วิ่งหาความฝัน

ทันทีที่เข็มนาฬิกาชี้ไปที่เวลา 16.30 น. ผมได้บอกกับตัวเองว่าถึงเวลาแล้วที่เราจะต้องไปตามหาความฝันที่ฝันไว้ตั้งแต่ยังจำความได้

มีสิ่งที่น่าสนใจหลายอย่าง อย่างแรกคือรถราที่วื่งบนท้องถนน ทั้งรถยนต์และจักรยานยนต์ มีสภาพที่เปลี่ยนไปตามกาลเวลามาก คือเราจะเห็นรถใหม่ๆป้ายแดงอยู่ทุกวันๆ รถเก่าตั้งแต่ 7 ปีขึ้นไปแทบจะไม่ค่อยมี อาจจะมีบ้างประปราย แต่ก็น้อย ยิ่งรถเก่าๆมากๆประมาณ 20 ปีขึ้นไป ยกตัวอย่างรถญี่ปุ่นยอดนิยมในยุคหนึ่ง อย่างโตโยต้า โดเรม่อน หรือ มิตซูบิชิ แชมป์ นั้นก็แทบจะหายไปจากบนท้องถนนในประเทศไทย นั่นเป็นสิ่งที่ดีที่เกิดขึ้น เพราะนั่นหมายความว่าเศรษฐกิจในเมืองไทยคงจะดี เพราะคนไทยเปลี่ยนรถกันบ่อย อันนั้นว่ากันในเรื่องของรถ

แต่สิ่งที่อยู่คู่กับคนไทยมานานไม่เปลี่ยนแปลงก็คือ นิสัยหรือวินัยในการจราจรนั้นค่อนข้างแย่มาก อาจจะมีแค่ส่วนเล็กๆ แต่ส่วนเล็กๆนี้บางครั้งอาจทำให้เกิดการสูญเสียตามมามากมาย แยกไฟแดงแถวที่ทำงานของผม ไม่เคยมีวันไหนเลยที่ผมไม่เห็นรถผ่าไฟแดง(ก็รถหลังมันจี้มานี่) ทุกวันก็ต้องเห็นจักรยายยนต์ขี่ปาดหน้าหรือเลี้ยวโดยไม่เปิดไฟเลี้ยว(รถเล็กซอกแซกได้สบายอยู่แล้ว) ต้องเห็นรถแท๊กซี่เบรกอย่างกะทันหันตอนผู้โดยสารเรียก(กูไม่สนใครก็แท๊กซี่ต้องรับผู้โดยสาร) ต้องเห็นรถเมล์หรือรถตู้จอดแช่ป้ายรอผู้โดยสาร (ก็ต้องรอผู้โดยสารเต็มก่อนเดี๋ยวไม่ได้รอบ) ต้องเห็นการจอดรถบนฟุตบาทหรือบนถนนเพื่อกินข้าวข้างทาง(ก็หิวข้าว ข้าวในห้างมันแพง ก็ต้องจอดกินข้างทางสิ) ทุกพฤติกรรมเหล่านี้ผมพบเห็นทุกวันโดยที่ไม่สงสัยเลย เพราะบางอย่างผมก็ทำ...

หลายๆคนก็อาจจะเคยเหมือนผม คือบอลไทยอยู่ในสายเลือด นัดไหนแข่งที่เมืองไทยต้องตามไปเกาะขอบสนามให้ได้ทุกนัด สนามศุภ ราชมัง บางครั้งไปตจว.บ้างก็ตามกันไป ถึงแม้จะแพ้ก็ไม่เป็นไร เอาใหม่ แพ้ชนะเป็นเรื่องของกีฬา ปีนี้ไม่ได้ปีหน้าครั้งหน้าเอาใหม่ แต่สิ่งที่ผมเห็นมาตลอดในครึ่งชีวิตของผมคือ มันตกต่ำลงเรื่อยๆ ไล่ตั้งแต่บอลโลกรอบคัดเลือก , เอเชี่ยนคัพ , บอลอาเซี่ยน แม้กระทั่งเดี๋ยวนี้ซีเกมส์ตกรอบแรกเป็นเรื่องปกติไปซะแล้ว ก็โอเคไม่เป็นไร อาจจะเป็นการถ่ายเปลี่ยนสายเลือดกันใหม่

พอเกมส์จบลงผมได้แต่บ่นกับตัวเองว่า ทำไมบริษัทผมมันเลิกงานเร็วจังฟระ...

อิวาโนวิช
1 มี.ค 2555

 

Create Date : 01 มีนาคม 2555		2 comments
Last Update : 1 มีนาคม 2555 13:46:01 น.
Counter : 1248 Pageviews.
Share Tweet