... L o s t ... แม่...หยิบตุ๊กตาหมีให้มะลิ... ก่อนจะเดินทางไปทำงานต่างประเทศ "ดูแลพี่ตุ๊กตาหมีให้ดีนะ แล้วแม่จะกลับมาถามว่าลูกเป็นเด็กดีหรือเปล่า" มะลิพยักหน้าวิ่งเข้าไปกอดแม่... "แม่รักลูกมากนะ... แล้วแม่จะติดต่อกลับมานะ" สำหรับมะลิ แม่สำคัญที่สุด เพราะพ่อจากมะลิและแม่ไปนานแล้ว ... .. . เก๋...ยื่นบุหรี่ให้มะลิ... "แก้เซ็งน่ะ... สูบฆ่าเวลาไปงั้นแหละไม่ติดหรอก" เก๋บอกมะลิ พร้อมกับยื่นบุหรี่ให้ มะลิ ยื่นมือรับบุหรี่มาสูบ เธอสำลักไปสองสามครั้ง แต่เมื่อควบคุมได้ มันก็ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่เธอคิด สำหรับมะลิ เก๋เป็นเพื่อนมัธยมที่มะลิคิดว่าเข้าใจเธอมากที่สุด ... .. . เอ็ม...ยื่นแก้วเบียร์ให้มะลิ... "ฉันว่ารู้สึกว่าเวลาที่ มีแอลกอฮอล์ในร่างกาย มันก็ทำให้รู้สึกดีนะ" เอ็มบอก... ผ่านไปหลายเหยือก มะลิเริ่มรู้สึกว่า ที่เอ็มพูดก็จริงเหมือนกัน สำหรับมะลิ เอ็มเป็นเพื่อนชายที่เธอสนิทที่สุดในคณะ ... .. . กบ...ยื่นมือมาดึงมะลิไปกอด "ผมรักคุณนะ และจะรักอย่างนี้ตลอดไป" มะลิไม่ได้พูดตอบอะไร ปล่อยให้ความรู้สึกพาไป คืนนั้นมะลิไม่ได้กลับบ้าน.. สำหรับมะลิ กบเป็นแฟนคนแรกและมะลิก็รู้สึกรักเขาเช่นกัน ... .. . พี่โจ...ยื่นยาให้มะลิ... "ช่วงนี้ของหาลำบากน่ะ แต่เพราะพี่รักมะลินะเนี่ย ถึงไปเสี่ยงเอามาให้" มะลิยิ้ม... แต่ไม่ได้พูดอะไรต่อ พักหลังนี้มะลิเที่ยวบ่อยขึ้น หลังจากเลิกกับกบ มะลิรู้สึกว่า เหล้ามันไม่ได้ทำให้เธอเมาเท่าไหร่ เธออยากได้อะไรที่มันแรงขึ้น และทำให้เธอเลิกคิดมากกับชีวิตที่เป็นอยู่ สำหรับมะลิ พี่โจเป็นคนที่สนิทกับเธอในผับนี้ เขามักจะบอกว่ารักเธอ แต่สำหรับมะลิ คำว่า 'รัก' เป็นแค่ข้ออ้าง เพื่อมีเซ็กส์ เท่านั้น ... .. . เจ๊หน่อย...ยื่นกระดาษให้มะลิ... ด้านในเขียนเบอร์โทร พร้อมสถานที่นัดหมาย "บริการเฮียเค้าดี ๆ ล่ะคนนี้กระเป๋าหนัก ถ้าทำดี ๆ เฮียเค้าคงจะเอ็นดูเราเป็นพิเศษน่ะ" มะลิไม่ได้อยู่ที่บ้าน เธอออกมาเช่าคอนโดอยู่นานแล้ว เงินเดือนจากงานประจำ มันไม่พอให้มะลิใช้จ่าย ทั้งค่ากิน ค่าเสื้อผ้า ค่าใช้จ่ายต่าง ๆ ค่าเที่ยวกลางคืน ค่ายา... สำหรับมะลิ ครั้งหนึ่งเจ๊หน่อยคือพี่ที่คอยช่วยเหลือมาตลอด แต่ตอนนี้... มะลิกับเจ๊หน่อย คุยกันเรื่องงานเท่านั้น ... .. . หมอ...ยื่นผลการตรวจให้มะลิ... "คุณต้องเลิกสูบบหรี่ เลิกดื่มเหล้าน่ะ ดูแลสุขภาพ หมั่นออกกำลังกาย มันจะดีกับตัวคุณ" มะลินั่งนิ่งมองผลการตรวจ เธอได้ยินแค่เสียงแว่ว ๆ จากหมอเท่านั้น "ผลตรวจ ออกมาเป็นบวกน่ะ" เพียงเท่านั้นที่มะลิพอจะจำได้ สำหรับมะลิ หมอเป็นความคิดสุดท้ายที่มะลินึกถึง หลังจากที่เธอป่วยโดยไม่รู้สาเหตุมาซักพัก ... .. . มะลิ...ยื่นมือไปวางบนตัวตุ๊กตาหมี.... "พี่หมีอยู่เป็นเพื่อนมะลินะ" มะลิพูด... ตาของมะลิเริ่มหนัก... ยานอนหลับหนึ่งกำมือ ยังไม่ออกฤทธิ์เต็มที่ สำหรับมะลิ ตุ๊กตาหมีคือสิ่งเดียว...ที่แม่ทิ้งไว้ให้ดูต่างหน้า ... .. . " คิดถึงแม่......." ... .. . ลป. comment ลำบากแค่ยิ้มไว้ก็ ok และนะ...   Create Date : 26 ตุลาคม 2548 25 comments Last Update : 26 ตุลาคม 2548 14:56:47 น. Counter : 832 Pageviews. Share Tweet

เอร่ออออ ยังไม่อ่านนะ อึ้ง ๆ ๆ กะ Ost.All about Lily Chou Chou อยู่อ่ะค่ะ   โดย: ปีกที่ไม่อาจจะโบยบิน (WhaT iT'S W๐l2tH ) 26 ตุลาคม 2548 0:47:13 น.

พี่หมีของมะลิ พูดว่า "อืม. . .เกิดเป็นคน นี่ ลำบาก จริงๆ นะ มะลิ" . . .   โดย: ปีกที่ไม่อาจจะโบยบิน (WhaT iT'S W๐l2tH ) 26 ตุลาคม 2548 0:51:41 น.

มะลิ....ดอกไม้สีขาวบริสุทธิ์....กลิ่นหอมจรุงใจ และดอกมะลิก็เป็นดอกไม้ในวันแม่ อืมม.....มะลิคิดถึงแม่นี่ถูกต้องละ เพราะทั้งเพื่อน ทั้งแฟน ทั้งเฮีย พาเอาดอกมะลิโรยหมด .... (หู .... คิดแทบตายนะเนี่ย เม้นท์ย๊าก ยาก...)   โดย: ตะกร้าหวายสีขาว 26 ตุลาคม 2548 1:08:41 น.

โดย: จ๊ะโอ๋ (ja_opig ) 26 ตุลาคม 2548 1:33:30 น.

เม้นท์ยากจริงๆ ค่ะ เหมือนว่าข้อสอบกำกวมเลย เอ๊า ยิ้มๆ ไว้ก่อนก็ได้นะค่ะ   โดย: JewNid 26 ตุลาคม 2548 1:39:29 น.

ขาดความอบอุ่น มะลิแค่ต้องการความรักและความอบอุ่นนจากแม่เท่านั้นเอง   โดย: อยู่ไกลบ้าน 26 ตุลาคม 2548 1:55:31 น.

หวัดดีจ่ะ แวะมาทักทายคะ บีจีสีเทห์ ดีนะคะ   โดย: ตะวันสีชมพู 26 ตุลาคม 2548 2:28:47 น.

เวลาสิ่งใกล้ตัวหายไป คนเราก็ไขว่คว้าหาสิ่งอื่นมาทดแทน ขอบคุณที่ไปอวยพรนะคะ   โดย: rebel 26 ตุลาคม 2548 6:43:40 น.

เศร้าโคดๆ ...   โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ) 26 ตุลาคม 2548 7:00:11 น.

เยี่ยม!! ....เรื่องจริงที่มีอยู่ในสังคม เขียนดีอ้ะคุณยิ้ม อิชั้นชอบมาก   โดย: มัชฌิมา 26 ตุลาคม 2548 7:32:49 น.

แวะมาหวัดดีค่า   โดย: Batgirl 2001 26 ตุลาคม 2548 9:23:05 น.

อ่านแล้วเศร้ามากๆเลย   โดย: ตี๋น้อย (Zantha ) 26 ตุลาคม 2548 11:14:29 น.

It's my base Story   โดย: . (WhaT iT'S W๐l2tH ) 26 ตุลาคม 2548 11:41:46 น.

ูู^ ^ Just Kidding ieie   โดย: . (WhaT iT'S W๐l2tH ) 26 ตุลาคม 2548 11:44:43 น.

อึ้ง.. คุณคะคู๊ณ เปลี่ยนเป็นแนวนี้ไปได้ไงเนี่ย   โดย: sk w k r IP: 212.77.192.62 26 ตุลาคม 2548 13:02:30 น.

โดย: A.. IP: 58.10.188.105 26 ตุลาคม 2548 13:17:21 น.

เฮ้อ! เศร้าทุกบททุกตอนเลยนะคะชีวิตมะลิ .... การขาดความอบอุ่นทำให้จิตใจคนเราอ่อนแอ... เอนไหวไปได้ถึงขนาดนี้เลยเนอะ ... แต่มะลิเลือกที่เดินทางนี้เอง ... //เอิ่ม ... ท่านขา ระยะหลังดราม่า ตลอดนะเพคะ โฮ่ะๆๆ....   โดย: พระญาติอ่านแล้วน้ำตาริน งุงิงุงิ IP: 61.47.96.80 26 ตุลาคม 2548 13:26:25 น.

แห่ะ แห่ะ ... เขียนไว้นานแล้วง่ะ ไว้คราวหน้าลองเปลี่ยนแนวดูบ้าง ลป. ขอบคุณทุกท่าน ๆ ที่แวะมา อุอุ...   โดย: ด่างไรเดอร์ 26 ตุลาคม 2548 15:12:12 น.

เม้นยากจังเลย ลองไทม์โนซี ซีกันอีกทีก็เศร้าจังเลยน้อ เค้าก็คิดถึงบ้านเหมือนกัน แต่เลือดไม่บวกนะคะ   โดย: PADAPA--DOO 26 ตุลาคม 2548 16:42:49 น.

โห...เศร้าจัง...   โดย: nut_cracker 27 ตุลาคม 2548 15:50:03 น.

โห เห็นเป็นฉาก   โดย: คนสวย (ทำใจได้ ) 27 ตุลาคม 2548 16:09:13 น.

และแล้วความตายก็เป็นคำตอบสุดท้ายของมะลิ T_T วันนี้มาแนวสะท้อนปัญหาสังคม นะคะพี่ยิ้ม เขียนดีหง่ะ แก้วกาว่าครอบครัวเป็นปัจจัยสำคัญเลยงับ คิดว่าคนที่เป็นแบบมะลิ คงมีเพิ่มขึ้นทุกวันๆนะคะ หง่า...ยิ่งฟังเพลงปลากรอบไปด้วยแล้ว ยิ่งหดหู่...   โดย: แก้วการะบุหนิง 30 ตุลาคม 2548 15:48:25 น.

โดย: ผมเข้าใจยาก (รู้สึกแปลก ) 30 ตุลาคม 2548 22:41:58 น.

ทำให้คนร้องไห้ตอนตี 2 ครึ่ง มันบาปนะคะคุณ   โดย: อยากกลับไปเป็น เด็กหญิงมะลิ IP: 124.120.3.19 8 พฤษภาคม 2549 2:26:42 น.

เพ่งจะเข้ามาอ่านได้ไม่กี่ครั้งเองน่ะคะ ยังไงก้อ น้องไหม่ รายงานตัวน้า อิอิ   โดย: นู๋จูน IP: 125.25.94.114 6 กรกฎาคม 2551 1:17:20 น.