แว่นหลากสี...มองโลกนี้ต่างกัน










...เคยคิดไหมคะ...
ว่าจริงๆแล้ว...มนุษย์ทุกคนล้วนสายตาสั้น...



เพราะคงไม่มีใครมองเห็นสิ่งต่างๆ ในแบบที่มันเป็นได้ตั้งแต่เกิด
จนกระทั่งผู้คนรอบตัวและสภาพรอบกาย มอบแว่นตาให้กับเรา
ทุกอย่างจึงชัดเจนขึ้น เป็นรูปเป็นร่างพอให้เราตีค่าและนิยามได้


หากแต่เป็นแว่นหลากสี...สั้น-ยาวต่างกัน
คุณค่าและความหมายของแต่ละคนจึงแตกต่าง
แม้ว่าคนเหล่านั้นจะมองเห็นสิ่งเดียวกัน.......ในโลกใบเดียวกันก็ตาม...




เราก็เป็นคนหนึ่งที่เจออาการ “สายตาสั้น” อยู่บ่อยครั้ง
เมื่อพบว่าเรามองเห็นบางสิ่งผิดเพี้ยนไปจากความจริงชนิดหน้ามือเป็นหลังมือ



บางครั้ง....เป็นการมองผ่านแว่นที่สภาพแวดล้อมหยิบยื่นให้
และบางครั้ง...เรามองผ่านแว่นเลนส์แคบของตัวเราเอง




จนกระทั่งกลางดึกคืนหนึ่งในวันฝนตกหนัก
คืนที่เราเหนื่อยกับรายงานพอจะหลับได้ถึง 24 ชม.เต็ม
อยากกลับบ้านใจจะขาด แต่รถกลับติดเหยียดยาวเป็นแพจนน่าหงุดหงิด


ระหว่างกวาดสายตาอย่างไม่ใส่ใจ...
เราก็ต้องชะงักกึกอยู่กับภาพตรงหน้า

เวลานี้ใกล้ห้าทุ่มเต็มทีแล้ว
เป็นเวลาที่เด็กๆ ควรเข้านอน เตรียมตัวตื่นเช้าไปเรียน
แต่ทำไมถึงมีเด็กนักเรียนเดินขายพวงมาลัยกลางสายฝนอยู่ตรงหน้าเราได้



เป็นจังหวะเดียวกับที่รถเคลื่อนพอดี...เราจึงได้แต่มองพวกเธอจนลับตา
พร้อมเก็บคำถามมากมายไว้ในใจ

จนกระทั่งอีก 1 อาทิตย์ต่อมา…
เราเดินออกจากบ้านพร้อมกล้องดิจิตอล 1 ตัว และแว่นแคบๆ 1 อัน…


เด็กขายพวงมาลัยในละแวกนี้ที่เราเคยเห็น...

น่าจะแก่นแก้ว เพราะสภาพแวดล้อม
น่าจะไม่แคร์โลกและช่างตื๊อ เพราะเสียงท้องร้องบีบคั้นให้ต้องกล้า
น่าจะพูดจาไม่เพราะเท่าไหร่ เพราะเติบโตมาในชุมชนแออัด
น่าจะไม่ขยันเรียนนัก เพราะต้องใช้เวลาหมดไปกับการทำมาหากิน
น่าจะ....ฯลฯ.....เพราะ....ฯลฯ.....



มาวันนี้ ต้องขอบคุณการตัดสินใจในวันนั้นมากมาย
ที่ทำให้ความคิดของเราเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง



---------------------------------------------



จริงอย่างที่เราคาดไว้...
น้อง ป. เป็นเด็กที่โตมาในชุมชนแออัด
เธอและครอบครัวต้องดิ้นรนทำมาหากินด้วยอาชีพขายพวงมาลัย
เธอไม่มีเวลาทบทวนบทเรียนมากนัก เพราะต้องขายพวงมาลัยให้หมดก่อน


แต่สิ่งที่สายตาคับแคบของเรามองไปไม่ถึงก็คือ...
เธอเป็นเด็กพูดจาเพราะและมารยาทดีมากๆ คนหนึ่งเท่าที่เราเคยเห็น
และมากกว่าที่เราเคยเป็น ตอนอายุเท่าเธอ


ทันทีที่เลิกเรียน เธอจะตรงกลับบ้าน วางกระเป๋า แล้วแบกพวงมาลัยออกมาขาย
โดยให้น้องเธอได้พัก ก่อนจะออกมาช่วยขายด้วยกันทีหลัง
ทุกคนในบ้านเองก็ยุ่งกับการร้อยมาลัยทั้งวันทั้งคืน
เพื่อส่งขายตลาดส่วนหนึ่ง และให้พวกเธอมาขายที่สี่แยกส่วนหนึ่ง


แต่แม้ต้องสู้ชีวิตอย่างนั้น เธอก็เล่าด้วยรอยยิ้ม ด้วยสายตาที่ไม่เดือดร้อนใจอะไร
และที่สำคัญ...เธอไม่เคยทิ้งการเรียน









ตลอดเวลาที่คุยกับเรา เธอจะเขินอายตามแบบฉบับเด็กเรียบร้อยคนหนึ่ง
แต่เมื่อไหร่ที่สัญญาณไฟเปลี่ยนเป็นสีแดง สายตาเธอกลับดูมุ่งมั่นจนเราแปลกใจ
เราเสียอีก ที่เดินตามเธอไปบนถนนอย่างขัดๆเขินๆ ไม่มั่นใจ ทั้งที่โตกว่าเธอตั้งหลายปี








เธอไหว้คนขับรถคนอย่างนอบน้อมแล้วคนเล่า เพื่อขอให้ซื้อพวงมาลัย
สายตาแคบๆ ของเราทำงานอีกครั้ง...ถ้าคนขับไม่ซื้อเธอคงจะทำหน้าเซ็ง
แต่ก็เปล่าเลย
เราเสียอีก...ที่แสดงอาการผิดหวังอย่างออกนอกหน้าเวลามีคนปฏิเสธเธอ







หลังจากตากแดดและสูดควันรถไปหลายเฮือก
ก็ทำให้เราได้คิดว่าเงินยี่สิบบาทมันมีค่ามากแค่ไหน
ซึ่งคนที่ได้เงินมาง่ายๆ แบบเราไม่เคยเข้าใจดีเท่าวันนี้มาก่อน







เธอข้ามถนนไปมาครั้งแล้วครั้งเล่า
วันนี้พวงมาลัยดูจะขายดีเป็นพิเศษ แต่ก็ไม่โชคดีอย่างนี้ทุกวัน
อย่างเช่นในวันที่เราเห็นเธอครั้งแรกกลางสายฝนเป็นต้น









