555 อ่านไปยิ้มไปเหมือนเดิมเลยจ้าปุ๊ก
แล้วตอนลงบันไดทำไงอ่ะจ้า
ไม่ต้องมองไกลๆ แล้วเนอะ
ใช้นับขั้นบันไดเอาละกัน แบบก้มหน้าก้มตานับ
จะได้ไม่ต้องเห็นความสูงไง....

เอ้าบอกไม่ใหเนบแต้ม แต่พี่วันให้นับบันไดซะงั้น
ตีแบดแล้วนับแต้มไม่ได้ด้วยป่ะค่ะ พี่ปุ๊กตบเอาๆ เลยนะนี่

ตีแบดออกกำลังกาย ดีออกคับเล่นกีฬา

ถึงไม่เป็น ไม่โปร เล่นไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็เล่นได้เองคับ

สำหรับขึ้นบันไดสูงๆ

ขาขึ้นน่ะไม่เป็นไรหรอก

ขาลงผมก็กลัวๆกลิ้งตกลงไปเหมือนกัน

มันหวิวๆอ่ะ

พี่วัน โอ้ พี่วันมาไวมากๆ ขาลงกะว่าจะถอยหลังลงก็กระไร เลยให้พี่เดินบังหน้าให้ค่ะหวาดเสียวชะมัดเลย ส่วนเวลาตีแบดไม่ค่อยนับอย่างพี่วันว่าล่ะค่ะ ตบไม่ยั้ง แต่รู้สึกจะไม่ค่อยเข้าเป้าซักเท่าไหร่เลย 555

น้อง foscarnet - จะพยายามต่อไปค่ะ ^^ ตอนนี้เริ่มตีได้มากขึ้นแล้วแต่เจอแบคแฮนด์ยังเดี้ยงอยู่ -_- ตอนเดินลงแล้วเห็นวิวสูงๆนี่มันน่าหวาดเสียวเหมือนกันเนอะ
ไว้กลับมาแล้วเดี๋ยวไปเยี่ยมนะคะ

การ์ตูนน่ารักมากๆๆค่าพี่ปุ๊ก อิอิ ชอบเพลงขาหมูเหมือนกันค่า

ส่วนออกกำลังกายนี่แนนเห็นด้วยเลยน้า
แบบช่วงหลังๆนี่แนนไปฟิตเนสบ่อยค่ะ อาทิตย์นึง 3 วันได้
รู้สึกเลยว่าสุขภาพดีขึ้น ภูมิแพ้ที่เป็นก็ไม่ค่อยมาเยี่ยมเยียน
(แต่ตอนนี้จะสอบ ต้องงดฟิตเนสสักระยะ ภูมิแพ้ได้กลับมาทักทายแน่ๆเลยค่ะ - -)

ตีแบดนี่แนนก็ชอบ แต่ประเด็นคือ หาคนไปตีด้วยไม่ค่อยได้นี่สิ -*-

เรื่องกลัวความสูงนี่ ปกติแนนไม่เป็นนะคะ แต่ตอนที่ไปไต่กำแพงเมืองจีนเนี่ย ได้ตระหนักเลยว่า จริงๆแล้วเราก็กลัวความสูงเหมือนกันนินา

แบบตอนขึ้น ก็ไม่รู้ตัว ขึ้นไปเรื่อยๆ พอจะลงนี่สิ ปาดเหงื่อเลยค่ะ แล้วช้านจะลงไปไงนี่ มันช่างน่ากลัวมากมาย ต้องใช้วิธีนั่งแล้วถัดบันไดลงไปเรื่อยๆน่ะค่ะ (กว่าจะถึงพื้น เจ็บตู๊ดไปเลยค่ะ อิอิ)

เรื่องนับแต้มที่พี่ปุ๊กทิ้งท้ายไว้ แนนว่าก็เอามาใช้ได้หลายๆอย่างเลยนะคะ
อย่างตอนแนนอ่านหนังสือเนี่ย ก็จะไม่นับว่าเราต้องอ่านอีกกี่หน้าถึงจะจบ
แต่ใช้วิธีอ่านไปเรื่อยๆ เดี๋ยวมันก็จบเองอ่ะเนาะ
มัวแต่มานั่งนับจำนวนหน้าที่ต้องอ่าน ก็จะท้อเปล่าๆ

