Bloggang.com : TinyCat : เรื่องเล่าที่โฮมพุเตย

เรื่องเล่าที่โฮมพุเตย

เสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา (26-27 สค.49) เราไปเที่ยวกับที่แบงค์ สถานที่ก็คือ “โฮมพุเตย” อ.ไทรโยค จ.กาญจนบุรี รถออกจากแบงค์ 7.30น. เราเกือบมาไม่ทัน เพราะนาฬิกาไม่ปลุกตื่นมาตอน 6.50 น. บ้านก็ใช่จะใกล้ ตอนที่ตื่นมาตกใจสุดขีด เฮ้ย...สายแล้วอ่ะ ทำไงดี รีบอาบน้ำแต่งตัว เรียกแท็กซี่ไปอย่างด่วน ใช้เวลาเพียงครึ่งชั่วโมงก็ถึงแบงค์ เสียตังค่ารถไป 195 บาท (ไม่รวมค่าทางด่วน)

พอไปถึงทุกคนก็พร้อมกันอยู่แล้ว เตรียมตัวออกรถได้ ดีที่เราไม่ใช่คนสุดท้ายที่มา ไม่งั้นคงโดนประนาม555 จากนั้นรถก็เริ่มออก ไปเรื่อยๆรู้สึกจะแวะที่ปั้มครั้งนึงมั้ง เราลงไปซื้อบ๊วยดอยคำมา 2 ห่อ แล้วก็ไม่ได้แวะไหนอีก จนไปถึงกาญจนบุรี ก็ไปแวะที่วัดพระแท่นดงรัง กับที่ปราสาทเมืองสิงห์ แวะแป๊บเดียวจริงๆ แทบไม่ได้เดินไปไหนเลย เพราะเวลามีไม่มาก ต้องรีบไปที่พัก ซึ่งยังอีกตั้งไกล (ใจจริงเราอยากไปวัดหลวงตาบัว ที่มีเสืออ่ะ และก็ที่พี่ชายเราไปด้วย แหะๆๆ แต่ไม่มีเวลา ก็เลยอด แต่ว่าขากลับเราเห็นทางเข้าละ พอดีว่ากะลังนอนหลับอยู่แล้วตื่นมาเจอทางเข้าพอดี...) มันไกลจริงๆนะ นั่งรถจนเมื่อยก็ไม่ถึงซักกะที พอไปถึงทางเข้าก็ต้องขับลงเขาไปอีก 5 กม. คราวนี้ละถึงของจริง เวลาที่ถึงก็ประมาณ บ่ายโมงครึ่งได้ ไปถึงก็กินข้าวพอดี เป็นบุฟเฟ่ต์ อาหารอร่อยจังเลย ถูกใจชอบๆ (ลืมบอกไปว่าถ้ามาที่นี่แล้วอย่าได้หวังว่าจะได้ออกไปกินอะไรข้างนอก เพราะมันไกลเกินกว่าจะออกไป ที่สำคัญไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ค่ะ สุดยอดจริงๆ เหมาะกับการหนีงานมากๆ เพราะจะไม่มีใครสามารถตามตัวคุณเจอเลย ดีไม๊ล่ะ) อยู่ที่นี่ 1 คืน มีอาหาร 6 มือรวมอาหารว่างเรียกว่ากินกันทั้งวันอ่ะค่ะ แต่ขอบอกอีกครั้งว่าอาหารอร่อยทุกอย่างเลยจริงๆนะ ยกตัวอย่างก็เช่น ไก่ทอด ส้มตำ ยำมะม่วง แกงเผ็ดหมู กุ้งทอด ลูกชิ้นปลา ปลาราดพริก ผัดไทยวุ้นเส้น ข้าวมันไก่ ก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้น ต้มยำปลา ฯลฯ เยอะมากๆ จำไม่ได้ ของว่างก็ซาลาเปา ขนมปังหน้าหมู ข้าวเหนียวมะม่วง เฉาก๊วย ถั่วแดงต้มนำตาล ส่วนอาหารเช้าก็ ข้าวต้ม ปาท่องโก๋จิ้มนม ข้าวเหนียวปิ้ง
แล้วก็พวกไข่ดาวหนมปังอะไรทำนองนี้อ่ะ รอบดึกก็มีข้าวต้มด้วยนะ แต่เราไม่ได้กิน มันอิ่ม.....มันเยอะมากจนไม่มีเวลาย่อยเลย กินถี่มากๆ....

