|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
เพื่อนรัก เพื่อนสนิท (ซึ้ง)
มีเพื่อนต่างเพศอยู่คู่หนึ่ง เป็นเพื่อนที่รักกันมาก ที่โรงเรียน ฝ่ายชายจะเดินไปส่งฝ่ายหญิงที่บ้านเสมอทุกวัน
เวลาผ่านไป จนทั้งสองอยู่ มหาวิทยาลัย ฝ่ายหญิงเริ่มไปแอบชอบผู้ชายคนนึง และถามฝ่ายชายว่า
" นี่ เธอว่า เค้าเหมาะกับเราไหม "
" เค้าก้อหล่อดีนะ นิสัยดีด้วย "
" หรอ อืม อยากให้เค้ามาอยู่ข้าง ๆ เราจังเลยเนอะ "
ต่อมาหญิงสาวก็ได้เป็นแฟนกับผู้ชายคนนั้นจริง ๆ วันนึงหญิงสาวบอกกับเพื่อนสนิทของตนว่า
" นี่ เธอไม่ต้องมาส่งเราทุกวันแล้วแหละ ตอนนี้เค้าจะมาส่งเราแล้ว เราไม่อยากให้เค้าเข้าใจผิด "
" อืม " ฝ่ายชายตอบรับ และไม่ไปส่งหญิงสาวอีก
ต่อมาหญิงสาวทะเลาะกับแฟนของตน จึงมาปรึกษาเพื่อนชายว่า
" เธอ เด๋วนี้เขาไม่ค่อยสนใจเราเลยแหละ เธอว่า เราจะทำอย่างไรดีหล่ะ "
" ก้อ เธอยังรักเค้าอยู่หรือป่าวหล่ะ " ฝ่ายชายตอบ
" รักสิ รักมากด้วย "
" ถ้าอย่างนั้น ก็มอบความรักให้เขาต่อไปสิ ก้อเธอรักเค้านี่น่า "
" อืมม "
หญิงสาวทำตามคำแนะนำของฝ่ายชาย
หลังจากนั้น วันหนึ่ง ระหว่างที่เพื่อนชายหนุ่มเดินกลับบ้าน เค้าเห็นหญิงสาวนั่งร้องไห้อยู่ข้างทาง
" เธอ เป็นอะไรหน่ะ ให้เราช่วยไหม "
" เค้าไม่รักเราเลยหล่ะ เขาเปลี่ยนไป เด๋วนี้เขาไม่เคยมาส่งเราที่บ้านเลย "
" แล้วเราจะช่วยอะไรเธอได้บ้างหล่ะ "
" ช่วยอยู่กับเราซักพักได้ไหม " หญิงสาวร้องขอ
ทั้งสองนั่งอยู่ด้วยกันโดยไม่พูดอะไรเลย ในที่สุดหญิงสาวก็เอ่ยขึ้น
" เราควรจะทำอย่างไรดี เธอจะช่วยเราได้ไหม ว่าเราควรจะทำอย่างไรดี "
" เธอยังรักเขาอยู่หรือป่าวหล่ะ "
" รักสิ เรารักเค้ามากเลย "
" ถ้าอย่างนั้นก้อรักเค้าต่อไปสิ "
" แต่เค้าไม่รักเราเลยนี่น่า " หญิงสาวร้องไห้โฮ
" แต่เธอก็รักเขาไม่ใช่หรอ "
และชายหนุ่มก็ส่งหญิงสาวที่บ้านอย่างที่เคยทำมาแต่ก่อน
" ถ้าเมื่อไหร่ที่เธออยากให้เรามาส่งเธอที่บ้าน อย่าลืมเรียกเรานะ "
" อืม " และหญิงสาวก็เดินขึ้นบ้านไป
ต่อมาวันหนึ่งชายหนุ่มได้รับโทรศัพท์จากหญิงสาว
" เราไม่ไหวแล้ว ช่วยมารับเราที "
เสียงของหญิงสาวดูช่างอ่อนล้า และหมดกำลัง เธอกำลังร้องไห้อย่างฟูมฟายอยู่ ชายหนุ่มไปหาเธอและไปรับเธอมาส่งบ้าน เธอยังคงถามชายหนุ่มนั้นเมื่อที่เคยถามมา
" เราจะทำอย่างไรต่อไปดี "
" เธอเลิกรักเค้าแล้วหรอ "
" ป่าว เรายังรักเค้ามาก เรายังรักเขาอยู่ "
" งั้นก็เหมือนที่เราเคยพูดไว้ รักเขาต่อไป เพราะมันไม่สำคัญหรอกว่าเขาจะรักเธอไหม แต่ถ้าเธอยังรักเขา เธอก็คงทำได้แค่รักเขาให้มากขึ้น ให้เขารู้ว่าเธอรักเขา "
