เมษายนแล้ว.....อีกไม่นานแล้วนะ...... 1 April 07 วันนี้วันเกิดแม่ ตอนเช้าเราออกไปทำสังฆทานเป็นเพื่อนแม่ ที่จริงแม่จะไปคนเดียวแต่ว่าวันสองวันมานี้เห็นว่าเวียนหัวหน้ามืดบ่อยๆ เลยไม่กล้าให้ไปไหนคนเดียว แถมเมื่อวานจะไปฟังเพลงยังโดนเราสั่งห้ามไว้อีก พ่อเลยต้องไปคนเดียว พอกลับมาพ่อก็มาเล่าให้ฟังว่าร้องตั้ง 5 ชั่วโมง ทีนี้แหละบ่นใหญ่เลย บอกว่าเสียดายจัง เมื่อไหร่จะมีแบบนี้อีกนี่....เราแอบคิดว่าดีแล้วที่ไม่ไป ถ้าไปสงสัยกลับมาอาการหนักกว่าเดิมอีก แต่วันนี้ก็ดีขึ้นแล้วล่ะ พอดีว่าตอนบ่ายๆเราออกไปข้างนอกเลยแวะซื้อเค้กกลับมากินกัน..... Happy Birthday Day นะคะ ขอให้สุขภาพแข็งแรงขึ้นไวๆน้า ส่วนเรื่องที่จะไป Australia ก็น่าจะแน่นอนแล้วว่าไป Sydney แน่ๆ....ก็น่าจะเดินทางประมาณปลายเดือนมิถุนายน ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด เพราะกะว่าจะทำงานให้ครบ 2 ปีก่อนแล้วค่อยออก เพราะเราเข้างานตอน 1 กค. ถ้าถึง 30 มิย.ก็ครบ 2 ปีพอดี แต่ต้องไปกะวันลาออกดีๆ ไม่งั้นเสียประโยชน์......ไม่ค่อยอยากคิดถึงตอนจะไปเลย ต้องคิดถึงทุกคนมากแน่ๆ ไม่ว่าจะเป็นพ่อ แม่ หลิว และบรรดาเจ๊ๆ ทั้งหลาย แถมมีพี่ชายที่ปกติก็อยู่ไกลกันอยู่แล้ว นี่จะไกลหนักเข้าไปอีก....ขอร้องนะระหว่างที่เราไม่อยู่อย่าเพิ่งมาเมืองเลยนะ....เค้ากลับมาไม่ได้อ่ะ.....ไปนานเท่าไหร่ไม่ได้กำหนดแน่นอน แต่ทีแรกไป 6 เดือนก่อน ถ้าทุกอย่างโอเคก็อยู่มันไปเรื่อยๆ....ตอนนี้ก็ยังไม่รู้อะไรมากเพราะกะลังหาที่เรียนอยู่ ยังตัดสินใจไม่ได้....ระหว่างนี้ก็นั่งอาลัยอาวรณ์ไปพลางๆ....ถ้ามีอะไรคืยหน้าจะมาบ่นต่อ....ตอนนี้ไปดีกว่า.....881 4 April 07 หลายวันมานี้ยุ่งมากๆ แล้วก็กลับถึงบ้านดึกด้วยเลยไม่ค่อยได้เข้าเน็ต แต่ก็ยังมีคนคอยรายงานว่ามีอะไรเกิดขึ้นบ้าง อย่างเช่นเมื่อวานเราเห็นเจ๊แกงอนน้องชายว่ามัวทำอะไรอยู่ ปากก็บอกว่ายุ่งแต่ไม่เห็นว่าเธอจะเคยมารายงานความคืบหน้าเลยว่าตอนนี้กำลังทำอะไรอยู่ อืม....เราก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน อย่างเว็บไซต์ รู้สึกว่ามันนานเกินไปรึเปล่า จริงๆเราก็รู้จักเธอมานานพอสมควรก็รู้ว่าเธอเป็นคนละเอียด ทำอะไรต้องสมบูรณ์แบบ แต่การที่หายไปแล้วบอกแค่ว่ายุ่ง กำลังทำงานอยู่ แต่ไม่เห็นความคืบหน้าเนี่ย มันทำให้คนเข้าใจผิดได้เหมือนกันนะ.....