Group Blog
 
<<
มกราคม 2553
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
30 มกราคม 2553
 
All Blogs
 
คุณหญิงนอกทำเนียบ โดยทมยันตี



ผู้แต่ง: ทมยันตี
สำนักพิมพ์: ณ บ้านวรรณกรรม
จำนวน: ๘๕๖ หน้า (๒ เล่มจบ)
ราคาปก: ๓๐๐ บาท
ISBN: 9789747157055


คุ้มหรือ ที่ทะยานอยาก และได้มาซึ่งสิ่งนั้น
คุ้มหรือ ที่เกิดมาเธอไม่เคยมีใจรักให้ใคร และไม่เคยรู้ค่าของคำว่า “รัก”
ตำแหน่ง “คุณหญิง” ที่เธอมี มันเป็นเพียงแค่ “คุณหญิงนอกทำเนียบ”
ของร้อนที่ไม่เคยนำความสุขที่แท้จริงมาให้ สุดท้าย เธอก็ดิ้นรนอีกครั้ง
ดิ้น…เพื่อหนี โดยไม่รู้ว่า จุดสิ้นสุดของหัวใจเธออยู่ที่ใด!


จาก: //www.dhamma5minutes.com/index.php?tpid=pro:T760


รู้ตัว... ว่าตัวเองหายจากบล็อกไปนานพอสมควรเลยค่ะ
แต่ก็ยังวนเวียนอยู่กับหนังสือ เพียงแต่ว่าอ่านแบบจับฉ่ายไปหน่อย
เพราะหลายเล่มที่อ่าน จนแล้วจนรอดก็ยังไปไม่ถึงไหนสักทีค่ะ
โรคเบื่อหนังสือนี่เป็นมาประมาณปีเศษ ๆ แล้ว ไม่ค่อยเจอเล่มที่ถูกจริตเลย
หรือบางที จริตในการอ่านของเราคงเปลี่ยนไปเองกระมัง
อย่าว่าแต่นิยายของนักเขียนใหม่ ๆ เลยค่ะ แม้แต่นิยายของป้าอี๊ดบางเรื่อง
เรายังยอมยกธง ไม่กล้าอ่านเลย บ้างก็เพราะขยาดแนวอันธการ
บ้างก็ไม่อยากอ่านขึ้นมาซะงั้น ทั้งที่แน่ใจได้ว่าดีและสนุกไม่แพ้เรื่องอื่น
เช่น ค่าของคน หรือ มณีร้าว ที่เชียร์ให้ตายก็จะยังไม่อ่านอยู่ดี
เดิมทีเราตั้งใจไว้ว่าจะอ่านเสือเพลินกรงต่อให้จบ แต่ไม่รู้เป็นไง
ตั้งใจอะไรไว้มักไม่เป็นไปดังที่คิด ลงท้ายก็เลยวกกลับมาที่เดิม
คิดเสียว่าเป็นการบูชาครูก็แล้วกัน(พูดยังกะเป็นนักเขียนเลย) 555+
ศักราชใหม่เพื่อเอาฤกษ์เอาชัยก็ต้องเริ่มจากนักเขียนคนโปรดก่อนสิเนาะ
จากนั้นจะไถลไปเสือไปช้าง หรือไปไหนต่อก็ค่อยว่ากันอีกที
ส่วนที่เลือกคุณหญิงนอกทำเนียบนี้ ก็ไม่รู้อะไรดลใจเหมือนกัน
นึกอยากอ่านขึ้นมาเฉย ๆ เลยคว้ามาเป็นปฐมฤกษ์เบิกศักราชซะเลย


May the SPOIL be with you

คุณหญิงนอกทำเนียบ...
หลายคนอาจจะเข้าใจว่าหมายถึงอนุภรรยาของท่านผู้นำคณะรัฐบาลหรือเปล่า
คำตอบคือ เปล่าค่ะ ไม่ใช่ทำเนียบรัฐบาล
แต่เป็นการเรียกผู้ที่ได้รับสมญานี้ คือศจี อย่างแดกดันซะมากกว่า
ทำนองเดียวกับที่เรียกว่า 'คุณหญิงบ่าวตั้ง' นั่นแหละ
ยกตัวอย่างง่าย ๆ สมมติว่ามีการจัดทำเนียบนักเตะยอดเยี่ยมขึ้นมา
แล้วคนที่หลุดโผนั่นล่ะ อาจจะถูกเรียกว่า 'นักเตะนอกทำเนียบ' ก็ได้