ไม่ช้า ม. น้องสาวของ ป. ก็ตามมาช่วยขาย
ม.ดูขี้อายกว่าพี่สาวเล็กน้อย แต่มารยาทดีและพูดเพราะไม่ต่างกัน
มองดูเธอสองคนหัวเราะให้กันแล้วก็นึกยิ้มในใจ

เสียงหัวเราะจะว่าหายากก็ไม่ใช่ หาง่ายก็ไม่เชิง
แม้รวยล้นฟ้าก็ใช่จะหาซื้อได้ แต่มันก็รอให้ไขว่คว้าอยู่รอบตัวเรานี่เอง









เราร้อน เราเหนื่อย เด็กผู้หญิงตรงหน้าก็ไม่ต่างกัน
แต่เธอก็ยังยิ้มได้ และไม่มีแววตาที่ส่อให้เห็นว่าท้อแม้แต่แวบเดียว
มันทำให้เราคิดว่า ถึงแม้จะเติบโตในชุมชนแออัด ไม่ได้เล่นสบายเหมือนคนอื่น
แต่เด็กผู้หญิงตรงหน้าเรากลับน่ารัก มารยาทดี และมองโลกได้สวยงามกว่าคุณหนูหลายต่อหลายคนเสียอีก




---------------------------------------------------




เย็นนั้น...
เราลาเธอพร้อมคำขอบคุณและคำสัญญาว่าจะอัดรูปมาให้
ก่อนจะซื้อพวงมาลัยติดมือกลับบ้าน และนั่งทบทวนตัวเองไปตลอดทาง




สิ่งที่เราเข้าใจว่ามีแค่ 180 องศา...
กลับมีถึง 360 องศาหรือมากกว่า


สิ่งที่เราคิดว่าใช่ ว่าถูก...
แท้จริงแล้วมันกลับใช่ กลับถูกในรูปแบบที่ต่างออกไปได้มากมาย





เด็กผู้หญิงสองคนนั้นอาจจะไม่รู้ว่าเราขอบคุณเธอมากแค่ไหน
ที่เธอได้ทุบแว่นเลนส์แคบของเราทิ้งไปไม่มีชิ้นดี
และมอบแว่นใหม่ให้...เราจึงมองโลกและผู้คนได้กว้างกว่าเดิมมากมาย







ขอบคุณมากนะจ๊ะ :)









--------------------------------------------------------

ปล.1 ถ่ายไว้นานมากแล้วค่ะ เผอิญเปิดเจอเลยคิดถึงเรื่องในวันนั้นขึ้นมา

ปล.2 ตอนถ่ายรูป มีคุณลุงขับมอเตอร์ไซค์คนหนึ่งโพล่งขึ้นมาว่า

“จะไปถ่ายรูปมันทำม๊ายยย ไอ้พวกเนี้ย”






....กายหยาบ....
ยิ้มแล้วนับ 1 ถึง 10





....กายละเอียด...


ลุงไปเรียกเค้าไอ้ทำไมน่ะ ห๊า!?





ถ้าลุงได้ฟังเพลงนี้....

และลองมองสิ่งที่ดูเหมือนไม่สำคัญอย่างให้ความสำคัญดูบ้าง
ลุงอาจจะรู้สึกอย่างหนูก็ได้นะ


ว่าที่ผ่านมาทั้งชีวิต...เราสายตาสั้นชะมัดเลย









Create Date : 29 พฤษภาคม 2550
Last Update : 31 พฤษภาคม 2550 19:24:56 น. 74 comments
Counter : 1408 Pageviews.

 
ภาพสวยมากเลยนะปุ๊กคุจัง


โดย: พีทคุง (redistuO ) วันที่: 29 พฤษภาคม 2550 เวลา:14:01:33 น.  

 
เข้าท่า

ชื่นชมครับ

ว่างๆ ออกมาตามอ่านบล็อกของเพื่อนๆ ไม่ผิดหวังจริงๆ


โดย: beer87 วันที่: 29 พฤษภาคม 2550 เวลา:14:02:56 น.  

 
อ่านแล้วรู้สึกว่าโลกนี้น่าอยู่จังเลยเนาะ


โดย: พีทคุง (redistuO ) วันที่: 29 พฤษภาคม 2550 เวลา:14:07:52 น.  

 
สะท้านใจ - - - นึกถึงเด็กอีกมากมายที่นั่งสูบบุหรี่คาชุดเครื่องแบบนักเรียน รร. หรู แถวๆ สยามสแควร์เลยง่ะคุณปุ๊ก...


เป็นกำลังใจให้วันพรุ่งนี้ของน้อง ป. และครอบครัวดีขึ้นเรื่อยๆ ค่ะ


โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 29 พฤษภาคม 2550 เวลา:14:29:56 น.  

 
น้องๆที่คุณปุ๊กได้ไปสัมผัสชีวิตเป็นเด็กดีจังนะครับ น่าชื่นชมและน่า
อวยพรให้น้องๆเค้าได้เรียนศึกษาหาความรู้เอาไว้วันหน้าจะได้ไม่ลำบาก

ที่บ้านอาผมก็เคยรับเด็กหญิงคนนึงที่ขายพวงมาลัยมาเป็นลูกจ้างที่
ร้านครับ ไม่น่าเชื่อว่าเด็กขายพวงมาลัยเรียนจบแค่ป.หก ฝึกขายของ
ที่ต้องจดจำรหัสตัวเลขและตัวหนังสือภาษาอังกฤษมากมายได้อย่าง
คล่องแคล่ว แถมพูดจาฉะฉานซะด้วย เธอเก่งมากเลย เป็นเด็กขาย
พวงมาลัยที่ได้รับโอกาสให้แสดงความสามารถที่มีมากกว่าการเดินขาย
พวงมาลัยอย่างที่ใครๆคิดว่าคงจะทำได้แค่นี้เองสำหรับชีวิตของเด็ก
แบบนี้


ปล.เข้ามาอ่านบล็อกเห็นไม่มีเพลงผมเลยนึกว่าต้องกดเพลงด้านขวา
มือฟังประกอบเอาเองแบบบล็อกที่แล้ว พออ่านไปฟังเพลงไป นึกใน
ใจ ไม่เห็นเข้ากันเลยง่ะ น่าจะเอาเพลงก่อนมะลิบานมาประกอบนะท่าทาง
จะเข้ากันดีกับเรื่องที่กำลังอ่านมากๆเลย

เอิ่ม..หน้าแตกเลย ที่แท้เพลงประกอบเป็นเพลงนี้จริงๆซะด้วย


โดย: อะไรคือสิ่งหายาก แต่ไม่มีค่า วันที่: 29 พฤษภาคม 2550 เวลา:15:37:13 น.  

