Group Blog
กรกฏาคม 2558

 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
1. ความรักที่มีให้แมวที่ชื่อ ปลานิล
การมา และจากลา ของปลานิล แมวที่ขี้อ้อน และน่าสงสารที่สุด
facebook
จะบอกว่า #ปลานิล แมวสีดำตัวน้อยยๆของบ้าน ได้จากไปแล้ว จากการสันนิฐานของที่บ้าน คือ ข้างบ้านมีช่างมาต่อเติม และได้เดินเข้ามาบริเวณบ้านในช่วงที่ไม่ทีคนอยู่ เนื่องจากปลานิลเป็นแมวขี้อ้อน น่าจะโดนทำร้ายและโยนลงคลองข้างบ้าน เพราะเดินหาทั้งหมู่บ้าน แล้วไม่เจอเลย
วันนี้เลยจะพูดถึงที่มาที่ไปของปลานิล.ให้ฟัง
1. เป็นแมวที่เห็นแชร์ ใน เพจ #โครงการรักแมวปันน้ำใจให้แมวจร ที่ตลาดตรงข้ามแพลตตินัม
2. ครั้งแรกที่เห็นภาพ น่างสงสารจนติดตา ตัวเล็กผอม พุงโต นอนอยู่บนท่อนไม้ ตาซ้ายไม่มีประกาย จึงติดสินใจของแม่ ของพาปลานิลกลับมาอยู่ที่บ้าน
3. วันแรกที่เจอหน้ากัน น่ารักมากก ตัวเล็กมากก เท่าฝ่ามือเอง ขี้อ้อน ไม่ร้อง จุดที่เห็นแล้วสงสารคือสถานที่ที่ปลานิลอยู่ ตลาดที่สกปรกมาก ของกินคือปลาที่ไม่สุก มีแมลงสาปวิ่งไปมา และน้ำ เมื่อกินปลาเสร็จจะไปกินน้ำ ไม่มีน้ำ ในชาม ณ ตอนนั้นบอกเลย จะเป็นยังไงก็จะเอากลับบ้านไปด้วย
4. ตอนเอากลับบ้านเนื่องจากไม่ได้เอากระเป๋าใส่แมวไป เอากระเป๋าถือไป จึงเอาปลานิลใส่ในกระเป๋า ปลานิลไม่ร้องไม่โวยวาย อาจจะเพราะก่อนจะเอามา เอาปลานิลไปหาพ่อแม่เค้า แล้วบอกว่าของพาไปนะ .ให้น้องเค้ามีชีวิตที่ดีนะ
5. ตอนข้างกลับเอาใส่รถมา จึงได้ตัดสินใจกับแม่ว่า จะตั้งชื่อว่า ปลานิล เพราะตัวสีดำ ระหว่างที่ปลานิลอยู่ในรถ จึงได้กลิ่นว่า กลิ่นตัวสาปมาก กลิ่นคาว กลิ่นฝุ่นเต็มไปหมด อยู่บนรถก็ไม่ร้องไม่อะไรเลย แต่ยังเดินได้ อาจจะตื่นสถานที่
6. ก่อนเอาเข้าบ้าน เอาไปหาสัตว์แพทย์ก่อน ให้ครวจสุขภาพ กินยาถ่ายพยาธิ ฉีดยา หยดยา revolution แล้วจึงเอาเข้าบ้าน
7. เอาบ้านครั้งแรก ปลาสลิดตกใจมาก ขู่น้องสุดๆๆ ปลานิลก็หน้ามึน เดินเข้าหา แต่สลิดก็ขู่และเดินหนีตลอด เราก็กลัวว่าจะเข้ากันไม่ได้
ส่วนปลาทู จะออกแนวเฉย ไม่อะไรมาก
8.เมื่อปลานิลมาถึงให้กิน คานิน สูตรลูกแมว ปรากฏว่ากินตัวเดียว ไม่เหลือเลย เหมือนจะหิวมาก พอกินเสร็จก็ขี้อ้อนกันเรามากก
9. คืนนั้นเอาใส่กรงไว้ เพราะพึงกินยาถ่ายพยาธิ กลัวจะไปอึ รอบบ้าน ตอนเช้านี้ตกใจเลย พยาธอตัวยาสีขาวเต็มกรงเลย คิดมนใจดีแล้วที่ถ่ายพยาธิ ก็เอาใส่กรงอีกประมาณ 1 อาทิตย์ ระหว่างนั้นก็ให้ปลาทู กับสลิด ทำความรู้จักกันไปเรื่อยก็ ดีขึ้นเรื่อย มีการดมกัน ขู่ลดลง
10. จนครบอาทิตย์ ก็ทำการอาบน้ำให้ ok ขึ้น กินสาปลดลงไปเยอะมาก เริ่มรู้สึกว่า ok ขึ้น
