กาลครั้งหนึ่ง .... ที่เขียนถึง "ปอ" ทฤษฏี สหวงษ์ ผู้จากไปเพียงร่างกายและลมหายใจ ไม่รู้จะเริ่มยังไงดี ก็นานแล้วนะ ที่ไม่ได้อัพบล็อกตัวเองเลย วันนี้คงเป็นครั้งแรกของปี ซึ่งเอาเข้าจริงๆ ก็ไม่เคยคิดเลยนะว่าจะต้องมาพิม แต่ถ้าจะไม่พิมพ์เลยมันก็ยังไงอ เราเชื่อนะว่าเมื่อช่วงปลายปีที หลายคนคงได้เห็นและได้ตามข่าวอา ใช่ .... วันนี้เราจะพิมพ์เกี่ยวกับความร "ปอ" ทฤษฎี สหวงษ์
บอกได้เลยว่า เราไม่เคยคิดที่จะพิมพ์ถึงดาราค เพราะเราเองไม่ใช่ติ่งหรือแฟนคล (บอกแบบนี้คงไม่ว่ากันนะคะ) เริ่มจากอาการป่วยของปอ ที่เป็นข่าวใหญ่เมื่อประมาณช่วง เราเชื่อนะว่าหลายคนคงคิดเหมือน เฮ้ยยยยยยย ก็ไข้เลือดออกทำไมถึงขั้นหนักขน แล้วโคม่าขนาดนั้นเลยเหรอ จริงดิ!!!!! เป็นไปได้ขนาดนั้นเลยเหรอ ก็เพราะตอนนั้นจะมีสักกี่คน รวมถึงเราเองด้วย จะรู้ว่าจริงๆ แล้ว ไข้เลือดออกมันน่ากลัวแค่ไหน แต่หลายคนก็ไม่เคยรู้ว่า ถ้าเป็นแล้วเป็นซ้ำได้และถ้าเป็ หลังจากที่มีข่าวปอป่วยออกอากาศ ในทุกๆวันนั้น ในขณะที่เราดูข่าวเราก็ภาวนาและ ปอ .... นายต้องหายนะ เราเชื่อว่าต้องหายดิ เรากับพี่สาวยังพูดกันเลย พี่สาวเราบอกว่า ปอเป็นคนดี ฉะนั้นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ต้องคุ้ม คือจะบอกว่า เราเป็นพวกไม่ตามข่าวดาราเลยก็ไ เราไม่เคยรู้ว่าปอทำอะไรเพื่อสั จนวันที่ปอป่วยนั่นแหละ เราถึงรู้ว่า .... ทำไม ... ใครๆ ถึงรักปอ และอยากให้ปอกลับมาเป็นปกติเหมื อย่างที่บอกว่า ทุกครั้งที่มีข่าวรายงานอาการปอ เราจะคอยอธิษฐานเสมอว่าต้องหาย และเรามักจะพูดเสมอไม่ว่าจะกับต หรือแม้แต่ในหน้าวอลล์เฟซบุ๊คขอ ปอจะต้องหาย จะมาตายเพราะไข้เลือดออกแบบนี้ม ที่บอกแบบนี้เพราะเรารู้สึกว่า ก็อาการตอนนั้นดีขึ้นแล้ว แต่มาเป็นอีกครั้งติดๆแต่เป็นเช เลยทำให้ครั้งนี้เป็นหนักกว่าเดิม ขึงทำให้เกิดอาการทรุดจนต้องส่ง ซึ่งช่วงที่อาการปอทรุดลงหลายๆค และมีหลายคนที่ออกมาทำการ์ตูนบ้ หรือแม้แต่บทความที่ให้ความรู้เ และสาเหตุที่ทำไมปอถึงเป็นหนักมา ซึ่งช่วงนั้นเราเองก็ได้ตามอ่าน แต่เชื่อมั๊ย ..... เราไม่คิดหรอกนะว่าเราเองจะป่วย ครั้งแรกที่เป็นไข้ก็คือช่วงกลา ช่วงนั้นเป็นไข้อยู่ ซึ่งครั้งนั้นเราคิดว่า เออหรือว่าเราจะเป็นไข้เลือดออก เลยตัดสินใจไปรพ.