|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ปัดฝุ่นบล๊อกร้าง..เมื่อลูกครบขวบ
..กลับมาปัดฝุ่นบล๊อกที่ทิ้งร้างเอาไว้อีกครั้ง.. ตอนนี้ลูกก็อายุ 1 ขวบ 2 เดือนแล้ว..
พัฒนาการทางด้านร่างกาย เริ่มเห็นได้ชัดเจนขึ้นมาก
..........................
ตั้งแต่ลูกอายุครบปี ดูโตขึ้น ไม่เป็นเด็กทารกเหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว .. ลูกเริ่มมีอาการ
- เอาแต่ใจ - ร้องไห้งอแงถ้าไม่ได้ดั่งใจ - กินข้าวยากเย็นเหลือเกิน..คายแทบทุกคำ บางวันนึกอยากจะกินก็กิน ไม่มีคายเลย เดาใจไม่ถูก.. - จับไปขังให้เล่นในเพลย์เพน ก็โยนของเล่นออกมาข้างนอก - ชอบรื้อของแล้วกองทิ้งไว้ที่พื้น ถ้าตามไปเก็บ ก็จะรื้อออกมาใหม่ ให้มันรกเหมือนเดิม.. - ตื่นนอนตอนเช้า กว่าจะนอนอีกทีก็เกือบเที่ยง หลังจากนั้นก็ไม่นอนอีกเลย
และ อื่นๆอีกมากมาย สาธยายไม่หมด... ไอ้เราเป็นแม่fulltime เลี้ยงคนเดียว บอกตามตรง รักลูกนะ..แต่โคตรเครียดเลย อยากเบรคบ้างอะไรบ้าง แต่จะไปฝากใครอะ?..งานบ้านก็ต้องทำ กับข้าวก็ต้องทำ รู้สึกได้เลยว่าตอนนี้ ช่วงนี้ ปรี๊ดใส่ลูกบ่อยมากกกกกกก บางครั้งก็มีเพี๊ยะไปทีสองที จริงๆไม่อยากทำเลย พอรู้สึกตัวก็สงสารลูกชิบเป๋ง.. แต่ตอนปรี๊ดนี่มันยั้งกันไม่ได้จริงๆ
อยากจะเป็นแม่ ประเภทที่ มีความอดทนสูง ปล่อยให้ลูกซนตามใจ ลูกคายข้าวก็ไม่โมโห ยอมให้คาย ละเลงข้าวเล่น ไม่บังคับลูก เออ..แต่มันทำไม่ได้จริงๆว่ะ ณ จุดนั้น ความโมโหมันพุ่งขึ้นมาอย่างแรง หรือเรามันเครียดสะสมรึเปล่าวะ?
ตอนนี้เลยคิดอยากจะพาลูกไปเข้าเนิร์สให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย เพราะคิดๆดูแล้ว เราอยากจะมีเวลาพักมั่งไรมั่งนะ.. งานเลี้ยงลูกเป็นงานที่โคตรเหนื่อยเลย ทั้งดูแลตั้งแต่ตื่น ไหนจะป้อนข้าว ล้างจาน เตรียมอาหาร คั้นน้ำส้ม เตรียมผลไม้ อาบน้ำลูก แต่งตัว ป้อนนม ป้อนข้าว กล่อมนอน (นอนก็นอนแป๊ปเดียว ฮ่วย) ตื่นมา ก็เล่นซน ยิ่งตอนนี้ เดินเก่งแล้ว เหนื่อยยยยอีแม่มาก ปีนนู่น ปีนนี่ รื้อของ ไหนเราจะต้องมานั่งทำงานบ้านของตัวเองอีก ซักผ้า รีดผ้า ทำกับข้าวให้ทั้งลูก-ผัว ...
ไม่ใช่ไม่คิดถึงลูก ไม่รักลูกนะ..แต่การเป็นแม่ที่ดี ต้องแบบ..ทุ่มเท ทุกสิ่งอย่าง อะไรขนาดนั้นเลยหรอ??
เราอยากจะมีเวลาส่วนตัว ว่างๆ ให้ตัวเองมั่ง.. พอเราใช้เวลาส่วนตัวเต็มที่แล้ว มันน่าจะพร้อมที่จะกลับมาดูแลลูก สอนลูก หาอะไรมาเล่นกับลูกได้ดีกว่านี้นะ.. เพราะตอนนี้ เหนื่อยโฮก จะเล่น จะสอนอะไรลูก ร้สึกไร้อารมณ์ มุกแป้กมากๆ ไม่อยากเป็นอย่างงี้เลย..
..........................
ไอ้โหมดน่ารัก มันก็มีนะ เวลาปรี๊ดใส่ลูก บางครั้งเหมือนไอ้เจ้าเด็กซนมันรู้สึกผิด ก็เดินตุปัดตุเป๋เข้ามาหา มากอด มาซุก แล้วก็ยิ้มหวานทำหน้าจมูกย่นให้ เวลาอย่างงี้มันก็น่ารักมากๆ บางทีทำเอาเราจะร้องไห้เลยอะ.. สำนึกแล้วว่า..กว่าจะเลี้ยงลูกให้โตมาซักคนเนี่ย..มันหนักหนาจริง จริง...
..........................
Create Date : 01 มกราคม 2554 |
|
10 comments |
Last Update : 1 มกราคม 2554 5:33:24 น. |
Counter : 988 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: d__d (มัชชาร ) 1 มกราคม 2554 5:48:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: wbj 1 มกราคม 2554 18:08:55 น. |
|
|
|
|
|
|
| | | | ..ยินดีต้อนรับสู่Blogของเรา.. | | | | |
|
|
|
|
|
|
|
หมดสิ้นทุกข์ กายจิต มิผิดผัน
อายุมั่น ขวัญยืน สี่หมื่นวัน
แสนสุขสันต์ สุขภาพดี มีเงินทอง