วันที่เธอเรียนจบ เพื่อนชายหนุ่มของเธอมาแสดงความยินดีกับเธอ เธอแปลกใจมากที่เพื่อนชายหนุ่มของเธอยังเรียนไม่จบ เธอถามเขาว่าทำไม ชายหนุ่มตอบว่า เขาขี้เกียจไปหน่อย ทำให้เขาต้องเรียนซ้ำวิชาหนึ่งจึงยังเรียนไม่จบ หญิงสาวแปลกใจ เพราะตลอดมา ชายหนุ่มคนนี้เป็นคนขยัน
ต่อมาแฟนหญิงสาวได้แต่งงานกับหญิงสาว เนื่องด้วยเห็นถึงความรักที่หญิงสาวมีให้มากมาย หญิงสาวได้ชวนเพื่อนของตนมางานแต่งของเธอ
" เราไม่ว่างจริง ๆ เราติดธุระหน่ะขอโทษนะ "
เพื่อนชายตอบเธอด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา หญิงสาวโกรธและเสียใจที่ชายหนุ่มไม่มางานแต่งจึงวางหูใส่ แต่หญิงสาวก็ต้องประหลาดใจเมื่อวันที่เธอแต่งงาน ชายหนุ่มได้มาก่อนที่งานแต่งจะจบ
" ยินดีด้วยนะ เรามาแล้วนะ "
หญิงสาวดีใจมากที่เพื่อนของเธอมา ถึงจะเพียงชั่วเวลาสั้น ๆ
ต่อมาหญิงสาวก็มีความสุขกับชีวิตแต่งงานจนไม่ได้ติดต่อกับชายหนุ่ม จนวันหนึ่งหญิงสาวได้ทะเลาะกับสามีของตน หญิงสาวไม่รู้จะไปปรึกษาใคร จึงนึกถึงชายหนุ่มขึ้นมา แต่แม้ว่าหญิงสาวจะโทรไปเท่าไหร่ ก็ไม่สามารถติดต่อกับชายหนุ่มคนนั้นได้เลย เขาจึงโทรหาเพื่อนของชายหนุ่มคนนั้น
เพื่อนของชายหนุ่มเล่าว่า ชายหนุ่มเป็นโรคร้าย เขาไม่สามารถไปไหนได้ ตอนนี้รักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลมาร่วมหลายเดือน
หญิงสาวตกใจมากถามว่าเป็นอะไร
เพื่อนชายหนุ่มบอกว่า อาการกำเริบเพราะวันที่ชายหนุ่มต้องมาผ่าตัด ชายหนุ่มดันหายตัวไป และเพื่อนชายยังบอกอีกว่า
" เป็นนิสัยเสียของมันหน่ะ มันชอบหายตัวไปไหนก็ไม่รู้ในช่วงเวลาสำคัญ ๆ คราวที่แล้วสอบไล่ ก็หายตัวไปจากห้องสอบ "
หญิงสาวตกใจมาก เลยขอที่อยู่ของโรงพยาบาลที่ชายหนุ่มรักษาตัว
หญิงสาวไปเยี่ยมชายหนุ่มที่โรงพยาบาล เมื่อเปิดประตูเข้าไป ก็ต้องตกใจ ชายหนุ่มที่เคยดูแข็งแรง กลับผอมซูบ ไม่มีแรง เมื่อชายหนุ่มเห็นเธอก็ดีใจทักทายเธอเป็นการใหญ่
" เป็นอย่างไรมั้ง ไม่เจอกันตั้งนาน "
หญิงสาวนิ่งเงียบซักพักน้ำตาหญิงสาวก็ออกมา
" อ้าวร้องไห้ทำไมหล่ะ เธอหน่ะ ไปทะเลาะกับแฟนมาอีกแล้วหรอ จะให้เราช่วยอะไรไหม แต่เราก็คงจะแนะนำเหมือนเดิมหน่ะ " หญิงสาวเข้าไปหาชายหนุ่มแล้วบอกกับชายหนุ่มว่า
" วันที่เธอมารับเราเป็นวันสอบไล่ใช่ไหม "
ชายหนุ่มทำหน้าตกใจและไม่กล้าพูดอะไรทั้งสิ้นกลับนิ่งเงียบไป หญิงสาวจึงพูดต่อ
" และวันที่เธอต้องผ่าตัดใหญ่ เธอกลับมางานแต่งงานของฉันใช่ไหม "
ชายหนุ่มไม่รู้จะพูดอะไรอีกแล้ว กลับนิ่งเงียบกว่าเดิม หญิงสาวเข้าไปกอดชายหนุ่มแล้วพูดด้วยน้ำเสียงสั่น
" ตลอดเวลา เรารักแต่คนอื่น มองแต่คนอื่น เรากลับไม่รู้เลยว่าเธอรักเรามากแค่ไหน เรารู้สึกเสียใจจริง ๆ ที่ไม่ได้รักเธอมากกว่านี้ "