ในวันที่มีไข้ว แต่ช่วงนั้นไข้หวัดใหญ่ก็ระบาดไ เลยโดนจับตรวจทั้งสองอย่างแต่ตอ แต่ตรวจแค่เบื้องต้นของอาการไข้ แต่หมอจะมุ่งไปทางไข้หวัดใหญ่ซะ สรุปผลตรวจออกมา เป็นแค่ไข้จากเชื้อไวรัสเท่านั้ หลังจากนั้นช่วงเดือนธันวาเกือบ ครั้งนี้เป็นซะจนเรานี่ก็แย่ไม่ แต่ต่างกันตรงที่เรากินข้าวไม่ล แต่ก็ต้องไปอ้วกนะ เพราะคิดว่ามันอาจจะทำให้ดีขึ้น ช่วงนั้นกินยาลดไข้ตลอดทุกวัน และตลอดทั้งวัน ช่วงนั้นเราเป็นไข้อยู่สี่วัน และคิดไว้ว่า ถ้าไม่ดีขึ้นเราคงต้องไปหาหมอ แต่เชื่อมั๊ย เราไม่คิดเลยนะว่า ครั้งนี้เราจะป่วยเป็นไข้เลือดอ เพราะเราคิดว่า มันน่าจะเป็นไข้ทับระดูมากกว่า พอดีประจำเดือนมาด้วยเลยไม่มีคำว่าไข้เลือดออกอยู่ใน ก็ในเมื่อเป็นไข้ครั้ก่อนมันก็ไ อีกอย่างแถวบ้านก็ไม่มีใครเป็นไ จำได้เลยว่า ตลอดระยะเวลาที่อยู่รพ. มันเป็นอะไรที่สุดแสนจะทรมานมาก และวันที่ไปหาหมอก็ไม่คิดด้วยว่ จนหมอที่เรารักษาประจำต้องขอร้อ เพราะหมอดูอาการเราแล้ว(ตั้งแต่ อาการเราไม่ค่อยจะดีแล้ว (แต่เราเองยังไม่รู้ตัว) จนผลเลือดออกมาเกล็ดเลือดเราลดล ซึ่งในคนปกติเกล็ดเลือดจะต้องมี ตอนนั้นรู้สึกเพลียนอนตลอดเวลา และยังกินอะไรไม่ค่อยได้ แต่ก็ต้องฝืนกิน และเราก็บอกตัวเองเสมอว่า .... "เรายังตายไม่ได้นะ เรายังมีอะไรต้องทำอีกหลายๆอย่า ใช่ .... เราบอกกับตัวเองแบบนี้ทุกวันตล ช่วงนั้นเราต้องโดนเจาะเลือดทุก ช่วงสี่วันแรกเรายังมีไข้อยู่บ้า แต่ในวันที่สองที่นอนเราเริ่มเก จากที่ลดเหลือ ๖ หมื่น เราลดลงไปอีก เหลือ ๒ หมื่น ๑ ซึ่งบอกตรงๆเลยว่า ตอนนั้นใจคอก็ไม่ค่อยดี เพราะคิดแต่ว่า ทำไมมันลดลงได้นานกลัวขนาดนี้ เกล็ดเลือดเราลดลงอยู่ประมาณ ๒ วัน ที่คงที่ จนหมอมาคุยบอกว่าต้องให้เกล็ดเล และไม่ใช่แค่นั้น นอกจากเกล็ดเลือดเราจะลดลงแล้ว เรายังรู้สึกปวดท้องแถวๆลิ้นปี่ ปวดจนเราไม่สามารถนอนได้เลย ต้องบอกพยาบาลและได้ยาแก้ปวดฉ ตอนนั้นต้องรักษาตามอาการอย่างเ เป็นอะไรรู้สึกยังไงต้องบอกหมอแ ตอนนั้นยาฉีดเอาไม่อยู่ คือเรานอนหงายได้อย่างเดียวไม่ส นอนตะแคงทีเหมือนเครื่องในในร่า จนสุดท้ายนอกจากยากแก้ปวดที่ฉีด เรายังได้ยานอนหลับมาช่วยให้เรา ถ้าไม่ได้ยานอนหลับ เราก็คงไม่ได้นอนเลย เพราะทรมานมากจริงๆ ไม่ใช่แค่นั้น .... พอปวดท้องแล้ว อาการที่ตามมาอีกก็คือ เราแน่หน้าอกหายใจไม่ค่อยได้ คือรู้สึกเหนื่อย ทั้งเหนื่อยทั้งปวดท้อง มันเป็นช่วงที่แย่จริงๆ จนพยาบาลต้องเอาออกซิเจนมาให้เร เวลานอนหรือตื่นก็ต้องใส่ท่อช่ว เพื่อช่วยให้เราหายใจได้สะดวกขึ แสบจมูกดีแท้!!!! ที่สำคัญมันไม่ถนัดเลย แขนก็ยังมีสายน้ำเกลือ ไหนจะมีท่อช่วยหายใจอีก แล้วมีช่วงนึงของวันนั้น เรายังไม่รู้สึกดีขึ้น แถมความดันเราก็ยังไม่คงที่ มีคืนนึงเล่นเอาเรานี่ก็กลัวไปเ กลัวว่า ..... เฮ้ยยยยยย ....นี่เราหนักมากแล้วใช่มั๊ย หมอเวรเข้ามาพร้อมพยาบาลสองสามค และมาพร้อมกับเครื่องวัดคลื่นหั คืือช่วงเวลานั้นจำไม่ค่อยได้แล คือปวดท้องด้วย หายใจไม่ค่อยได้ด้วย หมอและพยาบาลเอาสายมาแปะที่ตัว เต็มไปหมดเลย (จำได้แค่นี้) แล้วสักพักก็มีเครื่องเอ็กซเรย์ ตอนนั้นรู้ซึ้งเลยว่า .... ปอ จะหนักหนาสาหััสแค่ไหน ขนาดเรายังเป็นซะขนาดนี้ แถมเราเองอยู่ในภาวะช็อคซึ่งอัน แต่ตัวเราเองยังรู้สึกตัวเองตลอ หรือเพราะเราดื้อด้วยก็ไม่รู้ พยายามจะทำอะไรด้วยตัวเอง แต่พยาบาลสั่งห้ามเลย โดยเฉพาะเวลาจะเข้าห้องน้ำ เพราะเค้ากลัวเราจะไปล้มในห้องน ช่วงเวลาที่ป่วย หมอห้ามแปรงฟัน เพราะกลัวจะมีเลือดออก แต่สามารถ
เชื่อมั๊ย ช่วงนั้นเป็นอะไรที่ทรมานอยู่นะ เรายังคิดเลยว่า ปอ ... จะรู้สึกยังไง ไม่ได้แปรงฟันแบบเป็นเดือนๆ เพราะขนาดเราไม่แปรงแค่สองอาทิต (หลังออกจากรพ.ก็ยังไม่กล้าแปรง ขี้ฟันคราบฟันมันก็ยังมีพอสมควร จนสุดท้ายได้ออกจากรพ.เป็นวันที เพราะรพ.เป็นอะไรที่ไม่ได้น่าพิสมัยสำหรับเรา คือมันสบายก็จริง แต่เราก็ไม่ชอบอะ พอกลับบ้านมา สำนักอนามัยเขตบ้านเราก็มาสัมภา (ตอนนั้นนึกในใจ โอ้วววววววววว ยังกะเป็นเซเล็ปเลย มีคนมาให้ความสนใจด้วย ๕๕๕๕๕) คือช่วงที่ปอป่วย เราป่วย เป็นช่วงที่ไช้เลือดออกระบาดหนั อย่างชั้นที่เรานอนรักษาตัวหลา จนท.อนามัยมาสองรอบ รอบแรกคือมาถามที่บ้านเรา(ตอนที ส่วนอีกครั้งก็คือวันที่เรากลับ (รพ.จะส่งประวัติผู้ป่วยว่าใครแ จนท.บอกว่า ระแวกบ้านเรามีคนป่วยเป็นไข้เลื ซึ่งบ้านเค้าห่างจากเราพอสมควรน มันเลยทำให้เรารู้ว่า ยุงตัวที่มันเป็นพาหะมันบินมาได แต่บ้านเราไม่สามารถฉีดพ่นควันไ เพราะส่วนใหญ่เป็นย่านค้าขาย จนท.เลยแจกโลชั่นและทรายมาให้แท ให้มาเยอะเลยล่ะ บอกถ้าไม่พอไปขอได้อีก
