กฎ การเป็นเด็กในอุปการะของ กนธี สิงหนาท มีแค่ไม่กี่ข้อ
หนึ่ง..ความสัมพันธ์คือการแลกเปลี่ยนระหว่าง ร่างกาย กับ เงิน
สอง..อยู่ในที่ของตนเอง ไม่ล้ำเส้นของแต่ละฝ่าย
สาม..ซื่อสัตย์ อย่าโกหก หรือคิดหักหลังกัน
สัญญาที่เอ่ยปากเปล่านี้ ไม่มีระยะเวลาสุดท้ายตายตัว ให้ถือว่าการละเมิดกฎถือเป็นจุดสิ้นสุดความสัมพันธ์
นอกจากนี้ ต่างคนต่างสามารถเป็นอิสระจากกันและกันได้ในทันทีที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งต้องการแยกตัวออกไปเพื่อมีชีวิตใหม่กับคนนอก
พูดให้สั้นลงอีก..ก็คือพวกเขาจะเลิกลากัน เมื่อ มีใจ ให้กับใครอื่น
ถึงตอนนั้น..ให้ถือว่าอดีตที่ผ่านมา..เป็นเพียงอากาศธาตุ
อินทัชมีความซื่อสัตย์และไม่โลภ แม้จะเคยแอบรักคนอื่นมาก่อนแต่เมื่อมาเป็นเด็กของกนธีเขาก็มองเพียงกนธี
มีความรักที่ค่อยๆเติบโตมอบให้ต่อกุนธี
ศักดิ์ศรีด้านทรัพย์สินอันน้อยนิดที่อินทัชมีคือ "มันน่าอายที่มานอนกับพี่กุนต์แล้วยังต้องให้พี่กุนต์ออกเงินซื้อถุงยางอนามัยให้"
ถุงยางอนามัยที่เป็นตัวแทนของศักดิ์ศรีและสื่อถึงความรักจากอินทัช
พี่กุนต์ผมขอสดได้มั้ย ยามที่แก่นกายภายในได้สัมผัสกับพี่โดยไม่มีสิ่งขวางกั้น...
ทุกครั้งของการสัมผัสลึกซึ้งยิ่งทำให้อินทัชหลงรักกุนธี จากคำว่ารักที่ไม่เคยพูดสุดท้ายก็เปล่งออกมา
ไม่ได้ เด็กพี่ทุกคนต้องใส่ถุง.. แล้วคุณศรัณย์... มีเพียงศรัณย์เท่านั้นที่ยกเว้น
ระยะที่อินทัชและกุนธีปรับตัวและเรียนรู้ที่จะอยู่ด้วยกัน บรรยากาศรายรอบโรยด้วยความสุข
มีความเป็นครอบครัวเพราะกุนธีขาดความอบอุ่นและต้องการความรัก
ภาพความรักในครอบครัวของอินทัชเติมเต็มในสิ่งนี้ให้เขาได้ เขารักคุณยาย รักน้องของอินทัช..
ความรักนั้นจะยั่งยืนได้หรือไม่
ทุกกฎขึ้นอยู่ที่ใจของกุนธี...ต่างคนต่างสามารถเป็นอิสระจากกันและกันได้ในทันทีที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งต้องการแยกตัวออกไปเพื่อมีชีวิตใหม่กับคนนอก...
ยิ่งเขียนให้กนธีเป็นคนดีเพียบพร้อมมากๆยิ่งทำให้ครอบครัวอินทัชสุขขึ้นมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งเหมือนนั่งอ่านนิยายบนบัลลังก์เมฆ...ที่รอลุ้นว่าต้องมีอะไรเกิดขึ้น
รักนี้ต้องมีมาม่าที่อาจจะเป็นชามเล็ก ชามโตหรือขนาดกาละมัง
นิยายสร้างตัวละครทีอินทัชไม่สามารถต่อสู้ได้ 2 คน คือ ศรัณย์ และไผท
ศรัณย์เป็นอดีตคนรักที่เสียชีวิตเพราะความระแวงของกุนธี การพิสูจน์ความรักโดยให้ศรัณย์ขับรถออกมารับจนประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตทำให้กนธีโทษตัวเองและกลัวที่จะมีความรักที่ต้องสูญเสียอีกทำให้เขาเลือกที่จะมีชีวิตเพียงอยู่กับ"เด็ก"อย่างไม่ผูกพัน
อินทัชมีใบหน้าและฐานะยากจนคล้ายศรัณย์คนรักเก่า แต่สิ่งที่อินทัชเป็นได้ไม่ใช่ในฐานะคนรักเพียงแค่ตัวแทนและ "เด็กในอุปการะ"
คล้ายแต่ไม่ใช่... เหมือนรัก แต่ใช่รักหรือไม่..