ต้องบอกก่อนว่าเราไม่เคยโกรธเธอเลย อาจจะแค่งอนเล็กน้อย แต่ที่บ่นๆเนี่ยเป็นเพราะรักและห่วงมากจริงๆ...... ไม่รู้เหมือนกันว่าก่อนที่เราจะไปออสเตรเลีย ไม่รู้ว่าจะได้เห็นผลงานอะไรของเธอออกมาบ้างรึเปล่า จะทำอะไรก็รีบๆทำนะคะพี่ชาย เวลามันก็ผ่านไปทุกวัน อายุก็มากขึ้นด้วย ว่าแล้วก็ไปกลุ้มกับงานของตัวเองต่อ.....เฮ้ออออ...... 5 April 07 วันนี้ไปเลี้ยงส่งพี่อุ๋มเนื่องจากพี่เค้าลาออก ที่ครัวเจ๊ง้อ ก็ใจหายอะนะ เราสนิทกับพี่เค้าตั้งแต่เข้างานจนพี่เค้าแต่งงาน และมีลูก งานเมื่อวันที่ 1 ธค.48 ยังจำได้ว่างานวันนั้นจัดที่หอประชุมกองทัพเรือ แขกเยอะมากๆ โต๊ะจีน 100 โต๊ะ ที่ประทับใจคือพี่ฉุย (แฟนพี่อุ๋ม)แอบไปหัดร้องเพลง The moon represents my heart เป็นเวลา 2 เดือนทั้งๆที่ไม่รู้ภาษาจีนเลย เหตุผลเพราะพี่อุ๋มชอบเจอร์รี่นั่นเอง พอพี่ฉุยร้องเสร็จเจ้าสาวก็น้ำตาท่วมเลยสิ ดีใจสุดๆ หลังจากแต่งงานได้ 2 วันพี่เค้าก็ไปงานออรัล-บี ยังไปเจอกันหน้างานอยู่เลย...... ดูสิคนที่เรารักพากันหายไปหมด ทีละคนๆ.....จริงๆที่พี่เค้าจะลาออกเราก็รู้อยู่แล้วล่ะตั้งแต่ตอนที่ท้อง แต่พอเอาเข้าจริง มันเศร้าอ่ะ......แต่ลูกสาวเค้าน่ารักมากเลยนะ....เห็นมาตั้งแต่อยู่ในท้อง ดูสิตอนนี้ 3 เดือนกว่าแล้ว เกิดวันคริสมาสต์ซะด้วย จำง่ายดี.....ยังไงก็ขอให้หลานมีสุขภาพแข็งแรงนะจ๊ะ พี่อุ๋มด้วย.....คิดถึงจัง 6 April 07 วันนี้ออกไปตั้งแต่ 8 โมง ก็อย่างที่เคยไปทุกปี คือไปทำบุญที่รพ.สงฆ์ เนื่องในวันเกิด JBC ..ดีใจที่ยังเห็นพี่ๆที่คุ้นเคย....ก็จะไปทุกปีแบบนี้ถ้ามีเวลาและโอกาส เพราะอย่างที่บอกเราก็คงไม่ไปไหนอยู่แล้ว อยู่มาจนถึงวันนี้แล้วนี่เนอะ.....ก็ขอให้ JBC อยู่ด้วยกันตลอดไปนะคะ..... ขากลับเราติดรถคุณยายมาลงที่สยามดิสฯ จากนั้นเราก็นั่งรถย้อนไปประตน้ำเพราะนัดหลิวกับพี่ฝนไว้ เดินมันตั้งแต่เที่ยงยัน3ทุ่ม ไม่ได้นั่งเลย....มีความสุขกับการช้อปจริงๆ.....วันนี้เราได้กระเป๋า Kiplingมาใหม่ 1 ใบเนื่องจากมันลดราคา ถ้าราคาเต็มคงไม่ซื้อ ชอบๆๆใบกะลังพอดีเลย ไม่ใหญ่ไม่เล็กเกินไป......ส่วนของอย่างอื่นก็ไม่มีอะไรเป็นสาระเท่าไหร่ ถือว่าไปเดินเล่นแก้เครียด แต่ว่าเดินกันอึดดีจริงๆ เออ...แต่ก่อนกลับเราก็เดินมาหน้าพารากอน เจอโดมกะลังเล่นคอนเสิร์ตอยู่.....หล่อมากๆ เรา 3 คนยืนตะลึงกันอยู่หน้าเวที เสียดายที่เดินไปช้า พอเดินไปเค้าก็ร้องเพลงสุดท้ายแล้วอ่ะ....555 ไม่ว่ากันนะ ก็พี่ชายอยากหายไป เราก็เลยขอไปชมคนอื่นบ้าง.... 12 April 07 วันนี้ได้ตั๋วฟรีไปดูหนัง 3D ที่พารากอน เรื่อง Wild Safari ไปกัน 4 คน เราก็คาดหวังไว้มากว่าจะต้องดีแน่เลย ตอนเข้าไปเค้าก็แจกแว่นใช่ป่ะ เราก็ใส่ตั้งแต่เพลงสรรเสริญฯเลย พอมาถึงไอ้เลเซอร์ที่โฆษณาทั้งหลายก็ยังโอเค ทีนี้มาถึงตอนที่เป็นตัวอย่างสิ คือว่ามันเป็นเรื่อง Spider man แต่ว่าความที่จอมันใหญ่มากเลยไม่เห็นอะไรเลย นอกจากภาพอะไรไม่รู้ผ่านไปเป็นระยะๆ.... มาแล้วๆ เป็นตัวอย่าง 3D ไดโนเสาร์อ่ะ ดูอลังการดี เราก็เลยคาดว่าที่เรากะลังจะดูต้องมีวิ่งหนีสัตว์ป่าแน่ๆ.........มาฉากแรกเค้าบอกก่อนเลยว่าไม่ใช่หนังสารคดี แหม...เราก็ดีใจ คงจะไม่น่าเบื่อ ที่ไหนได้เกือบหลับคาโรงแน่ะ เพราะหนังมันเป็นลักษณะที่ว่าเรานั่งรถไปกับพวกนักสำรวจ ไอ้ช่วงที่มีสัตว์ก็พอไหว แต่ตอนที่นั่งบนรถนี่สิ เมารถด้วยอ่ะ ไม่แค่นั้นง่วงอีกต่างหาก ตอนที่ดูเสร็จออกมายังมานั่งหัวเราะเป็นบ้ากันอยู่หน้าโรงเลย เพราะเวียนหัวเดินต่อไม่ได้อ่ะ.....เฮ้อออ บ้านนอกเข้ากรุงของแท้.... แต่ที่ชอบที่สุดคือ “ยีราฟ” เป็นศัพท์ใหม่ของเรา หมายถึงพวกสอดรู้สอดเห็น คือว่าหน้าตามันอยากรู้อยากเห็นมาก ประเภทอยากรู้เรื่องชาวบ้านอ่ะ หนังเค้าบอกอย่างั้นอ่ะ.....น่ารักดี ต้องเห็นหน้ามันตอนนั้น 555 .ออกมาจากโรงสงสัยจะเครียดมาก หัวเราะไม่หยุดกันเลย 4 คน เหมือนโดนของเข้าไป เข็ดไปอีกนานหนังประเภทนี้ จำได้ว่าเคยดูนานมาแล้วก็ไม่ค่อยประทับใจอ่ะ ความที่จอมันใหญ่ ถ้าเราได้นั่งกลางมาถึงข้างล่างนะ...อืม สุดยอด มันจะเหมือนมีอะไรลอยอยู่ตรงหน้าตลอดแล้วก็ภาพที่เห็นไม่เต็มจอด้วย....เซ็งอ่ะ...... ครั้งนี้เลยได้คติว่าของฟรีที่ดีไม่มีอยู่ในโลก......จริงๆด้วย 19 April 07 วันนี้ลางานไปติดต่อหาที่เรียนมา ตอนนี้เหลือแค่ 2 ที่มันแพงกว่ากันอยู่นิดหน่อย ต้องดูอีกที แต่พอพี่เค้าคำนวณค่าใช้จ่ายเรียบร้อยแล้วเราก็เริ่มคิดว่าจะซื้อ Notebook ดีรึเปล่าหรือจะใช้คอมพ์ที่บ้านน้าไปก่อน คือแบบว่าเริ่มเสียดายเงินเก็บ เนื่องจาก Notebook ราคาก็ไม่ใช่ถูกหรือว่าจะเก็บเงินไปใช้จ่ายที่โน่นช่วงแรกๆจะดีกว่า.....เอ่อ คิดไม่ออกเลย นอกจากเรื่องนี้ก็ยังมีเรื่องที่ต้องบอกพี่เหมียวว่าเราจะไปแล้วอ่ะ ตั้งท่าบอกมาตั้งแต่วันอังคาร จนแล้วจนรอดวันนี้ก็ยังไม่ได้บอก ไม่รู้จะเริ่มยังไงเลย เพราะเราว่าจะเลื่อนวันลาออกมาให้เร็วขึ้นด้วยเนื่องจากเอกสารใบผ่านงานมันจะออกตอนที่ยื่นใบลาแล้ว ทำไงดี คิดไม่ออก..... วันนี้เจ๊โทรมาบอกว่าพี่ชายเธอจะมาประกาศแผนงานเธอในปีนี้ แล้วเราจะมีโอกาสได้เข้าร่วมบ้างไหมเนี่ย คงไม่ได้เข้าร่วมงานเธอที่เมืองไทยอีกนานเลย ฮือๆๆ สมาชิก SJ ของเรา เศร้าง่ะ....มาออสเตรเลียบ้างนะ เค้าคิดถึง........ เออ....เอาอีกแล้ววันนี้ขากลับแวะเซ็นทรัลลาดพร้าว แวะเข้าร้าน Kipling ได้เรื่องเลย ได้เป๋าตังค์มาอีกใบ แบบว่าอยากได้มาตั้งแต่วันนั้น แต่มันแพง วันนี้เลยตัดใจซื้อมาแต่เลือกเอาใบถูกสุดมา...ดูดิเดินคนเดียวทีไรเสียเงินเยอะทุกที เบื่อจริง..... 24 April 2007 วันนี้ทุกคนที่แบงค์ตื่นเต้นกันใหญ่เพราะจะได้รู้อัตราเงินเดือนใหม่ซะที แต่สำหรับเราไม่รู้สึกอะไรตั้งแต่แรกแล้ว เพราะลองคูณดูมันก็ไม่ได้มากมายอะไร เพราะฐานเราต่ำถ้าเทียบกับพวกผู้ใหญ่.....พอได้รับสลิปจริงๆแล้วเปิดดูก็เป็นอย่างที่คิดขึ้นมาอีกเกือบๆ 3 พัน....แต่เราไม่เคยคิดมากเรื่องนี้เลยใครจะได้เท่าไหร่มาหรือน้อยกว่าเรา เราไม่สนเพราะถือว่าของอย่างนี้มันขึ้นอยู่กับสิ่งที่ทำมา ทำยังไงก็ได้อย่างนั้น.....คิดแค่ว่ามีเงินใช้เพิ่มอีกนิดนึงก็ดีกว่าไม่เพิ่มเลย จริงป่ะ.....คิดได้อย่างนี้ก็สบายใจ เราเห็นคนอื่นๆพอได้รับสลิปบางคนก็เงียบไปเลย บางคนก็หน้าไม่สบายใจ เรื่องอย่างนี้อย่าไปสนใจอะไรให้มันมากเลย ไม่สบายใจเปล่าๆ เนอะ..... มาเรื่องนี้ดีกว่าพี่ชายออกงานเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ดีค่ะ สดใสดีมากๆ เป็นคนที่มีมารยาทดีจริงๆ แต่แอบสงสัยนิดนึงว่าไอ้ตอนที่มีมี้ตติ้งหลังงานเนี่ยคิดยังไงน้าถึงมีเกมจับหน้าอกเนี่ย เห็นเปล่าว่ามันทำให้มีปัญหา ดูซิแล้วคราวหน้าออกงานอีกทีคนไม่จ้องแต่จะจับหน้าอกหรอ....อืม จริงๆเลยนะ....สำหรับเราให้ดูก็โอเคอยู่ แต่ถ้าให้จับเนี่ยขอบาย เพราะไม่ชอบถูกตัวผู้ชายมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว....ยังไงก็ระวังตัวนิดนึงนะคะ ทีหลังอย่าเล่นอะไรแบบนี้อีก ตัวเองจะลำบากนะ เดี๋ยวหาว่าไม่เตือน   Create Date : 01 เมษายน 2550 1 comments Last Update : 24 เมษายน 2550 21:54:39 น. Counter : 1197 Pageviews. Share Tweet

เข้ามาอ่านบล็อกตามสัญญาแล้วนะจ๊ะน้องสาว ดีใจด้วยจ้ะที่ได้ไปทไเพื่ออนาคนของตัวเองนะ แต่ไม่ว่าเมื่อไหร่ที่กลับมาเราก็ยังเป็นเพื่อนกันและติดต่อกันเหมือนเดิมนะจ๊ะ วันที่จะไปอีก 2 เดือนถ้าไฟล์ไม่ดึกคงได้ไปส่งนะจ๊ะ   โดย: satamon IP: 202.28.169.165 9 เมษายน 2550 11:16:29 น.