ไปคราวนี้เสียอย่างที่ฝนตกตลอดเลย แต่ตกไม่หนักก็พอเดินได้ ความสวยงามบรรยายไม่ถูกต้องดูรูปเอาเอง แต่ว่าเราไม่ได้ถ่ายมาทุกที่หรอกนะ เพราะฝนตกเดินไปไหนไกลไม่ได้ สถานที่มันกว้างมากๆเลย ต้องอาศัยรถจักรยานที่เค้ามีให้ถีบฟรี ไปดูตามที่ต่างๆ แต่ก็ไม่ช่วยอะไรเท่าไหร่ เพราะมันเป็นเนินถีบยากอะ เดินดีกว่าได้ออกกำลังกายไปในตัว

ตอนกลางวันเราได้ไปถีบเรือที่บึง สนุกอะ ถีบไปท่ามกลางสายฝน เย็นดี แต่ก่อนถีบเรือก็ไปกินของว่างก่อน (ซาลาเปา+หนมปังหน้าหมู) ส่วนตอนกลางคืนก็มีแสดงแสงสีเสียงเกี่ยวกับสะพานข้ามแม่น้ำแคว ดูเสร็จก็ไปกินข้าวเย็น กินเสร็จก็กลับเข้าห้องมาดู AF3

บรรยากาศในห้องก็มืดๆ ออกแนวธรรมชาติ ในห้องน้ำมีตัวทาก มีผีเสื้อกลางคืน และมีตัวเขียดด้วย เพราะว่าตัวห้องน้ำจะแบ่งเป็น 2 ส่วน ส่วนที่เป็นอ่าง กับที่เป็นOutdoor คือไม่มีหลังคานั่นเอง เราอาบในอ่างอ่ะ เพราะไอ้ที่ไม่มีหลังคา ฝนมันตกตลอด มันเลยแฉะๆ ชื้นๆ บอกไม่ถูก ตัวห้องพักก็กว้างดี กว้างกว่าที่เคยไปพักที่อื่นๆ ดูรูปก็จะรู้

เก็บตกเรื่องเล่าระหว่างมื้ออาหาร – อาหารมื้อสุดท้ายที่พุเตย เราไปนั่งกินกับบรรดาสาวกละครเกาหลี กินไปก็คุยไป จนไปสะดุดกับประโยคที่ว่า ตอนนี้กำลังดูละครไต้หวันอยู่ เพราะเบื่อเกาหลีแล้วพล็อตเรื่องเดิมๆ เดาได้หมด และหนึ่งในเรื่องที่เค้ากำลังพูดถึงกันก็คือ “The Hospital” นั่นเอง แต่เค้าบอกว่าเพิ่งโหลดมาได้แค่ตอนเดียว มันโหลดยาก....555 แค่ได้ยินว่ามีเรื่องนี้อยู่ในmemoryเราก็ดีใจจะแย่แล้ว....ดูกันเข้าไปเยอะๆนะจ๊ะ แล้วระวังจะหลงรักคุณหมอซูไม่รู้ตัว อิ อิ...เราเลยยุส่งไปเลยว่าละครดีมากๆ ....ไม่ค่อยเลยนะเรา โปรโมทสุดริดเลยอ่ะ

พอกินข้าวเที่ยงเสร็จก็ได้เวลาเดินทางกลับ ขากลับแวะซื้อของฝากที่ร้านศรีฟ้า เป็นร้านเค้กฝอยทองชื่อดัง เราซื้อมา 1 ชิ้น กับทองม้วนแล้วก็มะขามกวน อร่อยดีทุกอย่าง อีกที่ก็คือ โรงงานวุ้นเส้นท่าเรือ ซึ่งอยู่ตรงกันข้าม ที่นี่เราซื้อสลิ่มมา 2 ชุด ยังไม่ได้กินเลยไม่รู้อร่อยรึเปล่า จริงๆอยากกินหมี่กรอบด้วย เค้าว่ากันว่าอร่อย แต่ท่าทางต้องรอนานมากเลยไม่กินก็ได้....เสร็จจากซื้อของฝากก็ไปแวะที่บ้านพี่แต๋น อยู่ที่บ้านโป่ง ราชบุรี บ้านเหมือนวังในละครเลย ใหญ่ดี ดูขลังดีมากเลย ที่บ้านพี่แต๋นก็มีขนมเลี้ยงอีกตามเคย ขนมที่ว่าได้แก่ ข้างเหนียวแดงทอด ปลาหมึกบดจิ้มน้ำจิ้ม ขนมถ้วย และข้าวโพดต้ม อร่อยทุกอย่างอีกแล้ว....ทริปนี้มาเพื่อกินโดยเฉพาะเลยล่ะ....นั่งอยู่ซักพักก็ขอตัวลากลับบ้าน ถึงกรุงเทพประมาณ 18.30น. เราก็เรียกแท็กซี่กลับบ้าน ด้วยราคา 215 บาท ไม่รวมค่าทางด่วน ถึงบ้านก็ทุ่มครึ่ง....พอถึงบ้านปุ๊บก็เปิดโหลดตอนที่ 9 ทันทีเลย (แบบว่าคิดถึงอ่ะ).....

อีกนิดนึงก่อนจะจบ ตลอดเส้นทางการเดินทางครั้งนี้เรานึกถึงพี่ชายตลอดเลย เพราะเมื่อปลายปีที่แล้วพี่ชายได้มาแถวๆนี้ แต่คงไม่มีโอกาสได้มาอย่างเรา นึกถึงว่าเส้นทางนี้เธอต้องได้ผ่านแน่ๆ ไม่รู้ว่าเธออยากจะมาอีกไหมนะ...ที่นี่ยังมีที่สวยๆอีกเยอะแยะเลย รอให้พี่ชายกลับมา......ซักวันหนึ่ง ที่ไหนก็ได้ในประเทศไทย และหวังว่าเธอคงจะมีความสุขทุกครั้งที่ได้กลับมา......

จบแล้วค่ะ

Create Date : 28 สิงหาคม 2549

Last Update : 13 มีนาคม 2550 22:20:11 น.

2 comments

Counter : 525 Pageviews.

ว้าว ไม่มีภาพมาด้วยเหรอคะ..เสียดายๆ เห็นใครก็พูดถึงเหมือนกันค่ะ อยากไปมั่งจัง

โดย: FaRaWaYGiRL

วันที่: 28 สิงหาคม 2549 เวลา:21:46:22 น.

ขอบคุณมากค่าอู๋ เพิ่งได้เข้ามาอ่านพบคำว่าโฮมพุเตย อิ อิ ขออภัยอย่างแรงฮับ นาน ๆ มาเยี่ยมทีไม่ว่ากันน้าค้า

เหล่านั้งเดินช้ามากกกกก 555

ยายอยากจะเข้ามาอวดว่า ยายเนี่ยะเจ้าถิ่นที่นั่นนะ
ได้มีวาสนาไปนอน ตั้งแต่ยุคบุกเบิก คุณตา คือ อ.คณิศวร์ วรรณโชติ เจ้าของ Home of English ราชดำเนิน

ท่านใจดีมาก ยายได้ไปนอนในแพที่ลอยอยู่ในแคว เป็นแพติดแอร์ ที่สวยมาก ๆ และมีระบบกำจัดของเสียที่ยอดเยี่ยม ไม่ทำลายธรรมชาติเลย นั่นคือตั้งแต่ 2528 นั่นแน่ะ

แต่แพสวย ๆ สามหลังใหญ่ ๆ พังไปหมดแล้ว เพราะน้ำซัดแรงมาก น่าเสียดายที่สุด

สมเด็จพระเทพ และสมเด็จพระพี่นาง เคยลงไปประทับ ที่แพชื่อพิมาน และที่บ้านริมแควหลังสวยที่อยู่ริมสระว่ายน้ำ

ทรงพอพระทัยมาก ประทับอยู่ครั้งละนาน ๆ และ เสด็จเป็นการส่วนพระองค์อีก มากกว่า 2-3 ครั้ง กระมัง

คุณภัทราวดี พอไปเห็นครั้งแรก ถูกใจการออกแบบ ถึงขนาดตามตัวสถาปนิก มาสร้างให้เธอบ้าง ที่บ้านข้างวัดระฆัง

ยายเอง ก็ไปประจำทุกปี บางปีไปหลายครั้ง เพราะ นศ.ฝึกสอนจากออสเตรเลีย มาฝึกงานที่ยายทีไร ก็ระบุว่า จะต้องไปดูช่องเขาขาด ไปอนุสรณ์สถาน เพราะอดีตทหารของเขามานอนอยู่ที่นั่นมากมาย

และที่ ๆ เราต้องพาไปพักก็คือที่พุเตย เพราะคุณตา (ยายเรียกคุณตา ตามหลานท่าน ที่เป็นลูกศิษย์ยาย) ท่านคิดราคาพิเศษสุด ๆ เพื่อชื่อเสียงของชาวไทย ... นับถือ ๆ

ยายเพิ่งจะห่างจากพุเตยไปก็หลังปี 2003 นี่แหละ เพราะอะไรมะต้องบอกใช่ป่าวววว แง แง

ลูกหลานคุณตาก็ดีใจหาย โทรมาชวนยายทุกปี อิ อิ อวดซะหน่อย เพราะเขาใจดีมากจริง ๆ และรับประกัน เรื่องรสชาติอาหาร เรื่องความสวยสงบ

เมื่อไปถึงที่นั่นเงินไม่มีความหมายเลยคร้าบบบบ ยายเคยชวนลูกชายบ้านไกล ให้เขาไปนอนที่นั่นด้วยนะ ชวนตั้งแต่ ปี 04 พอรู้ว่า ปี 06 พวกแอบไปเมืองกาญจน์ ยายแทบกรี๊ดดดดดสลบ

เรื่องเล่า ดี ๆ ของโฮมพุเตยมีอีกมากมาย เอาไว้ยายไปเล่าในรัง ของยายน้าค้า อิ อิ ขอโทษที่โม้ยาวไปหน่อย คิดถึงจังงง ทั้งอู๋ และ โฮมพุเตย ต้องหาโอกาสไปเร็ว ๆ นี้

โดย: ยายเองฮับ (ยายอุ๊ดจัง

) วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:0:51:17 น.