|
Forgotten : ถูกลืม
more than bored : Sad,
more than sad : Unhappy,
more than unhappy : Ill,
more than ill : Abandoned, more than abandoned : world, Alone in the
more than alone in the world : In exile,
more than in exile : Dead,
more than dead : Forgotten.
หนักหนากว่าความเบื่อ คือ เศร้า ,
หนักหนากว่าความเศร้า คือ ชีวิตไร้สุข,
หนักหนากว่าชีวิตที่ไร้สุข คือ ป่วยไข้,
หนักหนากว่าความป่วยไข้ คือ การถูกทอดทิ้ง,
หนักหนากว่าถูกทอดทิ้ง คือ อยู่อย่างเปล่าเปลี่ยวบนโลกใบนี้,
หนักหนากว่าการอยู่อย่างเปล่าเปลี่ยวบนโลกใบนี้ คือ พลัดพราก,
หนักหนากว่าความพลัดพราก คือ ตาย,
...หนักหนากว่าความตาย คือ ถูกลืม ใช่แล้ว ...
นี่แหละ forgotten อันแสนเศร้าน่าใจหาย
เราอยากเป็นที่จดจำของใครบางคนอันเป็นที่รัก
แต่ใครเล่าจะทำสำเร็จทุกครั้งได้ อยากเป็นที่จดจำ
จึงเอาใจคนอื่นมากไป
เราต้องสูญเสียตัวเองอย่างไม่ต้องสงสัย
หากตามใจตัวเองมากไป
เราอาจไม่เหลือใคร
แม้แต่คนใจร้ายที่จะมาตำหนิติด่า
ยอมตายดีกว่าถูกลืม --
เก๋และเฉียบขาดไม่ใช่เล่น
หากใครทำและเป็นเช่นนั้นได้
แต่เราจะเอาชีวิตไปผูกติดกับคนอื่นขนาดนั้น ได้อย่างไร
คงไม่เพียงเราเองที่อึดอัดคับข้องใจ
คนที่ต้องแบกความเป็นตายของเราไว้
ก็คงอยากฆ่าตัวตายวันละหลายหน
สำคัญแค่ไหนว่า
เราจะต้องเป็นที่จดจำของใครหรือเปล่า บางที ชีวิตก็ไม่ได้เรียกร้องอะไรจากเรา มากล้น นอกจาก
ขอเพียงเราจดจำใครบางคนไว้ ... ตลอดไป -- เท่านั้น
แต่สำหรับเราแล้ว ไม่ขอจดจำอะไรเอาไหว ถึงแม้ว่าแต่ก่อนเขาจะดีกะเราขนาดไหน แม้แต่ส่วนที่ดีเราก็ไม่ขอจดจำ ไม่ว่าเขาจะเป็นใครก็ตาม
Create Date : 13 มีนาคม 2551 |
|
4 comments |
Last Update : 27 มีนาคม 2551 23:41:43 น. |
Counter : 663 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: โดม IP: 124.120.203.162 26 มีนาคม 2551 6:45:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: PAT IP: 203.146.85.150 26 มีนาคม 2551 8:29:12 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
เลย Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
"โลกสอนให้มนุษย์รู้ว่า
ทุกอย่างย่อมมีการเปลี่ยนแปลง แต่โลกก็ยังให้มนุษย์รู้จักกับความผูกพัน"
วันนี้
เราอาจรู้สึกผูกพันต่อสิ่งนี้ จนคิดว่าเราขาดไม่ได้.. แต่เวลาจะทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไป
สักวันเราจะรู้ว่า
สิ่งที่เราผูกพันในวันนี้
เป็นส่วนหนึ่งที่เติมชีวิตเรา ไม่ใช่...ทั้งหมดของชีวิตเรา
วันหนึ่ง
หากเรามีโอกาสได้เจอสิ่งที่ถูกใจสิ่งใหม่ ที่เราคิดว่าเราพังใจ
ปรารถนา
ต้องการ
ขาดไม่ได้ เราก็จะเริ่มผูกพันกับสิ่งใหม่ได้ในเวลาไม่นานนัก
เมื่อเวลาหนึ่งผ่านไป จะสอนเราได้เองว่า..ความผูกพันกับสิ่งใดๆ ในช่วงเวลาหนึ่ง จะเป็นความสุขในช่วงเวลานั้นๆ อย่าได้ไปยึดติด อย่าได้ไปใช้ชีวิตทั้งชีวิตลุ่มหลง
คิดเสียว่า
เราโชคดี
ที่มีโอกาสได้ผูกพันกับสิ่งที่เรารัก ความผูกพัน
ก็เหมือนกับความรัก
หรืออาจจะเป็นผลพวงที่มาจากความรัก หากเรารักใครคนใดคนหนึ่งมาก เราก็รู้สึกผูกพันมาก แต่ความผูกพันที่ว่า
เพราะคนทุกคน ย่อมผูกพันกับหลายๆ สิ่ง เปรียบเสมือนเรามีแก้วน้ำอยู่หนึ่งใบ ในช่วงเช้า
เราอาจต้องใช้แก้วใบนี้ดื่มนม พออากาศร้อนหน่อย เราอาจต้องการน้ำเย็นๆ บางครั้งที่เราไม่สบาย
เราอาจต้องการน้ำอุ่น ใจเราก็เหมือนกับแก้วน้ำ
ต้องเติมสิ่งต่างๆ ในเวลาที่แตกต่างกัน
ตามความเหมาะสม
หากเราเติมน้ำเย็นลงไปในแก้วน้ำ แล้วเติมน้ำร้อนลงไป ในทันที
ในแก้วใบเดียวกัน
เราก็จะพบว่า
แก้วใบนั้น
ก็จะร้าว
แล้วก็เริ่มแตก ซึ่งก็เหมือนกับใจเรา
ความผูกพันต่อสิ่งหนึ่งสิ่งใดในช่วงเวลาหนึ่ง
ไม่ผิด ถ้าเราค่อยๆ ปรับใจ ปรับตัวของเราเอง ให้กลับคืนในเวลาที่ควร เพราะอย่างน้อยที่สุด
เราก็มีโอกาส
ได้ผูกพัน
ซึ่งก็เหมือนเราได้มีโอกาส
ได้รัก นั่นเอง
|
|
|
|
|
|
|
แต่ทำไมภาพมันชัดเจนอยู่
โดยที่เราเองก็ไม่รู้ตัว..
ส่วนที่ยากแก่การบังคับมากที่สุด
ไม่ใช่สมองคะ
แต่เป็นหัวใจ...