เรื่องสั้นนี้ ไอน้ำจังได้นำมาจากหนังสือการ์ตูนมหาสนุก ผู้แต่งเรื่องนี้ก็คือ "คุณกรกช บุตรสิม"ไอน้ำจังเห็นว่าเป็นเรื่องสั้นที่น่าอ่าน ก็เลยอยากนำมาลงบล๊อคให้เพื่อนๆ ได้อ่านกัน(ขำขำเนอะ) แต่มันจะยาวสักนิดนึงไอน้ำจังก็เลย แบ่งเป็น 2 ภาค ชอบไม่ชอบยังไงก็ติ-ชมกันได้นะคะ

บ้านสวยหลังสุดท้าย

บรรยากาศภายในห้องประชุมของ "บริษัท เฮาส์แอนด์เฮาส์ จำกัด" ราบรื่นด้วยดี กรรมการผู้จัดการอารมณ์ดีเป็นพิเศษ หลังจากฝ่ายขายรายงานว่าหมู่บ้านเฮาส์ แอนด์เฮาส์ โครงการหก บ้านหลังที่ 109 ซึ่งเป็นหลังสุดท้ายของโครงการ ได้ทำสัญญาโอนให้กับลูกค้าเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
"บุรินทร์" ซึ่งเป็นวิศวกรประจำโครงการและเป็นลูกชายโทนของกรรมการผู้จัดการบริษัท ได้เสนอต่อที่ประชุมว่า ในช่วงธุรกิจอสังหาริมทรัพย์กำลังบูมเช่นนี้ ควรเปิดโครงการเจ็ดต่อทันที ที่ประชุมเห็นชอบ และให้ผู้จัดการแต่ละฝ่ายทำแผนงาน พร้อมรายละเอียดโครงการเจ็ดมาเสนอที่ประชุมในวาระการประชุมคราวต่อไป

"ช่างผิน" เป็นช่างไม้ฝีมือดีของบริษัท แม้จะไม่ได้เรียนจบปวส.ก่อสร้างมา หรือจบวิศวะ แต่ทุกคนในบริษัทก็เรียกลุงผินว่า "นายช่าง" ด้วยความที่เป็นคนทำงานละเอียดประณีตฝีมือชั้นครู ที่สำคัญทำงานได้เร็วถูกใจเจ้าของบ้านและเจ้าของบริษัท แกได้ถูกบุรินทร์วิศวกรประจำบริษัทเรียกเข้าพบ และอธิบายโปรเจ็กต์แบบบ้านในลักษณะใหม่ของโครงการเฮาส์แอนด์เฮาส์เจ็ด ซึ่งลักษณะเป็นการ์เด้นโฮม คือ บ้านทรงไทยในสวนสวย จัดสรรที่ดินแปลงละ 300 ตารางวา ด้านหน้ามีไม้ผล ด้านหลังขุดคลองน้ำผ่านที่ดินทุกแห่ง ตรงกลางสร้างบ้านไม้ทรงไทยประยุกต์ให้กับลูกค้า หลังจากที่บุรินทร์อธิบายจบลง เขาต้องอึ้งกับคำพูดของช่างผิน
"นายครับ ผมขอลาออกครับ" ช่างผินบอกวิศวกร
"ลุงทำไม่ได้ตามแบบใช่มั้ย? แบบบ้านยากไปเหรอ...? บุรินทร์ค้นหาสาเหตุ
"บ้านไม้ทรงไทยไม่มีปัญหาสำหรับผมหรอก นายก็รู้นี่ว่าผมถนัดมากคือการทำบ้านทรงไทย แต่ผมทำงานให้บริษัทมา 14 ปีแล้วนะครับ อีกอย่าง ปีนี้ผมก็อายุ 61 ปีแล้วนะครับ ผมอยากพักผ่อน" ช่างผินอธิบายเหตุผล
"มีอะไรอีกหรือเปล่า! หรือว่ามีปัญหาเรื่องค่าแรง" ผู้เป็นนายยังถามต่อ
"ไม่ใช่ครับ เดือนละ 16,000 บาท สำหรับหัวหน้าช่างอย่างผมก็มากโขอยู่แล้ว ญาติๆ เพื่อนๆ ผมยังกินรายวัน 160-180 บาท อยู่เลย ผมอยากพักผ่อนจริงๆ "

ปัญหาของเฮาส์แอนด์เฮาส์โครงการเจ็ด เริ่มส่อเค้าให้เห็น เพราะจริงๆ แล้วโครงการนี้เกิดขึ้นด้วยความคาดหวังในฝีมือช่างไม้มือหนึ่งอย่างช่างผิน ซึ่งถือเป็นจุดขายของโครงการ
"ลุงผินครับ ผมขอละนะ ลุงไม่เห็นแก่ผม ก็ให้เห็นแก่คุณพ่อผมด้วย ท่านต้องการทำโครงการนี้เป็นโครงการสุดท้ายแล้ว หลังจากนั้นท่านจะวางมือให้ผมดำเนินธุรกิจต่อ คุณพ่ออยากทำโครงการนี้ออกมาให้ดีที่สุด สวยที่สุด คุณพ่อไม่ไว้ใจฝีมือคนอื่น และโครงการนี้ก็มีเพียง 79 หลังเท่านั้น ขอลุงเสร็จโครงการนี้แล้วค่อยลาออกนะ ลุงจะเอาแรงงานเพิ่มกี่คนบอกผมมาเลย วัสดุไม่ต้องห่วง เราสต็อกไว้เยอะ" วิศวกรบุรินทร์พูดแกมขอร้อง

เมื่อเอานายใหญ่มาอ้าง ลุงผินก็ใจอ่อน เพราะนายใหญ่ หรือกรรมการผู้จัดการใหญ่คนนี้แหละที่ให้ลุงผินยืมเงิน 200,000 บาท ไปไถ่ถอนบ้านและที่ดินคราวที่จำนองให้ลูกชายไปทำงานเมืองนอกแล้วโดนหลอก และครอบครัวแกมีอยู่มีกินทุกวันนี้ก็ด้วยความเมตตาของนายใหญ่นี่แหละ

ลุงผินจึงตัดสินใจทำโครงการเจ็ดด้วยการวางแผนงานที่ดีทั้งด้านการจัดการแรงงานและวัสดุก่อสร้าง โครงการก็สร้างบ้านมาจนถึงหลังที่ 79 ด้วยเวลาเพียง 18 เดือน และที่สำคัญ มีลูกค้าจับจองแล้วทั้งหมด หลังแรกๆ ที่สร้างเสร็จก่อน มีย้ายเข้ามาอยู่บ้างแล้ว ลูกค้าชื่นชมฝีมือช่างทำบ้านเป็นอย่างมาก เพราะส่วนใหญ่เป็นลูกค้าเศรษฐีกระเป๋าหนัก ที่เคยอยู่แต่กลางป่าคอนกรีต เมื่อได้เข้ามาอยู่บ้านสวนและเป็นบ้านไม้ทรงไทย กลิ่นอายวัฒนธรรมไทยๆ ก็ไหลซึมเข้าจิตวิญญาณได้อย่างไม่ยาก

วันนี้ลุงผินแต่งตัวหล่อเป็นพิเศษ ขับรถปิกอัพคู่ชีพเข้าบริษัทที่ตั้งอยู่กลางเมืองกรุงเทพฯ ซึ่งนานๆ แกจะเข้าสักทีหนึ่ง วันนี้จิตใจของแกหดหู่พิกล ทั้งรู้สึกอาลัยอาวรณ์ที่จะกล่าวอำลานายใหญ่เพื่อปลดเกษียณตัวเอง
"ท่านครับ ผมรับใช้บริษัทมาเกือบสิบสี่ปีแล้ว ผมมีชีวิตที่ดีขึ้น ผมมีทุกสิ่งทุกอย่างเพราะท่าน ผมกราบขอบพระคุณท่านจริงๆ โครงการเจ็ดเสร็จแล้ว ผมมาขอลาออกตามที่แจ้งไว้แต่แรกครับ"
นายใหญ่ก็ใจหายไม่น้อยที่นายช่างมือดีจะลาออกไป เมื่อถอดแว่นตาเอนหลังพิงโซฟา ถอนหายใจเบาๆ พร้อมกับเอื้อมมือไปตบไหล่ช่างผิน
"ถ้าไม่ได้ช่างผินช่วย บริษัทของเราก็คงไม่เติบใหญ่เหมือนเช่นทุกวันนี้ ผมเองก็จะวางมือพร้อมช่างผินนี่ละนะ แต่โครงการเรายังไม่เสร็จนี่" นายใหญ่พูดเสร็จก็ยกกาแฟขึ้นจิบ
"เสร็จทุกหลังแล้วนี่ครับ หลังที่ 79 ซึ่งเป็นหลังสุดท้ายก็มีคนเข้าไปจองแล้ว ฝ่ายขายยังไม่รายงานท่านเหรอครับ" ช่างผินพูดอย่างร้อนรน
"ฟังนะช่างผิน ช่าผินเห็นที่ดินตรงขวามือทางเข้าโครงการมั้ย? มีอยู่สองแปลง ตอนแรกผมตั้งใจจะทำเป็นสวนหย่อมสำหรับโครงการ แต่ผมดูแล้วทำสวนหย่อมใช้แปลงเดียวก็พอ ฉะนั้นอีกแปลงที่เหลือยังสร้างบ้านได้อีกหลังหนึ่ง หลังที่ 80 ไง"
"โธ่...ผมตั้งใจจะหยุดแล้วจริงๆ ครับท่าน"
"ผมขอละนะ หลังที่ 80 นี้ยังไงก็ต้องทำ" นายใหญ่พูดเหมือนจะสั่ง ช่างผินก้มหน้าด้วยแววตาสุดจะเซ็ง.........

แล้วช่างผินจะทำอย่างไรต่อไป? ตอบตกลงทำบ้านหลังสุดท้ายนี้ หรือว่า จะยอมที่จะขัดใจนายใหญ่ ผู้มีพระคุณ ติดตามอ่านได้ในภาคจบ นะคะ

Create Date : 05 พฤษภาคม 2550
Last Update : 6 พฤษภาคม 2550 22:41:39 น.		6 comments
Counter : 464 Pageviews.
Share Tweet