BlogGang.com : : hypnotizer : เรื่องเล่าจากปากของอดีตคุณครู

เรื่องเล่าจากปากของอดีตคุณครู

เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อครั้งที่เจอคุณครูประจำชั้นที่สอนอนุบาล 3 ที่จริงเราลืมเรื่องนี้ไปแล้ว เพราะเวลาผ่านไปนานพอสมควรแล้ว แต่พอได้เจอกับคุณครูพร้อมกับลูกสาว และได้ฟังเรื่องราวที่คุณครูเล่าให้ฟัง ตอนนั้นเราตอบตัวเองไม่ได้ว่ารู้สึกยังไง เพราะเราจำเหตุการณ์ตอนนั้นไม่ได้ เราจำได้แค่ว่าคุณครูคนนี้เคยสอนเราตอนอนุบาล 3 และลาออกไปเลี้ยงลูกช่วงเราอยู่ชั้นประถม ... แค่นั้น

เราเห็นคุณครูเดินกับลูกสาว เราจำคุณครูได้ และเดินเข้าไปสวัสดีตามปกติ ตอนนั้นสีหน้าคุณครูดูตกใจเล็กน้อย เมื่อเห็นเรา เค้าถามว่าเราคือนักเรียนที่เค้าเคยสอนตอนที่เค้าประจำชั้นอยู่ห้อง... รุ่น... รึเปล่า ชื่อจริงชื่อนี้ใช่มั้ย เราบอกไปว่าใช่ ซักพักสีหน้าอาจารย์เริ่มเศร้าและเริ่มพูดบางสิ่งให้ฟัง

"ครูขอโทษเธอสำหรับทุกอย่างที่ตอนนั้นครูได้ทำไว้กับเธอ และเพื่อนๆในห้องทุกคน ตอนนั้นครูเพิ่งมาทำงานเป็นครูได้ไม่นาน และยังไม่เข้าใจว่าจิตใจของคนเป็นแม่เป็นยังไง"

ตอนนั้นเรายังนึกไม่ออกว่าคุณครูกำลังพูดถึงเรื่องอะไร เราได้แต่ทำหน้าเหมือนจะรับรู้

"ตอนนั้นครูไม่ควรอารมณ์ร้อน ด้วยการบังคับ...(เพื่อนคนนึงที่ตอนนี้เรียน BBA) ให้กราบเท้าครู แล้วจับหัวเค้าโขกกับเท้าของครู เพราะกราบแล้วไม่ยอมก้มหัวลง เพียงเพราะเค้าพูดกับครูว่าครูใจร้าย"

น้ำตาของคุณครูเริ่มซึมและพูดต่อ

"มีครั้งนึงที่เธอวิ่งไม่ระวังแล้วชนกองหนังสือแบบฝึกหัดที่ครูขนมาจนหล่นพื้น ครูไม่น่าใส่อารมณ์กับเธอบังคับให้เธอเก็บหนังสือกองนั้นขึ้นมาให้ครูจนครบแล้วเอาหนังสือกองนั้นมาทุ่มใส่หัวเธอแล้วพูดใส่เธอว่าเมื่อไหร่เป็นคนดีซ้ำๆจนครูพอใจ แล้วบอกกับคุณป้าที่มารับเธอไปว่าเธอหกล้มจนหน้าเขียว ทั้งที่ความเป็นจริงคือหน้าเธอกระแทกกับโต๊ะเรียน เพราะอารมณ์ของครู"

บอกตามตรงว่าเราลืมเหตุการณ์นี้ไปแล้ว

"แล้วตอนที่...(เพื่อนสนิทของเราคนนึงในตอนนั้น) ถามเพื่อนๆว่าทำไมคุณครูดุจังเลย แล้วครูได้ยิน ครูบันดาลโทสะแล้วไปบังคับให้เพื่อนของเธอตบปากตัวเอง พอเพื่อนเธอตบปากเบาเกินไป ครูจับมือเพื่อนเธอตบปากตัวเองและบังคับให้กราบเท้าขอโทษว่าจะไม่ชวนเพื่อนนินทาครูอีก"

