ย่ำแดนมหัศจรรย์น้ำตกแห่งลาวใต้ (ตาดขมึด ตาดเสือ ตาดเยือง) ตอนที่ 3/3
เช้าวันที่สามหาว หาว ผมตื่นสายรั้งท้ายสุดอีกตามเคย อาจเพราะร่างกายที่เมื่อยกว่าใครๆของผมก็ได้ อ่ะ แหม จะว่าไปสองวันมานี่ล้านะ ไหนจะขาที่บอบช้ำจากรองเท้าที่ไม่เข้ากับป่าที่นี่อีก แต่เย็นนี้เราจะได้นอนสบายๆ ที่โฮมสเตย์แระ ขอบคุณแค้มป์ลูกหมูที่สลับโฮมสเตย์มาอยู่วันสุดท้ายแทนที่จะเป็นวันแรกสุดอย่างที่หลายทัวร์นิยมกัน เพราะว่าเราจะได้พักสบายๆฟื้นร่างกายกันก่อนเดินทางกลับไทย 
เหล้าดอยเมื่อคืนออกฤทธิ์แรงไปหน่อยจนผมผลอยหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ในสภาพไหนไม่รู้ ตื่นมาถึงได้พบว่าตัวเองนอนชนิดครึ่งหนึ่งของร่างไปอยู่บนหญ้านอกเพิง 555 ดีว่ามีเพื่อนตามไปเอาถุงนอนห่อขาไว้ให้ ถุงนอนหรือถุงขยะชักเลือนๆแระ อิอิ แต่ เอ่อ ตื่นมาก็เจอรอยทากไต่ขึ้นมาลักหลับเลือดเปรอะแขนเปรอะเสื้อกันเลยทีเดียว เง้อ
ปิดแค้มป์
ได้เวลาอำลาป่าสนบนด่านใหญ่เช้านี้ป่ารอบๆยังคงชวนฝัน ยังคงฉาบด้วยม่านหมอกอบอวล อาหารเช้าถูกจัดการเรียบร้อยทุกคนกระปรี้กระเป่าเต็มที่ และก็ได้เวลาปิดแค้มป์เก็บเต้นท์ เตรียมตัวเดินย้อนทางสู่บ้านหนองใหญ่ที่ที่รถมาทิ้งเราไว้เมื่อ 2วันก่อนและกำหนดจะมารับเราอีกที่ในสายๆวันพรุ่งนี้ ชิลๆล่ะครับวันนี้ เนื่องด้วยรู้สภาพเส้นทางกันดีอยู่แล้วว่าไม่ไกลนักและเดินค่อนข้างสบายกับเทรลที่ค่อนข้างราบ เต็มที่สามชั่วโมงก็ถึงแล้ว เอาล่ะ คณะทัวร์ลูกหมูร่วมกันชักภาพเป็นที่ระทึกขวัญว่าครั้งหนึ่งพวกเราเคยเดินป่าที่ราบสูงบอละเวนและพิชิตตาดขมึด ตาดเสือด้วยกัน โย่ว
หมอกหนาๆชวนฝันดีนะครับอีก15 นาทีสิบเอ็ดโมง ทุ่งหญ้าลานสนด่านใหญ่ยังไร้แดด ทัศวิสัยยังย่ำแย่ แต่แหม! แย่แบบนี้แหละของชอบ ฝนก็เป็นใจตั้งแต่เช้ามานี้ไม่ตกอีกเลย จะมีก็แค่ฝอยๆโปรยปรายลงมาบ้างนิดๆหน่อยๆ พอให้กล้องใหญ่ได้ปฏิบัติภารกิจอีกครั้ง มา มา ใส่เท้ากีบหมูแล้วเดินฮัมเพลงไปด้วยกัน
ครึ่งกิโลทางทุ่ง + 3กิโลทางป่า + 2กิโลทางถนนเทรลค่อนข้างสบายป่าเดินง่ายไม่ชัน แต่พื้นทางเละเลอะเขรอะเปรอะเปื้อนหน่อยครับ ย้อนดูแผนที่เทรลที่แนบไว้ในตอนหนึ่งได้ ที่นี่
ป่าห่มหมอกหมอกลามมาจากทุ่งลามเลียไปทั่วผืนป่า
