เรื่องของอายุกับความตาย

ไม่รู้เป็นไงระยะนี้มีโอกาสเข้าวัดบ่อยๆ เมื่อวานไปที่วัดท่าตลาด จังหวัดอ่างทอง ไปงานศพคนที่ไม่รู้จัก รู้จักลูกเขาน่ะครับ ลูกเขาคนที่ผมรู้จักนี่ผมก็เรียกลุงแล้วนะ อายุ 65 ปีเข้าไปแล้ว แต่ดูยังแข็งแรงอยู่มากทีเดียว ผมนึกแปลกใจอยู่เหมือนว่าลูกอายุ 65 ปี แล้วแม่เพิ่งเสียชีวิต แม่จะอายุเท่าไรกันนะ ปรากฏว่าแม่เขาเสียชีวิตเมื่ออายุได้ 100 ปี กับอีก 1 เดือน รู้สึกทึ่งที่คนเรามีอายุได้ถึงร้อยปี พ่อผมเองเสียชีวิตเมื่ออายุแค่ 52 ปีเอง น่าเศร้ามาก ยังไม่ถึงวัยเกษียณด้วยซ้ำ

ตัวผมเองก็คงมีอายุไม่ยืนยาวนัก เพราะทุกวันนี้สุขภาพก็แย่ เดี๋ยวเป็นโน่น เดี๋ยวเป็นนี่อยู่ตลอดเวลา ทุกวันนี้เวลาทำบุญไม่เคยอฐิษฐานอะไรอื่น นอกจากขอให้มีสุขภาพแข็งแรง มีจิตใจที่เบิกบาน มีความสามารถที่จะทำประโยชน์ให้สังคม แค่นั้น แต่คำอฐิฐานดูจะ(ยัง)ไม่ได้ผล

เคยมีพี่คนหนึ่งบอกผมว่ามีหญิงชราคนหนึ่งอายุได้ 124 ปีแล้ว ยังมีชีวิตอยู่และยังแข็งแรง อยากให้ผมไปดู แต่จนแล้วจนรอดผมก็ไม่ได้ไปดู คือหน่วยงานที่ผมทำอยู่เกี่ยวข้องกับผู้สูงอายุด้วยน่ะครับ แต่ตำแหน่งที่ผมทำไม่ได้รับผิดชอบเรื่องนี้ ผมก็เลยไม่ได้กระตือรือร้นที่จะไปดู คิดแล้วยังเสียดาย ตอนนี้ผมย้ายที่ทำงานแล้ว ไม่รู้ว่าแกยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า เพราะจากวันที่พี่คนนั้นบอกจนถึงวันนี้น่าจะสัก 2 ปีกว่าแล้ว

ถ้าถามผมว่าผมอยากมีชีวิตยืนยาวขนาดไหน ผมคงตอบไม่ได้ ถ้าให้ผมเลือกได้ ผมคงต้องมีข้อแม้ว่าต้องรู้ว่าว่าสภาพชีวิตในบั้นปลายนั้นสะดวกสบายแค่ไหน ผมเห็นคนแก่บางคนต้องมีชีวิตอยู่อย่างพึ่งพา บางคนช่วยเหลือตัวเองไม่ได้... ถ้าผมมีสุขภาพที่แข็งแรง ช่วยเหลือตัวเองได้ ไม่ต้องเป็นภาระของคนอื่น ผมก็อยากมีชีวิตที่ยืนยาว

เขียนไปเขียนมา ไม่รู้ว่าต้องการจะบอกอะไร ตอนแรกตั้งใจจะมาเล่าเรื่องไปไหว้พระที่กาญจนบุรีต่อเฉย แต่กลับมาเขียนอะไรก็ไม่รู้

ทุกวันนี้ผมรู้สึกสะเทือนใจทุกครั้ง เมื่อผมคนแก่มากๆแล้วยังต้องทำงานหนักเลี้ยงชีวิตอยู่

เศร้า...

ปัจฉิมลิขิต
ถ้าคุณสามารถรู้วันตายของตัวเองได้ คุณอยากรู้ไหม ถ้าอยากรู้ตามมา
(เหมาะสำหรับผู้มีวิจารณญาณเท่านั้น)

Create Date : 22 พฤษภาคม 2548 Last Update : 23 พฤษภาคม 2548 1:11:26 น. Counter : 761 Pageviews.		3 comments
Share Tweet