ศจี เด็กที่ถูกหล่อหลอมขึ้นจากกึ่งกลางระหว่างความดีงาม(วัด) และความมืดมน(ซ่อง)
ตลอดเวลาตั้งแต่เด็กจนโต เธอได้พบเห็นทั้งด้านดีและด้านร้ายของชีวิตคน
จนเหมือนกลายเป็นคนสองบุคลิก(อันนี้เราเรียกเอง)


เล่ม ๒ หน้า ๖๗๑
เมื่ออยู่ 'ข้างล่าง' ศจีมั่นใจได้ว่าขาที่เหยียดยันดินไว้จะไม่ทำให้ศจีตกลงไปอีก
นอกจากตนเองจะยอมคุกเข่าให้ แต่เมื่ออยู่ 'ข้างบน' ศจียังไม่เห็นเลยว่าจะมีสิ่งใดเป็นหลักยึด


ศจีมีความทะเยอทะยานอันแรงกล้า ที่จะไปให้พ้นจากชีวิตที่เป็นอยู่
ดังนั้นเมื่อมีผู้ยื่นโอกาสให้ เธอจึงตัดสินใจคว้ามันไว้เป็นบันไดลัด
เพื่อไต่ขึ้นไปอยู่ให้ทัดเทียม และเหนือกว่าคนอีกหลายคนที่เธอหมายมาดไว้
ศจีได้เรียนรู้คุณสมบัติความเป็นผู้ดีทั้งโดยกิริยาและวาจา จากคุณหญิงอรุณวตี
แต่เธอจะรู้หรือไม่ ว่าเบื้องหลังความเมตตานั้นมีเป้าหมายอะไรแอบแฝงหรือเปล่า
จริงหรือ... ที่เธอไม่มีหัวใจรัก คงเป็นเรื่องที่ผู้อ่านต้องติดตามกันเองแล้วละค่ะ


ความรู้สึกจากการอ่าน
นิยายเล่มนี้ของป้าอี๊ด จัดว่าเป็นนิยายชีวิตที่เข้มข้น อุดมไปด้วยคำสอน
เตือนสติลูกผู้หญิง และชำแหละวิสัยชายมากมายเลยค่ะ
วาจาที่ป้าอี๊ดใช้บรรยายหลาย ๆ ตอนก็ช่างแสบสันดีพิลึก
เหมือนการนำความจริงมาตอกหมุดเข้ากลางใจยังไงยังงั้น
ขนาดเจ้าวาจากแม่ดอกสวะที่อยู่ในสลัมยังไม่แซ่บเท่าชีวิตของศจีเลย

เล่ม ๒ หน้า ๖๑๑
ความผิดในใจของมนุษย์เป็นสิ่งเดียวที่ฆ่ามนุษย์ได้ดีเสมอ


สุดท้ายแล้วนิยายเรื่องนี้ก็ยังทำให้เราเชื่อในคำที่ว่า
ดี-ชั่ว อยู่ที่ตัวทำ สูง-ต่ำ อยู่ที่ทำตัว ค่ะ
ฟ้า... อาจจะทำได้เพียงชี้นำ(ดลใจ)
แต่ความดีหรือเลวของมนุษย์ อยู่ที่การกระทำของตนเสมอ


เล่ม ๒ หน้า ๔๖๒
ดอกบัวมันเกิดจากตม แล้วไปบานหน้าที่บูชาก็จริงอยู่
แต่ลงท้ายพอเหี่ยวแห้งกะหงอยก๋อยเขาก็ขว้างลงถังขยะทุกที


สัจธรรมจากคุณแม่บุญปลีก หรือยายปริก แม่เล้าที่มีส่วนเลี้ยงดูศจีมาแต่เล็ก


เล่ม ๒ หน้า ๕๗๓
ผู้ดีไม่ได้แปลว่าคนบอบบาง ทนอะไรไม่ได้ แต่ผู้ดีแปลว่าผู้มีความอดทน
มีความอดกลั้น ใครจะยังไงเราต้องทนได้ทั้งนั้น แม้แต่วาจาระคายหู
ทว่าผู้ดีจะต้องไม่พูดระคายหูใครหรือทำอะไรระคายใจใคร