11. เหมือนฝันร้ายพึงเริ่มต้น ปลานิลเริ่มแสดงอาการฉี่บ่อย แต่ไม่ค่อยออก เราก็ไม่ได้สังเกต นึกเสียใจจนถึงทุกวันนี้ วันก่อนที่จะพาไปผ่าตัด ปลานิล อนไม่ได้ ขาหลังงอ และพยายามเบ่งฉี่ จนอ้วกออกมาเป็นน้ำลาย แล้วล้มลงกับพื้น ตอนนั้นบอกเลย กลัวมาก กลัวจะตาย กลัวจะเกิดอะไรขึ้นกับปลานิล โทรไปหาหมอ พาไปหา หมอบอกให้รีบพามา พอไปถึงหมอฟัดน้ำเกลือ ท้อง เพราะฉีดไม่ออก น้องร้องมาก เราก็มองน้องตลอด น้องก็จ้องมองเราตลอดไม่ว่างตา น้องคนจะบอกช่วยด้วยๆๆๆ เจ็บมากกก พอฟัดไป มีก้อนนิ่วออกมาเยอะมาก ปัญหายังไม่จบฟัดไปทีนี้น้ำเกลือไม่ออกมา ต้องเอาน้องนอนรพ. เราก็กลัว บอกหมอจะจัดการอย่างไรก็ทำเลยของให้น้องรอด ค่าใช้จ่ายไม่เป็นไร น้องมองหน้าเราตลอด เราจับตัวน้อง น้องก็จับ กอดแขนเราไว้ตลอด กลัวว่าเราจะทิ้งเค้า เราก็บอก แม่ไม่ทิ้งหนูเหรอ แม่รักนู่นะ เราบอกแบบนี้ตลอดจนหมอเอาใส่กรง
12. ตอนเช้าประมาณ 10 โมงกว่า หมอ.โทรมาบอกว่าต้องผ่าตัดนะ กระเพาะปัสสะวะฉีก เป็นผลมาจากการเบ่งฉี่มาก แต่ฉี่ไม่ออก เราก็ ok ผ่าก็ผ่า แต่น้องก็ 50/50 เพราะน้องน้ำหนักน้องมาก อายุเดือนกว่าๆๆ หนักแค่ 8 ขีด ตัวเบามาก ท่อหายากมาก
ประมาณ 12.00 เราไปเยี่ยมน้อง มีสายน้ำเกลือ มีท่อเจาะออกจากท้อง หมอบอกok แล้ว รอดแล้วในใจคือดีใจมากกก ก็ให้น้องอยู่ รพ. ประมาณ 1 อาทิตย์ หมดค่าใช้จ่ายไปประมาณ 5,500บาท ไม่รวมค่าอาหาร
13. แล้วก็ถึงวันเดินทางกลับบ้าน กลับปุ้ป วิ่งเลยๆๆ วิ่งไปมา มีแรงแล้วลูกฉัน รอดแล้วว แต่ ปลาทูคนสวยของบ้านมีการขู่แทนปลาสลิด ก็ok ไม่เป็นไร เพราะเวลาผ่านไป ทั้งสามก็ดีกัน ไปไหนก็ไปด้วยกัน นอนด้วยกัน ที่บ้านเลี้ยงแบบ กึ่งเปิด กึ่งปิด กลางคืนให้นอนนอกบ้าน กลางวันสามารถเดินเข้าออกบ้านได้ตามใจชอบ ทั้งสามก็นอนด้วยกัน แย่งอาหารกัน น่ารักสุดๆๆ ตอนเช้าก็มาร้องมาปีนมุ้งลวด บอกว่าหิวข้าวๆๆ จะเข้าบ้าน เปิดประตูซินังทาส
14. เหมืแนว่าฝันร้ายจะยังคงอยู่กับปลานิล แล้วเรื่องก็เกิด ท้องที่ต่อฉี่มาฉี่ที่ท้องเริ่มโดนฉี่กัด รักษาเท่าไรก็ไม่หาย ทายาแล้วฉีดยาแล้ว เอาให้รักษาไปเป็นเดือนก็ไม่หาย จนสงสารที่ต้องโดนฉีดยาทุกวัน เอากลับมาดูแลเองที่บ้าน เอากลับมาบ้าน ปลาทู ปลาสลิด ดีใจมากที่น้องกลับบ้าน เพราะอารมณ์ทั้งคู่ดีขึ้น ไม่หวี่ยงแล้ว เราก็รักษาตามอาการเหมือนจะหาย แต่ก็กลับมาอีกเรื่อยๆๆ แรกๆๆที่เอากลับมาบ้านก็ ok ใส่กรง แต่ปัญหา ตามมาอีกน้องไม่กินข้าว ไม่กินน้ำ เป็นแบบนี้ จนแม่ต้องหาแบรนด์มาให้กินก็ดีขึ้นแข็งแรงขึ้น เราก็ดูอาการไปจนรู้ว่าเค้าจะซึมมมาก ถ้าใส่กรงเหมือน สงสัยว่ทำไมเค้าต้องอยู่ในกรง ทำไมพี่ๆๆเค้า อยู่ข้างนอก ดังนั้นเราจึงตัดสินใจเลี้ยงตามสภาพ เค้าก็ ok วิ่งเล่น ตุกุกมุ้งลวด น่ารัก และเริ่มออกนอกบ้านนี้ละปัญหา และสาเหตุใหญ่ เพราะปลานิลคือแมวที่ซื่อที่สุด ถ้าเราจับเค้าเค้าจะอ้อน จะนอน จะเอามือกุมแขนเรา จะมองฟน้าเราแบบใส่ซื่อ จะขี้อ้อน เราบอกอะๆรไปรู้เรื่อง แต่น้องเค้าไม่ใช่เด็กสมบูรณ์ ท้องเค้ามีแผลฉี่กัดขนาดเท่ากำปั้น และตาซ้ายที่ขุ่นมั่ว คล้ายเป็นต่อ