ป่า+หมอก=? คำตอบอยู่รอบตัวเราแล้ว
มนต์เสน่ห์แห่งป่าเวลานี้นายน้ำฟ้านำมาฝากได้แต่เพียงภาพ ไม่สามารถนำกลิ่นอายป่าที่สุดสดชื่น ละลองความชื้นแห่งอณูน้ำของไอหมอก อุณหภูมิที่กำลังเย็นสบายๆรอบกายมาฝาก ได้แต่พยายามบรรยายผ่านอักษรและภาพความสุขที่ผ่านออกมาจากแววตา สีหน้า และจินตนาการถึงเสียงหัวเราะหยอกเย้ากันสนุกสนานตลอดทาง 
บ๊วยอมตะเดินไปเดินไป ใครๆก็แซงนายน้ำฟ้าไปหมด แหม่ ขนาดเราออกตัวนำขบวนก่อนนะเนี่ย รั้งท้ายตลอดศกจริงๆ สุดท้ายก็เหลือแต่ลูกหาบเจ้าถิ่นคนเดิมที่มีหน้าที่พิเศษคือคอยปิดท้ายขบวน นั่นแหละหน้าที่หลักของเค้า เราเดินช้าแค่ไหนเค้าก็จะอยู่เป็นเพื่อนเราอบอุ่นใจ อิอิ เอ๊ะ ข้อความด้านหลังเสื้อพี่เขาเขียนว่าอะไร
"
ทีมงานย่างป่า บ้านหนองหลวง
"
ป๊าด นั่น เค้าเล่นน้ำกันแว้วเดินมาได้ชั่วโมงกว่าๆ ทำระยะมาได้เกือบสามกิโลเมตรก็มาถึงห้วย ขอเรียกว่าห้วยขมึด เพราะมันไหลไปลงเป็นน้ำตกตาดขมึด กลุ่มรั้งท้ายสามคนที่อยู่หน้าผมจอดทอดสมอลงแช่น้ำเล่นกันอยู่ เออ ดีเหมือนกันขออาบตรงนี้เลยดีกว่า เพราะที่โฮมสเตย์เห็นว่ามีห้องน้ำห้องเดียวรอกันตัวเหนียวแน่ ลังเลแป๊บเดียวนายน้ำคว้าก็แก้ผ้านุ่งเกงว่ายน้ำตัวเก่งลงแหวกว่ายกะเค้าด้วยครบคน น้ำแรงกำลังนวดตัวดี แต่ว่า บรี๋ย~~~ เย็นอิ๊บอ๋าย
เราวิทยุบอกทางหนองหลวงให้ทราบว่าเราพักเล่นน้ำกันก่อนจะได้ไม่ต้องเป็นห่วงกัน อาบน้ำสระผมเล่นน้ำกันเต็มที่โดยมีพนักงานย่างป่าสองสามคนอยู่เป็นเพื่อน อาบเสร็จก็แบกเป้เดินต่อไม่ต้องเปลี่ยนผ้ากันล่ะครับ นั่นๆ เห็นซุ้มประตูแระบ้านหนองหลวงอยู่ไม่ไกลแล้ว มีสาวลาววัยรุ่นเดินสวนมาสองสามคนตาจ้องเป็นมันมาที่กางเกงว่ายน้ำของผมแล้วสบตาส่งยิ้มหวาน ไอ้เราก็ยิ้มตอบ พอสวนไปให้หลังสาวๆส่งเสียงหัวเราะกันคิกคักเล่นเอาเราหน้าแดงเลย เง้อ 
ณ บ้านหลังหนึ่ง ใน
บ้านหนองหลวง
ถึงสักที เฮ้อเมื่อย และฝนก็เฮลงมาจากท้องฟ้าอีกครั้ง โชคดีหลบเข้าใต้ถุนบ้านทัน ทริปนี้กล้องเล็กกล้องใหญ่เดี้ยงกันไปหลายตัว ถึงกับต้องหมกถุงข้าวสารกันเลยทีเดียว
