ที่หน้าบ้าน น่าน 2551 เช้าวันทำงานวันแรกของปี วันที่ 2 มกราคม 2551 ผมออกมานั่งที่เก้าอี้หวายหน้าประตูบ้าน เพื่อเตรียมตัวกลับกรุงเทพฯพร้อมกับเพื่อนที่จะมาแวะรับที่บ้าน เช้าวันนี้อากาศเย็นจัดกว่าทุกวัน หมอกลงหนา นักเรียนไปโรงเรียนด้วยชุดวอร์มครบชุด คนทำงานหลายๆคนที่ต้องไปทำงานด้วยมอเตอร์ไซค์ต่างหลบตัวเองหลังเสื้อกันหนาวตัวใหญ่ ถุงมือ หมวกและกางเกงขายาว บางคนมีผ้าเช็ดหน้าผืนนุ่มปิดหน้าตั้งแต่ครึ่งจมูกลงมา หลายๆคนที่ไม่สวมหมวก ผมจะเปียกเหมือนได้สระผมตอนเช้าก่อนมาทำงาน ผมนั่งนิ่งๆคิดถึงวันเก่าๆ ตอนที่ถนนหน้าบ้านยังคงเป็น 2 เลนเล็กๆ ตอนนั้น ผมก็ชอบมานั่งหน้าบ้าน ทักทายผู้คนที่รู้จักที่ผ่านไปมา นั่งมองดอกไม้ ต้นไม้ที่แม่ปลูกเอาไว้หน้าบ้าน ช่วงสงกรานต์ก็ขนถังน้ำออกมาสาดคนที่ผ่านไปมาใต้ต้นขี้เหล็กใหญ่ที่หน้าบ้านป้าข้างๆบ้าน บ่ายๆในวันปิดภาคเรียน ก็วิ่งข้ามถนนไปปีนต้นมะม่วง ต้นที่อยู่ในสวนตรงข้ามบ้านอีกฝั่งของถนน นั่งทานมะม่วง นั่งเล่นอยู่ใต้ต้นไม้จนเย็นจนค่ำ แม่ต้องตะโกนข้ามถนนมาเรียกกลับบ้านนั้นแหละ เป็นได้ลุกจากมา แต่ตอนนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ว ถนนกลายเป็น 4 เลน กว้างขวางและสวยงาม ถนนหน้าบ้านจากเดิมที่เป็นเนินสูงและโค้งนิดๆ ก็ถูกปรับให้เรียบและตรงขึ้น รถที่สัญจรผ่านไปมาก็วิ่งเร็วขึ้นมาก แต่ตรงกันข้ามกับคนแก่กลับข้ามถนนได้น้อยลง เพราะข้ามยากขึ้น ขี้เหล็กต้นใหญ่หายไป รวมถึงต้นสะเดาที่ปลูกเรียงเป็นแถวริมถนนก็หายไป สวนเล็กๆหน้าบ้านของผมหดเล็กลง ต้นไม้ของแม่หลายๆต้นต้องโยกย้ายไปอยู่ที่ระเบียงชั้น 2 เพราะถนนได้รุกเข้ามาใกล้บ้านมากขึ้น การนั่งเล่นหน้าบ้านไม่สุขใจเหมือนแต่ก่อนแล้ว รถยนต์วิ่งเร็วและส่งเสียงดังเกินกว่าที่เราจะยืนชื่นชมได้ ผมเลยต้องเปลี่ยนไปอยู่ทางด้านหลังบ้านมากกว่าเดิม ซึ่งก็สุขใจได้ไม่แพ้กัน หันไปทักทายกับญาติบ้านติดๆกัน และเล่นกับเจ้าเหมียวแมวของพ่อแทน และจะด้วยความที่เป็นเมืองเล็กมาก จึงเป็นโชคดีว่า ตอนกลางคืน บ้านเราจะได้พักหูจากสรรพเสียง กลับสู่เสียงธรรมชาติ ได้นอนหลับกันอย่างมีความสุข ข้อนี้อาจจะดีกว่าชาวบ้านแถบสุวรรณภูมินะ เคยถามใจตัวเองว่า ในเมื่ออยู่ได้ยากขึ้น เราจะย้ายไปที่อื่นหรือเปล่า หรือรื้อทิ้งและปลูกใหม่ในที่ดินที่อยู่ถัดไปข้างใน แต่ใจก็ไม่สามารถทำได้ เพราะว่าบ้านหลังนี้มีประวัติมากมายที่เกี่ยวพันกับชีวิตของผม ของครอบครัว เป็นบ้านหลังแรกที่พ่อสร้างขึ้นมาโดยน้ำพักน้ำแรง และออกแบบร่วมกับอาและลุง เป็นบ้านที่ผมได้เกิดที่นี่(ไม่ได้ไปโรงพยาบาล) เป็นบ้านที่แม่ได้ก่อร่างสร้างธุรกิจจนเติบโตส่งลูกเรียนจนจบได้ เป็นบ้านที่มีความหมายสำหรับพวกเราทุกคนมากๆ และคิดว่าพวกเราจะทะนุถนอมให้บ้านหลังนี้อยู่กับเราไปอีกนานแสนนาน ส่วนเสียงต่างๆนาๆที่ดังอยู่นั้น เราอาจต้องปรับให้ชิน หรือไม่ก็ต้องทนให้ได้ต่อไป ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องลำบากอะไร เพราะเราทำเพื่อบ้านที่เรารักนั้นเอง ปล. 1 ภาพบ้านหลังแรกที่เห็น ไม่ใช่บ้านผมนะ เป็นบ้านของคนข้างบ้าน ปล. 2 ตอนนี้ แม่เริ่มมายุ่งกับสวนหลังบ้านแล้ว เรามีแผนการที่จะปรับเป็นสวนครัว สวนดอกไม้ ศาลาพักผ่อน หวังว่าคงจะไม่มีใครตัดถนนผ่านหลังบ้านนะ   Create Date : 06 กุมภาพันธ์ 2551 23 comments Last Update : 6 กุมภาพันธ์ 2551 20:01:17 น. Counter : 908 Pageviews. Share Tweet

