ชีวิตมันช่าง....."ผลไม้!"
เคยเต้นเพลงแอปเปิ้ล มะละกอ กล้วย ส้มกันไหมคะ?
ยังจำความรู้สึกในวันนั้นได้หรือเปล่า?
ในวันที่ใจเด้งซ้าย แต่ร่างกายดันไปขวา
สมองสั่งสเต็ปหน้า แต่สะโพกดันมูนวอล์กไปข้างหลัง
วันที่สูญเสียการควบคุมตัวเอง และเผลอร้องออกไปว่า "แอปเปิ้ล มะละกล้วย กอส้ม" อย่างเต็มปากเต็มคำ
ไม่น่าเชื่อเลยว่าเพียงแค่เรื่องผลไม้ ก็สามารถทำให้ใครสับสนในชีวิตได้เพียงนี้ ยืนยันได้จากน้องแคท...รุ่นน้องคนสวยของปุ๊กเอง
บนรถปอ.สายหนึ่ง น้องแคทกำลังพักผ่อนอย่างสบายอุรา
ทันใดนั้นกลิ่นอันคุ้นเคยก็ลอยมาเตะจมูก....
นี่มัน...
มันคือ....
"ทุเรียน!"
ในยามกิน ทุเรียนอาจเป็นนางฟ้า แต่ในรถปอ.ติดแอร์... มันคือฆาตรกรรมในห้องปิดตายชัดๆ!
ด้วยกลิ่นที่ไม่บันยะบันยัง กระเป๋ารถเมล์เลยถึงกับของขึ้น ไล่หาตัวผู้ร้ายพร้อมกับสบถคาถากำกับไปด้วยทุกเบาะ แต่ผีทุเรียนก็หาได้แสดงตัวไม่ กลับปล่อยกลิ่นออกมาอีกหลายระลอกให้คนดมทุรนทุรายราวกับท้าทาย
ท้ายที่สุดเธอจึงงัดเอาไม้ตายออกมาอย่างเหลืออด
ใครรู้ตัวว่าเอาทุเรียนมาน่ะ ลงป้ายหน้าเลยนะ ลงไปเลย!
เมื่อรถจอดป้าย... ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่าจากปกติที่คนแย่งกันลง วันนี้กลับไม่มีใครลงเลย ยกเว้นน้องแคท... สายตาทุกคู่จึงพุ่งมาที่เธอเป็นจุดเดียว และยัดเยียดตำแหน่ง จำเลยสังคม ให้อย่างเป็นเอกฉันท์
ปุ๊ก : จริงๆ ลงป้ายหน้าก็ได้นินา จะรีบลงป้ายนี้ทำไม
แคท : หนูไม่รู้พี่ หนูไม่ได้ทำ หนูสับสนนนน
(ปล.ใครขึ้นนรถปอ.คันนั้นเมื่อวันนั้น แคทฝากบอกมาว่าเธอเป็นผู้บริสุทธิ์นะคะ)
และอีกครั้ง ยืนยันได้ด้วยตัวเราเอง เมื่อครั้งไปจ่ายตลาดกับแม่แล้วแวะซื้อผลไม้
ตึ่งโป๊ะ!
ปุ๊ก : เอ่อ ตะกี๊หนูบอกว่าขอถุงใบนึงค่ะ
ชะรอยเราคงเป็นรายแรกที่ไม่ต่อแน่ๆ ป้าถึงสับสนได้เพียงนี้
และล่าสุด... ได้ลองทำมัฟฟินกล้วยหอมครั้งแรก เอาสูตรจากหนังสือฝรั่งอะไรซักอย่าง ก็ไม่ได้อ่านละเอียดกะเค้าเลย เทใส่ถ้วยซะเพียบ ปรากฏว่าอบไปไม่ถึงครึ่งทาง พวกก็ล้นออกมาเกือบครึ่งซะงั้นค่ะ พี่สาวปุ๊กมาเห็นถึงกะอุทานด้วยฟามตกใจ "นั่นลาวาเหรอน่ะ" กันเลยทีเดียว
ออกมาหน้าก็แบนแต๊ดแต๋ยังงี้ล่ะค่ะ (ร่องรอยลาวาพลิกไปอยู่ด้านหลังแล้ว อาย)
มัฟฟินเอนปิซ่า หากินที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว
โชคดีว่าอร่อยดีเพราะสูตรเค้าดีค่ะ ไม่งั้นเสียดายของตายเลย
จะว่าไปมันก็ธรรมดาโลก ที่เราอาจเจออะไรน่าสับสน จนเรื่องง่ายๆ กลับกลายเป็นเรื่องยาก
เหมือนช่วงก่อนหน้านี้ที่ชีวิตวุ่นวายมาก เหมือนได้เต้นเพลงแอปเปิ้ล มะละกอ กล้วย ส้มอีกครั้งกันเลยทีเดียว แต่ ณ ตอนนี้หายดีแล้วค่ะ ต้องขอบคุณหลายคนมากเลยนะคะที่เป็นห่วงและให้กำลังใจ ซาบซึ้งมากๆ เลย (จริงๆนะ)
ว่าแล้วก็ขอฝากเพลง Banana Chips ของ Shonen Knife ที่เคยโด่งดังในหลายๆ ประเทศอย่างไม่น่าเชื่อ รวมทั้งบ้านเราไว้ให้ฟังกันค่ะ
ฉันคิด ฉันจึงเป็นฉันใด คิดให้กล้วย มันก็กล้วยฉันนั้น
ถ้าวันไหนเจอเรื่องไม่ได้ดังใจ อย่าลืมเปิดเพลงนี้ แล้วร้องว่า.... กล้วยชิบส์! ใส่อุปสรรคดังๆ นะคะ
May the smile be with you~
Create Date : 18 กรกฎาคม 2550 |
|
81 comments |
Last Update : 18 สิงหาคม 2550 23:59:33 น. |
Counter : 1704 Pageviews. |
|
|
|
ชีวิตก็งี้แหละค่ะ มีทั้งสุขและทุกข์ปะปนกันไป
มีรสชาติออกค่ะ มีความสุขมากๆและรักษาสุขภาพด้วยนะคะ