~ ให้ ธรรมะ ส่องทางชีวิต ~
 
สิงหาคม 2549
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
17 สิงหาคม 2549

อานุภาพ~รัก จากแม่

17 สิงหาคม 2549 วันนี้สำหรับคนอื่นแล้วอาจเป็นเพียงวันธรรมดาๆวันหนึ่งที่คุณตื่นไปทำงานแล้วก็กลับบ้านพักผ่อน แต่สำหรับฉันแล้ววันนี้เป็นวันแรก ที่ฉันได้ลงมือสร้างบล๊อคนี้ขึ้นมาเป็นวันแรก แต่ ความสำคัญนอกเหนือจากนั้นก็คือ วันนี้เป็นวันที่แม่ได้จากไปครบ 5 ปี +13วันและเป็นปีที่5 ที่ฉันผ่านวันแม่โดยที่ไม่มีแม่ ดังนั้นฉันจึงขออุทิศ พื้นที่การเขียนบล๊อคใหม่ของฉันให้กับเรื่องราว ความรักของ แม่ ค่ะ......นับตั้งแต่ฉันเป็นเด็กจนโตขึ้นมาไม่เคยเลยที่จะรู้ซึ้งถึงคุณค่าของความรักจากแม่ และเสียดายเป็นที่สุดที่ไม่ได้มีโอกาสตอบแทนพระคุณของแม่เลย เมื่อครั้งที่แม่ยังมีชีวิตอยู่ เพราะฉันไม่คิดมาก่อนว่าแม่จะ จากไปเร็วแบบนี้ ไม่เคยคิดถึงเลย วันที่แม่ป่วยหนักอยู่ห้อง ไอซียู หลังจากเลิกเรียนฉันไปเยี่ยมแม่ สภาพแม่ในขณะนั้นพูดไม่ได้เพราะถูกเจาะคอ แต่แม่รู้สึกตัวและรับรู้อยู่ตลอด แม่แทนที่จะอยากให้ฉันอยู่ด้วยนานๆ เพราะการอยู่ในห้อง ไอซียูนั้นมันเหงา หดหู่จนขนาดคนดีๆอย่างฉันยังไม่อยากเข้าไป แต่พอแม่เห็นฉัน แม่ก็พยายามสื่อสารบอกกับฉันให้รีบกลับบ้านเพราะว่าโรงพยาบาล กับ บ้าน ต้องนั่งรถโดยสารกลับกว่าจะถึงก็เย็นในขณะที่แม่ในตอนนั้น ยังไม่รู้ตัวเองเลยว่าจะจากไปตอนไหน แต่แม่ก็ยังเป็นห่วงฉันกลัวว่าคนดีๆอย่างฉันจะเป็น อันตราย ความรักจากแม่นั้นยิ่งใหญ่เหลือเกินแต่ฉันในตอนนั้นไม่ได้คิดแบบนี้หรอก ทุกๆวันกว่าจะได้ไปเยี่ยมแม่ก็ต้องมีเถลไถลเสมอๆ โดยไม่ได้คิดเลยว่า ณ ตอนนั้นเวลาของแม่เหลือน้อยลงแค่ไหนและ ก้าวแรก ของการรู้ซึ้งถึงอานุภาพความรักจากแม่ในหัวใจฉันก็เกิดขึ้น ในช่วงเวลาสุดท้ายที่แม่มี ใน10นาทีที่แม่กำลังจะสิ้นใจ แม่พูดไม่ได้แล้วในตอนนั้น แต่แม่มองมาที่ฉันด้วยสายตาที่เปี่ยมไปด้วยความห่วงไย น้ำตาของแม่ไหล พ่อกระซิบกับฉันในตอนนั้นว่า พูดกับแม่ซะแม่เค้าจะไปแล้วนะในตอนนั้นฉันรู้แล้วว่าแม่รักฉันขนาดไหน จากสายตาที่แม่มองฉัน แม่ร้องไห้ ไม่ใช่เพราะแม่ กลัวที่จะตาย แต่แม่กลัวว่าฉันจะอยู่อย่างไร ฉันรีบพูดทุกๆอย่างที่มีในใจฉัน สัญญา ว่าฉันจะ เรียนวิศวะให้ได้และจะดูแลพ่อให้ดีที่สุด จนมาถึงวันนี้ฉันก็ทำมันสำเร็จ แต่สำเร็จในวันที่ไม่มีแม่อยู่อีกแล้วว ระยะเวลา 5ปี ที่แม่จากไป ฉันคนนี้ในวันที่ไม่มีแม่ ได้เรียนรู้ชีวิตจากอุปสรรคและเรื่องราวต่างๆนานัปการทำให้ฉันโตเป็นผู้ใหญ่ขึ้นจนน่าใจหาย ทุกๆเรื่องราวที่ผ่านไปนั้นล้วนแล้วแต่มีคุณค่ากับฉัน และก็ทำให้ฉันได้เรียนรู้ว่า แม่นั้นได้ตายไปแต่ร่างกาย แต่สิ่งที่แม่ยังคงมีให้ลูกคนนี้ก็คือ อานุภาพความรักจากแม่ ที่จะติดตรึงในใจลูกคนนี้ตลอดไป แม่คะ หนูรักแม่ค่ะ

และสุดท้ายนี้ ถ้าเรื่องราวของฉันในวันนี้ ตลอดจนกระทั่ง เรื่อง ข้อคิด-ธรรมะต่างๆที่จะเกิดขึ้นในบล๊อคนี้ในภายภาคหน้า ได้ทำให้บุคคลใดที่ได้อ่านเกิดปัญญาขึ้นมาบ้างแล้ว กุศลผลบุญเหล่านั้น ลูกคนนี้ขออุทิศทั้งหมดนั้นให้แม่ค่ะ





Create Date : 17 สิงหาคม 2549
Last Update : 13 พฤศจิกายน 2555 0:51:46 น. 5 comments
Counter : 1839 Pageviews.  

 
เข้ามาต้อนรับน้องใหม่ครับ บล็อคแรกก็เอาซะคนอ่านน้ำตาเกือบร่วง


โดย: stawahna (stawahna ) วันที่: 17 สิงหาคม 2549 เวลา:4:02:34 น.  

 


ช่าย..อ่านแล้วน้ำตาร่วงจริงๆนะ


โดย: random-4 วันที่: 17 สิงหาคม 2549 เวลา:9:21:02 น.  

 
SAY HI


โดย: NU IP: 202.137.153.54 วันที่: 17 สิงหาคม 2549 เวลา:13:00:43 น.  

 
ขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาอ่านนะคะ และก็ขอ ฝากเนื้อฝากตัวเป็นน้องใหม่ด้วยค่ะ


โดย: RaChaWan (RaChaWan ) วันที่: 18 สิงหาคม 2549 เวลา:1:14:31 น.  

 
แม่คือผู้ยิ่งใหญ่ที่รักเรายิ่งใหญ่เสมอค่ะ หนูใหม่น้ำตารื้นเลยค่ะ คนคนเดียวที่ให้รักบริสุทธิ์ คือ แม่


โดย: numainew วันที่: 13 กันยายน 2549 เวลา:6:52:52 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะ VIP Friend
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

RaChaWan
Location :
ขอนแก่น Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add RaChaWan's blog to your web]