คำที่คุณหญิงอรุณวตีสอนศจีไว้ แต่ศจีจะทำได้หรือไม่คงต้องอ่านกันเอาเองค่ะ


เล่ม ๒ หน้า ๗๐๔
อันว่าดิน... ย่อมจะรู้จักธาตุแท้แห่งกันฉันใด
เท่ากับฟ้า... ย่อมรู้อาณาบริเวณแห่งกันฉันนั้น


ความจริง... ที่ทำให้คน ๆ หนึ่งไม่ยอมเดินร่วมเส้นทางกับคน ๆ หนึ่ง
เพียงเพราะทั้งสองมาจากธาตุเดียวกัน


เล่ม ๒ หน้า ๗๕๒
รัก... ของแต่ละคนเป็นรักที่คิดถึงประโยชน์ตนก่อนประโยชน์ผู้อื่น
ชั่วชีวิตของศจีจะเห็นความรักอันปราศจากความเคลือบแฝง
ปราศจากความเห็นแก่ตัว ก็เฉพาะจากคนที่ยอมรับว่าเป็น 'พ่อ'
โดยหน้าชื่นตาบาน


มรรคทายกที่แม้มิใช่ผู้ให้กำเนิด แต่ก็เป็นคนเดียวที่คนกระด้างอย่างศจี
ยอมรับอย่างเต็มหัวใจว่าคือ 'พ่อ'


เล่ม ๒ หน้า ๗๘๑
ความเป็นไปของมนุษย์... ไม่ว่ารากฐานจะมาจากที่ใด สิ่งเดียวที่จะเหมือนกันหมดคือ
'ความเป็นมนุษย์' อันมีทั้งความดี ความชั่ว ผสมปนเปกันอยู่ในตน
รอโอกาสที่จะได้แสดงสิ่งใดสิ่งหนึ่งออกมาไม่ช้าก็เร็ว



เล่ม ๒ หน้า ๘๕๒
สำหรับสายตาคนอื่น เธอจะเป็นเช่นไร... ศจีย่อมไม่แยแส
หาก... ในสายตาของเขาผู้นั้น เธอมิได้เป็น... คุณหญิงศุภศจีหรอกหรือ...
ถึงทางชีวิตเบื้องหน้าจะขรุขระ ว้าเหว่ เยือกเย็น แม้จะมีวิบากกรรมขวางหน้า
ศจีก็รู้ตัวแล้วว่า เธอจะเป็นอย่างอื่นไม่ได้ นอกจาก คุณหญิงศุภศจี



Create Date : 30 มกราคม 2553
Last Update : 31 มกราคม 2553 0:08:26 น. 14 comments
Counter : 7863 Pageviews.

 
เรื่องนี้หวานเย็นชอบค่ะ คมคายดี อ่านทีไรซึ้งทุกทีเลย


โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:12:50:38 น.  

 
สวัสดีอีกรอบค่ะ

เกลียดจริง ๆ ค่ะนายปุริม พิษณุการเนี่ย สะอิดสะเอียนทุกคำพูดของผุ้ชายคนนี้เลยค่ะ ไม่ชอบอย่างแรงมาก ๆ เลย

หวานเย็นอ่านได้ทุกแนวเลยค่ะ แนวชีวิตก็ต้องขอหนัก ๆ หน่อยค่ะ เพราะถ้าเบามากไปก็ไม่ใช่ชีวิตจริงอะค่ะ


โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:18:27:13 น.  

 
เอ่ มันนานจนจำไม่ได้เสียแล้วว่า ได้อ่านเป็นหนังสือหรือเปล่า

แต่เป็นละครที่ทำให้ประทับใจนุสบามากเลยๆค่ะ เรียกว่าอย่ารีเมคเลยดีกว่า หุหุ


โดย: รินบุญญา วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:8:15:02 น.  

 
สวัสดีค่ะ คุณจิ๊บ
พิชอ่านเรื่องนี้นานมากแล้ว จนเรื่องเลือนๆไปแล้วล่ะค่ะ (จำไม่ได้นั่นแลหะค่า)
สงสัยต้องไปหามาอ่านใหม่อีกทีค่ะ
เรื่องแม่ดอกสวะ นี่พิชยังไม่ได้อ่านเลย คุณป้าที่ร้านหนังสือเช่าบอกว่า จบเศรา ก็เลยไม่กล้าอ่านค่ะ กลัวนำตาร่วงค่ะ...