น้ำตาของคุณครูเริ่มไหล

"หลังจากที่ครูได้เป็นแม่คนแล้ว ครูได้เรียนรู้ว่าความเจ็บปวดของการที่เห็นลูกตัวเองถูกรังแกเป็นยังไง ลูกของครูคลอดออกมาเป็นเด็กสมองช้า เรียนโรงเรียนปกติแบบคนอื่นไม่ได้ ถูกคนอื่นรังแกเสมอ ครูต้องลาออกจากโรงเรียนมาเพื่อดูแลลูกอย่างใกล้ชิด เพราะเค้ามีพํฒนาที่ช้ากว่าเด็กคนอื่น ทุกวันนี้เค้าอายุสิบสองแล้ว แต่ยังอ่านหนังสือไม่คล่อง เวลาเล่นกับเด็กๆวัยเดียวกันถ้าครูไม่ไปดูแลใกล้ชิดเค้าจะถูกเด็กผู้ชายหลอกจับและถูกเนื้อต้องตัวอยู่เสมอ"

เราแสดงสีหน้ารับรู้ ให้รู้ว่าเรากำลังฟังอยู่

"ครูขออโหสิจากเธอและเพื่อนๆถึงสิ่งที่ครูเคยทำไว้...ได้รึเปล่า"

"ค่ะ" และเราก็ขอตัวกลับก่อน เพราะแม่โทรตามแล้ว

Title: With You Gone
Artist: Ryan Cabrera

Create Date : 09 เมษายน 2550

Last Update : 9 เมษายน 2550 14:38:45 น.

16 comments

Counter : 555 Pageviews.

แวะมาทักทายบ่ายวันจันทร์

อ่านแล้วรู้ศึกเศร้าค่ะ

โดย: เพียงแค่เหงา

วันที่: 9 เมษายน 2550 เวลา:14:53:45 น.

อ่านแล้วอึ้ง

โดย: ตี๋น้อย (Zantha

) วันที่: 9 เมษายน 2550 เวลา:15:18:07 น.

O_O

อ่านแล้วเศร้าดีแท้

โดย: นู๋น้อย IP: 125.24.22.190 วันที่: 9 เมษายน 2550 เวลา:15:47:25 น.

ให้อโหสิกรรมแก่คุณครูคนนั้นเถอะนะครับ คุณคณุถึงยังไงก็ยังได้ชื่อว่าเป็นคุณครูอยู่ดีครับ

คุณครูของคุณคนนี้ ตอนนี้เค้าคงไม่สบายใจมาก ๆ เลยครับ ที่ลูกเค้าต้องเป็นแบบนี้

ตัวผมเองก็มีแม่เป็นครูครับ แต่ว่าแม่ผมเป็นคุณครูใจดีครับ (ลูกศิษย์แม่บอกนะ) ตัวผมเองเลยเกิดมาเป็นเด็กปกตินะ (นี่ขนาดปกติแล้วนะเนี่ย ... อิอิ)

อิอิ

โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง

) วันที่: 9 เมษายน 2550 เวลา:16:26:31 น.

สวัสดีค่ะ

นำดอกไม้มาฝาก ขอบคุณที่แวะไปดูดอกไม้ที่บล็อกค่ะ

ทิวลิป

โดย: law of nature

วันที่: 9 เมษายน 2550 เวลา:17:48:24 น.

อ่านแล้วเศร้าจังเลยค่ะ...แต่ให้อภัยท่านเถอะนะคะท่านคงรู้สึกผิดมากๆค่ะ

โดย: Madam_Hatyai

วันที่: 9 เมษายน 2550 เวลา:17:49:34 น.

ยังดีที่รู้สำนึกถึงสิ่งที่กระทำลงไป

ไม่ว่าจะเป็นเพราะมีลูกสมองช้า หรือเพราะอะไรก็ตามแต่ ที่ทำให้ครูคิดได้ว่าไม่ควรทำ

ไม่รู้ว่าการกระทำของครูจะส่งผลกระทบของจิตใจเด็กบางคนหรือเปล่าในเวลานั้น ดีที่หนูhypnotizerจำไม่ได้เลย แต่ถ้าเพื่อนคนอื่นจำได้ก็ขอให้ยกโทษให้กับครูคนนั้น

สงกรานต์ไปเที่ยวไหนหรือเปล่าคะ ถ้าไปพี่ปุ้มขอให้เดินทางปลอดภัย และมีความสุขสนุกสนานนะคะ

โดย: ภ.สำเภากางใบ

วันที่: 9 เมษายน 2550 เวลา:22:02:55 น.