...ไม่รู้ความหมายเดียวกับที่พี่ปุ๊กเอ่ยถึงหรือเปล่านะคะ >__<

ว่าแล้ว...ก็ขอตัวไปอ่านหนังสือต่อดีกว่า

ปล.เห็นว่าไปออกกำลังกายแล้ว ยังงี้หวัดต้องหายไวแน่ๆเลย ใช่มั้ยคะ ^^

ปอยก็ชอบตีแบดเหมือนกันค่ะคุณปุ๊ก ว่าง ๆ ไปดวลกันดีกว่า
ดูว่าใครจะตบลงพื้นได้เยอะกว่ากัน

ชอบตีก็ชอบนะคะ แต่เล่นห่วยบรรลัยเลยค่ะ 5555
เล่นเอาคนไปด้วยกันก็หวั่นใจไม่ใช่น้อย เหอะ ๆ ๆ
แต่ยังดีค่ะ ช่วยประคับประคองกันไป ไม่ให้เลวร้าย
ซึ่งในเมื่อฝีมือมันห่วยมันก็ยังห่วยอยู่ดีแหละนะ
ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหน กร๊ากกก นี่พยายามแล้วนะ
ออกกำลังกายดีค่ะ ฮึบ ๆ สู้ ๆ นะคุณปุ๊ก จะได้แข็งแรง

มาฟังขาหมูด้วยอีกรอบด้วยคน

ชอบการ์ตูนของคุณปุ๊กจริงๆ เลย 555

มันได้อรรถรสสุดๆ ในการอ่าน

เราไม่ได้ตีแบดอะ แต่คนข้างๆ ตัวชอบมาก
เสียแต่ว่าตั้งแต่ผ่าตัดเรื่องเอ็นหัวเข่า เจ้าตัวก็เลิกตีแบดไปเลย

พี่ก๋าเคยไปเที่ยวเขาถ้ำเสือที่กระบี่

บันไดวัดสูงที่สุดในชีวิตเท่าที่เคยเดินมา
ทั้งสูง ชัน และแคบ
มาดามพี่ก๋าก็กลัวความสูงแบบอุจจาระขึ้นสมอง 5555

ทั้งขู่ ทั้งปลอบ ทั้งให้กำลังใจสุดชีวิต
จะร้องไฟ้เดินลงก็สองสามหน

พี่ก๋าก็บอกแต่ว่า "ใกล้ถึงแล้วๆ"
จริงๆมันยังไม่ถึงหรอก 55555

แต่ในที่สุดก็พาเธอขึ้นสู่ยอดเสา เอ๊ย ยอดเขาได้

และไม่อยากบอกเลย
ว่าบรรยากาศบนนั้น --- สุดยอดมากๆครับ
เห็นวิวกระบี่ทั้งจังหวัดเลย


ปล.การ์ตูนตีแบดน่ารักดีครับ

ปล.2 พี่ก๋าเคยตีแบดเก่งครับ เคยนะครับ
แต่มันเป็นอดีตไปแล้ว ตอนนี้เลี้ยงพุงเป็นอาชีพหลักครับ 55555

อ่านไปก็ยิ้มไป ของบางอย่างบางทีก็อยู่ที่ใจเราคิดเนอะ ถ้าไม่นึกถึงมัน เราก็ทำต่อไปได้เรื่อยๆ

แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่นึกขึ้นได้ เหมือนปุ๊ก เฮ้ย กลัวความสูงนี่หว่า ขาก็สั่น ทั้งๆ ที่เดินขึ้นมาไม่เห็นสั่น

แต่ภาพที่ได้เห็น ก็คุ้มเนอะ ทุกอย่างที่ได้เห็นข้างบนนั้นสวยหมดเลยล่ะปุ๊ก

ทางที่ดี ต่อไปนึกได้ตอนลงมาถึงพื้นแล้วสิ จะได้ไม่ต้องขาสั่นอีกไง คิดถึงปุ๊กนะจ๊ะ จุ๊บๆ

