ไปเมืองนอกครั้งแรก..เกาหลีแบบมีจุดมุ่งหมาย--> Bigbang Bigshow 2010 (วันที่2 ออกเที่ยวตะลุยโซล)
หลังจากวางกระเป๋าที่บีวอน เรียบร้อย เค้าเปิดให้เช็คอินเวลาบ่าย 2 ดังนั้นเราก็ออกเที่ยวกันได้เลยที่พักเราอยู่ใกล้กับวัง ชางด๊อกกุง ใกล้กันมาก เดินออกมาจากซอย มองซ้าย ก็เห็นวังเลยทันที ฮี่ๆๆ ดังนั้นที่ใกล้ๆเราก็มองข้ามจริงๆๆทริปนี้ ตกลงกันไว้แล้วว่า วันที่ 28 มีเวลาเที่ยวด้วยกันทั้งวัน ส่วนวันที่ 29 เราไปดูคอนเสิร์ต บิ๊กแบง รอบแรกด้วยกัน วันที่ 30 ไปเที่ยวด้วยกันครึ่งวันเช้า และบ่ายก้อยไปดูคอนบิ๊กแบง รอบ 2 ต่อ ดังนั้นพี่โหน่งต้องเที่ยวคนเดียว ตกลงกันตามนี้เรียบร้อยพอหลังจากที่เราเดินหลง ไม่มีจุดหมายปลายทางกันไป มาเจอจุดขึ้นรถ City Bus Tour เย้ๆๆๆๆเราสบายแล้ว เพราะเวลาเที่ยวเรามีน้อยจริงๆ เราก็ไปซื้อตั๋ว ราคา 10000 วอนค่ะ เที่ยวได้ทั่วมเองเลย อยากลงจุดไหนแวะจุดนั้น พอเราเที่ยวจุดนั้นเสร็จก็มารอรถไปต่อที่อื่นได้ค่ะ สะดวกจริงๆสำหรับคนมีเวลาน้อยบนรถจะมีไกด์ที่พูด ภาษาอังกฤษได้ดีทีเดียวค่ะ หน้าตาน่ารักด้วยล่ะ จะคอยแนะนำบรรยายเป็นระยะๆ และจะแจกคู่มือแผ่นที่การเดินรถ ว่าจะจอดจุดไหนบ้าง และมีที่เที่ยวอะไรบ้าง และตรงที่นั่งเราก็จะมีชุดเครื่องฟัง ที่เป็นภาษาอังกฤษอีกด้วย รถจะวิ่งผ่านสถานที่สำคัญหลายจุดมากค่ะ ก้อยจำได้ไม่ครบ เพราะลงไม่หมด บางจุดที่เราไม่ชอบเราก็ไม่อยากลง 55555 ทริปตามใจฉันจริงๆๆ ดังนั้นเราเลือกลง อิแทวอน เพราะว่าเห็นป้ายsale ตลาดทีนี้ส่วนใหญ่ จะเน้นมียี่ห้อค่ะ ก้อยลงไปดูเห็นรองเท้า Nike Adidas Reebox ตาวาวเลย ลด70% เหลือคู่ละ 1500 ได้ ลังเลมากๆๆเลยนะค่ะ แล้วแบบใหม่ด้วย (ใหม่ที่ไทย) โล๊ะที่เกาหลี ใช้เวลาตัดสินใจประมาณครึ่งชม. ว่าเอาดีไหม เพราะมันวันแรกกลัวเงินที่พกมาไม่พอใช้ แต่พี่โหน่งก็ใจดี บอกรูดบัตรพี่ก่อนได้ไม่มีปัญหา แต่ก้อยไม่อยากกลับมาใช้หนี้ เลยกะว่าถ้าวันสุดท้ายแล้วเงินเหลือค่อยกลับมาสอย เจอร้านอาหารไทยด้วยค่ะเจอรถขายผลไม้ แต่ไม่ได้ซื้อเพราะราคาแพงใช้ได้ แต่น่ากินมากกเดินจนอิ่มใจ เราก็มารอขึ้นรถ เตรียมพร้อมลุยต่อข้างหน้า ที่ไหนก็ไม่รู้ 