|
|
| | 1 | 2 | 3 |
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
มากกว่าความทรงจำ
เช้าวันนี้... ที่ตื่นขึ้นมาบนเตียง ในห้องนี้ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
แต่ความรู้สึกในใจมันมีอะไรบางอย่าง แตกต่างไปจากทุกวัน
มีนาคม 2540
เราคอยเพื่อนอยู่ที่ร้านไอติม ยัยเพื่อนตัวแสบ เลทมา เกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว
ทนไม่ไหวแล้วนะ สั่งไอติมมากินก่อนดีกว่า ...
" พี่คะ...สั่งไอติมหน่อยค่ะ " เขาหันมายิ้ม
เราก็คิดในใจว่า อืม น่ารักเนอะ พนักงานที่นี่ คิดเพลินไปหน่อย
เมื่อกี๊เห็นเค้าขยับปาก พูดว่าอะไรนะ ... .
" อะไรนะคะ ? " เค้ายิ้ม (น่ารักมาก) พร้อมกับหัวเราะเล็ก ๆ บอกว่า
" ผมไม่ใช่พนักงานคับ "
โหย หน้าแตกเลย ต้องรีบขอโทษใหญ่เลย นึกในใจ ยัยแป้งเพื่อนตัวแสบ
ไม่มาสักทีนะ อายจะแย่แล้ว เค้าก็ยืนมองอยู่อย่างนั้น เราก็สงสัยสิ เลยถามว่า
" มีอะไรหรอคะ? "
เค้าบอกว่า " ผมนั่งอยู่นอกร้านเห็นคุณนั่งรอใครตั้งนานแล้วหรอคับ "
แล้วเค้าก็บอกว่า อยากรู้จัก ขอนั่งรอเป็นเพื่อนได้มั้ย แล้วก็ถามชื่อเรา
เค้าชื่อนัฐ เราก็ทำความรู้จักกันไป จนสุดท้าย ยัยแป้งก็ยังไม่มา นัฐเลยบอกว่า
" งั้นเราไปส่งที่บ้านนะ "
เราก็บอกปัดไป ใครจะกล้าล่ะ เพิ่งรู้จักกันนะ นัฐถามว่า แล้วเราจะได้เจอกันอีกมั้ย
เราเลยบอกนัฐไปว่า เรามาที่นี่ทุกเย็นวันพุธ และช่วงเที่ยงวันเสาร์
แล้วเราก็ได้เจอกัน และคบกันเรื่อยมา
14 กุมภาพันธ์ 2541
ตลอดเวลาที่ผ่านมา วันวาเลนท์ไทน์ไม่เคยสำคัญเลยกับชีวิต แต่ปีนี้พิเศษตรงที่ว่า
" เกือบ 1 ปีที่คบกัน นัฐเป็นคนสุภาพ อ่อนโยน เค้าเป็นคนเดียว
ที่รู้วิธีที่ทำให้เรายิ้มได้ เพราะปกติเราไม่ค่อยพูด นัฐเสมอต้นเสมอปลาย
ตลอดมา เป็นช่วงเวลาที่มีแต่ความสุข เหมือนฝันเลยนะ "
9.00 น. วันนี้ นัฐจะมารับที่บ้าน ไปเที่ยวกันสองคน วันนี้ผ่านไปอย่างโรแมนติค มาก ๆ
1 กันยายน 2541
วันนี้วันเกิดนัฐ ปีที่แล้วเค้าไม่ได้บอก ปีนี้รู้เอง จะแอบเซอร์ไพรส์
แอบไปที่คอนโดของนัฐ เคยมาที่นี่หลายครั้ง แต่ไม่เคยถามเลยว่า
นัฐทำไมถึงอยู่หรูหราอย่างนี้ แต่ก็เดาได้ว่าบ้านเค้ารวย แต่เพิ่งจะได้รู้วันนี้
ว่ามันมีบางอย่างมากกว่านั้น จริง ๆ ไม่ควรถามเลย ..
" ทำไมนัฐไม่ดีใจกับวันเกิดตัวเองเลยสักนิด แล้วพ่อแม่นัฐล่ะ "
ไม่น่าเชื่อเลยว่าคำถามนี้ทำให้ผู้ชายน้ำตาร่วงได้ ก็เลยได้รู้ว่า
บ้านนัฐเป็นนักธุรกิจ พ่อกับแม่ทำงานอยู่ที่ฮ่องกง และนิวยอร์ก
ไม่ค่อยกลับมาเลย ส่งเงิน และนาน ๆ จะโทรมาที ปีนึงก็คงวันเกิดนี่ล่ะ
ที่เค้าจะโทรมา นัฐอยู่คนเดียวมานานมากกับชีวิตที่พร้อมด้วยสิ่งปรนเปรอ
แต่ไม่มีความอบอุ่นจากครอบครัว สงสารนัฐจับใจเลย เรากอดนัฐ
เป็นครั้งแรกที่ได้ใกล้ชิดกันขนาดนี้ มันอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก
เหมือนวันนี้เราเข้าถึงความรู้สึกทุกอย่างของนัฐ
มิถุนายน 2543
ความรักเรายังดีเหมือนเดิม เคยแอบคิดว่า .
" จะมีผู้หญิงคนไหนมีความสุขเหมือนเรามั้ย ช่วงเวลานี้เป็นช่วงเวลา
ที่มีความสุขที่สุดในชีวิต ไม่อยากให้วันลาจากมาถึง อยากอยู่กับนัฐตลอดไป "
ธันวาคม 2543
นัฐไม่โทรมาหาเรา 3 วันแล้ว เป็นอะไรไปนะ โทรไปก็ไม่รับสาย
เราเลยโทรหาเพื่อนนัฐ โอมบอกว่า นัฐไม่มาเรียนหลายวันแล้ว
เรารีบไปหานัฐที่คอนโด ไม่มีใครเปิดประตู ถามที่เค้าเตอร์
เค้าบอกว่านัฐปวดหัวมาก เมื่อสองวันก่อนพาไปส่งโรงพยาบาล
เรารีบไปหา นัฐเดินออกจากห้องพอดี กำลังจะกลับ นัฐบอกไม่เป็นไรมาก
เป็นหวัดเฉย ๆ หมอให้กลับบ้านได้แล้ว ทำเอาเราตกใจนึกว่าเป็นอะไร
ไม่เป็นไรอ่ะดีแล้ว กลับไปดูแลคนป่วยดีกว่า ... (ยิ้ม)
3 มกราคม 2544
วันเกิดเราทุกปี happy เสมอ ปีนี้เราไปดินเนอร์กัน นัฐให้แหวนเกลี้ยงทองคำขาว
น่ารักมากเลย ด้านในแหวนสลักชื่อ เราสองคน และ รักตลอดไป น่ารักอ่ะ
เราร้องไห้เลย นัฐบอกว่าอย่าเพิ่งร้อง สวมแหวนให้เราก่อน แหวนมีสองวง
ใส่เหมือนกัน น่ารักมั้ยล่ะ นัฐจูบมือเรา บอกว่า นัฐจะรักนุ้ยตลอดไปนะ
วันนี้กลับบ้านหลับไปกับรอยยิ้มเลย
มีนาคม 2544
นั่งดูหนังอยู่ในคอนโดนัฐ อยู่ๆ นัฐก็ปวดหัวมาก ปวดทุรนทุรายเลย
เรากอดนัฐไว้ นัฐอย่าเป็นอะไรนะ ทำไงดีอ่ะ โทรศัพท์ ใช่
โทรบอกเค้าเตอร์ด้านล่าง เอารถไปส่งนัฐที่โรงพยาบาล
......................................................................................................................
หมอบอกว่า นัฐเป็นมะเร็งในสมอง เป็นมานานแล้ว
หมอบอกให้ผ่าตัดตั้งแต่ปีที่แล้ว แต่นัฐบอกว่าไม่ผ่า เค้าไม่อยากเสี่ยง
กับเปอร์เซ็นต์แค่ 20 % ตอนนี้ทำได้แค่รอเวลา ...เราร้องไห้ เหมือนจะขาดใจเลย
เราไปเฝ้านัฐตลอดเวลา ไปทุกวัน เราถามนัฐว่าทำไมถึงไม่ผ่าตัดตั้งแต่ปีที่แล้ว นัฐบอกว่า
" โอกาสสูงถึง 80 % เลยนะ ที่หลับตาลงแล้วจะไม่ได้ตื่นมาเจอนุ้ยอีก "
เราร้องไห้...... จะขาดใจ
1 สัปดาห์ ที่ผ่านมานี้ เรายิ่งรู้สึกรับรู้ได้ถึงความรักที่มีต่อกันเป็นพิเศษ
......คืนนี้ หมอบอกว่า ให้อยู่เฝ้าไข้ได้ ........