 
แวะมาทักทายหลังเลิกเรียนคะ


โดย: เด็กน้อยขี้แย วันที่: 29 พฤษภาคม 2550 เวลา:16:20:00 น.  

 
ชอบเรื่องที่คุณปุ๊กเขียนค่ะ อ่านแล้วมองโลกด้วยสายตาที่กว้างขึ้น ลึกขึ้นจริงๆ ปกติเราไม่ค่อยชอบซื้อพวงมาลัยตามสี่แยก แต่จะซื้อกับยายข้างถนนมากกว่า ต่อไปนี้คงพิจารณาใหม่แล้ว ขอบคุณที่เอามาฝากนะคะ

ชอบที่สกายคิกด้านล่างด้วยค่ะ แต่ถ้ามองในสายตาลุง เค๊าอาจจะเจออะไรเกี่ยวกับน้องๆ พวกนี้มากกว่าที่เรารู้ก็ได้นะคะ

ต้องแว๊บไปแล้วค่ะ...นี่แอบหนีหนังสือมาค่ะ


โดย: the Vicky วันที่: 29 พฤษภาคม 2550 เวลา:16:26:22 น.  

 
พื้นฐานจิตใจของน้องๆ เขาดีจังเลยนะครับ เพื่อช่วยเหลือพ่อแม่ แม้ว่าความจำเป็นบังคับ แต่ก็ไม่ท้อ แค่นี้ก็รู้แล้วล่ะครับว่าอนาคตของน้องๆ เหล่านี้จะเป็นคนที่ไม่เกียจคร้านหนักเอาเบาสู้ และประสบความสำเร็จต่อไป

อยากให้เด็กแถวๆ สยาม ที่เดินชอปปิ้งมาเห็นจังเลยว่า การทำงานหาเงินช่วยที่บ้านมันทำได้ยากกว่าการแบมือขอเงินมาซื้อเสื้อผ้าบ้าตามแฟชั่น กรี๊ดกร๊าดวี้ดว้ายกระตู้วู้ ไปวันๆ จะได้มีสำนึกขึ้นมานิดก็ยังดี (แต่รู้สึกว่าจะยาก แหะแหะ)


ถ้าผมเจอลุงคนนั้นถามนะครับ คำตอบคือ "จะถ่ายเพื่อเอาไปสะท้อนสังคม ว่าสังคมยังมีเด็กที่ต้องทำมาหากินเลี้ยงตัวเองทั้งๆ ที่วัยมันไม่เหมาะ ว่าแต่ลุงล่ะ ช่วยเหลืออุดหนุนเขาหรือยังหรอก ถึงได้มาบอกว่าไปถ่ายมันทำไมน่ะ"


โดย: เข็มขัดสั้น วันที่: 29 พฤษภาคม 2550 เวลา:16:26:22 น.  

 
สุขสันต์วันทำงาน (อีกวัน) ค่ะ คุณปุ๊ก..
อ่านแล้วล่ะ (รอบที่ 1 แบบ skimming) ..ดีจัง.. แล้วจะกลับมาอ่าน (อย่างรอบคอบ) อีกรอบนะจ้ะ


โดย: d.. diary วันที่: 29 พฤษภาคม 2550 เวลา:16:36:59 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณปุ๊ก

อ่านไปแล้วขนลุกเลยค่ะ แบบว่าประทับใจในคำพูดและความรู้สึกของคุณปุ๊ก และประทับใจน้องเค้าด้วยค่ะ

เป็นกำลังใจให้น้องด้วยค่ะ


โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ วันที่: 29 พฤษภาคม 2550 เวลา:16:39:01 น.  

 
ชื่นชมน้องเค้าจังเลยค่ะ เป็นเด็กที่อดทนจริงๆ แบบนี้โตไปต้องเป็นที่รักของเจ้านายแน่ๆเลยค่ะ

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆนะคะ


โดย: ลูกสน IP: 58.8.116.247 วันที่: 29 พฤษภาคม 2550 เวลา:17:50:05 น.  

 
รูปสวยมากคร้าบบบ..
สะท้อนอะไรได้หลายๆอย่างเลย


โดย: พีพีคุง วันที่: 29 พฤษภาคม 2550 เวลา:18:01:05 น.  

 
ชีวิตเรานี่เลือกไม่ได้จิงๆเลยนะครับ


พูดถึงเรื่องสายตาสั้นขึ้นมา...
แต่ผมก็กลับนึกไปถึงว่า
บางทีคนเราก็สายตายาวเกินไปนะครับ


มัวแต่มองออกไปข้างนอก มองดูอนาคต มองดูชีวิตในภายภาคหน้า
มองดูผู้คนภายนอก มองดูงานที่เราทำ

จนลืมที่จะกลับมาสนใจคนใกล้ตัว...

กลายเป็นเหมือน ดวงตาที่มองไม่เห็นขนตา


โดย: UnEdiTED วันที่: 29 พฤษภาคม 2550 เวลา:19:42:48 น.  

 
น่ารักมากจ๊ะปุ๊กจัง หยิงอันเข้าใจความรู้สึกมากๆ แม้แต่ในฮ่องกงเด็กวัยรุ่นเค้าก็รู้จักทำงานตั้งแต่เด็ก เช่น แจกใบปลิว และขายสติกเกอร์ในวันเสาร์ให้กับมูลนิธิต่างๆ บางคนก็ยังใส่ชุดนักเรียนอยู่เลย ถึงแม้จะไม่ลำบากเหมือนเด็กขายพวงมาลัยในบ้านเรา แต่พวกเค้าก็รู้จักทำงานช่วยเหลือตัวเองกับครอบครัว ถึงแม้รายได้จะไม่มากแต่ก็ภูมิใจที่หามาได้ด้วยสองมือน้อยๆของตัวเอง หยิงอันเห็นแบบนี้ทีไรใจอ่อนทุกที จะชอบเตรียมตังค์เหรียญไว้เสมอ เวลาเจอพวกน้องๆจะได้อุจหนุนและได้บุญเพราะเป็นของมูลนิธิต่างๆน่ะจ่ะ
ลุงคนนั้นน่ะน่าหมั่นใส้จริงๆเนาะ อย่างนี้ต้องโดน....


โดย: sailamon วันที่: 29 พฤษภาคม 2550 เวลา:19:45:40 น.  

 
เห็นแล้วทำให้โลกนี้น่าอยู่ขึ้นอีกเยอะ
ชีวิตที่เลือกเกิดไม่ได้


โดย: whitelady วันที่: 29 พฤษภาคม 2550 เวลา:20:26:18 น.  