ไผท เป็นตัวแทนทุกอย่างที่อินทัชไม่มี มีความเสมอกันหลายอย่างที่เท่าเทียมกับกนธี วัยที่ใกล้เคียง มีความเป็นพระเอก รูปหล่อ รวยมีฐานะมีอารมณ์ขันโดยอย่างยิ่งกับกนธี มีไร่องุ่น3000ล้าน มีฟาร์ม มีธุรกิจ ได้รับความเชื่อใจในฐานะเพื่อนสนิททำให้กุนธีเปิดกว้างไม่เคยยกการ์ดแม้ไผทจะเดินเข้ามาจีบ ในเรื่องไผทขาดแค่อย่างเดียวคือหน้าตาไม่เหมือนศรัณย์
เมื่อไผทใช้คำว่า "ไอ้หนู" เรียกอินทัช ภาพลักษณ์ทั้งหมดที่เขียนไว้ด้านบนหายไปจากใจเรา แบบอ่านแล้วของขึ้นเพราะมันเป็นความจริงที่อินทัชอยู่ในสถานะที่ต้องพึ่งพิง
การสู้ไม่ได้ ไม่มีเกียรติไร้การปกป้องจากสถานะ"ไอ้หนู"ของอินทัชจากปากกนธีทำให้ไผทฮึกเหิม เกิดบทผู้ใหญ่เย้ยเด็กและนำไปสูการเถียงทะเลาะกลับของเด็กแทบทุกครั้งยิ่งทำให้อินทัชกลายเป็นไอ้หนูอย่างแท้จริง ...การต่อสู้ที่ไร้หนทางของอินทัช
ความรักที่สื่อผ่านได้เพียงการอยากสัมผัสอย่างลึกซึ้ง ผ่านโอกาสในการทำหน้าที่และปรารถนาจะทะลุกรอบออกไปโดยไม่ใช้ถุงยาง นิยายพูดเรื่องถุงยางอยู่หลายครั้ง
ชอบความซื่อสัตย์ต่อตัวเองของอินทัช ความรักที่เติบโตอย่างเชื่องช้าแต่มั่นคง
ในนิยายมีฉากอบอุ่นน่ารักอยู่หลายฉาก มีตัวละครน่ารักอย่างเด็กๆ มีตัวน่าติดตามแม้จะออกมาเพียงสองสามบรรทัดอยู่หลายตัวในตระกูลภควัตทำให้รู้ว่าผู้เขียนเก่ง น่ารักสุดก็ฉากซื้อถุงยางอนามัยของทั้งคู่
"มันน่าอายที่มานอนกับเขาแล้วยังต้องให้เขาออกเงินซื้อถุงยางให้"
นิยายรักอบอุ่นเรื่องหนึ่งในชีวิตพี่ชายของน้องๆ
ฉากที่อบอุ่นมากฉากหนึ่งอยู่ที่บ้านในสลัม การเปิดตัวน้องของอินทัช เด็กน้อยที่กำลังนั่งรีดผ้าในยามเช้าตรู่ ท่ามกลางความเป็นจริงของชีวิตที่โหดร้าย
รักอินทัช รักเด็กๆ ชอบไผ่ และชอบ ภวินท์ เรื่องนี้ใครชอบตัวละครเด็กน่ารักๆน่าจะชอบน้องอุ้ม แบบอ่านบทน้องอุ้มนี่น่ารักมาก มากกว่าตัวโซระในเรื่อง Revenge
แล้วก็คิดถึงโอยองจุนในWที่ปรารถนาให้คังซอลจบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง...
วิเคราะกันหน่อย
อ่านแล้วชอบความเห็นนี้....เริ่มรู้ละว่าพี่กุนต์แกมีข้อเสียตรงไหน
Sins : Greed โดย nigiri-sushi
นิยายรางวัล SENGPED AWARDS 2016 สาขานิยายสุดประทับใจ
ถึงตอน chapter8 ชอบฉากเปิดตัวบ้านโอ๊ต... คลิกอ่าน