55+ขึ้นรถมานั่งพักเหนื่อยต่อผ่านหลายทีมากค่ะ รถก็มาต่อที่ โซล ทาวเวอร์ เราไม่ได้ลง กะว่าค่อยมาตอนเย็นค่ะ และรถก็วนกลับมาผ่านวังชางด๊อกกุง ที่จะลงเพื่อมาเช็คอิน เราก็ลงไปที่พัก จะได้อาบน้ำให้สดชื่น แล้วไปตะลุยต่อเมียงดงค่ะ ช๊อปปิ้งลั้นลากันไปหลังจากนั้น เราก็มารอรถที่เดิม ขึ้นเรียบร้อยรถก็มาผ่านจุดนี้ค่ะ ไม่รู้ว่าคืออะไร ณ ตอนนั้น แต่คนลงเยอะและน่าสนใจมาก ลงไปก็เจอนมกล้วย อันโด่งดัง สอยมากินด้วยราคา 1000 วอน สำหรับเรา มันไม่อร่อยเลย แต่ก็กินจนหมดนะ เสียดายเงินเดินขึ้นไปเรื่อยๆ ก็เจอเทอร์โมมิเดอร์ขนาดใหญ่ แต่มองไม่เห็นว่าอุณหภูมิเท่าไหร่ แต่หนาวมากกก เย็นเจี๊ยบเลยเดินมาก็เจองานศิลป์ มีทีวีมาจัดเรียงๆต่อกันๆๆ แต่ก็ไม่เข้าใจว่าสื่อถึงอะไร เพราะพนักงานพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ แหะๆๆเดินมาก็เจอ บุคคลท่านนี้ คือผู้ประดิษฐ์อักษรเกาหลี แล้วเราก็มาเจออุโมงค์ ข้างในเป็นพิพิธภัณฑ์เกี่ยวกับเกาหลีค่ะ (ถ้าจำไม่ผิดนะ) ขวามือของเราคือโรงละครของเกาหลีเห็นว่าเริ่มมืดล่ะ เราก็ไปรอรถไปเมียงดง เพราะลิสต์รายการเยอะมากกกค่ะกลัวเวลาเดินไม่พอ ซึ่งก็จริง ได้เดินแค่ซอยเดียวเอง เสียดายจัง สงสัยต้องมีรอบ2ซะแล้วสำหรับเกาหลี 555+เดินเข้ามา เจอคุณป้าร้านนี้ 5555ต้องกินค่ะ กลิ่นหอมมากกมีหลายอย่างเลย ต๊อกโบกี เต้าหูปลา หอยอะไรไม่รู้ต้มเราก็เลยกินเต้าหู้ปลา ไม้ละ 1000 วอน มีน้ำซุปให้ถ้วยนึง อร่อยมากก อากาศเย็นๆกินอันนี้ไปอุ่นเลยค่ะเดินเมียงดงไม่ทั่วเลยค่ะ ใช้เวลาซื้อของประมาณ 2 ชม. สำหรับการตามหาของที่สั่ง ได้เวลาประมาณ 3 ทุ่มก็กลับ เพราะของเยอะมากและหนักมากของที่สั่ง และซื้อมา ก็ คอม แบรนด์ชื่อดังทั้งหลาย คนมองเราสองคนหิ้วของกัน อายเหมือนกันนะ เยอะจริงๆๆ หนักด้วยค่ะ 55+ น่าจะ 10 กิโลได้ ใส่ถุงกระดาษกลัวขาดจะแย่ เข้าไปskinfood เจอคนไทยเพียบ ไปร้านetudy พนักงานพูดไทยเฉย สุดยอดด คนไทยนักช๊อปของจริงกลับมาถึงที่พัก เกือบสลบ มาดูของที่เราซื้อกันค่ะและภายในห้อง เผื่อใครสนใจอยากไปพัก วันต่อไปเราจะไปตลาดทงแดมุน นัมแดมุน และคอนเสิร์ตบิ๊กแบงกันค่ะ
ขอบคุณนะคะที่นำมาเรื่องราวมาแบ่งปัน