ค่ำคืนวันเข้าพรรษาเฮฮาสลาตันเมามันส์มว้ากหลังพักผ่อนนอนยาวนานตลอดบ่ายหายเมื่อยหายเพลียตื่นมาก็พบว่าผมกำลังตกอยู่ในวงทั้งวงไพ่วงเหล้า เอาล่ะสิขยับไปวงไหนดี ไปวงเหล้าดีกว่า แล้วทั้งหมู่บ้านหนองหลวงเบียร์ก็ขาดตลาดลงในที่สุด เบียร์ลาวมีกี่ลังกี่หีบถูกพี่ไทยกว้านซื้อจนหมดเกลี้ยงเฮฮาปาทังก้ากันราวกับมีงานบวช หนวกหูไปจนลูกเล็กเด็กแดงบ้านอื่นหลับนอนกันได้หรือเปล่าไม่รู้ กราบขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะแฮ๊ฟ
เช้าวันสุดท้ายบนแผ่นดินลาว
ลาแล้วหนาบ้านหนองหลวง
นี่เป็นเช้าวันที่สี่ วันที่ฝนยังตกถี่ยิบ พวกเราส่วนหนึ่งตื่นแต่เช้าฝ่าสายฝนไปใส่บาตรด้วยแรงศรัทธา เด็กกลุ่มหนึ่งมายืนกางร่มตากฝนมองขึ้นมาบนเรือน 555 คงมายลหน้าพวกส่งเสียงดังเมื่อคืน เก้าโมงครึ่งฝนซาได้เวลารถมาตามนัดพอดี เอาล่ะครับพี่น้อง ไปแระๆ กลับกรุงเทพ โอ้ว ลืมไป ว่าจะกระซิบบอก ใต้ถุนบ้านหลังนี้มีทากตั้งหลายตัว อิอิ
สู่ ตาดเยืองพิกัดน้ำตก N15.180977 E106.138162 alt.> 960m.จากระดับน้ำทะเล
จากทางวิบากบ้านหนองหลวงสิบสองกิโลมาโผล่ทางลาดยางท่ีปากซ่องเลี้ยวซ้ายมุ่งหน้าปากเซ ขับมาต่อมาอีกสิบสองโลก่อนลงจากที่ราบสูงบอละเวนหัวหน้าคณะลูกหมูก็สั่งรถเลี้ยวซ้าย เข้าซอยไปหนึ่งกิโล เอ๊ะจะไปไหน หัวหน้าลูกหมูไกด์ตาเอกขยายความ แวะน้ำตกข้างทางครับพี่ เวลาเราเหลือ จะได้ครบสามตาดด้วย หือ!! น้ำตกข้างทางเนี่ยนะ อ่ะ ไหนไปดูกัน
อลังการตาดเยืองจอดรถหน้าด่านเก็บค่าธรรมเนียมแล้วเราก็ลงเดินต่อ น้ำตกอยู่ไม่ไกล ดูเหมือนเราจะอยู่เหนือน้ำ มีป้ายบอกทางเดินลงชมน้ำตก เริ่มเห็นสายน้ำทางซ้ายแล้ว เป็นแอ่งน้ำนิ่งๆดูตื้นๆดูยังไม่มีอะไร ถัดไปก็ไหลตกลงหน้าผาสูงชันกลายเป็นน้ำตกโคตรใหญ่ ป๊าด เราเกาะรั้วยืนมองเห็นวงรุ้งทอแสงเหนือธารน้ำตกด้านล่างสวยเชียว มองถัดไกลออกไปเห็นศาลาชมน้ำตกอยู่ข้างล่างและมีทางเดินเล็กๆที่ปลายทางจังก้าอยู่กลางธารน้ำตก นี่มันเป็นน้ำตกข้างทางที่ไม่ธรรมดาซะแล้ว มีบันไดทางเดินทำไว้ให้ลงอย่างไม่ยากลำบาก ลงไปถึงศาลาชมน้ำตกแต่วิวอับนิดนึง เอาล่ะครับถึงตอนนี้ต้องขอยืมเสื้อกันฝนแล้วลงไปกันต่อล่ะ ยืนตรงศาลานี่เห็นทีไม่ได้ภาพน้ำตกมุมดีดีเป็นแน่แท้ วางแผนก่อนเดินลงครับ เซ็ตค่ากล้องให้พร้อมทุกอย่าง แม้แต่ระบบโฟกัสก็ปรับเป็นแมนนวล ส่วนขาตั้งคงไม่ต้องใช้แล้ว อิอิ ทริปนี้มาพิชิตน้ำตกลาวใต้ไม่ได้ใช้ขาตั้งกล้องถ่ายรูปสักแอ่ะเลย