15. จนถึงวันสุดท้าย วันที่ 14 ก.ค. 58 ตอนเช้าน้องมาปลุกปกรติ แต่เรารู้สึกห่วงเค้าแปลกก แต่ด้วยความรีบออกจากบ้านกลัวรถติด กลับมาตอนเย็นน้องหายไปแล้ว ปกติน้องจะมานั่งรอหน้าบ้าน จ้องมองรถเวลาเข้ามาในบ้าน น้องไม่อยู่แล้ว เราเดินตามหาทั่วบ้าน ทั่วซอย ทั่วหมู้บ้าน เรียกแล้วร้องแล้ว เอาอาหารไปเคาะเรียกแล้ว แต่น้องก็ไม่มา ปีนกำแพงข้างคลองตามหา ก็แล้ว ไม่มีเสียงตอบ ไม่มีอะไรเลย ใจเริ่มเสีย เริ่มคิดว่าจะอยู่แบบไหร ใครพาไป ใครขับรถทับหรือเปล่า หรือว่าเป็นช่างที่เค้าปีนเข้ามาในบ้านเรา เพราะกลับมาหน้าบ้านมีแต่ฝุ่น และรอยท้องทั่วบริเวณบ้าน และปลาทู ที่มีอาการกลัวคนมากกว่าปกติ เราเริ่มคิดไม่ดีแล้ว เราก็เดินหาปลานิลอีก 2 - 3 วัน เราเริ่มคิดแล้วว่าน้องคงไปแล้วละ เพราะน้องมีแผล และไม่มีทางที่จะไปไหนไกล
16. วันสุดท้าย เราเริ่มอาศัย ขอสิ่งศักดิ์สิทธ์ ขอว่า ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับน้องก็ขอให้มาบอกเถอะ ถ้าวันหนึ่งหนูไม่อยู่บนโลกนี้ ให้มาบอกแม่ซะนิดก็ยังดี ให้แม่สบายใจว่าในที่สุดหนูก็ไปสบายแล้ว ถึงแม้ว่าก่อนที่หนูจะไปหนูอาจจะโดดเดี่ยว อาจจะเจ็บอยู่คนเดียวอาจจะเหงา อาจจะร้องไห้ อาจจะเจ็บ อาจจะโกรธแม่ แม่ขอโทษ แม่ขอแค่ให้หนูมาบอกแม่ มาหาแม่ครั้งสุดท้าย มาบอกว่าหนูไปแล้วนะ และวันนั้นก็มาถึง วันที่ 19 ก.ค. 58 ระหว่างที่เล่นแบดอยู่บ้าน อยู่ดีๆๆก็มีกลิ่นเหม็นลอยมาเบาๆๆ แล้วก็หายไป พร้อมกับลมที่สงบนิ่ง ทั้งแม่เรา และตัวเรารู้สึกเสียใจขึ้นมาแวบนึ่ง และแม่ได้บอกว่า ปลานิลไปแล้วลูก น้องไปแล้ว น้องมาบอกลาแล้ว ในใจคือ น้องไปดีแล้วน้องไม่ทรมานแล้ว แม่ขอโทษที่แม่ดูแลหนูไม่ดี แม่ขอโทษ ถ้าชาติหน้ามีจริงกลับมาเกิดเป็นลูกแม่นะ เกิดมาเป็นแม่ลูกกัน ขอให้หนูมีร่างกายครบสมบูรณ์ อย่าได้เจ็บ อย่าได้ไข้ และแม่ขอโทษจริงๆๆลูก
17. วันเสาร์ หน้า 25 ก.ค. 58 ครอบครัวเราจะไปวัดกัน ไปทำบุญให้หนูนะลูก แม่จะไม่โทษใครหรืออะไรที่ทำให้หนูต้องจากแม่ไป แม่ขอให้หนูไปสบาย อย่ามีห่วง มีกรรมเวรกับใคร
รักหนูเสมอ ปลานิล




Create Date : 22 กรกฎาคม 2558
Last Update : 22 กรกฎาคม 2558 16:21:48 น.
Counter : 1580 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

สมาชิกหมายเลข 1251727
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]