 
มีความสุขมากๆๆนะคะ..อ่านแล้วรู้สึกดีจัง


โดย: vintage วันที่: 29 พฤษภาคม 2550 เวลา:21:58:16 น.  

 
เข้ามาอ่านแง่คิดดีๆ

คนเรามักจะมองคนแต่ภายนอกเท่านั้น

จะว่าไปเด็กพวกนี้น่านับถือนะ เค้าทำงานเลี้ยงครอบครัว และตัวเองในระหว่างเรียน เกิดในสภาพแวดล้อมที่ไม่ดี แต่ก็เลือกที่จะทำดีได้ ไม่ไปติดยา หรือขายยา


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 29 พฤษภาคม 2550 เวลา:22:23:27 น.  

 
คนที่สายตาดีที่สุด....ไม่ใช่คนที่มองเห็นภูผาอันยิ่งใหญ่
แต่เป็นคนที่มองเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในภายภาคหน้า

คนที่โสตประสาทดีที่สุด....ไม่ใช่คนที่ได้ยินเสียงที่อยู่ไกลออกไป 100 ลี้
แต่เป็นคนที่ได้ยินเสียงความเดือดร้อนของประชาชนแม้เพียง 1 คน
..........................................

ถ้าเจอลุงคนนั้น ฝากบอกด้วยนะว่าอาชีพนี้ไม่ใช่ต้อยต่ำอะไรอย่างที่คนเข้าใจหรอก

จะว่าไปแล้วมันก็คืออาชีพสุจริต คล้ายๆกับคนขายอุปกรณ์อะไรต่างๆที่ตระเวนเคาะประตูตามบ้าน หรือคนขายของตามห้างนั่นแหละ เพียงแต่ตัว Product มันคือพวงมาลัย ซึ่งภาพลักษณ์มันอาจดูต้อยต่ำ เพราะคนมัวยึดติดกับราคา ว่าพวงมาลัยราคาถูก มันเลยดูต้อยต่ำ

แต่ค่าของพวงมาลัยที่เราใช้คือ ไหว้พระ /ให้ผู้ใหญ่ /บูชา ดังนั้น ค่าของพวงมาลัยจริงๆมันมาก คนที่ยึดติดกับวัตถุนิยมโดยไม่คำนึงคุณค่าที่แท้จริง มันก็เหมือนกับคนที่ใช้ชีวิตกับภาพลักษณ์แหละครับ ค่าของเด็กเหล่านี้คือค่าของพวงมาลัย ไม่ใช่ราคาของพวงมาลัย

เผลอๆ ถ้าน้องๆพวกนี้มีโอกาสขายของอย่างอื่น อาจขายได้ดีกว่าพนักงานหน้าบูดที่ทำหน้าบอกบุญไม่รับเวลาเราเดินเข้าไปซื้อของในร้านก็ได้

ชอบมากเลยปุ๊ก ที่เธอนำเสนอเรื่องลักษณะนี้น่ะ ถ้ามีอีกก็เอามาลงอีกนะ
ได้อ่าน ได้คิด และได้คุย ครบสูตร ยิ่งกว่าดูรายการ คนค้นคน

ปล.กายละเอียดเธอ Action น่าดูเลยนะเนี่ย


โดย: Tony KooN (tk_station ) วันที่: 29 พฤษภาคม 2550 เวลา:22:35:47 น.  

 
พี่ปุ๊กกิลแวะมาก่อน เดี๋ยวพรุ่งนี้มาอ่าน ไปนอนก่อนละ ฝันดีค่า


โดย: li_goro วันที่: 29 พฤษภาคม 2550 เวลา:22:46:14 น.  

 
เข้ามานึกว่าเข้ามาบล๊อกสารคดีซะอีก^^

บางทีแค่มองเห็นมันก็ไม่ค่อยได้รู้อะไรมากนะครับ
เราอาจจะต้องเข้าไปสัมผัสด้วย จะได้รับรู้อะไรมากขึ้นนะครับ

ขอบคุณที่ช่วยปรับแว่นให้ใหม่ มองอะไรชัดขึ้นอีกเยอะเลย ^^

เอีะ....ยังไม่ได้แอดบล๊อกนี้เหรอเนี่ย
ขอแอดบล๊อกด้วยนะครับ

ปล.รูปสวยครับ


โดย: MuHN วันที่: 30 พฤษภาคม 2550 เวลา:0:36:37 น.  

 

โลกนี้น่าอยู่ขึ้นนะ
มีคนดีดีที่น่ายกย่อง น่าเอาเป็นตัวอย่าง
ถ่ายรูปยังกะนักข่าวประจำ นสพ.
แฝงตัวมาป่าวเนี่ย ...สวยยังกะมืออาชีพ...


โดย: ดาวทะเล วันที่: 30 พฤษภาคม 2550 เวลา:2:01:59 น.  

 
มาทักทายตอนค่ำ ๆ รูปภาพเหล่านี้สะท้อนชีวิตคนเราจริง ๆ เลยค่ะ คนเรานี่เลือกเกิดกันไม่ได้เลย


โดย: bluecomet วันที่: 30 พฤษภาคม 2550 เวลา:3:06:18 น.  

 
น้องเค้าเป็นเด็กดีนะคะ ช่วยเหลือครอบครัวตั้งแต่เด็ก ถึงแม้ว่าจะทำด้วยความจำเป็นก็เหอะค่ะ หลานที่บ้าน อายุ 15 แล้ว แม่ยังต้องซักผ้าให้อยู่เลย

อาชีพสุจริต น่ายกย่องค่ะ


โดย: KungGuenter วันที่: 30 พฤษภาคม 2550 เวลา:4:51:29 น.  

 
แวะมาทักทายยามเช้าๆคะ ^ ^
ขอบคุณที่เอาเรื่องดีๆมาให้อ่านคะ

ภาพถายน่ารักดีคะชอบ


โดย: satiga วันที่: 30 พฤษภาคม 2550 เวลา:7:54:26 น.  

 
พี่ปุ๊ก กิลอ่านมาด้วยอารมณ์คล้อยตาม + มองโลกในมุมมองของพี่
คือ อินไปกับตัวอักษรที่พี่เขียน แต่พี่จบได้ฮาแตกกกกกกมาก
สกายยยยยยยคิกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!

ตั้งแต่เล่นบล๊อคมา ตอนนี้อยากซื้อกล้องแล้วพี่แต่ละคนถ่ายรูป
ออกมาสวย ศิลป์ ดีจริงๆ ( /meใช้ว่าเราซื้อมาและจะถ่ายได้แบบเค้า)

ขณะที่เมนท์ กำลังฟังคำวินิจฉัยของศาลรัฐธรรมนูญ พี่ขาหนูตายแน่
มาตราเพียบเลย 5555 + มันก็ลุ้นอะน่ะ แต่ฟังจดไป คิดอย่างเดียว
กิลตายแน่ คดีตัวอย่างพวกนี้ ต้องเรียน ถ้าสอบ ก็ต้องท่อง ฮือๆ


โดย: กิล IP: 58.9.58.87 วันที่: 30 พฤษภาคม 2550 เวลา:15:39:24 น.  