หลายๆคนถ้าเข้ามาอ่านในบล็อกเรา ถึงตรงนี้คงจะมีคำถามว่า เรามาพิมพ์อะไรของเรา แล้วเราจะเล่าเรื่องการป่วยของเ ที่เราเล่ามันมีเหตุผลที่มาที่ไ ....... คือเราอยากจะให้หลายๆคนรู้ถึงอา ว่ามันจะเ เผื่อวันนึงคุณเป็นไข้จะได้รู้ว จุดยุงกัดบางทีมันก็ดูไม่ออกหรอ สำคัญคือ การเช็คเกล็ดเลือด ถ้าเกล็ดเลือดต่ำ ให้สงสัยไว้ก่อนเลย รวมถึงถ้าเป็นไข้สามวันแล้วยังไ (หมายถึงคุณต้องกินยาแก้ไข้ด้วย ก็ให้สงสัยไว้ก่อน รวมถึงมีอาการไม่อยากอาหารคือกิ และปวดเมื่อยตัวไปหมด นั่นคือสัญญาณว่า คุณควรจะไปหาหมอแล้วค่ะ อย่าชะล่าใจ และอย่ารอช้า เพราะถ้าเม็ดเลือดคุณโดนทำลาย นั ทีนี้กลับมาที่ทำไมเราถึงโยงมาเ เพราะอย่างที่เราเกริ่นไปแต่แรก และเป็นกำลังใจให้ปอมาตลอดจนถึง เราอยากจะขอบคุณกับสิ่งทีปอทำเพ ซึ่งมันเป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่และม ถ้า ... ปอไม่ป่วยเป็นไข้เลือดออก ... ก็คงไม่มีอะไร ถ้า ... ปอไม่ใช่ ปอ ทฤษฏี สหวงษ์ เป็นแค่ประชาชนคนธรรมดา . .. ไข้เลือดออกก็คงเป็นแค่ไข้เลือด ถ้า ... ปอไม่เป็นถึงขั้นรุนแรง ... หลายคนก็ยังไม่สนใจ และคงไม่ตระห ถ้า ... ปอไม่ใช่คนที่หลายๆคนรัก ... เราเองและหลายคนคงไม่รู้ว่าปอทำ และ ถ้าไม่ใช่ปอ และไม่มีข่าวปอป่วยหนัก หลายคนไม่ออกมาให้ความรู้เรื่อง หรืออาการเบื้องต้นที่ควรสังเกต อาจจะไม่มีเราในวันนี้ที่มานั่ง เพราะ ปอ ... ทำให้เราสนใจและใส่ใจที่จะอ่านเ เพราะ ปอ ... ทำให้เราได้รู้ว่า โรคไข้เลือดออก มันไม่ใช่แค่ โรคไข้เลือดออก แต่ยังมีอาการอื่นๆแทรกซ้อนได้ต เพราะ ปอ ... ทำให้เรารู้ว่า ไข้เลือดออก มันไม่มียารักษา ต้องรักษาตามอาการเท่านั้น เพราะ ปอ ... ทำให้เราบอกตัวเองในช่วงที่เราป เพราะมันคงทรมานมากและเราอาจจะไ เพราะ ปอ ... ทำให้เรารู้ว่า ปอเป็นคนดีแค่ไหน ทำไมใครหลายๆคนรักปอ เพราะ ปอ .... ทำให้เรารู้ว่า ปอทำเพื่อสังคมแค่ไหน และเพราะปอ ... ทำให้เรายังมีวันนี้ วันที่ปอไม่สามารถมีได้อีก ซึ่งบอกเลยว่า วันที่เรารู้ข่าวว่าปอจากไปแล้ว เรารู้สึกแย่และรู้สึกเสียใจ มันเป็นความรู้สึกเหมือนคนที่เร คนในครอบครัวเราคนนึงจากเราไป เราดูข่าวปอทีไร น้ำตาเราก็ไหลทุกที คือเราไม่ได้ร้องไห้นะ แต่น้ำตามันไหลเอง ณ ขณะที่พิมพ์อยู่ตอนนี้ น้ำตาก็คลออยู่ที่ตา อย่างที่เราบอก เราไม่ใช่แฟนคลับดาราคนไหน รวมถึงเราไม่ใช่แฟนคลับของปอ แต่ที่เราเสียใจและน้ำตาไหล อาจจะเป็นเพราะตลลอดเวลาที่รู้ข เราจะะบอกและพูดเสมอว่าปอนายจะต ทุกครั้งที่ดูข่าวเราจะบอกแบบนี แต่ทุกอย่างก็หยุดลงในวันนั้น วันจันทร์ที่ ๑๘ มกราคม ๒๕๕๙ ช่วงนั้นจำได้เลยว่าได้ยินข่าวจ