นาทีเผชิญหน้าตาดเยืองทางข้างหน้าเหมือนเดินลงสู่โดมน้ำขนาดใหญ่ ฝอยน้ำฟุ้งอบอวลไปทั่ว พักนึงผมก็ไปยืนปักหลักปลายทางกลางเนินประจัญหน้าตาดเยืองที่ระดับฐานล่างของตัวน้ำตก หันหลังเอาตัวบังละอองแต่เหมือนไม่มีความหมายเลย น้ำฟุ้งกระจายเปียกกล้องไปหมด รอจังหวะลมนิ่ง พร้อม! หันกลับ ยก กด แช๊ะ! เปียก!กลับขึ้นไปตั้งหลักใหม่บนศาลา ภาพที่ได้มาละอองน้ำเพียบ มุมไม่กว้างพออีกต่างหาก ต้องกลับลงไปซ่อม จัดการเปลี่ยนเลนส์แล้วดั้งด้นกลับลงไปเผชิญหน้าตาดเยืองอีกครั้ง คราวนี้ทำสมาธิมั่นๆ หันหลังยืนสงบนิ่ง รอจังหวะลมอย่างเดียว ... ... พร้อม หันกลับ แช๊ะ หลังบังน้ำถอดฟิลเตอร์ออก รอลมนิ่ง ... พร้อม หันกลับอีกครั้ง โช๊ะ เสร็จ ไม่ต้องดูผลงานครับ ก้มหน้าเดินกลับศาลา ฮ่า ฮ่า ฮ่า มีโอกาสถ่ายแค่สองแช๊ะเท่านั้น แช๊ะแรกฟิลเตอร์ฉ่ำ แช๊ะที่สองหน้าเลนส์ฉ่ำ
ทริปพิชิต 3ตาดแห่งลาวใต้ ก็เสร็จสำเร็จครบจนได้ท่ามกลางความประทับใจ ทุกตาดสวยงามยิ่งใหญ่ ไม่ว่าจะเป็นตาดขมืดที่นุ่มนวลดังแพรไหม ตาดเสือที่เกรี้ยวกราดดุดัน และตาดเยืองที่เข้เต็มพลังและงามด้วยล้ำด้วยรุ้งทอสาย ขอปิดท้ายด้วยภาพน้ำตกตาดเยืองกับรุ้งตัวอ้วนฝีมือคุณทัชคุง และขอบคุณภาพสวยๆเติมเต็มจากเพื่อนร่วมทริปท่านอื่นไม่ว่าจะเป็นข้าวโอ๊ด เอกกี้ และน้องเท้ง มา ณ ที่นี้ด้วยครับ เรื่องราวหลังจากนี้เหลือเพียงการเดินทางกลับเมืองไทย วันข้างหน้ามีโอกาสจะขอกลับมาลาวใต้ใหม่อีกครั้ง บนที่ราบสูงบอละเวนยังมีน้ำตกยิ่งใหญ่สวยงามรอการมาเยือนอีกมากมาย
และสุดท้ายขอขอบคุณ แค้มป์ลูกหมูทราเวลดอทคอม ผู้สนับสนุนหลักในการเดินทางทริปนี้มา ณ ที่นี้ด้วยครับ
ฝากคอมเมนท์ไว้เป็นกำลังใจกันด้วยนะค้าบ โย่ว
ย้ำแดนมหัศจรรย์น้ำตกแห่งลาวใต้ ตอน1/3
ย้ำแดนมหัศจรรย์น้ำตกแห่งลาวใต้ ตอน2/3
| Create Date : 01 กันยายน 2556 |
| Last Update : 2 สิงหาคม 2560 10:44:16 น. |
|
65 comments
|
| Counter : 5945 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 186 คน [
บ๊วยตลอด เดินรั้งท้ายตลอด
เพราะเทียบบรรดาบั้นท้ายนี่เองรู้แระๆ
เป็นยังออกมาเซ็งเลย เห็นป่าวนั่น
กินร้องเต้นอย่างเมามันส์ เป็ดเลยร้องออกมาว่า กระต๊ากๆ 555
แปะก่อนตาจะปิดแว๊ว
ค่อยมาใหม่น้า