Bloggang.com : n'gin : Sick people

Sick people

ขอคาราวะแด่เจ้าของวลีนี้ Francosis Truffaut
ความสัมพันธ์ของเราทั้งคู่ที่รู้มีเพียงแค่ เราเกิดในปีที่เค้าตาย นอกนั้นสื่อสารกันเข้าใจผ่านข้อความนี้ "Film Lovers are sick people" .....ป่วย...อาการนี้เป็นบ่อยๆช่วงสุดสัปดาห์
ประมาณว่าใครไม่เป็นเองก็ไม่มีทางจะรู้หรอกว่ามันเหมือนคนป่วยเข้าขั้นบ้าแค่ไหน(เพราะเคยโดนด่ามาแล้ว"เฮ้ย...บ้าป่าวว้าชอบไปดูหนังคนเดียว......... --" )

หลักใหญ่ๆในการดูหนังทำให้เราย้อนดูตัวเอง
นอกเหนือจากความสนุก มันยังทำให้เราก้าวข้ามความคิด ข้ามขีดจำกัด ข้ามเขตจินตนาการ นั่นเป็นสิ่งที่ตัวเราเองจำเป็นต้องมีมากๆ

การ์ตูน2เรื่องนี้ จำไม่เคยลืม ลืมไม่ลงแม้ไม่ได้จำ
----Spirited Away-----

ถือว่าเป็นการ์ตูนในใจใครหลายๆคนเลยทีเดียว ไม่เว้นแม้แต่เราเอง
เรื่องราวที่มีชีวิตเชื่อมโยงกันทั้งวิญญาณและมนุษย์ เชื่อมกันทั้งตัวตนและจิตใจ
สอนให้รู้ว่าการมีชีวิตที่มีค่าต้องทำงาน ใครไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ต้องทำงาน เหมือนกันกับจิฮิโระ(นางเอก)ซึ่งยังเด็กแต่เมื่อก้าวผ่านมายังอีกโลกหนึ่ง สิ่งแรกที่ต้องทำคือของานทำ และที่สำคัญอย่าลืมชื่อของตัวเองเด็ดขาด นั่นหมายถึงการลืมตัวตนของตัวเองไปว่าเราเป็นใคร มาจากไหน และทำทุกอย่างไปเพื่ออะไร

แม้จะมีคนที่ช่วยเหลือมากมาย แม้จะมีคนยื่นสิ่งของล้ำค่าให้ แต่เป้าหมายเพียงหนึ่งเดียวคือการช่วยเหลือพ่อแม่ให้ออกมาจากสภาพแบบนั้น(เป็นหมูเพราะโขมยของกิน) นั่นเป็นสิ่งที่ตัวเราคนเดียวเท่านั้นที่ต้องทำและฝ่าฟันไปให้ได้ แม้จะมีเพื่อนร่วมทาง แต่ถึงเวลาแล้วคนเราย่อมมีหนทางเป็นของตัวเองทุกคน เหมือนดัง โทฮากุ(มังกรตัวนี้แหละ) ที่ต้องจัดการชีวิตของตัวเองให้ได้ เมื่ออยากฝึกเวทย์มนต์ก็ควรฝึกในทางที่ถูก แต่ตัวเองดันมาผิดทาง จนกระทั่งลืมชื่อตัวเอง ลืมความเป็นตัวเองไปจนหมด แต่สุดท้ายก็จำตัวเองได้ ว่าเคยเป็นใครและยิ่งใหญ่มากแค่ไหน เคยทำประโยชน์โดยเคยช่วยชีวิตนางเอกมาก่อนในฐานะเป็นเทพเจ้าแห่งแม่น้ำ

ดูการ์ตูนเรื่องนี้ตอนช่วงเวลาที่รู้สึกว่า "ช่วงนี่สับสนกับชีวิตจังวุ้ย"
แล้วจะรู้ว่าหนังมันก็มีพลังบางอย่างที่จัดการอาการแบบนั้นได้ชะงัดเลยล่ะ

----The Iron Giant-----

การ์ตูนเรื่องนี้จะสอนให้เราได้รับรู้ว่า "เราเลือกได้ที่จะเป็นอะไรและทำอะไร"
ไม่มีใครรู้จักกันเพียงแค่ดูรูปร่างภายนอก
แต่การตัดสินใครสักคนมันง่ายเพียงแค่รูปร่างภายนอกก็มากเกินพอ

บางทีสิ่งที่ดูเหมือนมันไม่มีชีวิตและจิตใจเช่นหุ่นยนต์ จริงๆแล้วมันก็เหมือนคนเรานั่นแหละ เพียงแค่มันหลงลืมอะไรบางอย่างไป หลงลืมว่าตัวเองเป็นใคร
แต่เด็กคนที่ได้สัมผัสโดยตรงจะรู้ว่าภายนอกที่น่ากลัวและเป็นอันตรายนั้น แท้ที่จริงแล้วกลับมีจิตใจที่ดีงาม
คำพร่ำสอนที่เด็กผู้ชายคนหนึ่งได้บอกกับหุ่นยต์เสมอมาว่า เราเลือกได้ว่าเราจะเป็นแบบไหน เราเลือกได้ว่าเราจะทำอะไร อย่าทำเพราะสิ่งที่คนอื่นบังคับให้เราต้องเป็นแบบนั้น เราอิจฉาเด็กที่มีวุฒิภาวะพอในการมองอะไรแบบนั้น
เด็กที่มีทั้งความฉลาด ไหวพริบ และหัวคิด โดยไม่ได้ตัดสินใครที่ภายนอกแม้ว่าสิ่งเหล่านั้นจะเป็นสิ่งแรกที่พบเห็นกันก็ตาม

มันทำยากจังแฮะ
เลือกทำในสิ่งที่เราเป็น....นั่นคือเรามีทางให้เลือกเสมอ

"เราชอบเน้นเรื่องที่อย่าหลงลืมตัวเองไป นั่นก็เพราะตัวเองเป็นพวกความจำสั้นมั่กๆ

Create Date : 12 กรกฎาคม 2552

Last Update : 15 กรกฎาคม 2552 22:31:29 น.

1 comments

Counter : 2500 Pageviews.

แวะมาอ่านจร้า bigeye

โดย: CIA (tewtor

) วันที่: 14 เมษายน 2554 เวลา:0:37:09 น.