Bloggang.com : นายสารพัด : ชีวิตอันตรายในบางที

ชีวิตอันตรายในบางที

เมื่อก้าวเหยียบขึ้นรถเมล์ ผมกวาดสายตามมองหาที่นั่งในรอบรถเบนซ์2ประตู20หน้าต่าง

สายตาเหลือบเห็นที่ว่างตรงที่นั่งยาวท้ายสุดหลังรถ

แต่ด้วยความที่ยังไม่จ่ายค่ารถ และรู้สึกว่ารถยังวิ่งออกจากป้ายโดยที่ไม่นิ่งพอ ผมก็ยืนหยุดจะหยิบกระเป๋าตังออกมา

"ที่นั่งข้างหลังว่าง" เสียงชักชวนจากพ.ก.ง.บอกเป็นเมสเสจมาหาผมนั้น ทําให้ผมต้องเดินไปอย่างเสียไม่ได้

ขณะกําลังผ่านหน้าประตูรถด้านหลัง ด้วยความที่รถยังพึ่งออกจากป้ายไม่นานนัก ประตูก็ยังเปิดอยู่

ผมมองออกไปเห็นพื้นสีเทาของถนนกําลังเคลื่อนที่ ทําให้ผมใจวาบมือที่ถือกระเป๋ารู้สึกอ่อนหล้า

"ประตูรถน่าจะควรปิดก่อนออกรถสิ" ผมคิดในใจ

ถ้าผมแก่ตัวไม่มีเรี่ยวแรงกว่านี้ ผมอาจเจอรถกระชากเสพลัดไปนอกประตูรถก็ได้

ใครจะรับผิดชอบ

Create Date : 29 กันยายน 2553

Last Update : 29 กันยายน 2553 7:04:14 น.

3 comments

Counter : 915 Pageviews.

บางทีชีวิตก็ไม่ได้เป็นอย่างที่คิดหวัง

โดย: นาฬิกาสีชมพู

วันที่: 29 กันยายน 2553 เวลา:8:02:03 น.

คนที่อยู่ทางบ้านก็ต้องรับผิดชอบต่อไปครับ.

โดย: เจียวต้าย

วันที่: 29 กันยายน 2553 เวลา:8:15:01 น.

ไม่ชินละซิ ขึ้นแต่รถไฟที่ญี่ปุ่นมาซะนาน

โดย: เดี๋ยวก็ชิน IP: 125.27.231.66 วันที่: 1 ตุลาคม 2553 เวลา:19:17:24 น.