วิวสวย   โดย: Anny (ga_tan_u ) 6 กุมภาพันธ์ 2551 20:59:06 น.

Happy Chinese New Year ก๋าบบบ .... ขอให้ ร่ำรวย รวยจน ม่ายรู้ว่า มีเงินมากขนาดหนาย ขอให้ ครอบครัว มี ฟามสุข ซา หนุก ซา หนาน ก๋า ก๊ะ ขอให้ สุขภาพ แข็ง แรง เหมือน เฮอร์คิวลิส ขอให้ ติด อาราย สมปารถนา เหมือน มี โด เร ม่อน อยู่ ใกล้ ตัว ขอให้ เอม น่ารัก ขึ้น ทุกวัน ก๋าบบบบ ........ อะเจ้ย !!!!!   โดย: dogamania 6 กุมภาพันธ์ 2551 22:58:10 น.

Anny: สวยครับสวย ขอบคุณครับ dogamania: ขอบคุณคำอวยพรดีๆ ข้อสุดท้ายนี่ ไม่ต้องแล้วมั่ง ก็เอมน่าร้ากกกอยู่แล้วนี่   โดย: ป้อจาย 8 กุมภาพันธ์ 2551 15:37:03 น.

อยู่น่านเหรอคะ เราชอบน่านมากเลย ชอบหอศิลป์ริมน่าน ชอบอะไรหลาย ๆอย่างที่น่านด้วยค่ะ ต้องไปเยี่ยมอีกแน่นอน   โดย: มันจะดีเหรอคะ 9 กุมภาพันธ์ 2551 15:58:41 น.

เบื่อบล้อคนี้มากเลย ชอบเอารุปสวยๆ ทางเหนือมาให้ดู อิจฉานะครับ 55   โดย: BAYROCKU 10 กุมภาพันธ์ 2551 14:36:24 น.

น่าน .. ยังไม่เคยได้ไปเหยียบเลยค่ะ ไม่รู้จะมีโอกาสมั๊ยด้วย ปีๆ นึงเฝ้าแต่ร้าน T-T .. อิจฉาคนไปได้ไปเชียงใหม่เจ้า   โดย: ขอโทษนะคร้าบ ขอแจมด้วยคน 10 กุมภาพันธ์ 2551 19:15:46 น.

กำลังคิดถึงว่าหายไปไหน ก็เลยแวะมาเม้นท์ถึงบ๊อก ที่ไหนได้อัพบ๊อกพอดีเน๊าะป้อจาย แหล่มแต้แต้ก๋า   โดย: อุ้มสี 11 กุมภาพันธ์ 2551 20:29:47 น.

ตอนเด็กๆ ผมอยู่ที่บ้านย่าแถวฝั่งธน ตอนนี้ไม่มีบ้านหลังนั้นอยู่แล้ว ที่ที่ผมเคยวิ่งเล่นกลายเป็นทางด่วน ให้ผมไปยืนมองยังนึกไม่ออกว่าบ้านผมเคยอยู่ตรงไหน ผมไม่ได้นึกถึงบ้านหลังนั้นตั้งนานแล้ว แต่วันนี้คุณป้อจายทำให้ผมนึกถึง ผมแอบดีใจที่ยังนึกถึงภาพมันได้ชัดเจนอยู่ ในความทรงจำ ปอลอ มีรองเท้าสีแดงอยู่สามคู่ครับ สีอื่นก็มีครับ แต่ไม่ค่อยได้หยิบ   โดย: พลทหารไรอัน 12 กุมภาพันธ์ 2551 1:25:57 น.

บรรยากาศแบบนี้ สดชื่นค่ะ แต่สำหรับพี่จุนะ..... เจออยุ่ทุกวัน จนบางที...อยากเข้า กทม.บ้างอ่ะ 5555 บางทีชีวิตคนโหยหาในสิ่งที่ตัวเองมองข้าม... ให้พี่จุเข้า กทม. ทุกวัน คงเบื่อ และคิดถึงบ้านเหมือนกันค่ะ   โดย: กระจ้อน 12 กุมภาพันธ์ 2551 10:23:07 น.

หวัดดีพี่โหน่ง ซะซะซ่า อิอิ เรารู้ชื่อพี่แว้ววววววววววนะ พาโจไปดูหนังกินข้าวซะดี ๆ 55555 ปอลิง.เพ่ บ้านเพ่อยู่ติด 4 เลนเรยเหร๋อ เสียวววววววอ่ะ โชคดีที่บ้านผมอยู่ในซอยเปลี่ยว ..... เดี๋ยววันหลังจะแวะไปหานะ แต่ว่าบ้านติด 4 เลนนี่มันยาวหลายกิโลเลยอ่ะ บอกหน่อยดิว่าบ้านอยู่หลังหนาย ไอ้คนที่มันบังเอิ๊นนนบังเอิน รู้จักชื่อพี่เนี่ย ดันไม่รู้จักบ้านพี่อีกอ่ะ เศร้าเรยยโจ ผมนะสงสารยายอ่ะเวลาจะไปหาญาติ ๆ ต้องรอให้ลูก ๆ หลาน ๆ ว่างถึงจะได้ไป เพราะเดินข้ามถนนไม่ได้แล้วอ่ะมันกว้างซะน่ากลัวเรย   โดย: อืม...ครับ เชิญตามสบาย 14 กุมภาพันธ์ 2551 10:27:24 น.

สุขสันต์วันแห่งความรักค่า   โดย: มันจะดีเหรอคะ 14 กุมภาพันธ์ 2551 18:51:49 น.

เห็นภาพแล้ว...ความทรงจำเก่าๆมันผุดขึ้นมา เคยมีบ้านแบบนี้เหมือนกัน แต่ตอนนี้ต้องมาอยู่บ้านที่เป็นตึกทรงกล่อง เวลาเปลี่ยน อะไรก็เปลี่ยน เศร้า....   โดย: Dr.Manta 15 กุมภาพันธ์ 2551 12:11:40 น.

คุณหมอ: ของจะเปลี่ยนไม่ว่า ขอคนไม่เปลี่ยนใจเป็นใช่ได้เนอะ คุณหมอ มันจะดีเหรอคะ: สุขสันต์ด้วยจ้าขอบคุณที่รักน่านครับ น้องโจ: เออเก่งเนอะ หาชื่อแท้ๆมาจนได้ แต่จะบอกว่าตอนนี้ชอบ ชื่อป้อมากๆๆๆ เจอใครก็บอกชื่อ ป้อครับ และคิดว่าจะเปลี่ยนมาเป็น ป้อ ชัวร์ๆแล้วล่ะ น้องโจครับ พี่จะใบ้ให้นิดหนึ่งเรื่องที่ตั้งของบ้านพี่ คือว่า อยู่ใกล้ๆวังครับ ก็เดากันไปนะ แต่ตอนนี้อยากรู้ว่า ใครกันนะที่มารู้จักข้าพเจ้าเนี่ย พี่จุ: ว่างๆก็มาดมควันที่เมืองหลวงได้นะครับ เปลี่ยนบรรยากาศ พลฯไรอัน: ผมหลงรักบ้านเก่าเสมอครับ ชอบมองมากๆเลย รองเท้าแดงก็ชอบนะ แต่ทุกวันนี้ใส่แต่สีขาวอย่างเดียวเลย อุ้มสี: ไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับ คาราบาวกำลังมีคอนฯ ผมเชื่อว่าจะเจอคุณอุ้มได้ที่นั้นใช่ไหม คุณขอโทษ: กลับมาแล้ว เชียงใหม่ยังหนาวอยู่เลยครับ คุณเบย์: รูปสวยๆ แนวๆ เก๋ๆ น่าสนใจน่ะ ของคุณเบย์ เป็นที่ 1 เลย   โดย: ป้อจาย 15 กุมภาพันธ์ 2551 18:59:37 น.