แต่เราเชื่อนะว่า ปอ สู้มาเต็มที่แล้วล่ะ เต็มที่แล้วจริงๆ เพราะถ้าเป็นเราเราอาจจะไปนานแล แต่ตลอดระยะเวลาที่ป่วยของปอ ปอให้เวลาพวกเราและทุกๆคนในครอบครัวทำเตรียมตัว เตรียมใจ หากวันนึงถึงเวลาที่ปอจะต้องออกเดินทางไปยังอีกที่นึง ซึ่งวันนั้นมันก็มาถึง ตั้งแต่รู้ข่าวใจเราจริงๆ เราก็อยากไปที่รพ.รามานะ วันที่เค้าเตรียมส่งศพไปบุรีรัม รวมถึงช่วงที่ปอยังนอนป่วยอยู่ แต่เราคิดแล้วว่าไม่ควรไปดีกว่า เพราะมันเป็นการไปเกะกะและเป็นก เราเลยตามข่่าวอยู่ที่บ้านอยู่แ สิ่งที่เราตั้งใจเอาไว้หลังจากท เราเลยตั้งใจว่า เราจะใส่ขาวดำให้ จนถึงวันเผา ก็คือวันที่ ๒๔ มกราคม และวันนี้ วันที่ ๒๓ เป็นวันที่เรานั่งพิมพ์บล็อกของ เป็นวันเกิดปอ และตรงกับวันพระ เราตั้งใจไว้แล้วว่า เราจะทำบุญใส่บาตร
ขนมและข้าวเราลงมือทำเองเลยนะ ยกเว้นน้ำเท่านั้นที่ไม่สามารถ รวมถึงทุกวันพระ เราจะละเว้นการกินเนื้อสัตว์อยู ซึ่งวันพระครั้งนี้ตรงกับวันเกิ เราเลยตั้งใจเอาไว้ว่าเราจะอุทิ ถึงเราไม่ทำ เราก็เชื่อว่า มีอีกหลายๆคนทำให้ปอแน่ๆ แต่ก็นะ มันคือความตั้งใจเราที่จะทำให้ป ซึ่งบอกเลยว่า เราไม่เคยเสียน้ำตาให้กับดาราคน และไม่เคยที่จะตั้งใจทำอะไรให้แ ก็อาจจะเพราะในช่วงเวลาที่ปอป่ว เราก็ป่วยเป็นโรคเดียวกับที่ปอเ แต่ไม่หนักเท่า มันเลยทำให้เรารู้ว่าปอต้องสู้แ เลยทำให้เรารู้สึกผูกพันโดยไม่ร นี่แหละ .... คือเหตุผลว่าทำไมเราถึงอยากเขีย ที่ชื่อ "ปอ" ทฤษฏี สหวงษ์ ปอจะอยู่ในความทรงจำของเราและอี ขอบคุณมากๆ ที่ทำให้ทุกคนตื่นตัวต่อภัยร้าย ขอบคุณจากใจจริงๆ ถ้าเป็นไปได้ เราอยากให้การจากไปของปอเป็นแค่ ... หลับให้สบายนะ ... เราเชื่อว่า ครอบครัวของปอจะมีแต่คนรักและชื เหมือนที่ืทุกคนรักและชื่นช ขอผลบุญในวันนี้ที่เราทำให้ปอ ส่งผลให้ปออยู่ในภพภูมิเทวดาบนสรวงสวรรค์ และดูแลคุ้มครองครองครัวสหวงษ์ให้มีความสุข เราอาจจะเรียบเรียงได้ไม่ดีพอ แต่มันก็ออกมาจากความรู้สึกของเรา ที่ครั้งนึง เราอยากเขียนให้กับ "ปอ" ทฤษฎี สหวงษ์ 
|
mint_narak
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 17 คน [?] ทุกๆสิ่งของความรัก ไม่อาจรู้ด้วยเวลาสั้นๆ Group Blog All Blog
Link |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