 
คุณปุ๊กคะ คุณเนี่ยเหมือนความว่างเลยนะคะ

ที่พร้อมจะรับมุมมองใหม่ๆได้เสมอ

คุณชอบอ่านหนังสือปรัชญาบ้างมั้ย คะ


โดย: โนกิระ IP: 203.156.85.93 วันที่: 30 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:41:32 น.  

 
อ่านแล้วยิ้ม
ในขณะที่มุมมองของคุณปุ๊กกว้างขึ้น วันเวลาของเด็กสองคนนั้นก็คงงดงามขึ้นด้วยจากน้ำใจคุณปุ๊กค่ะ

ชอบวิธีมองโลกของคุณปุ๊กกับคุณอิ๊วจัง (ขอพาดพิง)
อ่านทีไรก็รู้สึกเหมือนมองผ่านเลนส์ใสสะอาด


โดย: HoneyLemonSoda วันที่: 31 พฤษภาคม 2550 เวลา:2:44:30 น.  

 


อ่านแล้วก็ อดอมยิ้มไม่ได้

เขียนได้ ดีจังเลยครับ ถ่ายรูปสวยอีกตะหาก ทุททองดี ทั้ง มุมกล้อง ละการเขียนเลย
^^



โดย: hedgehog IP: 125.24.195.8 วันที่: 31 พฤษภาคม 2550 เวลา:6:41:08 น.  

 
ทั้งเรื่องราว ทั้งภาพถ่าย สีสรรค์ อารมณ์ ดูสวยงามโดดเด่น กลมกลืน.....
ยอดเยี่ยมจริงๆเลยครับคุณปุ๊ก


โดย: maczy วันที่: 31 พฤษภาคม 2550 เวลา:7:41:01 น.  

 
น้องปุ๊ก เล่าเรื่องราวได้ดี ทั้งภาพประกอบด้วย
อ่านแล้วสะท้อนใจ ทำให้คิดอะไร ๆ ได้เยอะเหมือนกัน


โดย: Omiya วันที่: 31 พฤษภาคม 2550 เวลา:8:53:49 น.  

 
น้องปุ๊กถ่ายภาพได้ดีเหมือนกันนะครับ ทั้งเนื้อหาอ่านแล้วสะเทือนใจกับชีวิตของชนชายขอบจริง ๆ อย่าไปสนใจลุงแกเลยครับ แกก็สายตาสั้นน่าดูเลยนะ


โดย: Johann sebastian Bach วันที่: 31 พฤษภาคม 2550 เวลา:10:40:09 น.  

 
อ่านแล้วรู้สึกว่าตัวเองโชคดีจัง สงสัยต้องลองฝึกทำอะไรเองอย่างจริงจังสักที
พี่ปุ๊กถ่ายรูปเก่งจัง น้องเขาขายอยู่แถวไหนหรือคะเผื่อผ่านไปจะได้ช่วยน้องเขาบ้างนะ


โดย: น้องผิง วันที่: 31 พฤษภาคม 2550 เวลา:13:07:21 น.  

 
เป็น blog ที่มีรูปลักษณ์ดูน่ารักๆ เหมือนเด็กน้อย
แต่จริงๆ เป็นงานออกแบบที่มีลักษณะเป็น symbolic
และที่สำคัญคือสาระและข้อคิดใน blog นั้น
กว้างขวางและลึกซึ้งมากทีเดียว

ชื่นชมในความคิดความอ่านของคนรุ่นใหม่คุณภาพคนนี้
เป็นอย่างมากค่ะ

ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ..




โดย: ป้าติ๋ว (nature-delight ) วันที่: 31 พฤษภาคม 2550 เวลา:15:52:19 น.  

 
T_T
Very Impresss ka


โดย: Denon วันที่: 31 พฤษภาคม 2550 เวลา:15:59:19 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณปุ๊ก อ่านแล้วโดนใจมากเลยค่ะ


โดย: Complicatedgirl วันที่: 31 พฤษภาคม 2550 เวลา:17:17:06 น.  

 
พออ่านจบตาพร่าไปเลยค่ะ แว่นแตก รุ้สึกว่ามันมากระทบใจมาก ๆ เลยค่ะ


โดย: MoneyPenny วันที่: 31 พฤษภาคม 2550 เวลา:21:14:40 น.  

 
หายป่วยเร็วๆ นะคะคุณปุ๊ก ไม่เป็นไรค่ะ แค่ตั้งใจดีก็ได้บุญ มีความสุขแล้วค่ะ


โดย: the Vicky วันที่: 31 พฤษภาคม 2550 เวลา:22:28:12 น.  

 

นำบุญมาเยื่ยนมิตร..ในวันนี้ค่ะ
แว่นในสายตาทีมองโลกในแง่ดีที่สุดค่ะ
คือคุณไงค่ะสาวสวย..

วันนี้ ขึ้น 15 ค่ำเดือน 7 คือหนึ่งพระ..ในวันนี้ค่ะ

สำนวนชาววัดเรียกว่า วันเพ็ญเดือนวิสาขมาส
เป็นวันที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จ
ประสูติ ตรัสรู้ และปรินิพพานในวันเดียวกัน

เป็นวันที่มีค่าสำหรับเราพุทธศาสนิกชนทุกคนค่ะ

อนุโมทนา...บุญมายังกัลยาณมิตร..ที่ดีของเราเสมอค่ะ




แสงเทียนที่ลิบหลี่คือความสว่างที่มีค่าในความมืดฉันใด...
แสงธรรมที่น้อยนิดคือสิ่งที่เตือนสติให้รู้ค่าในชีวิตมากมายฉันนั้น...



โดย: catt.&.cattleya.. วันที่: 31 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:09:02 น.  

 
หวัดดี คุณปุ๊ก

ไม่ได้ไปไหนเลย เพราะว่า ออกเวรมาเมื่อเช้า ละก็ นอนๆๆๆ
ตื่นมาแป๊นึงก็ต้องนอนเพื่อน จะมาเข้าเวรคืนนี้


ไม่ได้ไปวัดเลยครับ

ปกติก็ไม่ได้ไปอยู่ละ

เข้าวัดแล้วมันร้อน โดนน้ำมนต์ แล้วมัน กรี๊ดดดส์ ^^!!




โดย: hegdehog IP: 125.24.194.224 วันที่: 1 มิถุนายน 2550 เวลา:0:18:02 น.  

