ชมภาพ - - บันทึกการเดินทาง ชุดที่ 1

//zummertime.multiply.com/photos/album/33

ชมภาพ - - บันทึกการเดินทาง ชุดที่ 2

//zummertime.multiply.com/photos/album/35

ชมภาพ - - บันทึกการเดินทาง ชุดที่ 3

//zummertime.multiply.com/photos/album/37

ชมภาพ - - บันทึกการเดินทาง ชุดที่ 4

//zummertime.multiply.com/photos/album/38

หนอนฯ ขอขอบคุณ "คุณ zummertime" ที่อนุญาตให้ Link ไปชมภาพได้ค่ะ

สวัสดีจ้ะหนอนเมืองกรุง


นี่ย้ายบ้านใหม่หรือปัดฝุ่นบ้านเก่ากันจ๊ะ

ไปวังน้ำเขียวเหมือนกันเลย แต่คนละวังเท่านั้นเอง


ไปชวนพี่บูลย์มาเยี่ยมหน่อยสิ

ดูเป็นกิจกรรมที่อิ่มอกอิ่มใจทั้งเด็กทั้งผู้ใหญ่
แม้จะชั่วข้ามวันข้ามคืน

ช่างมีน้ำใจงามเหลือเกิน

ว่าแต่ว่าทำไมป่าถึงชื่อทันสมัยจัง
น่าจะชื่อไทยๆนะ
มีที่มาว่าอย่างไรครับ?


ขอบคุณที่นำเรื่องดีๆมาเล่าสู่กันฟังครับ

อ้อ หนอนฯครับ :-)

ฝากถึงตากล้องไว้ตรงนี้ด้วย ไปเยี่ยมบล็อกมาแล้ว แต่ขี้เกียจ register

สวัสดีครับ Zummertime

ตามมาดูภาพจากบล็อกของพี่หนอนเมืองกรุงฯ
ภาพสวยมากครับ ทั้งชีวิต และธรรมชาติ มีเรื่องราวชวนติดตาม ค้นหา..

ขอบคุณมากครับ

พี่ปะการังคะ

ไม่ค่อยมีความรู้เรื่องที่มาที่ไปของชื่อค่ะ รู้เพียงว่าน้ำตกไซเบอร์ ชื่อไทย ๆ เราก็เรียกกันว่าน้ำตกหินลาด อยู่ในความรับผิดชอบของหน่วยพิทักษ์ป่าไซเบอร์

คำว่าไซเบอร์เป็นชื่อหมู่บ้าน (บ้านซับแม่บือ) น้ำตกแห่งนี้เป็นน้ำตกที่อยู่ใกล้หมู่บ้านไซเบอร์ ตำบลคอกควาย อำเภอห้วยคต จังหวัดอุทัยธานี ก็เลยเรียกกันตามชื่อสถานที่

แต่ทว่าทำไมหมู่บ้านจึงมีชื่อว่าไซเบอร์นี่ ไม่รู้ค่ะ ต้องถามพ่อพเยีย คนอุทัยฯ ดู

ขอบคุณค่ะที่แวะไปเยี่ยมชมภาพของคุณ zummertime หนอนฯ จะฝากถ้อยคำของพี่ปะการังถึงเขาค่ะ

ตลกมากค่ะ ทำงานอยู่ที่เดียวกันมา คุยกะน้องเขาเรื่องโน้นเรื่องนี้ เพิ่งจะมารู้ว่าน้องเขาเล่นกล้องสนุกสนาน และมีบล็อกด้วย

.............

พ่อพเยียคะ

ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
เป็นไงบ้าง
พอหนอนฯ เดินทางกลับมา
ก็เกิดอาการอยากอัพบล็อกเล็ก ๆ น้อย ๆ

ไม่แปลกใจค่ะว่า
การที่พ่อพเยียเดินทางไปไหนมาไหนบ่อย ๆ
คงจะมีความรู้สึกประมาณนี้
แต่อาจจะเข้มข้นกว่าเยอะ