อืมมม...นั่นเป็นครูในอดีต
ปัจจุบัน ...ขอให้ครูพันธ์นี้เลือนหายไปกลับกาลเวลา

กลายเป็นครูงงงพันธุ์ใหม่ นะค่ะ

โดย: HelloH@

วันที่: 9 เมษายน 2550 เวลา:23:15:36 น.

ซึ้ง + เศร้า เล็กน้อย อ่ะน้องวิว

พี่เคยทะเลาะกะอาจารย์เหมือนกัน
ตอนนั้นอารมณ์เด็ก ทำอะไรไม่คิด

มาเสียใจเมื่อตอนโตแล้ว
ก็คิดว่าถ้าได้เจออาจารย์
ก็อยากขอโทษ
ถึงแม้ท่านจะจำไม่ได้ว่าเราทำอะไรไว้ก็เถอะ ^^

โดย: อากิร๊า IP: 124.120.171.229 วันที่: 9 เมษายน 2550 เวลา:23:34:26 น.

สวัสดีตอนค่ำๆของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า

ไม่เข้าใจตัวเอง...เหมือนกัน
ว่าความอาทร....ผูกพัน
มันเกิดขึ้นตรง...จุดไหน
รู้แค่ว่า..คิดถึงและห่วงใย

** มีความสุขในการทำงานนะจ้า **

เศร้าจังเลยอะ พูดไม่ออกเลยอะ

โดย: จอมแก่นแสนซน

วันที่: 10 เมษายน 2550 เวลา:1:57:19 น.

สวัสดีตอนเช้าจ้า
หม่ำปา'โก๋กับพี่โบว์มั๊ยคะ
ไปเที่ยวไหนรึป่าวเอ่ย^^...

โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie

) วันที่: 10 เมษายน 2550 เวลา:7:59:14 น.

การอภัยคนเป็นสิ่งที่ควรทำ

โดย: hunjang

วันที่: 10 เมษายน 2550 เวลา:8:12:28 น.

โอว เรื่องจริงผ่านบลอกเลยเหรอเนี่ย

ท่าทางคุณครูคงจะรู้สึกผิดมากเลย

ปล.ลุ้น พี่เคร้าช์กับพี่เค้ากันต่อ

โดย: Nutty Professor

วันที่: 10 เมษายน 2550 เวลา:15:11:53 น.

มาแล้ว T.T
ตอนเด็กๆ พี่ก็เคยเจอ คุณครูบึกหลังพี่ติดๆ กัน 3-4 บึก
เนื่องจากพี่เดินแถวแล้วเพื่อนแกล้งพี่ตลอดทางสะกิดตลอดเวลา
จนพี่ไม่รู้ตัวว่าหนหลังสุดครูจะมาจับพี่ พี่ก็สะบัด เท่านั้นแหละครูก็ตีพี่ใหญ่เลย - -"

แต่อ่านของน้องวิวแล้วอึ้งไปเลย..

ครูเค้าคงนึกย้อนไปย้อนมา..น่าสงสารเหมือนกัน..

โดย: ซูกาโอะ IP: 58.9.41.204 วันที่: 11 เมษายน 2550 เวลา:17:51:37 น.

ยังไม่เคยเจอเหตุการณ์แรงขนาดนั้นนะคะ

ทำผิดแล้วขอโทษแล้วอภัยกันก็ดีแล้วนะคะ

โดย: rebel

วันที่: 11 เมษายน 2550 เวลา:21:48:01 น.

คนเรามักจะรู้สึกตัวว่าทำผิด หลังจากเหตุการณ์นั้นผ่านไปแล้ว
ซึ่งไม่สามารถกลับไปเปลี่ยนแปลงหรือแก้ไขอะไรได้อีก

เหลือเป็นเพียงความทรงจำไว้ในใจของคนทำ

ถึงแม้ คุณ จขบ. จะจำเหตุการณ์ไม่ได้แล้ว แต่อดีตคุณครูคงจำได้ เพราะเธอเป็นคนทำ

การให้อภัย เป็นสุดยอดของการให้แล้วค่ะ

โดย: ลูกนุ่น

วันที่: 13 เมษายน 2550 เวลา:18:53:05 น.