 
ปุ๊กจ๋า ตัวจิตใจดีมั่กมากเลย
เด็กขายพวงมาลัย บางคนก็น่าสงสารเหมือนกัน
แต่ก็ดีที่ยังมาขายมาลัยเนอะ ดีกว่าบางคนมาขอทานเฉยๆ


เห็นแล้วก็ทำให้มุมานะในการทำสิ่งต่างๆมากขึ้น
คนที่เค้าด้อยกว่าเรา เค้าก็ยังขยันทำมาหากินนี่เนอะ
แล้วเราเล่า งานการดีๆก็มีทำ แต่ก็แอบขี้เกียจเป็นพักๆอ่ะ


นอนหลับฝันดีนะจ๊ะ


โดย: กระต่ายลงพุง วันที่: 1 มิถุนายน 2550 เวลา:1:40:04 น.  

 
เข้ามาอ่านอีกทีอ๊ะจ้า
เรื่องดี ๆ แบบนี้อ่านกี่ทีก็ไม่เบื่อเนาะ


โดย: พีทคุง (redistuO ) วันที่: 1 มิถุนายน 2550 เวลา:11:42:30 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณปุ๊ก

เข้ามาปลื้มอีกรอบค่ะ

มีความสุขมาก ๆ นะคะ


โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ วันที่: 1 มิถุนายน 2550 เวลา:12:14:26 น.  

 



อ่านแล้วอิน แต่สวนใหญ่ที่เราเจอหาได้น้อยจังคนที่นอบน้อมอย่างนี้ บางคนพอไม่ซื้อก็ทำปากขมุบขมิบ เดินไปแถมเหล่ด้วยหางตาอีก เอ๊า แหมเจออย่างนี้ค่อยอยากอุดหนุนหน่อย



โดย: mooemp วันที่: 1 มิถุนายน 2550 เวลา:18:19:08 น.  

 
ถ้าพูดถึงขายของ สมัยเด็กๆผมก็เคยขายของครับคุณปุ๊ก เคยขายการ์ดอวยพร(ในโรงเรียนนะ)พรึ่บเดียวหมด ขายท๊อปฟี่ เคยรับจ้างส่งนมตามบ้าน รับจ้างส่งหนังสือพิมพ์ตามบ้านตอนเช้า เคยรับจ้างทำงานอาร์ทเวิร์คตามโรงพิมพิ์ตอนเลิกเรียน แต่นานละครับ


โดย: maczy วันที่: 1 มิถุนายน 2550 เวลา:23:43:29 น.  

 
หายดีรึยังจ๊ะปุ๊กจัง เดี๋ยวนี้อากาศร้อนกินอะไรก็ต้องระวังหน่อยนะจ๊ะ
ไปหาหมอรึเปล่าเนี่ย ห้ามรักษาโรคเองนา
เป็นห่วงนะจ๊ะ พักผ่อนเยอะๆดื่มนํ้ามากๆนะ


โดย: หยิงอัน (sailamon) IP: 203.198.111.110 วันที่: 2 มิถุนายน 2550 เวลา:9:24:35 น.  

 
อ่านดูแล้ว ดูคุณเป็นคนจิตใจดีจัง


โดย: I.Brother วันที่: 2 มิถุนายน 2550 เวลา:10:55:01 น.  

 



หายป่วยยัง เนี่ยะ


โดย: hedgehog วันที่: 2 มิถุนายน 2550 เวลา:11:19:53 น.  

 
บ่าย ๆ วันเสาร์แบบนี้อากาศดีจังเนาะ


โดย: พีทคุง (redistuO ) วันที่: 2 มิถุนายน 2550 เวลา:13:34:09 น.  

 
เคยเห็นรถกระบะออฟโรดคันใหญ่ เรียกเด็กใส่ชุด นร. ขายพวงมาลัยที่สี่แยกพระราม 9 พอเด็กส่งพวงมาลัยให้ เขาก็ยัดเงินใส่กระเป๋า ไม่เอาพวงมาลัย

รถคันหลัง คือเราเอง ชื่นใจ ไปทั้งวัน เรื่องดีๅ ยังมีมากรอบตัวเรา ช่างลุงแกเหอะ


โดย: อั๊งอังอา วันที่: 2 มิถุนายน 2550 เวลา:16:56:58 น.  

 
ขอแอด นะจ๊ะ


โดย: อั๊งอังอา วันที่: 2 มิถุนายน 2550 เวลา:17:03:14 น.  

 
ขอให้หายป่วยไวไวนะครับ อาหารเป็นพิษถ้าเป็นไปได้ไปพบแพทย์
จะดีกว่านอนรอให้ร่างกายรักษาตัวเองมากเลยนะครับ
พี่สาวและป้าเคยเป็น เปรียบเทียบดูแล้ว ไปหาหมอจะหายเร็วกว่ามากเลยครับ
เอาใจช่วยนะครับ


โดย: อะไรคือสิ่งหายาก แต่ไม่มีค่า วันที่: 3 มิถุนายน 2550 เวลา:11:17:58 น.  

 
พี่ปุ๊กหายป่วยแล้วยังคะ หายไวๆนะคะ ถ้าไม่ไหวไปหาหมอดีกว่านา


โดย: น้องผิง วันที่: 3 มิถุนายน 2550 เวลา:12:34:14 น.  

 
หวัดดีจ๊ะปุ๊กจัง หายดีรึยังเอ่ย
คิดถึงนะตะเอง


โดย: sailamon วันที่: 3 มิถุนายน 2550 เวลา:14:39:12 น.  

 
อ้าว น้องปุ๊กป่วยจนหายดีแล้วหรอครับ ^^" ไม่รู้เรื่องเลย ^^"


โดย: Denon วันที่: 3 มิถุนายน 2550 เวลา:20:14:27 น.  

 
ภาพถ่ายได้ดีมากเลยอ่ะครับ..บทความทำให้คิดไรได้หลายอย่างจัง..


โดย: แมท (everything on ) วันที่: 4 มิถุนายน 2550 เวลา:7:34:41 น.  

 
สวัสดีวันจันทร์จ้า
ขอให้ทำงานอย่างมีความสุขนะปุ๊กจัง


โดย: Omiya วันที่: 4 มิถุนายน 2550 เวลา:10:39:19 น.  

 
เราก็สายตาสั้นมานาน
หมายถึงสั้นจริงๆนะ สั้น 650 แน่ะ

ไม่กี่วันมานี้ ไปกินข้าวแถวเยาวราช
อีกวันไปกินข้าวต้มแถวประชาชื่น
อาหารต่างกัน สถานที่ต่างกัน
ที่ไม่ต่างคือ มีเด็กตัวเล็กๆหลายคนเดินตามโต๊ะ
ขายลูกอม ดอกไม้ ตุ๊กตา

เราได้แต่ส่ายหน้าพร้อมส่งยิ้มให้ ตีความได้ว่า ไม่เอาจ้ะ
ไม่รู้ว่าคิดถูกหรือป่าว ที่ทำแบบนั้น


โดย: SnowPatrol วันที่: 4 มิถุนายน 2550 เวลา:12:14:17 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณปุ๊ก emoemo

ส่งความสุขมาให้ค่ะ emoemo

emoemo


โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ วันที่: 4 มิถุนายน 2550 เวลา:12:38:02 น.  

 



ให้เพื่อนได้เท่าที่จะมีให้
ความห่วงใย ความรัก ไม่เป็นอื่น
มั่นคง ตลอดเวลา ทุกวันคืน
พร้อมหยิบยื่นอย่างจริงใจไม่เปลี่ยนแปลง


โดย: ม่วงคราม (the violetblue home ) วันที่: 4 มิถุนายน 2550 เวลา:17:34:43 น.  

 
สวัสดีค่า คุณปุ๊ก โนกิระชอบอ่านปรัชญาจีน เต๋า เซน ขงจื้อ แต่ตอนนี้อ่านเต๋า

มากกว่าค่ะ ละเอียดอ่อนและเข้าใจง่ายเห็นตามจริง ส่วนปรัชญาตะวันตกเป็น

เหมือนคุณปุ๊กเลยอ่านมากๆแล้วง่วงอ่ะค่ะ คุณปุ๊กเคยอ่านปรัชญาของเต๋ามั้ยคะ

โนกิระชอบมากเลย ขนาดแม่โน ยังชอบเลย


โดย: โนกิระ (nokira ) วันที่: 4 มิถุนายน 2550 เวลา:18:03:58 น.  

 
ไฮ้ ปุ๊กุซาง เราตามมาตอบใน Blog เธอนะ

เรื่องนักข่าวนะปุ๊ก เราเห็นใจคนในวิชาชีพนี้มากๆ
นักข่าวดีๆ ก็มี แต่มักจะเป็นเด็กตัวเล็กๆ ไม่ค่อยมีอำนาจ
มีรุ่นน้องคนนึง ทำงานหนังสือพิมพ์ พยายามนำเสนอข่าวบางอย่าง
สุดท้ายต้องถูกย้ายไปทำโต๊ะข่าวกีฬาซะงั้น

พูดถึงประเทศไทย ที่ปุ๊กเล่ามาแล้วก็เศร้าเนอะ
เราว่าต้นตอแห่งปัญหาความขัดแย้งบนโลกนี้ มันก็มาจาก
ความถูกต้อง และ ความถูกใจ นี่แหละ
ถ้าคนเลือกทำในสิ่งที่ถูกใจ คน 100 คนก็มี 100 ความถูกใจ
ขณะที่ถ้าทำตามความถูกต้อง......ความขัดแย้งก็จะไม่มี
เพราะความถูกต้องในโลกนี้มีเพียง 1 เดียว

พระราชดำรัสของในหลวง บ่อยครั้งที่เรามักได้ยินคำว่า
ให้ทุกฝ่าย ยึดความถูกต้องเป็นหลัก
เพราะความถูกต้องคือเครื่องมือในการลดความขัดแย้ง
แต่คนมักตีความ ความถูกต้อง ตามความคิดของตน
(ซึ่งนั่นก็จะกลายเป็นความถูกใจ)

ปล.คุณลุงท่านตอนนี้ดีขึ้นมากแล้วปุ๊ก เมื่อวันเสาร์ไปมูลนิธิหลวงปู่มั่น ยังเจอคุณลุงเลย ท่านยังจำอะไรไม่ค่อยได้มาก แต่ใช้ชีวิตประจำวันตามปกติได้แล้วล่ะ

คุณลุงจำเราไม่ได้ แต่ก็กลัวเราเสียใจ เลยบอกว่าจำได้ แต่แอบไปถามคุณป้าว่าเราเป็นใคร อิอิอิ


โดย: Tony KooN (tk_station ) วันที่: 4 มิถุนายน 2550 เวลา:19:35:50 น.  

 



+ + + สวัสดีวันจันทร์ครับ + + +



อ่านแล้วนึกถึงเพลง ก่อนมะลิบาน ของ Time เลยครับ
ในฐานะคนขับรถหรือคนที่นั่งบนรถก็อยากใฟแดงสั้นๆ
แต่สำหรับเด็กที่ขายพวงมาลัยก็กลับคิดว่า


"ก็อยากให้ไฟแดงนานกว่านี้หน่อย
เผื่อว่าจะได้ขายมาลัยให้หมด
ถ้าหากว่าวันนี้มีไฟเขียวบ่อย ก็คงขาดทุน
ไม่มีใครอยากซื้อมะลิบานๆ"


โดย: คนไกล...สุดขอบฟ้า วันที่: 4 มิถุนายน 2550 เวลา:20:04:12 น.  

 
แวะมาหวัดดีคับ...

รออ่านอยู่น๊า...


อารมณ์เพลงของสาวเอมี่ชุดแรกกะชุดหลังนี่มาคนละแนวเลย
ชุดแรกนี่ใสๆอย่างที่ได้ฟังนั่นแหละคับ
แต่ชุดหลังนี่ back to black จริงๆ


โดย: UnEdiTED วันที่: 4 มิถุนายน 2550 เวลา:20:07:40 น.  

 
เพลงเพราะดีอ่ะปุ๊ก แต่เค้าไม่ชอบดูหนัง จะทำไงตัว


โดย: กระต่ายลงพุง วันที่: 5 มิถุนายน 2550 เวลา:14:15:26 น.  

 
อ่านจบแล้วซึ้งมากมายเลยปุ๊ก

น้อง ม กะ น้อง ป เป็นเด็กสู้ชีวิตมากเลย น่าภูมิใจแทนพ่อแม่น้องเค้ามากมายที่มีลูกแบบนี้

เรื่องลุงนั่น ช่างแกเหอะแกคงมองไม่เห็น ในสีที่เราเห็น เพราะมีแว่นคนละสีกับเรา

และมองในมุมที่ต่างกะเราค่ะ


โดย: พี่ปุ้ย IP: 220.211.182.12 วันที่: 5 มิถุนายน 2550 เวลา:15:05:13 น.  

 
สวัสดีค่ะ แค่ชื่อก็น่ารักแล้ว บล๊อกสวยกว่าบล๊อกเรา สิบเท่าเลย ถ่ายรูปเก่งจังค่ะ สวยทุกรูปเลย เรากำลังหัดแต่งบล๊อกอยู่ค่ะ แบบว่าเพิ่งเข้ามายังไม่ค่อยรู้เรื่องเลย อยากเปลี่ยนอักษรที่ใข้ก็ทำไม่เป็น


โดย: fuku วันที่: 5 มิถุนายน 2550 เวลา:22:39:43 น.  

 
แวะมาทักทายพี่ปุ๊กในวันหยุด(ของหนู) ^^


โดย: น้องผิง วันที่: 6 มิถุนายน 2550 เวลา:10:43:51 น.  

 
หุหุ ปุ๊กคุจังดองบล็อก


โดย: พีท (redistuO ) วันที่: 6 มิถุนายน 2550 เวลา:13:00:56 น.  

 
แวะมาทักทายค่ะ อ่านเรื่องนี้ทีไรแล้วมันโดนใจทุกทีเลยค่ะ


โดย: Complicatedgirl วันที่: 6 มิถุนายน 2550 เวลา:17:44:03 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณปุ๊ก emo

พาน้อง ๆ มาทักทายค่ะ emo

มีความสุขมาก ๆ นะคะ emo



โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ วันที่: 6 มิถุนายน 2550 เวลา:18:56:48 น.  

 
ขอบคุณคับ
ที่เข้าไป HBD ที่บล๊อก ฮิฮิ


โดย: UnEdiTED วันที่: 6 มิถุนายน 2550 เวลา:22:19:32 น.  

 
เอาความสุขมาฝากค่ะ..

555555555555..หน้าตาอาจจะเป็นความสุขทางใจชั่วขณะค่ะคุณปุ๊ก
แล้วมันก็ทำให้เกิดทุกเสมอค่ะ..ถ้าไม่เป็นดังคิดค่ะ

เราสงสารคนไม่หล่อละ..เพราะจะไม่มีคนสนใจเขานะ
เราจะคุยด้วยแต่ไม่ผูกพันธ์..เกินเพื่อน..
แต่ส่วนมากนิสัยดีนะ..มักจะไม่หลงตัวเอง..

เราว่าคบง่ายกว่าคนหล่อนะ...
เพราะคนหล่อมักเลื่อกคบคนที่หน้าตานะ..
โดยส่วนมากนะค่ะไม่ทุกคนนะ


อย่าคิดมากดีไหมค่ะ..ขอให้เราสองคนมีจิตใจที่ดีต่อกันดีกว่า
เราว่ามีความสุขดีออก




โดย: catt.&.cattleya.. วันที่: 7 มิถุนายน 2550 เวลา:8:06:42 น.  

 
ชาลาลาลาล่า!!

เด็กขายพวงมาลัยนี่.. มีแยกใต้ทางด่วนที่เคยซื้อประจำ
ถ้าเขาเจอพี่หลังสี่ทุ่ม หรือหัวค่ำแล้วฝนตก น่าจะถือว่าโชคดี
เพราะพี่จะเหมาหมด อยากให้เขากลับบ้านพักผ่อน

พวกนี้ส่วนมาก.. แต่ไม่ใช่ทุกคน .. รักเรียน อยากเรียนหนังสือ
เวลารถติด บางทีพี่ก็ชวนเขาคุยนะ จนหลายคนจำพี่ได้

เวลาเห็นหน้าน้าคนนี้ ยิ้มแต๊เลย

พี่ว่าซื้อไม่ซื้อ เขาไม่คิดมากหรอก
แต่บางคนไปแสดงท่าทางรังเกียจเขา อันนั้นพี่ว่าร้ายกว่า

เด็กผู้ชายบางคนมักจะชอบถามพี่ว่า น้ามีขนมมั้ย มีน้ำมั้ย
เพราะพี่มักจะแอบติดลูกอมไว้ในรถ

ปุ๊กกี้เป็นคนจิตใจละเอียดอ่อนนะนี่ ถึงใส่ใจเรื่องรอบตัว

ไปละ.. วันนี้พี่ถือศีล 8 เลยแวะเอาบุญมาฝาก
ชาลาลลาลาล่า!!


โดย: aston27 วันที่: 7 มิถุนายน 2550 เวลา:8:41:34 น.  

 
ตามมาอ่านแล้วค่ะคุณปุ๊ก เขียนได้ดีจังเลยค่ะ
แม้จะเป็นเรื่องเครียด ๆ มีสาระ ยังแอบมีฮาได้ตอนจบอีกนะนั่น

เราเกิดมายังไม่ใส่แว่นเลยนะคะ แต่สภาพแวดล้อม ประสบการณ์และสังคม
หล่อหลอมแว่นให้เราใส่ โดยที่เราอาจไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำว่าเรากำลังใส่แว่น
ยากเหลือเกินที่อยู่ ๆ จะถอดแว่นที่ใส่มาตลอดทิ้งไป แล้วมองโลกอย่างที่เป็น
ทำได้ก็แค่เพียงเปลี่ยนแว่น เปลี่ยนเลนส์ เปลี่ยนระยะ และเปลี่ยนสีแว่นเท่านั้น
เบื้องหลังสิ่งที่เห็นและสิ่งที่สัมผัส อาจจะมีอะไรมากมายกว่าที่คิดที่เห็นก็ได้
บางที โลกอาจไม่ได้มีแค่ 360 องศา แต่อาจจะมีอะไรมากกว่าที่เรายังไม่รู้
ขอเพียงแค่ พร้อมเสมอที่จะเปลี่ยนแว่นและเปลี่ยนเลนส์บ่อย ๆ เมื่อเจออะไรใหม่
ไม่ติดยึดกรอบเก่า ๆ ที่ทำให้เรามองโลกแคบ ๆ และเป็นสีเดียวมาตลอดชีวิต
เพราะการได้เจออะไรใหม่ ๆ และมองโลกต่างไปจากที่เคยเป็นเคยเห็นเคยมอง
มันกลับให้อะไรที่แตกต่างมากมายจากเดิมเยอะแยะ

ขอบคุณนะคะ ที่เปิดโลกอีกโลกให้รับรู้


โดย: นางสาวดุ่บดั่บ วันที่: 24 มิถุนายน 2551 เวลา:3:48:20 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Hobbit
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]











ตามรอยพระอริยะ
หลวงพ่อชา สุภัทโท
พระโพธิญานเถระแห่งหนองป่าพง





ฺประมวลธรรมเทศนา
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
อ่านออนไลน์ได้ที่นี่ค่ะ

ขอบคุณครูซุปเคมากนะคะที่ส่งให้ (-/l\-)
http://www.supkcenter.com






MusicPlaylist
Music Playlist at MixPod.com






Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2550
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
29 พฤษภาคม 2550
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Hobbit's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.