แวะไปชวนอาบูลย์มาเยี่ยมเยือนแล้ว

แต่สงสัยกำลังมีความสุขกับงานของครูอยู่ค่ะ

แวะมาดูบล๊อกพี่หนอนฯตามคำชวน
ของพี่หนอนฯเอง

น้องแป้งไม่ได้ไปด้วยเหรอพี่
หรือว่ายังเปิดเทอมอยู่

เด็กไทย ยังไงก็มีความตั้งใจเรียน
สูงกว่าเด็กฝรั่งล่ะพี่ แม้ว่าจะไม่มีอะไร
ถึงพร้อมอย่างฝรั่งก็ตาม

อย่างน้อยๆ เด็กเห็นคุณค่าของการศึกษา
เพียงแต่ไม่ได้รับโอกาส ในขณะที่ฝรั่ง
โอกาสเพียบ มันยังไม่ค่อยจะอยากเรียนเลย

แม่น้องนิกจ๊ะ

งานนี้แป้งไม่ได้ไปด้วย
เพราะติดเรียนภาษาอังกฤษสนุก ๆ
กับเรียนเปียโนจ้า
ก็เลยฝากไว้ที่บ้านอาของแก

เด็กไทยอยากเรียนหนังสือมีเยอะ
แต่ก็มีข้อจำกัดหลายอย่าง
ก็ได้แต่หวังว่าเด็กไทยคงมีโอกาสมากกว่านี้ในอนาคตจ้า เห็นทุกฝ่ายกำลังช่วยกันผลักดัน

ไม่มีใครชวน แต่แอบแวะเวียนมาดูภาพค่ะ พี่หนอนฯ

เห็นอัพบล็อกแล้ว..ชื่นใจ..อิอิ

นกจ๊ะ

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยือน
นาน ๆ พี่หนอนฯ จะปัดกวาดเช็ดถูบ้านกะเขาซะที
ใครมาถึงเรือนชานก็อดดีใจไม่ได้

เห็นนกยังแวะเยือนอาบูลย์สม่ำเสมอ
ต่อกลอนกันหนุกหนาน...
ไม่มีช่องว่างระหว่างวัยเลยจริง ๆ

เห็นมิตรภาพแบบนี้...ก็ชื่นใจไม่แพ้ที่นกเห็นพี่หนอนฯ อัพบล็อกหรอกจ้ะ

ไว้แวะมาใหม่นะ

เพิ่งกลับจากวังน้ำเขียว
ได้มาเที่ยวโรงเรียนวังน้ำเขียวอีก โอ๊ะๆ
แต่คนละวังเหมือนที่พ่อพเยียว่านั่นหละ อิอิ

น่าสนุกนะคะ เด็กๆ อิ่มๆและสนุก ก็พลอยมีความสุขด้วยค่ะ

ไว้จะแวะมาใหม่ ขอเวลาไปหอบแฮะๆก่อนค่ะ

คนกรุงชอบทุ่งท้อง...................นาดิน
คนดอยบ่ยลยิน........................เขตแคว้น
คนป่าอยู่ป่าชิน........................ชีพสด เสมอนา
ดุจดังกบน้อยแม้น....................บ่คิดแสวงเมือง

ชาวเลอยู่เลล้วน.......................เคยชิน
ชาวนาอยู่นาดิน.......................ทุ่งแล้ง
ชาวสวนอยู่สวนสิน...................ผลาพืชผลเฮย
ชาวกรุงกรุงกลับแย้ง.................แหล่งล้ำศูนย์สมัย

หนอน

ข้อความที่ฝากไว้ที่บ้านลุงบูลย์ได้อ่านแล้วจ๊ะ ขอบคุณที่นำมาฝาก

พี่เข้ามาดูบ้านใหม่ของหนอม ดูสบายตาดีนะ เข้าไปดูภาพชุดแล้ว เด็ก ๆ น่ารักดี

เมื่อมีงานเลี้ยงอาหารเด็กหรือจัดกิจกรรมเด็ก แถวบ้านพี่นะ พวกโรงเรียนหลาน ๆ พี่จะไม่สบายใจกับขนมที่ครู ผู้ปกครองนำมาให้เป็นของขวํญเด็ก มักจะเป็นขนมซองห้าบาท พี่เห็นเด็ก ๆ หอบขนมพวกนี้แล้วเศร้าใจจริง ๆ แต่ดูภาพชุดที่นี่ของหนอนยังไม่เห็นขนมเหล่านั้น