ส่วนโพลล์พระเอกของคุณโสภาค ยังไม่ได้ปิดโหวตแต่อย่างใดค่า คุณจิ๊บแวะโหวตให้ 'ซาลิม'(เรื่องเจ้าชาย) ที่ร้านกาแฟเจ้าป้าได้นะคะ พอดีพิชลงเรื่องฟ้าจรดทรายก็เลยเอาผลโหวตมาฝากไปด้วยเลยล่ะค่ะ
G' nite ka.



โดย: pichayaratana วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:23:47:05 น.  

 
เมื่อไหร่จะรีวิว เลือดขัตติยาสักที ชอบบบมากกกกกกกก


โดย: kik IP: 125.25.128.58 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:48:04 น.  

 
เรื่องนี้ บอกตามตรงว่ายังไม่เคยอยู่ในลิสต์หนังสือเลยแฮะ หุๆ
แอบเลื่อนๆ ลงไปเจอหนังสือของแรบบิท
สงสัยเล่มนั้นคงต้องไปหาอ่านซะแล้วล่ัะค่ะ
อ่านรีวิวแล้วรู้สึกว่าชอบแฮะ


โดย: ชานม (พายุสีเงิน ) วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:1:52:16 น.  

 
คุณหวานเย็น # อิอิ ดีใจค่ะที่เจอคนอ่านเหมือนกัน นึกว่าจะเป็นเรื่องที่ไม่ค่อยมีใครอ่านซะอีก


คุณหวานเย็น # เห็นด้วยค่ะ อุตส่าห์แช่งไม่อยากให้สมหวังแต่ดันไม่สัมฤทธิ์ผลซะงั้น สงสัยบุญเก่าตาปุริมจะเยอะละมังคะ ทำชั่วสารพัดถึงยังได้รับการอภัย เซ็งโคตรรรร


คุณรินบุญญา # เราก็ไม่แน่ใจนะคะว่าตอนเป็นละครช่อง ๗ นั้นดัดแปลงจากบทประพันธ์ไปมาก-น้อยแค่ไหน เพราะตอนนั้นเด๊ก เด็ก จำไม่ได้แล้วค่ะ จำได้แต่นุสบาคนเดียว แต่ถ้ามีเวลาลองอ่านดูสิคะ เข้มข้นยิ่งกว่าวีต้าเบอร์รี่อีก แหะ ๆ


คุณพิช # ดีค่า คิดถึงคุณพิชนะเนี่ย นึกถึงนอเก้นทีไรก็นึกถึงคุณพิชด้วยทุกทีค่ะ ตามประสาคนชอบสิ่งเดียวกัน อิอิ ถ้าเคยอ่านเรื่องนี้แล้ว พักไว้ก่อนก็ได้ค่ะ ลองอ่านแม่ดอกสวะก่อน เล่มเดียวจบด้วย ไม่หนา แต่มันเป็นนิยายชีวิตจริง ๆ นะคะ และถึงจะจบเศร้า แต่เราชอบค่ะ แม้จะคิดว่าป้าอี๊ดใจร้ายอีกแล้วก็ตาม มันมีความสวยงามของความรักและมิตรภาพที่บริสุทธิ์อยู่ในเรื่องนะคะ ไม่ลองจริง ๆ เหรอ

ส่วนโพลล์พระเอก เดี๋ยวถ้าเข้าร้านกาแฟจะรีบแจ้นไปเป็นกองเชียร์ให้ชาครีเลยค่ะ 555+


คุณพี่กิ๊ก จาน # เหอ เหอ เหอ หนูเคยบอกไปแล้วนี่นาว่าหนูไม่ได้อ่านอโณทัยเล่มสองเกือบทั้งเล่มเลย เพราะมันเป็นนิยายที่หนูอ่านทีไรง่วงนอนทีนั้นอะ แหะ ๆ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน แต่หนูว่ามันน่าเบื่อไปหน่อยอะ มันยืดเยื้อไงไม่รู้ เอาไว้ตัวขยันชนะเมื่อไหร่คงลองหยิบมาอ่านใหม่ละฮับ