เข้าใจความหมายมั้ย น้ำตาไหล ไหลทั้ง ๆ ที่เรานิ่งไปทั้งตัว
น่าแปลกนะ นัฐไม่รู้เลยว่า ลมหายใจที่มี ใกล้จะหมดลงในเวลาไม่กี่ชม.นี้แล้ว
แต่หน้าตาเค้าดูสดใส ยิ่งกว่าทุกวัน นัฐให้เราปรับเตียงให้เค้านั่ง
แล้วเรียกเราไปนั่งข้าง ๆ นัฐกอดเรา แล้วบอกว่า ง่วงแล้ว อยากฟังเพลงกล่อม ร้องให้ฟังหน่อยสิ
(เราสองคนชอบเพลงนี้ ได้ฟังตอนไปดูละครเวทีที่ฟลุคเล่น)
.....ฮืม.....หลับเถอะนะ แก้วตาจงนอนหลับไหล จะอยู่ตรงนี้ ไม่จากไปไหน
หลับตาพักวางดวงใจ ไว้กับฉัน เหนื่อยพอแล้ว เจ็บพอแล้ว สิ่งเลวร้ายที่แล้วล่วงไป
เป็นเพียงแค่ฝัน จะอยู่ตรงนี้ จวบจนสิ้นแสงจันทร์ จากนี้เธอไม่มีวันเดียวดาย
จะเคียงข้างเธอทุกคืน และจะคอยสบตาเมื่อตื่น อย่าคิดอย่านึกกังวล กับสิ่งไหน
จะคอยกล่อมให้ฝันดี จะไม่ยอมให้เธอฝันร้าย หลับตาพักให้สบาย...คนดี
เราร้องด้วยกัน แต่ยังไม่ทันจบเพลง เสียงนัฐก็เงียบไป
น้ำตาไหล แบบไม่ต้องบอก เรากอดนัฐไว้ ทุกอย่างมันอื้อไปหมด
ไออุ่นจากตัวนัฐยังอยู่ เรากอดนัฐไว้ จนตัวเค้าเย็นจับใจ ไออุ่นจากร่างกายไม่เหลือแล้ว ....
เราร้องอยู่อย่างนั้น นาน นานมาก
ร้องไห้กับความรัก และสงสารเขาเหลือเกิน ขนาดเขาป่วยหนัก ขนาดนี้ พ่อกับแม่
เค้ายังมาไม่ทันดูใจ ตอนโทรไปเค้าบอกว่างานสำคัญ กำลังยุ่งเสร็จแล้วจะรีบไป
เค้ากลับมาทันนะ แต่ทันจัดงานศพไง
สงสารนัฐ เค้าอยากเจอพ่อกับแม่
ผ่านมา 4 ปีแล้วสินะ นัฐยังอยู่ในใจ แหวนวงเดิม ยังใส่อยู่
รักเหลือเกิน
| Create Date : 10 กันยายน 2548 |
| Last Update : 12 กันยายน 2548 12:49:58 น. |
|
9 comments
|
| Counter : 419 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: หน่อยอ่ะนะ  วันที่: 10 กันยายน 2548 เวลา:1:14:56 น. |
|
|
|
| โดย: อินทรีทองคำ วันที่: 10 กันยายน 2548 เวลา:7:54:22 น. |
|
|
|
| โดย: ตุ๊กตาไขลาน วันที่: 10 กันยายน 2548 เวลา:11:19:49 น. |
|
|
|
| โดย: เค้กชาเขียวอยากบอกคุณว่า (ฉันชอบคุณแน่ค่ะ ) วันที่: 10 กันยายน 2548 เวลา:14:16:17 น. |
|
|
|
| โดย: Monstermon วันที่: 11 กันยายน 2548 เวลา:15:18:46 น. |
|
|
|
| โดย: เทรน IP: 125.24.14.87 วันที่: 10 มีนาคม 2551 เวลา:23:56:17 น. |
|
|
|
| โดย: เทรน IP: 125.24.14.87 วันที่: 10 มีนาคม 2551 เวลา:23:58:35 น. |
|
|
|
| โดย: เมย์ IP: 222.123.218.62 วันที่: 27 พฤษภาคม 2551 เวลา:18:02:56 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [