Group Blog
 
 
ตุลาคม 2550
 
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
21 ตุลาคม 2550
 
All Blogs
 

ความรัก...ของต้นapple

นานมาแล้ว
มีต้นแอปเปิ้ลใหญ่อยู่ต้นนึง
และก็มีเด็กชายตัวเล็กๆ คนหนึ่ง
ชอบเข้ามาอยู่ใกล้ ๆ และเล่นรอบ ๆ ต้นไม้นี้ทุก ๆ วัน
เขาปีนไปบนยอดของต้นไม้ และก็กินผลแอปเปิ้ล
และก็นอนหลับไป ภายใต้ร่มเงาของต้นแอปเปิ้ล
เขารักต้นไม้ และต้นไม้ก็รักเขา

เวลาผ่านไปเด็กน้อยโตขึ้น
และเขาไม่มาวิ่งเล่นรอบ ๆ ต้นไม้ทุกวันอีกแล้ว
วันหนึ่งเด็กน้อย กลับมาหาต้นไม้ เด็กน้อยดูเศร้า
"มาหาฉัน และมาเล่นกับฉันเหรอ" ต้นไม้ถาม
"ฉันไม่ใช่เด็กเล็ก ๆ แล้วนะ ฉันไม่อยากเล่นรอบ ๆ ต้นไม้อีกแล้ว
ฉันต้องการของเล่น ฉันอยากได้เงินไปซื้อของเล่น" เด็กน้อยตอบ
"ฉันไม่มีเงินจะให้ ..... เก็บลูกแอปเปิ้ลของฉันไปขายสิ
เพื่อเอาเงินไปซื้อของเล่น" ต้นไม้ตอบ


เด็กน้อยตื่นเต้นมาก เขาเก็บลูกแอปเปิ้ลไปหมดและจากไปอย่างมีความสุข
หลังจากเขาเก็บแอปเปิ้ลไปหมดแล้ว เขาไม่กลับมาหาต้นไม้อีกเลย
ต้นไม้ดูเศร้า......
วันหนึ่ง เด็กน้อยกลับมา เขาดูโตขึ้น
ต้นไม้รู้สึกตื่นเต้นมาก
"มาหาฉัน และมาเล่นกับฉันเหรอ" ต้นไม้ถาม
"ฉันไม่มีเวลามาเล่นหรอก ฉันมีครอบครัวแล้ว
ฉันต้องทำงานเพื่อครอบครัวของฉันเอง
เราต้องการ บ้าน ช่วยฉันได้ไหม"

"ฉันไม่มี บ้าน จะให้ แต่.... ตัดกิ่งก้านของฉันไปสิ... เอาไปสร้างบ้าน"
ดังนั้นเด็กน้อยตัดกิ่งก้านทั้งหมดของต้นไม้ไปและจากไปอย่างมีความสุข


อีกครั้งที่ต้นไม้ถูกทิ้งให้เดียวดาย และเศร้า...
วันหนึ่งในฤดูร้อน เด็กน้อยกลับมา ต้นไม้ดีใจมาก
"มาหาฉัน และมาเล่นกับฉันเหรอ" ต้นไม้ถาม
"เปล่า ฉันรู้สึกผิดหวังกับชีวิต และเริ่มแก่ขึ้น
ฉันอยากแล่นเรือไปพักผ่อนไกล ๆ ให้เรือฉันได้ไหม"
"ใช้ลำต้นของฉันได้ เอาไปสร้างเรือ เพื่อเธอจะได้แล่นเรือไปและมีความสุข"


ดังนั้น เด็กน้อยตัดลำต้นของ ต้นไม้ไปสร้างเรือ
เขาล่องเรือไป และไม่เคยกลับมาอีกเลย
หลายปีผ่านไป ในที่สุดเด็กน้อยกลับมา
คราวนี้เขาดูแก่ลงไปมาก
"ฉันเสียใจ ฉันไม่เหลืออะไรจะให้อีกแล้ว ไม่มีผลแอปเปิ้ลให้ ..
ฉันไม่มีลำต้นให้ปีนอีกแล้ว"
"ฉันไม่มีฟันจะกินแล้ว ฉันปีนไม่ไหว และฉันก็แก่แล้ว" เด็กน้อยตอบ
"ฉันไม่มีอะไรเหลือให้อีกแล้ว สิ่งเดียวที่เหลือ มีเพียงรากที่กำลังจะตาย"
"ตอนนี้ ฉันไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว แค่อยากได้ที่พักพิง ฉันเหนื่อยมานานแล้ว"


"รากของต้นไม้แก่ ๆ จะเป็นที่พักพิงของหนูได้ ... มาสิ นั่งลงข้าง ๆ ฉัน...
หลับให้สบาย....."
เด็กน้อยนั่งลงข้าง ๆ ต้นไม้ดีใจ ยิ้ม... และน้ำตาไหล.......


นี่เป็นเรื่องสำหรับทุก ๆ คน
ต้นไม้ในเรื่อง คือ พ่อแม่
เมื่อเราเป็นเด็กตัวเล็ก ๆ เรารักที่จะเล่นกับพ่อกับแม่...
เมื่อเราโตขึ้น ... เราทอดทิ้งพ่อและแม่ และกลับมาหาท่าน
เมื่อเราต้องการบางสิ่งบางอย่าง หรือเมื่อเรามีปัญหา
ไม่ว่าอย่างไร... พ่อและแม่ ของเราก็จะอยู่และให้ทุกสิ่ง อย่างที่ท่านทำได้
หวังเพียงเรามีความสุข
คุณอาจจะคิดว่า " เด็กน้อย " ในเรื่องโหดร้าย
แต่นั่น คือความจริงที่สะท้อนให้เห็นว่า พวกเราทำกับผู้มีพระคุณอย่างไร?
.......... แล้วต้นไม้ของคุณล่ะ ...... เด็กน้อย .....????












 

Create Date : 21 ตุลาคม 2550
0 comments
Last Update : 16 พฤศจิกายน 2551 15:52:50 น.
Counter : 499 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


ฮอนด้ากับคาปูปั่น
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add ฮอนด้ากับคาปูปั่น's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.