เห็นแล้วโหยหาสมัยเรียนที่พิษณุโลกสุดๆ เลยครับ อากาศดีๆ หมอกลงเวลาเข้าหน้าหนาว นั่งมองวิวรอบตัว สูดออกซิเจน มีความสุขมากมาย แต่ปัจจุบัน กระซิกๆ กลับมาอยู่บ้านที่กรุงเทพ เบื่อใจแทบขาดเลยครับ   โดย: เข็มขัดสั้น 17 กุมภาพันธ์ 2551 19:54:34 น.

คุณป้อจาย ทำเราคิดถึงบ้านที่บ้านนอกขึ้นมาเลย (บ้านเราชนบทมากมายกว่านี้หลายเท่านัก ต้นไม้อย่างเยอะ อากาศดีมากๆ)   โดย: แฟนพี่บีม 18 กุมภาพันธ์ 2551 22:58:58 น.

แต่ผมชอบเรียกพี่ว่า พี่เอ็ม มากกว่าอ่ะ ชอบชื่อนี้เข้ากะหน้าพี่ดี ปอลิง.ผมได้รับตังค์ค่าเลี้ยงดูจากพี่แล้วครับ ขอบคุณครับป๋าข๋า อิอิ   โดย: อืม...ครับ เชิญตามสบาย 19 กุมภาพันธ์ 2551 13:40:16 น.

เวลาเปลี่ยนไปอะไรก็เปลี่ยนไปจริงๆครับ แต่ก่อนหน้าบ้านผมก็เป็นสองเลนเล็ก มีป่าจากเต็มไปหมด เดี๋ยวนี้เป็น2 ข้างข้างละ 3 เลน ไม่มีต้นไม้เดิมๆหายไปไหม ความเจริญเข้ามาเราก็สบายขึ้น แต่ก็ห่างวิถีธรรมชาติมากขึ้นจริงๆ   โดย: ตงเหลงฉ่า 21 กุมภาพันธ์ 2551 0:16:22 น.

แวะมาทักทายครับ   โดย: เดียร์ (tomojung ) 21 กุมภาพันธ์ 2551 4:26:49 น.

ขอบคุณที่มาแวะพักทักทายกันนะครับ ยังไม่มีแรงอัพบล็อก วันอาทิตย์เจอกันนะ   โดย: ป้อจาย 22 กุมภาพันธ์ 2551 20:47:06 น.

พรุ่งนี้ใช่มั้ยคะ   โดย: มันจะดีเหรอคะ 23 กุมภาพันธ์ 2551 11:59:11 น.

ไม่ได้เข้ามาทักเสียนานเลย สบายดีรึเปล่าค่ะพี่ป้อจาย บิวสบายดีล่ะ รักษาสุขภาพนะคะ   โดย: Beaut 23 กุมภาพันธ์ 2551 21:28:05 น.

ด้วยความปราถณาดีจาก... ป้าหู้เองจ้า...   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 28 กุมภาพันธ์ 2551 20:59:41 น.

มาสวัสดีหนุ่มน่านนะค่ะ พี่แก้วค่ะ พี่แก้วก็เคยมีเพื่อนร่วมรุ่น เรียนเก่งด้วยนา เกียรตินิยมอันดับ 1 ของคณะ (นิเทศฯ) พอพี่เห็นคำว่า "น่าน" ทำให้คิดถึงเพื่อนคนนี้ เป็นเด็กน่านเหมือนกัน เค้าชื่อ "น่านนที" ชื่อแปลกดี เค้าบอกว่า บ้านอยู่ริมน้ำ พ่อ-แม่ เลยให้ชื่อ "น่านนที" เพราะป่ะครับผม   โดย: พี่แก้วค่ะ (nanfahh_c ) 25 เมษายน 2551 17:09:47 น.