17. ขอโทษเรามองไม่เห็น
การที่เราไม่ต้องคิดเยอะ เวลาที่จะยอมรับในสิ่งที่ผิดพลั้งพลาดไป ไม่ต้องคิดมาก เวลาที่เราจะอภัยคนอื่น ทำดีได้ไม่ต้องเดี๋ยว ความดีนั้นมีไว้ให้ปฏิบัติ ไม่ต้องวิจิกิจฉาลังเลสงสัยในความดีงาม เพราะจะเป็นอุปสรรคขวางกั้นไม่ให้ความเจริญเข้ามาสู่ชีวิตของเรา จำตอนเป็นเด็กได้ไหม? หากจำไม่ได้แสดงว่า...อายุมากแล้ว ครูบอกว่า อันนี้ดี สิ่งนี้งาม เราก็จะทำตามโดยไม่ขัดข้อง คนก็ จะมองยกย่องว่า เราเป็นเด็กดี เราก็มีความภูมิใจในตัวเอง เด็กอนุบาลคนหนึ่ง วิ่งชนเพื่อน จนล้มทั้งยืนเลยล่ะ (ก้นจ้ำเบ้า) ขอโทษ...เราไม่ได้ตั้งใจ เด็กที่วิ่งชนเอ่ย ตามที่ครูสอนมา ต้องขอโทษ เวลากระทบกระทั่งคนอื่น โดยไม่ตั้งใจ ไม่เป็นไร เด็กที่ล้มเอ่ย เหมือนให้อภัย เมื่อเพื่อนรู้จักขอโทษแล้ว เจ็บมากไหมล่ะ ไม่น่าถาม ดูแล้วก็จบปัญหา จบเรื่องราวแบบแฮปปี้ เอนดิ้ง (Happy Ending) เด็กอนุบาลอีกคน เดินไปเหยียบเท้าเพื่อน โดยไม่ตั้งใจ (มั๊ง) คนที่เหยียบเท้าเพื่อน : อุ่ย ขอโทษ...เรามองไม่เห็น คนที่โดนเพื่อนเหยียบเท้า : ไม่เป็นไร มองไม่เห็นทำไมแกเหยียบถูก (วะ) เห็นแล้วก็อดยิ้มไม่ได้ หากคนเราในสังคมเป็นเช่นนี้ คงไม่มีการ ต่อยตีทำร้ายกัน ลองฝึกพูดดูนะ...ขอโทษ, ไม่เป็นไร, ท่องไว้นะท่าน...ขอโทษ, ไม่เป็นไร...ขอโทษ, ไม่เป็นไร...ขอโทษ, ไม่เป็นไร หากทำได้ก็จะ...ไม่เป็นไร ก็จะไม่มีปัญหาตามมา การเรียนรู้ที่จะ ยอมรับผิดในสิ่งที่ทำ และ เรียนรู้ที่จะให้อภัยคนอื่น เป็นการเรียนรู้ที่ยิ่งใหญ่ ถ้าไม่รู้จักการให้อภัยผิด และไม่คิดที่ลืมซึ่งความหลัง จักหาความสุขยากลำบากจัง ความผิดพลั้งมีอยู่ทั่วทุกตัวคน จากหนังสือธรรมะพริกขี้หนู ดีๆ...สั้นๆ...ซึ้งๆ... โดย พระอาจารย์สมพงษ์ รตนวํโส จากหนึ่งในทีมงานธรรมะเดลิเวอรี่ จัดพิมพ์โดย สำนักพิมพ์ดอกหญ้า 2000
| Create Date : 15 กุมภาพันธ์ 2560 |
| Last Update : 15 กุมภาพันธ์ 2560 17:12:21 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 195 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [