สาระน้อยนิด หลากหลายไร้ซึ่งสาระ ขอเพียงยิ้มมีให้แก่กัน

<<
มิถุนายน 2549
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
15 มิถุนายน 2549
 

เรื่องเล่าจากพันทิพ,ไม่เคยใช้รุ่นนี้ว่ะ,ถึงเวรเอ็งแล้วล่ะ,แก่แล้ว มันออกยากว่ะ,คนละแบบ

เจอที่บอร์ดราชดำเนินขอรับ
เลยขอเก็บมาต่อที่นี่

ในงานเลี้ยงเกษียนอายุของสาธุคุณหลวงพ่อบาทหลวง
นักการเมืองใหญ่คนหนึ่ง ได้รับเลือกจากสมาชิกโบสถ์แห่งหนึ่ง
ให้เป็นผู้กล่าวสุนทรพจน์ในงานเลี้ยงดินเน่อร์เกษียณอายุ ที่จัดให้แก่บาทหลวง
ที่เป็นผู้นำโบสถ์แห่งนี้มาแล้วถึง 25 ปี
ด้วยสาเหตุที่ยังไม่แจ้งชัด นักการเมืองผู้มีเกียรติท่านนี้เกิดมาสาย
และเมื่อทุกคนรู้สึกอึดอัดกระวนกระวาย
หลวงพ่อจึงตัดสินใจว่าจะกล่าวอะไรสักเล็กน้อย เพื่อเป็นการเกริ่นรอเวลาสำคัญ
“ภาพที่ตราตรึงใจของอาตมา เกิดจากการรับฟังคำสารภาพบาปเป็นครั้งแรกเมื่อมาประจำที่นี่ ...
อาตมาคิดว่าคงเป็นกรรมเวรที่สาหัสแน่ ที่ได้รับมอบหมายให้มาอยู่ที่นี่”
หลวงพ่อกล่าวขึ้นอย่างน่าสนใจ

“เจ้าคนแรกที่มาสารภาพบาปกับอาตมา บอกอาตมาว่าเขาไปขโมยโทรทัศน์มา
แต่โชคดีรอดมาได้เพราะโกหกตำรวจสำเร็จ
เขาขโมยเงินจากพ่อแม่ของตัวเอง แล้วต่อมาก็ยักยอกเงินของเถ้าแก่
จากนั้นเขายังล่วงเกินทำชู้กับภรรยาของเจ้านาย เสพยาเสพติด และเอากามโรคมาติดน้องสาวตัวเอง”
“อาตมาตกตลึงกับคำสารภาพนั้น ... แต่เมื่อวันเวลาที่ผ่านไป

อาตมาก็พบว่าไม่ใช่ทุกคนจะเป็นเช่นนั้นไปหมด
แท้ที่จริงแล้ว ที่นี่เต็มไปด้วยคนดีและผู้มีความรักความเมตตา” .....
สิ้นเสียงท่านสาธุคุณ .... นักการเมืองท่านนั้นก็มาถึงพร้อมกับคำระร่ำระลักขอโทษขอโพยที่มาสาย
เขาเริ่มพิธีมอบของที่ระลึกในทันใด แล้วก็ตามด้วยสุนทรพจน์ที่ทุกคนรอคอย
“ผมจะไม่มีวันลืมวันแรกที่พระคุณเจ้ามาประจำที่นี่เลย” ....
นักการเมืองใหญ่เริ่มเปิดประเด็น


“ที่จริงแล้วผมต้องบอกว่า .....
ผมรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้เข้าสารภาพบาปกับพระคุณเจ้าท่าน เป็นคนแรกของโบสถ์นี้เลยล่ะ