คุณชานม # ยินดีที่แวะเข้ามาค่ะ นาน ๆ จะมีคนเอียงไปทางเจ้านางแสงขวัญฟ้าหลงมาสักคน 555+ เรื่องนี้อาจจะไม่ใช่แนวที่คุณชอบแต่มันก็สนุกแบบหนัก ๆ ดีนะคะ ส่วนเพชรประดับใจของพี่แรบบิทนี่ ถ้าเคยอ่านบารามอสแล้ว เรื่องนี้ฉลุยค่ะ แต่ไฮไลท์ที่สุดของพี่แรบบิท เรายกให้นาคราชาเลยค่ะ เคยอ่านหรือยังคะ เราโคตะระกรี๊ดปิศาจภูวากับหนวดมังกรเลย แต่สิ่งที่น่ารำคาญที่สุดและเราว่ามันคือจุดบอดของเรื่องคือตัวนางเอกนี่ละคะ มันน่านัก


โดย: Kitsunegari วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:17:14:19 น.  

 
เคยอ่านสมัยเด็กๆ นานๆ มากๆ แล้วอะค่ะ แหะๆ

จำได้ตอนละคร รู้สึกนุสบาแสดงด้วยหรือเปล่าคะ?


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:46:11 น.  

 
แวะมาทักทายครับ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมครับ

จะกลับมาเก็บบทความในนี้อ่านแบบละเอียดอีกรอบครับ :D


โดย: xrobin (X RoBiN ) วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:0:11:55 น.  

 
เล่มนี้ยังไม่เคยอ่านเลยค่ะ ไปร้านเช่าแล้วได้แต่หยิบวางๆ สงสัยต้องพิจารณาใหม่


โดย: กล้ายางสีขาว วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:28:55 น.  

 
ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้ ค่า คุณจิ๊บ

ตั้งแต่แวะมาบล็อกคุณจิ๊บครั้งแรก เพราะ ความคาใจเรื่องแมนอินทร์ แล้วคุยกันเรื่อง นอเก้นนี่ นึกถงคุณจิ๊บทีไรก็รู้สึกดีจังเลยค่ะ ว่าเราเจอคนชอบนอเก้นเหมือนกันเลย

อ่านที่คุณจิ๊บตอบแล้วยิ้มได้อีกค่ะ เพราะพิชก็เป็นเหมือนกันเลยกับ อโณทัย เนี่ย ยังอ่านไม่จบเลยค่ะ คาค้างมานานแล้ว

วันก่อนก็ไปหยิบๆจับๆแม่ดอกสวะอยู่ ป้าที่ร้านนะยังบอกว่า-- จะอ่านจริงๆเหรอคะ พอจบเรื่องตาบวมแน่ๆเลยค่ะ-- พิชเลยกลัวเลยแฮะ แต่มาอ่านจากคุณจิ๊บแล้วนะนึกน่าลองดูเหมือนกัน เพราะพิชก็ไม่ได้อ่านเรื่องที่ป้าอี๊ดใจร้ายมานานอยู่ค่ะ


โดย: pichayaratana วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:23:26:44 น.  

 
ชอบเรื่องนี้มากเหมือนกัน มีทั้งฮา เศร้า สาระ ได้อะไรดี ๆ เยอะเลย


โดย: แพน IP: 203.144.144.164 วันที่: 13 มีนาคม 2553 เวลา:1:03:45 น.  

 
หนูจะไม่พูดคำว่ามาทักทาย หรือสวัสดีให้ซ้ำซาก จำเจอะไร
ก็แค่อยากบอกว่ารัก ทมยันตีมาก
ท่านคือนักเขียนในดวงใจของหนูเลยน่ะค่ะ


โดย: กนก IP: 192.168.1.18, 203.144.144.165 วันที่: 21 มีนาคม 2553 เวลา:11:46:09 น.  

 
เดี๋ยวจะแวะมาอีกน่ะค่ะ
รักมาก


โดย: กนก IP: 192.168.1.18, 203.144.144.165 วันที่: 21 มีนาคม 2553 เวลา:11:47:38 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Kitsunegari
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]





"One Ring to Show Our Love...
One Ring to Bind Us...
One Ring to Seal Our Love...
And Forever to Entwine Us..."

สมาชิกสภาขาว
Friends' blogs
[Add Kitsunegari's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.