มันเหมือนเพิ่มสารพิษให้เด็ก หรือว่าช่วยลดภูมิคุ้มกันในอนาคต

แต่ความหนักใจของเราจะกลายเป็นความน่ารำคาญยิ่งของผู้อื่น

มาดูแต่วันแรกแล้ว...ลืมลงชื่อไว้
วันนี้มาดูอีกที ปีหน้าจะตามไปด้วยดีไหม
แต่ทำไมหนูดูภาพในบล๊อกน้องชายพี่หนอนฯไม่ได้ล่ะจ๊ะ
หนูนะอ่อนหัดเหลือเกินเรื่องใช้คอมฯเนี่ย

เจอแป้งทีไร อยากอยู่กับเขานานๆ
ไม่มีโอกาสได้คุยกันจริงจังสักที
คนบ้านนี้ก็ร๊อรอ..คนบ้านโน้นก็ไม่ปล่อยตัวมาบ้างเลยเนอะ

ิเบิกบาน รื่นรมย์จังครับ

โฮ่...โฮ่....
นึกว่าจะอัพบล๊อคปีหน้าซะอีก...

น้องแป้งเล่นแหนมซะหมดดอนเมืองไปแล้วมั้ง
มีความสุขดีนะคะพี่หนอนฯ

ยังคิดถึงอยู่นะคะ

เมื่อวานมีโอกาส หยิบนิตยสารขวัญเรือน ฉบับเก่า เมื่อสามปีที่แล้ว ปักษ์หลังเดือนตุลาคม ปี 2547
ได้อ่าน ริมรั้วหัวใจ ของพี่โดม ค่ะ และได้อ่านจดหมายจากคุณหนอนเมืองกรุงที่ตอบพี่โดม
ขอออกตัวเลยนะคะว่าไม่รู้จักคุณหนอนฯ และไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีบล็อก แต่ตั้งใจไปฝากข้อความถึงคุณหนอนฯ ที่บล็อกพี่โดม เพราะเคยเห็น แว๊บๆ ว่าคุณหนอนฯ เม้นท์ ที่บ้านพี่โดม โดยไม่ล๊อกอิน เป็นคนที่ไม่มีคุณสมบัติของนักวิทยาศาสตร์ค่ะ ไม่ค่อยสังเกต
แต่เป็นเรื่องบังเอิญที่วันนี้เข้าไปบ้านพี่โดมแล้ว เจอ บล็อกคุณหนอ เลยตามมาค่ะ
มาด้วยความตั้งใจตามหาค่ะ
มาบอกว่าประทับใจข้อความนี้ค่ะ
เมื่อเช้ามาถึงที่ทำงานแต่เช้าตรู่ อากาศค่อนข้างหนาว ความจริงแล้วดิฉันชอบอากาศหนาวเย็นอย่างนี้
แต่ละครั้งยามลมแรงพัดโชยมาทำให้ใบไม้ร่วงพรู ดิฉันมองเห็นแล้วรู้สึกเศร้าอย่างบอกไม่ถูก คล้ายกับว่าฤดูกาลหมุนเวียนเปลี่ยนไปอีกรอบหนึ่งแล้ว
ชีวิตคนกับวันเวลาที่ผ่านไปก็คงคล้ายๆ กับใบไม้ที่ร่วงหล่นจากขั้ว ต่างกันตรงที่ต้นไม้ยังคงผลิใบออกดอกได้อีกเมื่อถึงฤดูกาล
แต่คนเรานี่พอเวลาล่วงผ่านเลยไปก็ไม่อาจเรียกวันเวลาหรือสิ่งต่างๆ ที่ไปให้กลับคืนมาได้อีก ทำให้ได้คิดว่า ช่วงชีวิตหนึ่งของคนเราไม่ยาวนัก จะทำอะไรก็ต้องรีบทำเสีย เพราะวันเวลาผ่านไปรวดเร็วจริงๆ
อายุเริ่มมากขึ้นรู้สึกว่าทำไม่แต่ละวันช่างสั้นนัก ในขณะที่เป็นเด็ก รู้สึกว่าแต่ละวันผ่านไปอย่างเชื่องช้า เมื่อไหร่หนอจะถึงวันหยุดเสียที
เมื่อก่อนเคยคิดว่ามีแต่โมก ที่รู้สึกว่าฤดูหนาวทำให้รู้สึก เหงา เศร้า เสียดายเวลาที่กำลังหมุนเวียนเปลี่ยนไป
ดีใจเหมือนเจอคนที่มีอารมณ์เดียวกัน