ตามมาเที่ยวด้วยคนคะ เวลาขึ้นไปสูงๆหนูก็กลัวเหมือนกันอะ หนูว่าตอนลงยากกว่าตอนขึ้นอีกต่างหาก

ดีจ้าปุ๊ก

ช่วงนี้หยิงอันก็ออกกำลังกายบ่อยน่ะ พยามเข้าฟิสเนสอาทิตย์ละ 3-4 วัน รู้สึกดีที่เหงื่อออก

อ้าว กลัวความสูงเหรอตัวเอง ไอ้โรคนี้น่ะหยิงอันก็แอบมีนิดๆนะ เวลาขึ้นที่สูงมากๆเช่น ยืนในลิฟต์กระจก พอมองลงไปข้างแล้วมันเสียววาบๆเลย แหม..ก็ตอนนี้อยู่ชั้น 25 แล้วนี่

งานเสร็จแล้วกลัับมาอัพบล๊อกบ้างเน้อ

คิดถึงเหมือนเดิมมิเคยเปลี่ยน อิๆๆ

ฮ่า ฮ่า น้องปุ๊กเป็นโรคเดียวกันกับพี่เลยค่ะ
คือกลัวความสูง
เมื่อก่อนจะกลัวขาขึ้น แต่เวลาขึ้นบางทีก็ดุ่มๆ ไปไม่รู้ตัว
เดี๋ยวนี้กลัวขาลง เพราะเวลาเดินลง มันมองเห็นหมดเลยว่าสูงแค่ไหน
แถมเคยตกบันไดมาก่อน มันว๊าบๆ ยังไงไม่รู้

ขนาดสะพานลอยยังเสียวๆ เลย

เย็นนี้ก็ตั้งใจจะไปออกกำลังเช่นกันค่ะ เสียค่าสมาชิกไปแล้ว ควรใช้ให้คุ้ม เปล่าหรอก สัปดาห์ที่ผ่านมามันมีงานต่อเนื่องเข้ามา เลยไม่อยากไปๆ หยุดๆ แล้วมานั่งกังวล

เออ พี่ทำการบ้านส่งแล้วนา
งั้น เย็นนี้ไปออกกำลังด้วยกันนะจ๊ะ

แบบนี้คงต้องนิยามฝีมือการตีแบดของปุ๊กว่าระดับฝีมืออยู่ในขั้นเป็นที่หนักใจสำหรับใครที่คิดจะเป็นคู่ต่อกรด้วย

ชอบคำคมตอนท้าย เคยอ่านเกี่ยวกับธรรมะและเกี่ยวกับหุ้นก็เจอวิธีคิดแบบเดียวกันนี้เหมือนกัน

แอบลุ้นนนน นิดนุง ตอนเดินลง
เพราะ.. ว่าตอนเดินขึ้น หันหลังให้ความสูงใช่มั๊ยนู๋ปุ๊ก
แต่ตอนเดินลงเนี่ยะ ... เห็นองศา ความสูงชัดแจ๋ว ...

พี่ก้อไม่ถูกชะตา กับความสูงเหมียนกัน
แต่.. ดันชอบมองดูวิว จากที่สุง ๆ
เพราะ ... รู้สึกปลอดโปร่งโล่งสายตาดี

พฤติกรรม กับ ความชอบ ดูเหมือนขัดแย้งกันชอบกล -*-

Ps : เห็นด้วยสุดตัว คืนไหนพักผ่อนไม่พอ
การลืมตาตื่น ตอนเช้าเป็นอะไรที่สุดจะบรรยายภาพจริง ๆ

เอซซซซ
ฮ่าๆๆ เราขอตั้งหน้าไม้ตรง กลัวแรงปะทะ

ที่แม่ปวดเข่า ดีขึ้นยังคะ ไม่ต้องไปวัดพบพระวันมาฆก็ได้
เรามีพระในบ้านอยู่แล้วเนอะ

ได้ยินชื่อทวินเพาเวอร์ทีม บุกป่า ฝ่าดง ก็ฮาเหมือนกัน ช่างคิดจริงจริ๊ง
ขำหนุงหนิงอ่ะ อย่าบอกว่าเป็นตัวผู้นะ ฮ่าขึ้นไปอีก

อ่านแล้วคิดถึงน้องแนน ลูกแมวสี่เดือนที่เป็นอัมพาตช่วงกลางลำตัวเพราะตกจากชั้นสอง
น้องแนนมาพบสัตวแพทย์เพราะน้องแนนไม่ขยับมาสองเดือนแล้ว
ทั้งเจ้าของและแพทย์ประมาทน้องแนน คิดว่าน้องแนนคงไม่ขยับ
พอหมอยื่นมือไปเช็คช่วงล่าง น้องแนนก็ "ฟว๊่าบบบบ" เข้าให้สองวง
หมอก็เลยเรียกน้องแนนว่าอีเสือซ่อนแทน

โย่ว ๆๆ คุงคู นักเรียนเอาการบ้านมาส่งค่า

อิอิ ช้าสักหน่อย แต่คุณภาพเน้น ๆ นะคะ
ทำซะหอบแฮ่ก ๆ เลยค่ะ แทคนี้ 55555

วัดที่ไหนอ่ะครับ สวยจังอยากไป ไหว้บ้างจัง

+ ของผมช่วงนี้ก็ยังเน้นออกกำลังกายเหมือนเดิมทุกวัน (วิดพื้น, ซิตอัพ และอื่นๆ ก่อนอาบน้ำ) แต่จะมีเพิ่มพิเศษก็คือในวันหยุด จะพยายามกันไว้ 1 วันต่อสัปดาห์ที่จะอยู่ที่บ้าน (ใหม่) เพื่อเล่นฟิตเนสและว่ายน้ำที่สโมสรในหมู่บ้าน (วันธรรมดาเค้าปิดเร็ว กลับไปเล่นไม่ทัน) หรือบางทีก็ไปเล่นชู้ตบาสกับพี่เขย - คุณพ่อ ที่สนามของหมู่บ้านอ่ะครับผม แก่ตัวลงก็ต้องฟิตกันนิดนึงเนาะ จะได้แข็งแรงๆ

+ ผมก็ค่อนข้างกลัวความสูงนะครับ แต่ก็พอจะตะกายไปได้ ถ้าสังขารยังคงอำนวยอ่ะครับ (แบบว่าความอยากดูวิวมีมากกว่า) อุๆ

+ ปลายปีที่แล้ว ผมก็เพิ่งไปทำบุญ (ร่วมกับเพื่อนๆ ในบล็อกแก๊งเนี่ยแหละ) เส้นทางวัดพระบาทน้ำพุ แล้วก็ได้ปีนขึ้นไปชมวิวบนยอดเขาพระพุทธฉาย เช่นกันอ่ะครับผม (ป่านฉะนี้ ยังไม่ได้เอามาอัพลงบล็อกเยย เหอๆๆ

+ ก็ขอให้คุณปุ๊ก งานยุ่งน้อยลง และมีสุขภาพแข็งแรงๆ นะคร้าบ

เรื่องลืมนับแต้มนี่คล้ายๆ ที่ผมเจอเมื่อหลายวันก่อนเลย เดินเที่ยวในสวนสัตว์เปิดระยะทางที่ต้องเดินในสวนสัตว์ประมาณ 12 กิโลแต่เดินเรื่อยๆ ไม่รีบร้อน ในเวลานั้นถ้ามัวแต่ดูว่าเหลือระยะทางอีกกี่กิโลคงจะยิ่งเหนื่อยแน่ๆ แต่เพราะเดินเรื่อยๆ ไม่ได้สนใจป้ายว่าเหลือระยะทางที่ต้องเดินอีกเท่าไหร่เลยไม่เหนื่อยมั้ง

จะว่าไปออกกำลังกายผมมักจะไปวิ่งมากกว่า ไม่ค่อยได้ตีแบดเพราะตีไม่เก่ง เห็นรูปเมืองไทยแล้วคิดถึงเมืองไทยจัง

โหยยยเราอยากเล่นแบดมากเลยแต่ไม่มีคู่

แต่เวลามีคู่ไปตีทีไร ตะตีกันเอาเป็นเอาตายเหมือนกัน แบบว่าตบผั๊วะตบผั๊วะ

นี่ไมได้ไปตบนานแล้ว ไม่ผอมแห้งซักหน่อย ตูดหญ้ายหญ่าย แต่..แรงน้อย

สงสัยจังว่าตอนสร้างอุโบสถเค้าขนอุปกรณ์ก่อสร้างขึ้นยังไงอะ เป็นเราแค่เดินคงไมไหวแร่ะ

ยู้ฮู!!! ปุ๊กหายไป คิดถึงนะจ๊ะ

ฮัลโหล ฮัลโหล หนึ่ง สอง สาม เจ้าของบล็อกนี้ไปไหนน๊อ

คิดถึงนะจ๊ะน้องปุ๊ก รีบกลับมาไวๆ เน้อ

ยังไม่อัพบล็อคเหรอจ๊ะสาวน้อย
สงสัยงานเยอะ ดีจังจะได้เงินแยะไปด้วยนะคะ
พี่วันรอชมการ์ตูนน้องปุ๊กอยู่นะคะ

หวัดดีครับน้องปุ๊ก

พี่ก๋าไม่มีวิดีโอเลยครับ
มือถือพี่ก๋าถ่ายรูป ฟังเพลงยังไม่ได้เลยครับ 555
เลยไม่มีภาพเคลื่อนไหวให้ดู

มีแต่ภาพนิ่งครับ หุหุหุ


ฝันดีนะครับ

รูปพระพุทธรูปงามมากๆเลยค่ะ

แต่ก่อนชอบตีแบดค่ะ ตีหลังเลิกงาน หลบรถติดน่ะ บ้าพลังมาก พอเลิกงานก็ไปสวนลุม ตีแบดกับเพื่อนร่วมงาน เป็นแบบนี้อาทิตย์ละหลายวัน จ็อกกิ้งด้วย แต่ตอนนี้เหรอ แค่ยกไม้แบดยังแทบไม่ไหวเลย

เรื่องนับแต้ม เห็นด้วยเลยค่ะ

ช่วงนี้ รู้สึกว่าตัวเองไม่ค่อยแข็งแรง เหมือนกัน
ตอนไปหาหมอ หมอยังถามว่า "ออกกำลังกายบ้ารึป่าว"
"ก็ มีบ้าง"
"ทำยังไงคะ"
"ก็ ทำงานก็เหมือนออกกำลังกายในตัวนะ"
"ไม่เหมือน นะคะ ทำงานก็ส่วนทำงาน"
เอ่อ ผม ขึ้น Boiler สูง ห้าสิบเมตร วันละสองรอบ นี่ไม่นับเร๊อะ



แต่เด๋วนี้ไม่ได้ขึ้นแล้วมีลูกน้อง ก็ใช้ลูกน้องแทน 555
ปรากฏว่า ลูกน้อง แข็งแรง ลูกพี่ นั่งอ้วนอยู่ออฟฟิสเหมือนเดิม


ไม่ชอบ เล๊ยความอ้วน เค้าบอกว่าเกลียดอย่างไหน ได้อย่างนั้น




ตอนนี้ เกลียดสาวออฟฟิส ข้างๆเป็นบ้า
ซะงั้น


คุณปุ๊กสบายดีเน๊อ

ลืมถามง่ะคุณปุ๊ก ว่าถ้ากลัวความสูง ขาลงบันไดทำไงอะ

เรามีเพื่อนกลัวความสูง ขาลงมัน เดินถอยหลังลงล่ะ

แฮ่ะๆ ชีวิตมันเรียบๆเรื่อยๆเลยยังไม่มีเรื่องอะไรมาเขียนบล็อกใหม่อ่ะ

ดีจ้าคุณปุ๊ก ...

น่านจิ .. เหมือนว่าจะนานเลยนะคะที่เราไม่ได้ทักทายกันหน้าบล็อก
แต่ว่าไม่เป็นไรคะ เพราะว่าวันนี้มีโอกาสได้เข้ามาแล้ว ... มิได้เข้ามาบ่อยๆ
ก็ไม่ได้หมายถึงลืมกันเด้อ แต่เพราะว่าบางทีก็ไม่ได้เข้าบล็อก
หรือว่าไม่ก็อาจจะไม่ได้เข้ามาอ่านของเก่าก็เลยทำให้พลาดบล็อกนั้น
บล็อกนี้ไปบ้าง ยังไงก็มีโอกาสก็ต้องมากันแบบวันนี้เลยคะ

แบบว่าบล็อกน่าอ่านแล้วเพลิน จะไม่มาได้ยังไงอ่ะคะ
เรื่องราวก็แน่น แถมการ์ตูนก็ยังเล่นเอาขำแม้จะเลิกอ่านได้
5-10 นาทีแล้ว แต่ว่าภาพการ์ตูนมันยังอยู่น่ะคะ
เลยอ่านได้เพลินๆ สนุกเฮฮาดี ...


...............................

เรื่องของสุขภาพร่างกายนี่ถ้าเราปล่อยวางมันไป
ไม่ได้ตั้งหน้าตั้งตารักษามัน ก็มีแววว่าจะไม่รอดยืนยาว
แต่ว่าเครียดไปมากก็ไม่ดีอี่ก สรุปก็คือ ทางสายกลางค่ะ
อย่าเครียดแต่ว่าจงสุขกับการกินและออกกำลังให้มัน
พอดีๆ .. คิดแล้วยึดไว้ปฏิบัติ เลยถือว่ากินสัก 5 ส่วน
อีก 2 ส่วนออกกำลังกายค่ะ 555+

ขำการ์ตูนน้องปุ๊กนะ เพิ่งรู้ว่ากลัวความสูงด้วย

สวัสดียามเช้าครับน้องปุ๊ก

สวัสดีค่าพี่ปุ๊ก ^^/

สอบเสร็จแล้ว มารายงานตัวค่า
แต่เอ...แนนว่าแนนดองนานแล้วน้า มาเจอพี่ปุ๊กนานกว่าอีก อิอิ (แซวเล่นนะคะ ;P)

ช่วงนี้ยังตีแบดอยู่หรือเปล่าคะพี่ปุ๊ก ยังไงเวลาเล่นก็ระวังนิดนึงน้า
เด๊ยวจะเจ็บหัวเข่า เพราะแนนเห็นน้องแนนอ่ะ มีช่วงนึง เล่นเกือบทุกวัน
อยู่ๆวันนึงก็ปวดหัวเข่ามากๆ เห็นหมอว่าข้อเข่าอักเสบหรือไงนี่ล่ะค่ะ

ไงก็ระวังนิดนึงนะคะ

(ส่วน tag ถ้ามี ก็ส่งมาอีกได้น้า อิอิ ชอบค่ะ หนุกดี ^^)

สวัสดีจ้าน้องปุ๊ก แวะมาทักทายและติดตามผลงนเหมือนเดิมจ้า

อิอิ โรคกลัวคามสูงนี้เหมือนตัวเองจะเริ่มเป็นแล้วเหมือนกันง่ะ แบบว่าตอนเดินขึ้นน่ะไม่เป็นอะไร แต่พอตอนลงดันไม่กล้าเดินลงซะงั้นง่ะ *-*

เมื่อวานนี้ไปทำสังฆทานมาจ้า แวะเอาบุญมาฝากน้องสาวนะจ๊ะ

สวัสดีค่ะพี่ปุ๊ก ...