กระทาชายนายหนึ่งต้องการจะซื้อเลื่อยมาตัดต้นไม้หลังบ้าน เขาจึงไปที่ร้านขายเลื่อยแล้วเลือกดูอยู่ร่วมชั่วโมง
ด้วยความหวังดีคนขายจึงให้คำแนะนำกับเขา
"พ่อหนุ่ม ทำไม่คุณไม่ซื้อรุ่นนี้ล่ะ
เป็นเป็นเลื่อยโซ่รุ่นล่าสุด ตัดไม้ได้วันละเป็นร้อยต้นเลยนะเนี่ย"
ไอ้หนุ่มเห็นดีด้วย เขาจึงซื้อเลื่อยรุ่นนั้นกลับบ้าน แล้วลงมือตัดไม้ทันที
หลังจากพยายามอยู่หลายชั่วโมง เขาเพิ่งตัดไปได้แค่สองต้น เขาจึงตัดสินใจเลิก โดยคิดอยู่ในใจว่ามันต้องมีอะไรผิดปกติกับเลื่อยอันนี้แน่ ด้วยความสงสัยเขาจึงตัดสินใจว่าจะลองดูอีกหนในวันพรุ่งนี้
วันรุ่งขึ้น เขาตื่นตั้งแต่ตีสี่ แล้วตะลุยตัดไม้ไปเรื่อยจนค่ำ คราวนี้เขาตัดไปได้อีกห้าต้น
ด้วยความมั่นใจว่าเลื่อยนั้นเสีย ในวันถัดมาเขาจึงกลับไปที่ร้านขายเลื่อยอีกครั้ง แล้วบอกคนขายว่าเลื่อยที่ซื้อไปนั้น ใช้การไม่ได้
หลังจากที่สำรวจตรวจตราตัวเลื่อยอยู่สักพัก คนขายจึงเอ่ยขึ้นว่า
"มันก็ดูดีนี่นา ไม่น่าจะเป็นอะไร"
ว่าแล้วเขาก็ลองติดเครื่องมันดู

"เฮ้ย! นี่มันเสียงอะไรล่ะเนี่ย" ไอ้หนุ่มถามด้วยความประหลาดใจ



หนุ่มนายหนึ่งถูกเกณฑ์ไปรักษาชายแดนเป็นรั้วของชาติ เขาประจำการอยู่ในพื้นที่ล่อแหลม หมู่บ้านที่ใกล้ที่สุดยังต้องใช้เวลาเดินเท้าไปเป็นวัน อยู่มาได้อาทิตย์หนึ่ง เขาก็เริ่มถามผู้บังคับบัญชาเรื่องผู้หญิง
"เอ็งไปที่ห้องหลังครัว มีถังอยู่ใบหนึ่งที่มีรูอยู่ เอ็งใช้รูนั่นแก้ขัดได้ ใครๆที่นี่ก็ทำกันอย่างนี้" จ่าว่า
คืนนั้น เขาตัดสินใจไปลองใช้บริการรูที่ถัง...

"รูนี่ดีจริงๆครับจ่า ผมใช้มันได้ทุกวันรึเปล่าครับ" เขาถามเมื่อพบกับผู้บังคับบัญชาในตอนเช้า
"เออ ข้าก็ว่าจะคุยกับเอ็งเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน" หัวหน้าตอบ “เอ็งใช้ได้อาทิตย์ละ 6 วัน เว้นวันพุธ”
"ทำไมครับ?" เขาสงสัย

"วันพุธ เวรเอ็งอยู่ในถังที่มีรูนั้นว่ะ!!!"



คู่สามีภรรยาอายุปูน 80 เกิดนึกอยากมีลูกอีกสักคน ทั้งสองจึงไปปรึกษาแพทย์
“ผมว่าท่าจะยากหน่อยนะครับ แต่เอาเถอะ ในเมื่อคุณลุงยืนยันว่ายังแข็งแรงอยู่ ผมขอตรวจน้ำเชื้อดูหน่อยก็แล้วกัน จะได้รู้ว่ามีปริมาณเชื้อมากพอหรือเปล่า” หมอบอกพร้อมกับหยิบกระปุกพลาสติกให้ชายสูงอายุหนึ่งใบและชี้ให้เข้าไปในห้องเล็กๆห้องหนึ่ง
30 นาทีผ่านไป ชายชราก็เปิดประตูออกมาด้วยท่าทางอ่อนล้า
“ขอโทษนะครับคุณหมอ ขอผมพาภรรยาเข้าไปด้วยได้ไหมครับ” เขาถามหมอ
“ได้สิครับ จะทำไงก็ได้ ขอให้ได้ตัวอย่างก็แล้วกัน” หมออนุญาตโดยดี
ทั้งคู่กลับเข้าไปในห้องเล็กๆนั้นอีก 30 นาทีต่อมาทั้งคู่เปิดประตูออกมา ท่าทางอ่อนระโหยโรยแรง เหงื่อท่วมตัว เสื้อผ้ายับยู่ยี่ทั้งคู่
“อ้าว ไม่สำเร็จหรือครับ” หมอถามอย่างแปลกใจเมื่อชายชรายื่นกระป๋องเปล่าให้
ชายชราถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนตอบ “ไม่ไหวครับหมอ ผมลองด้วยมือขวาก็แล้ว มือซ้ายก็แล้ว สองมือพร้อมๆกันก็แล้ว พอภรรยาผมมาช่วย เธอก็ลองทั้งมือซ้าย แลมือขวา จนเราช่วยกันทั้งสองคนสี่มือ ก็ยังไม่ไหว


เธอต้องลองใช้ฟันดู ก็ยังไม่ได้เรื่อง จนผมต้องใช้ฟันผมเอง มันก็ยังไม่สำเร็จอยู่ดี ไอ้ฝากระป๋องนี่มันเปิดยากจริงๆครับ”

ปีค.ศ. 2096 โลกมนุษย์สามารถติดต่อกับสิ่งมีชีวิตต่างดาวที่ทรงภูมิปัญญาได้เป็นครั้งแรก และก็นำมาซึ่งสิ่งใหม่หลายๆอย่าง จนกระทั่งโครงการทดลองผสมข้ามเผ่าพันธุ์ได้เริ่มต้นขึ้น มนุษย์โลกคู่หนึ่งได้ถูกเลือกไปทำหน้าที่นี้ สมมติว่าชื่อ อาดัม กับ อีฟ ก็แล้วกัน

การทดลองถูกกำหนดให้มีขึ้นในยานอวกาศของมนุษย์ต่างดาวที่ลอยลำอยู่ในอวกาศเหนือพื้นโลก ฝ่ายมนุษย์ต่างดาวก็ส่งตัวแทนมาสองคนเช่นเดียวกัน โดยให้อาดัม(ชาย)อยู่ร่วมกับมนุษย์ต่างดาวสาว ส่วนอีฟสาวช่วโลกอยู่ร่วมกับมนุษย์ต่างดาวชายหนุ่ม

เมื่ออีฟและมนุษย์ต่างดาวฝ่ายชายเข้าอยู่ในห้องส่วนตัวแล้ว เธอก็ต้องผิดหวังอย่างรุนแรง เมื่อพบว่าอุปกรณ์ของมนุษย์ต่างดาวนั้นมีขนาดแค่ไม้ขีดไฟก้านหนึ่งเท่านั้น
"ไม่ต้องห่วง" มนุษย์ต่างดาวว่าพลางเคาะหน้าผากตัวเองสามสี่ครั้ง ทุกทุกครั้งที่เคาะ "อุปกรณ์" จะยืดยาวออกมาหนึ่งนิ้วเศษๆ
"แต่มันจะใช้การได้ไงล่ะ นี่มันเส้นบะหมี่ชัดๆเลย" อีฟยังกังวลใจ
"ไม่มีปัญหา" มนุษย์ต่างดาวว่าพลางเคาะดึงหูตัวเองสามสี่ครั้ง ทุกทุกครั้งที่ดึง "อุปกรณ์" จะพองโตออกมาจนได้ขนาดพอเหมาะพอเจาะ
แล้วการทดลองก็สัมฤทธิ์ผลด้วยดี

วันถัดมาเมื่ออาดัมกับอีฟมาเจอกันอีกครั้ง
"เมื่อคืนเป็นไงบ้าง" อาดัมถาม
"ของฉันวิเศษสุดยอดเลยล่ะ" อีฟบอก "แล้วคุณล่ะ" เธอถามกลับ

"ไม่ไหว" อาดัมส่ายหน้า "ไม่รู้เธอเป็นบ้าอะไร เอาแต่ทุบหัวกับดึงหูผมทั้งคืนเลย!"





Create Date : 15 มิถุนายน 2549
Last Update : 15 มิถุนายน 2549 8:16:03 น. 2 comments
Counter : 422 Pageviews.  
 
 
 
 
ตลกมาก ๆ เลยครับ
 
 

โดย: basbas วันที่: 15 มิถุนายน 2549 เวลา:19:56:10 น.  

 
 
 
 
 

โดย: ดำรงเฮฮา วันที่: 15 มิถุนายน 2549 เวลา:23:37:57 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

นายหนหวย
 
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Google
[Add นายหนหวย's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com