มาทำความรู้จักแล้ว วันหลังขอ อนุญาต มาใหม่นะคะ

เหมือนกันค่ะคุณหนอนฯ โมกผ่านเส้นทางที่มากมายด้วยสรรพสิ่งที่มีชีวิต และหลายครั้งที่หยุดทักทาย ทั้ง ผู้คนและต้นไม้ใบหญ้า บางครั้งก็มีชาวบ้าน แบ่งปลา แบ่งผักให้ เราก็ซื้อของไปฝาก
มีความสุขค่ะ เป็นทั้งผู้ให้และผู้รับ

"มีอะไรอยากจะถามหลายอย่างค่ะ แต่ขออุบไว้ก่อน"

ทำให้คาใจอย่างที่สุดค่ะ

ถามได้ทุกเรื่องนะคะ หลังไมค์ก็ได้ค่ะ
จะตอบทุกเรื่องที่ถามค่ะ
เป็นคนที่ไม่มีความลับอะไรค่ะ ใจป้ำค่ะ
ฮ่าๆๆๆ

มาสวัสดีทักทายกันยามเช้าสายๆ ค่ะคุณหนอนฯ

วันนี้อัพบล๊อก เรื่องเกี่ยวกับความรัก
หลายคนคิดว่า เป็นนิยามความรักแบบวัยรุ่น
มีอะไรต้องไปดูค่ะ

มาแล้วก็จะไปแระค่ะ
ให้ทำงานด้วยความสุข
ได้แต่หวังว่าจะมีโอกาส ได้อ่านหนังสือของคุณหนอนค่ะ

คุณหนอนฯ คะ ยิ่งทำให้คาใจเข้าไปใหญ่
ด้วยความอยากอ่านเมล์ อยากทราบ
รึว่านี่เป็นจิตวิทยาในการทำความรู้จัก
อะไรที่วิชาการโมก ขอยกธงขาว ตลอดค่ะ

ยิ่งบอกว่าบางสิ่งบางอย่างต้องคุยผ่านเมล์

ยิ่งทำให้ความอยากรู้เพิ่มขึ้นทวีคูณ

รอค่ะ ๆๆๆ

วีดวาดจ๊ะ
โปสการ์ดตะกั่วป่าน่าจะขายดีในช่วงใกล้ปีใหม่นี้
อ้อ...พี่หนอนฯ เห็นช่วงนี้แถวสำเพ็งขายที่วางการ์ดเยอะแยะหลายร้าน
ต่างจากตอนก่อน ๆ ที่วีดวาดเที่ยวหาน่ะ
ขอให้มีความสุขกับการทำโปสการ์ดตะกั่วป่านะจ๊ะ

อาบูลย์จ๊ะ
ถ้าแวะมาก็อยากบอกว่าอย่าหักโหมงานหนัก
มัวแต่ทำงานครูแล้วเมื่อไหร่จะได้เขียนงานที่รักสักที
ปีหน้าคงดีขึ้นเนอะ

พี่แพร จารุ คะ
ไปเลี้ยงอาหารเด็ก เอาขนมนมเนยไปให้
ก็พยายามไม่มีขนมขบเคี้ยวอะไรพวกนั้นค่ะ
เอาปัจจัยที่จำเป็นจริง ๆ
ไอศครีมถัง...เราก็มีพ่อค้าที่วัดดอนหวายช่วยทำทุกปี
รู้จักกันค่ะ น้องเจ้าภาพงานออกกะทิ (เพราะเธอขายมะพร้าว)
พ่อค้าปรุงสูตร ช่วยกันแกว่างถังไอศครีม
ถ้าเอาภาพมาดูทั้งหมดจะเห็นชายหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ผลัดกันแกว่งถังไอศกรีมกัน
ก็สนุกดีค่ะ
กระทั่งแกงเขียวหวาน...เราเอามะพร้าวมาเป็นลูก
ขูดมะพร้าวกับกระต่าย คั้นน้ำกะทิสด ๆ
เวลาใช้กระต่ายขูดมะพร้าวใช้เวลานานมาก เพราะนึกดูว่าแกงหม้อใหญ่ขนาดไหน
แต่ก็มีเรื่องขบขันระหว่างขูดมะพร้าวเสมอ
น้องเจ้าภาพงานทั้งที่ขูดกะทิด้วยเครื่องขาย เธอบอกว่าถ้าเอาน้ำกะทิมาจาก กทม.
พอมาปรุงแกง ก็จะมีกลิ่นไม่อร่อยค่ะ
(พิถีพิถันกันขนาดนี้เชียวนะคะ)
พี่มธุรินยังพูดถึงพี่ยายอยู่เสมอค่ะ เวลาเราคุยกันก็จะคุยถึงเรื่องเก่า ๆ บ้าง
ตอนนี้พี่เขากำลังเตรียมตัวว่าจะได้ไปแสดงภาพเขียนที่หอศิลป์จามจุรีหรือไม่
เพื่อนพี่มธุรินกำลังติดต่อสถานที่ เห็นว่า...คิวยาวมากค่ะ

mokkakun@hotmail.com

เมล์ นี้ยังใช้ ทุกวันค่ะ คุณพี่หนอนฯ

ไม่มีนะคไม่ได้รับค่ะ ขอใหม่นะคะ ลบไปยังคะ

โมกอยากเป็นผู้โชคดีที่ได้รับเมล์ จากพี่หนอนฯค่ะ
นะคะ ขออีกทีจะรออ่านตอนนี้ค่ะ

ตะเบบูญ่าจ๊ะ
ถึงวันนี้ดูภาพชุดที่บล็อกน้องชายพี่หนอนฯ ได้ยังเอ่ย
ไม่ต้องทำไรเลย
แค่คลิกเท่านั้นเอง
แต่เป็นไปได้ว่าคงมีไรผิดพลาดหรือเปล่า
ช่วงนี้แป้งอยู่ระหว่างการเดินทางท่องเที่ยวค่ะ
ปีหน้า...ถ้าตะเบบูญ่าว่างอยากให้ไปด้วยจัง
แต่ขอบอกก่อนว่า ทริปของพี่หนอนฯ เป็นประเภท
นอนกลางดิน (เต้นท์) กินกลางสนาม (กินตามมีตามเกิด)
แต่ก็สนุกจ้ะ

คุณธารดาวคะ
ขอบคุณที่ยังแวะมาเยือนเรื่อย ๆ ค่ะ
หนอนฯ เบิกบานรื่นรมย์ตามประสาคนภาระเยอะนะค่ะ
หวังว่า...คุณธารดาวจะเบิกบาน รื่นรมย์ กับงานเขียนเช่นกัน
ปีใหม่...พาครอบครัวไปไหนหรือเปล่าคะ

ปลายแปรงจ๊
พี่หนอนฯ ไม่ได้แวะไปเยือนบ้านหนูเล้ย
ถ้าพี่หนอนฯ อ่านไม่ผิด
ปลายแปรงช่วยรับงานอาบูลย์มาทำต่อสองเรื่อง ใช่เปล่า
ถ้าใช่...ก็ดีจัง
แกจะได้ไม่เหนื่อยมาก
แหม...ใครเลยจะดีกะอาบูลย์ขนาดปลายแปรงเน้อ
พี่หนอนฯ เห็นเกาะติดสถานการณ์วิถีของอาบูลย์
และคอยส่งข่าวให้พวกเราทราบอยู่เป็นประจำ
ดีค่ะ...จะได้รู้ว่าที่แกหายเงียบไป...แอบไปซุ่มทำอะไรอยู่

คุณโมกสีเงินจ๊ะ
แวะไปเยือนบ้านโมกสีเงินมาบ้างแล้ว
ไม่มีเวลาละเลียดอ่านสิ่งที่อยากอ่าน
ตั้งใจว่ามีโอกาสดี ๆ จะเข้าไปอ่านได้รู้จักกันมากขึ้น
ขอบคุณที่ชอบจดหมายที่เขียนถึงพี่โดม วุฒิชัย เมื่อสามปีก่อน
ถึงกระนั้น...ในวันนี้ เมื่อมองออกไปนอกหน้าต่างที่ทำงาน
ความรู้สึกเช่นนั้นก็ยังไม่เปลี่ยนแปลงเลยค่ะ
โดยเฉพาะฤดูนี้...
พอลมพัดกรูมาระลอกหนึ่ง
ใบไม้สีเหลืองพากันลอยคว้างตามแรงลม
ร่วงหล่นเป็นสายเชียวค่ะ
ที่สุดพื้นสนามหน้าอาคารก็เต็มไปด้วยใบไม้แห้ง
ยังความเจ็บปวดใจให้กับใครคนหนึ่งค่ะ
คุณโมกลองเดาดูสิคะว่าเป็นใคร ?
คน ๆ นั้นคือคนสวนยังไงล่ะคะ
เพราะเขากวาดใบไม้เท่าไหร่ก็ไม่ชนะซักที
เราอาจมองภาพใบไม้ร่วงเป็นภาพที่สวยงามและเกิดความคิดต่อเนื่องที่หลากหลาย
แต่คนอีกคนหนึ่งอาจรู้สึกเป็นภาระและไม่อยากให้ฤดูกาลนี้มาถึง
เพราะเขาต้องทำงานหนักกว่าปกติหลายเท่าค่ะ
นี่ละหนา...ถึงว่า...เราต่างมีมุมมองชีวิตที่แตกต่างกัน
เพราะส่วนใหญ่เรามักมองจากตัวเรา...เราถือเอาตัวเราเป็นศูนย์กลาง
ที่สังคมวุ่นวายสับสน...ส่วนหนึ่งคงมาจากการที่เราคิดว่าเราเป็นศูนย์กลางของสิ่งต่าง ๆ ค่ะ

หนอนฯ เขียนเมล์ถึงคุณโมกแล้วนะคะ
ไม่รู้ไปถึงหรือเปล่า
ทั้งหมดไม่ใช่จิตวิทยาเพื่อการรู้จักหรือสร้างความสนใจใคร่รู้อะไรหรอกค่ะ
แต่หมายตามสิ่งที่เขียนไว้นั้นจริง ๆ
และตรงไปตรงมา
ถ้ายังไม่ได้รับเมล์บอกด้วยนะคะ
จะลองใหม่

ข้อความในบล็อกของคุณโมกทำให้พี่หนอนฯ ไม่ค่อยสบายใจอ่ะจ้ะ
เพราะที่จริงแล้ว ไม่มีการใช้จิตวิทยาอะไรเลย
เป็นเรื่องความจริงใจล้วน ๆ

..........................................................
โมกขออภัยพี่หนอนฯ อย่างสูง
รู้สึกไม่สบายใจ ที่ทำให้พี่หนอนรู้สึกอย่างนั้น
เพราะความปากพร่อยของน้องแท้ค่ะ
โมกแหย่เล่นค่ะ ตีสนิท และรู้สึกเหมือนคุ้นเคยก็เลยปากไวไป ขอโทษพี่หนอนจริงๆ ค่ะ
ได้รับแล้วค่ะกำลังจะตอบเมล์เดี๋ยวนี้ค่ะ

ตอบเมล์แล้วค่ะ
เช็คด้วยนะคะ

คุณโมกจ๊ะ
มิเป็นไร
ที่จริงพี่หนอนฯ ต้องเป็นฝ่ายขอโทษจึงจะถูก
ที่เกิดกรณีผิดพลาดทางเทคนิคค่ะ

เอาเป็นว่า...เจ๊ากันนะจ๊ะ...
แล้วว่ากันใหม่

พี่หนอนคะ..

มาส่งความสุขให้พี่หนอนกับน้องแป้งค่ะ

สุขสันต์วันคริสตมาสนะคะ

ถึงที่ทำงานแล้วใช่เป่าคะ

น้องถึงที่ทำงานแล้ว วันนี้อากาศเย็นๆ อุณหภูมิลดลง 2 องศา ชอบมากค่ะ

ได้จิบชาร้อนๆ สมใจ กาแฟถ้วยนึง
จิบไปเดินดูต้นโมกน้อย ที่เพิ่ง ลงดินเมื่อวานค่ะ แต่เดินทางมาไกลมาก มาจากคลอง 15 ถนนสายต้นไม้เชียวค่ะ

ฝากชาวบ้านซื้อ มาปลูกที่ทำงานเอง เดิมมีต้นเดียว เห็นแล้วสงสาร คงเหงาและเดียวดาย
ก็หาเพื่อนให้ อีกหลายต้น อีกหน่อยคงแข่งกันออกดอกทั้งหอม ทั้งสวย ทั้งงาม คนชมจิตใจก็เบิกบานดัง ช่อดอก

คนปลูกก็หลงใหล คนชมก็หลงรัก

ต้องกราบขอบคุณ พี่หนอนฯ อย่างที่สุด
และต้องบอกว่าเกรงใจที่สุดเช่นกัน

ไม่อยากให้มิตรภาพของเราสั่นคลอนค่ะ
อยากมิตรภาพยังคงอยู่นานแสนนาน
ขอบพระคุณจริงๆ ค่ะ

เมล์ ไปแล้วคร๊าบป๋ม

ยังอยากพูดคำว่า ขอบพระคุณอย่างล้นเหลือ

ขอบคุณในน้ำใจ ขอบคุณไมตรีที่มอบให้น้อง

ว่างๆ มาคุยอีกทีค่ะ มีเรื่องคุยเยอะแยะไปหมด

ไม่ได้แวะมาเยี่ยมเยียนเสียตั้งนาน
เลยไม่รู้ว่าไปมาตั้งแต่เมื่อไหร่
คงพอหาเวลาหลีกเลี่ยงงานการอันยุ่งเหยิงได้ละซิ อิจฉาจังเลย

ใกล้ปีใหม่แล้ว
อยากส่งความสุขมาให้
มีความสุขมาก ๆ นะจ๊ะ

คิดถึงเหมือนเดิม

สวัสดีจ้ะคุณโมกสีเงิน
เดี๋ยวมีเวลา ค่อยคุยกันต่อนะ
มีเรื่องคุยหลายเรื่องเหมือนกัน

เกลอเก่าจ๊ะ
หายเงียบไปเลยนะ
มีเรื่องนึงจะบอก
ตอนที่ไปงานที่สุพรรณฯ
ก่อนหน้านั้นยุ่งมากเลย ไม่มีเวลาคิดทำอะไรมาก
คืนก่อนจะเดินทาง...เพิ่งนึกได้ว่า
ไม่ได้บอกเกลอเก่า เคยคุยกันว่าถ้าไป...จะชวน
พอคิดได้ เวลาก็จวนตัว และคิดว่าเกลอเก่าคงเตรียมตัวไม่ทันซะแล้ว
ขอยกยอดไว้เป็นครั้งต่อไป
อยากให้ไปด้วยกัน
จะได้คิดถึงตอนย่ำเท้าไปเที่ยวภูกันเมื่อวัยละอ่อนน่ะ ยังประทับใจไม่รู้ลืม
ไม่เจอะกันนาน หวังว่าคงสบายดี
เรื่องออกนอกระบบ...ตกลงว่าไงจ๊ะ
เราอยู่เหมือนเดิม...ไม่เปลี่ยนแปลง
แล้วจะเมล์ไปคุย...หลายเรื่องที่เป็นประโยชน์นะ

มาสวัสดีกับหนอนตอนดึกสงัด
ถ้าหลับแล้วในมนัสจงได้ฝัน
ว่าอาบูลย์มาอวยพรกลอนรำพัน
ให้หลับฝันเห็นเงินทองกองท่วมกาย

พอตื่นนอนให้ถูกลอตเตอรี่
รางวัลที่ ๑ นั้นพลันสมหมาย
ให้ร่ำรวย ร่ำรวย สวยทั้งกาย...
และใจไซร้จงงามงดอย่าหมดงาม
(ตลอดไปนะหนอน)

สวัสดีค่ะอาบูลย์

วันนี้เข้าสู่วันที่ 29 ธันวา แล้วนี่นะ
อีกสองวัน...ปีเก่าใกล้จะผ่านพ้นแล้ว

งานอาบูลย์คงลุล่วงไปมากเหมือนกัน

หนอนฯ ยังไม่ได้คุยกับคุณรุ่งเลย
ถ้าติดขัดยังไงค่อยโทร.หาอาบูลย์อีกทีนะ

ขอบคุณคำอวยพรของอาบูลย์ค่ะ

พรุ่งนี้เช้าจะไปซื้อล็อตเตอรี่ (เผื่อถูกหวย)

แต่เรื่องความสวย อวยพรเท่าไหร่คงไม่สวยขึ้นกว่านี้แน่แล้วค่ะ

มาหาพี่หนอนตอนสาย 29 แล้วเหลือเวลาน้อยลงทุกทีในปีนี้

เสียดายว่ากำลังจะผ่านพ้นไปแล้ว ใจหายทุกครั้งที่ลมหนาวพัดผ่าน ใบไม้ที่ร่วงหล่นเหมือนใจหล่นหาย เหมือนบอกลากันนานแสนนานและหรือลาตลอดไป

ไม่ได้มาหาพี่หนอน มีเรื่องนิดหน่อย
ว่างๆโมกเมล์ไปค่ะ

สวัสดีจ้ะโมกสีเงิน

มองในด้านดีก็ต้องบอกว่า
เราจะตั้งหลักไมล์ใหม่ให้กับชีวิต
อะไร ๆ ในวันที่ผ่านมาให้มันผ่านไป
สิ่งงดงามจดจำไว้
สิ่งอัปลักษณ์แม้นไม่จดจำก็ใส่ใจไว้เป็นบทเรียน
เพื่อสิ่งที่ดีกว่าในวันนี้และเดี๋ยวนี้จ้ะ

ไปเที่ยวไหนหรือเปล่าจ๊ะ

ไม่ได้ไปไหนค่ะพี่หนอนฯ

คิดถึงค่ะ

เรื่องยาวค่ะ

อยากคุยด้วยค่ะ

สวัสดีปีใหม่ 2551 ค่ะ
พี่หนอน และครอบครัว เด็กๆทุกคนด้วยจ้า
ให้มีความสุขมากๆ
สุขภาพแข็งแรง
การงานเจริญรุ่งเรืองยิ่งๆขึ้น
มีหัวใจเบิกบาน
พบเจอสิ่งใหม่ๆที่ดีกับชีวิตทุกๆวันค่ะ

สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่หนอนฯ

ลุงบูลย์อวยพรให้บ้านนี้ซะ
แม่น้องนิกอิจฉาแน่ะพี่

ขอให้หลับฝันเห็นเงินทองกองท่วมกาย

แล้วอย่างแม่น้องนิก ฝันเห็นคนนำพระ
มาวางให้ถึงมือ จะตีเป็นเลขอะไรดีพี่หนอนฯ

สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่หนอนฯ

ขออวยพรให้พี่หนอนฯและครอบครัวประสบแต่ความสุข สุขภาพแข็งแรง ที่สุด สาธุ

คิดถึงค่ะ

ขอบพระคุณมิตรภาพค่ะ

เอาหนอน มาฝากค่ะ ตัวอ้วน เหมือนน้องเเป้งเป่า แต่เจ้าหนอนใจร้าย กินต้นไม้โมกทุกวัน

คิดถึงค่ะ

หนอนตัวนี้ดื้อไม่ยอมปล่อยกิ่งยี่โถ ด้วยกำลังกินเพลิน กินจนอ้วน ไม่ยอมมาหาน้องเเป้ง

ดูซิครานี้จะยอมมามั้ย

上海翻译公司以一支涵盖多学科领域的精英翻译团队为后盾，上海翻译公司致力于学术翻译领域，成就于高端翻译板块。
另外，翻译公司旗下的妙文上海会展公司还提供多种会展服务如展台设计、展台搭建等。

สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๑

ขอให้คุณหนอนฯ และครอบครัว มีความสุข
พร้อมมีสุขภาพแข็งแรงนะคะ

แม่หนอนฯจ๊ะ
น้องแป้งจ๋า

มีความสุขมากมายมหาศาลในปีใหม่นี้และตลอดไปนะคะ

มาสวัสดีปีใหม่จ๊ะ แม่และลูกหนอนทั้งคู่

แวะมาสวัสดีปีใหม่คุณแม่หนอน
และน้องหนอน เอ๊ย น้องแป้งค่ะ