ช่วงนี้ผีเข้าอีกุลีค่ะ เกิดอาการอยากจะขบหัว พี่มากขาาา (Mark) ผู้จัดการแผนกจัดซื้อตะหงิดๆ (ต้องจินตนาการฝรั่งแก่ๆ ดื้อหัวชนฝา) ก็มันหลายดอกแล้วนะคะ ทำงานกับพี่มากขาที่ไรอิชั้นต้องท่องตลอด Be patient นะอีกุลีๆๆๆๆ เมื่อวานเจอนึงดอก จะให้เดี๊ยนทำ tracking list แล้วก็ให้จิกหัวชาวบ้าน พร้อมกับทำรายงานส่ง management team แทนตัวเองหน๊อยยยแน่.. ชั้นถามบอสชั้นแล้วย่ะ ว่างานนี้จัดซื้อนั่นแหละต้องทำ ไม่ใช่ชั้น.. ชั้นมีหน้าที่ Kick off project แล้วก็ follow up ย่ะ พี่มากขาก็ไม่ลดละนะคะ พยายามยัดเยียดงานให้ (หรือภาษาบ้านๆเรียกว่า "โยนขี้") ถ้าหล่อนไม่ทำแล้วใครจะทำ มันเป็นงานของ program management นะ.. เถียงกันอยู่ครึ่งชั่วโมง ตรูไม่ไหวแล้วววว ต่อม Patient ระเบิดโป๊ะ คต่ง คติ กรูไม่มีแล้วโว้ยยย Sorry I'm not gonna do it. Please raise this issue up in management meeting and re-capture role and responsibilty (ขอโทษ กรูไม่ทำ ไปคุยกับผู้บริหารในที่ประชุม เรื่องบทบาทและหน้าที่นะ.. เช๊อะ...)
เตรียมงานถึงไหนแล้ว มีอะไรถามได้น๊า เพราะเอ๋ผ่านช่วงบ้าระห่ำมาแล้ว ไม่เชื่อดูที่บล็อคเอ๋ได้เลย "เมื่ิอชั้นเป็น ... B R I D E Z I L L A" <=== แค่ชื่อก็รู้ว่าเอ๋สติแตกขนาดไหน ดีนะที่ไม่โดนยกเลิกงานแต่ง เพราะเจ้าบ่าวกลัววววววว
โดย: j a r n i k วันที่: 24 มิถุนายน 2553 เวลา:12:15:13 น.
) 
) จากที่กลายเป็นเยสแมนก็กลายเป็น "มิสผันผ่อน" ผัดไปได้เรื่อยๆค่ะ ทำได้นะจ๊ะ แต่รอนิดนึง ข้ออ้างหรูของเดี๊ยนก็คือ prioritise ค่ะ... ถือคติอย่างนึงค่ะ จะไม่พูดคำว่า Sorry it's not my job เพราะว่า เราทำงานเป็นทีมใช่ไหมคะ ช่วยๆกันได้ก็ช่วยๆกันไป... (น้านนน เป็นคนดีซ้าาาา... สะตอรึเปล่ายะ!!)
) 
ใส่ลาวเอ๊ยเราเราก็ปาถุง
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [