18 วัน หฤโหด กับการเลี้ยงเด็กน้อย 1 คน เพียงลำพัง ตั้งแต่กลับจากโรงพยาบาลมาก็ไม่ได้มีเวลามานั่ง up blog เลย.. กลางคืนตื่นทุก 2-3 ชม. มานั่งให้นม เปลี่ยนโป๊ะโกะ กลางวัน ซักผ้าอ้อม ซักผ้าตัวเองบ้าง ให้นม กล่อมลูกนอน 9ล9 พอว่างเข้าหน่อยก็อยากงีบแล้ว ...ZzZzzZZZZzz ตั้งชื่อบล๊อกให้ฟังดูโลดโผน ระคนลำเค็ญไปงั้นแหละ แอบเว่อร์นิดๆ แต่ก็มีความจิงอยู่บ้างนะ เลี้ยงลูกแบบเหมาคนเดียวหมดนี่ก็หัวฟูใช้ได้เลย อีปั๋วก็ช่วยบ้าง แต่พอให้อุ้มก็ไม่กล้าอุ้ม บอกว่าลูกตัวเล็ก บอบบาง กลัวทำลูกตกมั่งล่ะ... -_-" ส่วนคุณย่าของหลานก็ช่วยอุ้มบ้าง แต่พอลูกแสดงำลังเสียงก็เอามาคืนเราซะงั้น เฮอ... กลางคืนตื่นมาให้นม ก็ไม่อยากปลุกสามีมาก..เพราะเค้าต้องทำงานเช้า แต่ก็ยังดีที่ยังมีน้ำใจลุกมาช่วยหยิบนู่นนี่ให้ บางทีก็ช่วยปลุกถ้าเราหลับลึก แบบว่าไม่ได้ยินเสียงลูกร้อง 555 ก็ยังโอเคเนอะ.. กลับจาก รพ. อาทิตย์แรก ก็ได้กลับไปหาหมอเพื่อไปเจาะเลือดดูค่าตัวเหลือง ทรานใจสุดๆตอนเห็น คุณหมอเอาเข็มแทงหลังมือลูกเพื่อเก็บเลือดไปตรวจ โอ๊ยๆๆ...ลูกร้องจ๊ากลั่นห้องเจาะเลือดเลย อีแม่ก็จะร้องไห้ตาม... ผลออกมา ก็ปกติ ตัวไม่เหลือง ..รอดไป แต่หมอดูน้ำหนักแล้วบอกว่า ขึ้นน้อยมากกก 20 กรัมเอง น้ำนมคุณแม่ไม่พอรึป่าวคะ? เอิ่มม..น้ำนมเยอะนะคะหมอ แต่ลูกดูดแป๊ปๆก็หลับคาเต้า พยายามปลุกก็ทำคอพับคออ่อนทุกที สงสารอะ อยากนอนก็นอน สงสัยที่ นน.ไม่ขึ้นคงเพราะดูดแป๊ปนึงก็หลับแหงม.. ............. ตอนนี้เลยซื้อเครื่องปั๊มนมแบบมือมา เพราะเราก็อยู่บ้านตลอด ไม่ได้ไปไหน เลยคิดว่าไม่ต้องใช้แบบไฟฟ้าก็ได้มั้ง ไม่ได้กะทำstockนิ.. point ของเราคือ อยากปั๊มนมออกมา ให้รู้ปริมาณที่ลูกกินแต่ละมื้ออะ.. แล้วก็กะจะปั๊มออกมา ใส่ขวดไว้เผื่อให้ย่า-สามีป้อนลูกบ้าง (ตูก็เหนื่อยเป็นเหมือนกันว่อย.. ขอพักมั่งเฮอะ) นมที่ปั๊มออกมาปริมาณก็พอได้อยู่ 2 เต้ารวมกัน ซ้าย-ขวา ได้ ประมาณ 5 oz. ก็ถือว่าอยู่ในระดับที่ลูกน่าจะกินอิ่ม(มั้ง) จากวันที่ 5 ถึงวันนี้ วันที่ 23 พ.ย. รวมแล้วเท่าอายุหนู 18 วัน เป็น 18 วันที่ เราไม่เคยมีวันไหน หัวไม่ฟู (หัวฟูทุกวัน) เป็น 18 วันที่ ไม่เคยมีวันไหน ได้นอนเต็มตาซ๊ากกกวัน.. เป็น 18 วันที่ แทบจะไม่ได้มีเวลาส่วนตัวเหมือนก่อนหน้านี้ เป็น 18 วันที่ เวลามีคนมาเยี่ยมจะต้องตกใจ ว่าทำไมเราแปลงกายเป็นซิ้มได้ขนาดนี้.. ถึงจะเหนื่อยขาแทบขวิด ตาจะเป็นแพนด้า หัวจะฟูเป็นAfro แค่ไหน แต่ก็เป็น 18 วันที่..เราเริ่มจะรู้ใจลูกแล้ว ว่าร้องไห้แบบนี้ ต้องการอะไร (จะกินนม? หรือจะให้เปลี่ยนโป๊ะโกะ?? 9ล9) แล้วก็เป็น 18 วันที่ รู้สึกรักลูกขึ้นทุกวัน..ทุกวัน และจะรักเรื่อยๆไป (โตขึ้นห้ามรักพ่อมากกว่าแม่นะ หุหุ) และก็เป็น 18 วัน ที่มีความสุขภายใต้หน้ามันๆ หัวกะเซิง แถมมีกลิ่นคาวนมเต็มเสื้อที่ใส่..(เหม็นคาวมากกก..เสื้อเปียกอีกตังหากอะ..) ตั้งแต่วันนี้ต่อๆไป ก็จะรักรักรักรักรัก หนู เรื่อยๆไป ทุกๆวันเลยนะลูก เออ..ตอนจบซึ้งซะงั้น ปล.ตอนเหนื่อยๆ เห็นลูกยิ้ม ถึงจะยิ้มแบบไม่ได้มีความหมายอะไร ไม่ได้ยิ้มให้เราด้วยซ้ำ แต่ก็ทำให้เรามีความสุข อารมณ์ดีได้จิงๆเนอะ : ) ปิดท้ายด้วยรูปพ่อ-ลูก... ขอบคุณที่แวะมาชมจ้า~*   Create Date : 23 พฤศจิกายน 2552 9 comments Last Update : 29 พฤศจิกายน 2552 5:15:37 น. Counter : 1245 Pageviews. Share Tweet