ช่วงนี้ออกกำลังกายเพื่อสุขภาพเหมือนกัน

ลืมนับแต้มบางทีก็เป็นเรื่องที่ทำได้ยากอ่านะคะ เหมือนเวลาวิ่งอยู่บนลู่วิ่งไฟฟ้า
ตั้งเวลา 30 นาที พยายามที่จะไม่มองตัวเลขดิจิตอลจะได้ไม่กดดันตัวเอง
แต่สุดท้ายก็เหลือบตามองทุกที นึกในใจ โอ๊ยยย เมื่อไหร่จะครบ 30 นาทีซะที เหอๆๆ

คุณปุ๊กกกกกกกกกกกกก หายไปอีกแล้วววววว
ป่วยอีกหรือเปล่าคะ ขอให้ไม่ป่วยนะคะ
แค่งานยุ่งหรือว่าไปเที่ยวสำราญใจ ใช่ไหมเอ่ย
ไม่ชอบให้ป่วยเลยค่ะ กลับมาแล้วอย่าลืมไปตรวจการบ้านนะคะ
อัพข้ามไปหลายบลอคแล้วค่ะ 555555

คิดถึงนะค๊า...จริง ๆ น้าเนี่ย

มอร์นิ่งจ้าปุ๊ก
งานอีนุงตุงนังนึดนึงอ่ะ ... - -"
ตอนเช้า พี่ก้อหัวฟูเหมือนกันนะ ...
กำลังได้ที่เลย ^^"

สุขสันต์วันเกิดค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆ มีสุขภาพแข็งแรงทั้งกายและใจ ทำสิ่งใดก็ขอให้ประสบความสำเร็จทุกประการค่ะ

กำลังลดน้ำหนักอยู่เหรอคะ ดีจังได้เพื่อนอีกคนแล้ว อิอิ

สุขสันต์วันเกิด ขอให้มีความสุขมากๆ นะครับ

สุขสันต์วันคล้ายวันเกิดค่ะ

สุขสันต์วันเกิดนะครับน้องปุ๊ก

มีความสุขมากๆ
สุขภาพแข็งแรงนะครับ

Blog น่ารักจังเลยครับน้า..

แวะมาบอก

พี่ปุ๊กขา ^______^

HAPPY BIRTHDAY นะคะ
เนื่องในโอกาสวันคล้ายวันเกิดนี้ ขอให้พี่ปุ๊กมีความสุขมากๆ
คิดหวังสิ่งใดก็สมความปรารถนาทุกประการ
สุขภาพร่างกายแข็งแรงตลอดปีเลยนะคะ


ปล.โชคดีจังที่วันนี้แนนเข้ามาทันอวยพรวันเกิดพี่ปุ๊ก :D
เพราะตอนนี้ว่างทุกวันก็จริง แต่ไม่ค่อยได้มาเล่นคอมน่ะค่ะ
ส่วนใหญ่จะออกไปฟิตเนสซะมากกว่า กลับมาก็เหนื่อยแล้ว

สุขสันต์วันเกิดนะจ๊ะปุ๊ก มีความสุขมากๆ

ขอให้ขวบปีนี้และปีต่อๆ ไป เป็นปีที่ดีของปุ๊กนะ

ชีวิตดี งานดี สุขภาพก็ดีด้วยน๊า หน้าตา (อันนี้คงดีอยู่แล้วเนอะ อิอิ )

Happy Birthday จ้า

คุณปุ๊กค๊าๆๆๆๆๆ สุขสันต์วันเกิดค่ะ

ขอให้วันเกิดปีนี้มีแต่เรื่องดีๆ มีแต่ความสุขใจนะคะ

อูยยยยย


เข้ามาอวยพรวันเกิด (ย้อนหลัง 1 วัน)
ขอให้คุณปุ๊กมีความสุขมากๆ ตีแบดเก่งๆ และไม่กลัวความสูงครับ

แฮปปี้เบิร์ธเดย์ย้อนหลังน๊าคุณปุ๊ก

ขอให้สุขภาพแข็งแรงจิตใจเข้มแข็ง

และไม่กลัวความสูงงง

บล๊อคน่ารักดีจัง
ขออนุญาตเก็บเข้ากรุ..น่ะค๊า

สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังนะจ๊ะปุ๊ก ขอให้มีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรงจ้า

ปุ๊กคงจะมีงานยุ่งมากๆเลยใช่ป่ะ ยังไงก็อย่าลืมพักผ่อนเยอะๆด้วยน๊า

หยิงอันก็พักบล๊อกไปหลายวันเพราะพิษไข้หวัด

เป็นห่วงจ้า