสาท หรือหลอดเลือด
(ตอนนี้มันก็โตมากแล้วค่ะ ดูจากตาเปล่า มันทำให้ขาข้างที่เป็น ใหญ่แทบจะเป็นสองเท่าของอีกข้างแล้วค่ะ)
หมอบอกว่าจะเลือกผ่าแบบธรรมดา หรือ plastic surgery ก็ตามใจ
เราสองคนก็เลยเลือกแบบ plastic surgery เพราะฟังดูแล้วเหมือนเจ็บน้อยกว่า แฮ่ะ แฮ่ะ
สำหรับตอนนี้ก็นั่งรอโทรศัพท์หมอ
จะนัดให้ไปพบหมอที่จะผ่าตัดอยู่ค่ะ
ขอบคุณเพื่อนๆทุกคน ที่คอยเป็นห่วงถามข่าวคราวความคืบหน้า
และให้กำลังใจ ทั้งยังอวยพรให้ผลสแกนออกมาไม่ร้ายแรงนะคะ
September 19, 2012
และวันนี้ (ศุกร์ที่ 21) ...มีพัสดุมาจากคุณดาวค่ะ
อ๋อไปเดินหาเฉาก๊วยและแผ่นแป้งเวียตนามแบบคุณดาวใช้ ตามร้านเอเชียที่นิวยอร์คแล้วไม่มีขาย
คุณดาวใจดีมาก กรุณาส่งมาให้
แถมยังมีเม็ดเก๋ากี๋ เยื่อไผ่ เม็ดมะม่วง
กะให้ต้มแกงจืดบำรุงเลยใช่ป่าวคะเนี่ย
อ่ะ...คราวนี้พูดจริงๆ ไม่ล้อเล่นแล้ว... ...
อ๋อซาบซึ้งใจมากค่ะ
บางที 'เพื่อน' ก็ไม่ใช่ว่าจะต้องรู้จักคบหากันเป็นปีๆเลยใช่มั๊ยคะ
ขอบคุณมากๆๆๆๆค่ะคุณดาว
September 21, 2012
วิ่งกระหืดกระหอบ
มาจากบล๊อกโน้นค่ะ
..
เวลาผ่านไปเร็วนะคะ
สำหรับทุกๆอย่าง
เริ่มไม่อยากนับแล้วละคะ
แต่กระนั้นก็ตาม..นับแล้วความจำสั้น
จำได้บ้างไม่ได้บ้าง
แต่ระหว่างทางมีความสุข
นับว่าเป็นเรื่องน่ายินดีนะคะ
คิดถึงสม่ำเสมอค่ะ