ช่วงแรกๆก็เหนื่อยอย่างนี้แหละค่ะ เราก็เป็นเหมือนกันตื่นๆ2-3ชม.และตอนกลางวันก็งีบตามลูกแบบนี้ล่ะ สู้ๆเหนื่อยและอดทนเพื่อลูกค่ะ   โดย: LoveParadise 23 พฤศจิกายน 2552 23:27:06 น.

สู้ๆนะคะคุณแม่ เข้าใจอย่างมาก เพราะเลี้ยงลูกคนเดียวทั้งวันเหมือนกันค่ะ ช่วงสามเดือนแรกจะเหนื่อยหน่อยนึง จะล้าจากการตื่นกลางดึกนี่ล่ะค่ะ เดี๋ยวเดือนหลังๆก็อยู่ตัว ลูกน่ารักมากๆขนาดนี้ หายเหนื่อยชัวร์เลยค่า   โดย: misspommy 24 พฤศจิกายน 2552 7:35:56 น.

ขอให้ตัวเล็กของคุณแม่เลี้ยงง่ายๆ น่ะลูกน่ะ แม่จะได้มิเหนื่อยงัยเนอะ เบ็นซ์ผ่านการเลี้ยงเด็กอ่อนมาล่ะสบายมาก ตอนนี้ตัวแสบของเบ็นซ์ กำลังแสบค่ะ อิอิ สู้ๆ น่ะค่ะ มั่นบอกตัวเล็กบ่อยๆ น่ะว่าเลี้ยงง่ายๆ น่ะลูกน่ะ จะได้มีคนรักคนหลง แล้วก็แม่จะได้ไม่เหนื่อยงัย น่ะ แม่รักหนูน่ะ เบ็นซ์พูดกรองหูลูกตั้งแต่อยู่ในท้อง 55+   โดย: golf_benz 24 พฤศจิกายน 2552 9:38:54 น.

ช่วง 1 เดือนแรกก็จะเหนื่อยมากหน่อยค่ะ พอช่วงเข้า 2 เดือนก็จะเริ่มเข้าที่ค่ะ แล้วก็จะดีขึ้น สู้ๆ นะคะ   โดย: dongdangka 24 พฤศจิกายน 2552 9:42:37 น.

สู้ๆๆๆๆ จ้า ตอนจบซึ้ง อินเลยอ่ะ   โดย: B4 ชั้น6 24 พฤศจิกายน 2552 10:06:03 น.

เดือนแรกก้ออย่างงี้แหละคะ เดี๋ยวเดือนที่สองก้ออยู่ตัวเองค่ะ แถมเดือนแรกที่เหนื่อยเนี่ยเป็นโอกาสทองของการลดน้ำหนักเลยนะคะ   โดย: มี๊นู๋ออโต้ 24 พฤศจิกายน 2552 11:26:21 น.

สู้..สู้..ค่ะ ถึงจะเหนื่อยแค่ไหน ก็มีความสุขที่สุดค่ะ   โดย: น้องภู&แม่นุช (Pibhu ) 24 พฤศจิกายน 2552 16:08:23 น.

เก่งอ่ะเลี้ยงคนเดียว ขนาดเรามีทั้งอี้และสามีช่วย ยังเหนื่อยและเครียดเหลือเกิน เหนื่อยชนิดที่ว่าไม่อยากมีลูกแล้วอ่ะ แต่เหนื่อยแค่ไหนเห็นหน้าลูกเห็นลูกยิ้มก็หายเป็นปลิดทิ้งเนอะ ไม่รู้เป็นเหมือนกันไหม ตอนที่เราเลี้ยงลูกแล้วลูกงอแงไม่เลิก เราเครียดจนตวาดลูกและเกือบจะตีลูกอ่ะ เสียใจมากเลยที่ทำแบบนั้น แบบว่ามารู้ทีหลังว่าเราอยู่ในสภาวะเครียดแล้วไม่ยอมเรียกให้คนอื่นมาช่วยดู หลังๆ พอเป็นแบบนี้อีกเราก็ส่งต่อให้คนอื่นเลย รอใจเย็นๆ ค่อยกลับมาดูลูกอีกที ขอให้ลูกเลี้ยงง่ายๆ น่ะค่ะ   โดย: จ้าว..จอม 24 พฤศจิกายน 2552 17:29:29 น.

//www.thaibreastfeeding.org แนะนำค่ะ บรรดาแม่ๆ บอกว่าให้ลูกดูดเต้าเลยคุณแม่จะเหนื่อยน้อยลง ลองดูนะคะ   โดย: สรุป...เหมือนเดิม 25 พฤศจิกายน 2552 13:08:34 น.