ชายหนุ่มยิ้มขึ้นแล้วบอกกับหญิงสาวด้วยเสียงอันแผ่วเบาว่า
" เราบอกแล้วไง ถ้าเรารักใครซักคน เราก็ต้องรักเขาให้มาก ๆ ไม่สำคัญหรอกว่าเขาจะรักเราหรือไม่หน่ะ มันสำคัญแค่เพียงว่าเรายังรักเธออยู่หรือเปล่า แค่เราสามารถช่วยเธอได้ นั่นก็เป็นความสุขของเราแล้ว "
หญิงสาวรู้สึกเสียใจมาก นั่งร้องไห้โฮอยู่ที่ตักของชายหนุ่ม ชายหนุ่มจึงพูดขึ้นว่า
" ถ้าเราหายเมื่อไหร่ เราจะไปส่งเธอที่บ้านอีกนะ "
Create Date : 21 ตุลาคม 2548 |
|
23 comments |
Last Update : 21 ตุลาคม 2548 13:51:11 น. |
Counter : 975 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: กวง อิอิ 22 ตุลาคม 2548 12:39:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: กวง อิอิ 23 ตุลาคม 2548 23:03:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: คนที่คุณไม่รู้ว่าใคร IP: 138.23.214.227 5 พฤศจิกายน 2548 3:59:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: แพรทิพย์ คงคา IP: 61.7.174.37 28 พฤษภาคม 2550 18:58:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: แพรทิพย์ คงคา IP: 61.7.174.37 28 พฤษภาคม 2550 18:58:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: แรทิพย์ คงตา IP: 61.7.174.37 28 พฤษภาคม 2550 19:04:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: ผ่านมาผ่านไป IP: 124.121.148.205 3 ตุลาคม 2550 0:50:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: ดีม IP: 124.120.81.164 18 ธันวาคม 2550 12:27:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: นานา IP: 118.172.226.127 15 ตุลาคม 2551 11:27:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: อิงฟ้า IP: 125.26.201.65 5 กรกฎาคม 2552 18:39:42 น. |
|
|
|
| |
โดย: แอน IP: 61.90.105.181 3 สิงหาคม 2552 17:00:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: Tanname IP: 119.31.126.141 28 กันยายน 2552 2:03:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: ฟาง IP: 115.67.141.14 11 มีนาคม 2553 9:34:16 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปอนด์ IP: 119.42.88.185 12 มิถุนายน 2553 14:23:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: 0025โค้ดเนมลับ IP: 202.176.72.42 10 พฤศจิกายน 2553 18:18:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: เพื่อน IP: 202.176.72.42 10 พฤศจิกายน 2553 18:21:59 น. |
|
|
|
|
|
|
|